Valsch Getuigenis
Per Vliegmachien
dan'goud en edelgesteente. Wie deze
wijsheid niet bezit, is een dwaas, al is hij
dan nog zoo geleerd. Zonder godsdienst
is waarlijk niemand wijs.
Tonnen bier uitvoeren
op een hoogdag Zie dat is toch heel
en gansch misplaatst, ja effenaf leelijk.
Dat werk zagen wij gebeuren op Onze-
Lieve-Vrouw Hemelvaart....
Zondagwerk verrijkt niet
zegt het spreekwoord, en 't is zóó. Maar
hij, die door zijn zondagwerk het volk
verergert, 't is te zeggen, die in 't publiek
slafelijk werk verricht, zal aan God een
bijzonder strenge rekening te geven heb
ben. Dikwijls zijn ontheiligers 'van den
Zondag zienlijk gestraft geworden.
Welgoede menschen
die het geluk geniet geene betrekkingen
te willen met degene die op de eene of
andere wijze tegen het goed zijn, 't is te
zeggen tegen God of Dezes Heilige Kerk,
ergert u niet aan den voorspoed der
goddeloozen* benijdt het geluk niet van
hen die ongerechtigheid bedrijven
de profeet David zegt immers in den 36sten
Spalm "Vergram u niet over de boos
doeners, en benijd hen niet die ongerech
tigheid bedrijven, want schielijk als het
gras zullen zij verdorren, en spoedig als
moeskruid, verwelken. En verder zegt
hij nog "Verlustig u in den heer,,, ('t is te
zeggen heb lust in den dienst des Hee-
ren) "en Hij zal u geven wat uw hert ver
langt.
Het weinige dat de rechtvaardige be
zit, is beter dan de groote schatten der
goddeloozenwant de arm der godde-
loozen wordt verbrokenmaar de Heer
ondersteunt de gerechtigen.
Eerst gedaan en dan gedacht
Heeft er menig in 't verdriet gebracht.
Waarom zijn er zooveel slechte
kinderen
Omdat zij naar geen goede scholen wor-
[den gezonden.
Omdat ze niet genoeg bewaakt worden.
Omdat ze veel te veel geld op zak krijgen.
Omdat ze veel te veel van snoepen en
[cinema houden.
Omdat de ouders veel te veel toegeven.
Omdat de ouders zelf het slechte voor-
[beeld geven.
Gelijk de ouden zongen
Zoo piepen de jongen.
Daar is
geen vrijheid zonder reclitveerdigheid, en
geen rechtveerdigheid zonder de vreeze
Gods en de liefde van Diens heilige wet,
samen met de liefde van onzen naaste als
ons zeiven om God.
Oordeel nooit
naar den haat, of de liefde, die gij iemand
toedraagt. Wees onpartijdig. Ik heb mijn
grootvader dikwijls de volgende rijmkens
hooren afkeuren
't Is al goed
Wat hij doet
Dien men bemint
't Is al kwaad
Dien men haat
Wat hij verzint
Het is met oprechte en gewettigde fier
heid dat we, Vlamingen, mogen herden
ken, hoe oppassend en voorbeeldig onze
Vlaamsche werklieden te allen tijde de
Heilige Mis hoorden des Zondags.
De gierigheid
is het laatste hemde dat wij dragen en
dat niet dan door de dood uitgetrokken
45' Vervolg.
Een vrouw heeft mij eens gezegd dat
zij zich altijd geneigd voelde om bij een
huwelijk te schreien en te lachen bij een
begrafenis. Ik kan mij dat voorstellen. Er
is in een huwelijk altijd iets buitengewoon
ofschoon wellicht verborgen, aandoen
lijks, terwijl bij een begrafenis tranen zóó
natuurlijk zijn, dat zij somtijds weigeren
te komen, ik ben er zeker van dat de tra
nen in Sir Francisj oogen dreigden te ko
men toen hij buiten de kerk ons de hand
schudde en gelukwenschte. Wellicht wa
ren ze ook bij mij niet zoo ver weg.
Er waren geschenken van bijna ieder
een op het kasteel, en een gesloten enve
loppe van Sir Francis die toen ze geopend
werd, een chèque van duizend pond ster
ling bleek te bevatten, ik had het jonge
paar aangeboden, de helft van mijn inko
men aan Marian af te staan, maar Holdern
had dit standvastig geweigerd. Zij hadden
nu heel wat meer geld dan zij in hun rus
tig landhuisje konden verteren en toen ik
dan ook bemerkte dat het Holdern ernst
was met zijn weigering, had ik toegege
ven Geld zou mij ongetwijfeld van nut,
zelfs noodzakelijk zijn bij de uitvoering
van mijn plannen.
Nog één dag restte mij op Devereux, en
die was droevig voor mij. Den geheelen
wordt. En doe toch nooit dat hemde niet
aan, zei Liefken Frot, dat ware een zot
tigheid. 't Is waar 'k heb dat gelezen in
Oxenstirn
"Quelle insigne folie de se donner
Tant de peine a biens amasser,
Puis mourire, et puis tout laisser
Op Havana, werd er eene kiesverga
dering gehouden, welke aanleiding gege
ven heeft tot zeer erge wanordelijkheden.
Er werd verwoedt gevochten met revol
vers en dolken. De policie onmachtig om
de vechters te scheiden, moest de hulp in
roepen van de troepen die een einde kon
den stellen aan de ergerlijke tooneelen.
De conferentie van Londen is ten
einde, de Duitschers hebben het protokool
geteekend.
Een telegram uit Budapest, meldt dat
een der moordenaars van wijlen M. Etz-
burge'r, zekere Schultze, in Hongarië werd
aangehouden.
In den loop van eene betooging te
Amdurnam, (Egypte), werd de bereden
politie, die de menigte uiteendreef, met
steenen bestookt. Drie aanhoudingen wer
den gedaan. Een Grieksch handelaar werd
gesteenigd.
In de statie van Courceiles-Motte
(Henegouw) is Woensdag een Holland-
sche trein binnengestoomd samengesteld
uit twee-en-veertig wagons, allen met
duiven geladen. De 25,000 duiven werden
kort nadien gelost.
Het lijk van Matteoti is ontdekt tus-
schen Sorofano en Castelunuovo de Porto
op ongeveer 22 kilometers van Rome.
De weduwe van Matteoti heeft zich naar
het kerkhof van Rians begeven. Zij heeft
het lijk van haren man herkend.
De stad Varnas (Bulgarië) is in op
schudding gebracht door eene verschrik
kelijke ontploffing. Eene groote hoeveel
heid Engelsche munitie, die tijdens den
oorlog in de haven geworpen was, is
ontploft. Er zijn verscheidene gekwetsten.
Een onderzoek is geopend.
Een oorlogsvrijwilliger, de soldaat'
E. Vriens, die reeds 5 jaar dienst telde en
ingelijfd was bij 't bezettingsleger te Aken,
was gelast een paard naar den veearts te
leiden. Onderweg weigerde het paard nog
voort te gaan, tot het opeens op de vlucht
sloeg. Vriens kreeg een hoefslag in volle
borst en stuikte ten gronde. De ongeluk
kige bezweek een half uur later.
Generaal von Duimling, die te Ber
lijn in eene vergadering het woord voer
de, verklaarde dat hij geen uitstaans meer
wilde hebben met het keizershuis en hij
zich aansluit bij de republiek.
Die verklaring heeft een geweldig pro
test doen opgaan onder de gewezen
krijgsmakkers van den generaal.
De zoon van een Franschen generaal
was met zijne moeder op wandel op den
dijk eener rivier. De jongeling misstapte,
verloor het evenwicht en plofte in eene
diepte van honderd meters. Eenige perso
nen snelden ter hulp doch konden slechts
het verminkte lijk van het slachtoffer op
halen.
Ten gevolge van eemdijkbreuk, aan het
groot kanaal, in West-Shautaung, zijn
honderd en vijftig dorpen overstroomt.
Eene Amerikaansche die te Etreta
(Frankrijk), in zee bij lage tij een bad nam,
is er alhoewel eene goede zwemster zijn
de, Maandag middag verdronken, ondanks
de krachtinspanning der redders. Demoe
morgen was ik bezig met het overdragen
der administratie aan den notaris, en des
namiddags maakte ik het laatste gedeelte
van mijn bagage gereed. In den avond, na
het diner, schreef ik een briefje aan Sir
Francis om hem vaarwel te zeggen. Hij
zou wel begrijpen, schreef ik, waarom ik
hem niet persoonlijk kwam vaarwel zeg
gen. Een eed was iets wat men nooit
mocht schenden, en ik had gezworen dat
ik niet meer den drempel van Devereux
Court overschrijden zou indien mijn vader
niet mij vergezelde. Ik was derhalve ge
dwongen om hem te schrijven ik deed
echter mijn best, den brief zoo dankbaar
en hartelijk mogelijk te maken, en binnen
een uur kwam er antwoord van hem, kort
en ongedwongen.
Vaarwel, Hugh m'n jongen, God zegen
je, waarheen je ook moogtgaan. Bedenk
steeds, dat ofschoon je jezelf Hugh Ar-
buthnot noemt, je toch altijd een Deve
reux blijft, en dit huis het uwe zal zijn op
welk oogenblik geshet als zoodanig zult
verkiezen.
Steeds de uwe Francis Devereux.
Dóór vele landen en vele jaren lang
droeg ik dat halve velletje papier met de
forsche letters bij mij, en thans, geel van
ouderdom, berust het nog altijd in het ge
heime vakje van mijn schrijfbureau.
Ik zond geen vaarwel aan Maud het
kwam mij voor, dat het beter was, dit niet
te doen. Mijn Maud kon zij nooit zijn, of
schoon haar plaats in mijn hart nooit door
der en de zuster van het slachtoffer zagen
het ongeluk gebeuren.
In Afghanistan is een oproer uitge
broken. Berichten uit Tashkem melden,
dat Kaboel ingesloten is door opstande
lingen en dat de regeering en het leger al
hunne verbindingen afgesneden zijn.
Een echte reuzin, zoo mag het meisje
Hortense Delolos, van de voorstad la
Destrousse,te Marseille, genoemd worden.
Zij is 1 meter 64 groot en weegt 72 kilos,
terwijl zij slechts 11 jaar oud is en dit jaar
hare plechtige communie deed.
Eene Engelsche visscherssloep, die
op ongeveer 150 kilometers van de Tyne
stroom lag, heeft daar een walvisch van
500 kilos gevangen. Het monster werd
aan boord gehaald en aan stukken gesne
den. De visschers trokken er twee vaten
olie uit.
Zes menschen, onder wie vijf kinde
ren, zijn bij een ongeval zwaar gewond.
Dertig personen waren zonder verlof te
hebben gekregen, bezig met het afbreken
van de bouwvalligeklokketorens, wanneer
op eens de steenen massa instortte. Vier
en twintig menschen konden zich tijdig
in veiligheid brengen.
De weduwe Pied, bareelwachtster te
Aressy, tegen Pau (Frankrijk), wilde eene
koe wegjagen, welke aan het grazen was
langs de spoorlijn. Zij zag een lokomotief
niet aankomen, werd er door gevat en
tegen de riggels geslingerd, waar zij, met
gebroken schedel werd opgenomen.
Een bankier uit Chicago, welke naar
Kaïro reisde, meldt dat een groep oud
heidkenners, na langdurige opzoekingen
met het goedvinden der Egyptische re
geering, drie grafsteden heeft ontdekt,
welke een duizendtal jaren ouder zijn dan
het beroemde graf van Tutankhamen,
Een reizigerstrein is op een koopwa-
rentrein gebotst, tegen de statie van Lis
sabon, met zulk een geweld, dat verschei
dene wagons verbrijzeld werden.
Zes lijken werden reeds van onder de
puinen gehaald, alsook een veertigtal ge
kwetsten.
Terwijl wij hier haast bevriezen
van koude, klaagt men in New-York over
de zomerhitte, die er zoo geweldig is, dat
de menschen 's nachts in open lucht sla
pen. De parken, de stoepen, de wandel
wegen en de terrassen zijn in slaapkamers
veranderd. De huidige temperatuur is een
van de hoogste, welke men te New-York
ooit heeft waargenomen. Overdag is de
hitte ondragelijk Talrijke personen zijn
door zo icsteken getroffen.
D 1 ig'e Lonise Rossignol, hoe
vemeid, en de 15jarige Albert Chinon, van
Bourg-S4-Andéal (Frankrijk), wilden trou
wen, maar de vader van den knaap ver
zette er zich tegen, omdat hij het koppel
te jong vond.
Het meisje was er 't hart van in en be
sloot zich te wreken. Zij legde zich in den
eigendom harer meesters op loer met een
revolver en als vader Chinon in haar be
reik kwam, joeg zij hem een kogel in het
hoofd. De ongelukkige, vader van vijf
kinderen, plofte dood ten gronde.
De jeugdige moordenares legde niet
het minste spijt aan den dag.
Een voorbeeld van een machinist
Wij lezen in De Grondwetvan
Roosendael
De sneltrein Amsterdam-Parijs, die van
hier ten ongeveer 11 ure, naar Antwerpen
vertrekt, en dit traject zonder stoppen af
legt, bleef tusschen Esschen en Antwer-
een andere zou worden ingenomen. Mij
zou zij spoedig genoeg vergeten ik was
niet ijdel genoeg om ook maar één oogen
blik anders te denken. Den vorigen dag
nog had ik haar gezien met dien nietsnut-
ter, lord Annerley. Zij mocht hem hebben
als ze wilde, hem of 'n ander laat zij
flirten met hem, hem betooveren door de
schoonheid van haarsprookjesachtig mooi
gelaat en den blik van haar diep-blauwe
oogen. Laat zij flirten met hem om hem
daarna van zich af te stooten zooals zij
het mij wellicht gedaan zou hebben Wat
maakten mij alle vrouwen der wereld
Een weinig filosofie zou tegen hen allen
kunnen opwegen. Maar op vier en
twintigjarigen leeftijd zijn slechts zeer
weinig menschen fiilosofisch
HOOFDSTUK XXIX.
VERLEIDING.
Reeds vroeg in den morgen van den
volgenden dag besteeg ik voorde laatste
maal het rijtuig dat in het koetshuis steeds
te mijner beschikking geweest was, en
wij reden snel heen. Het waseen sombere,
mistige morgep, en een waterig zonnetje
scheen zwakjes van den zwaarbewolkten
hemel. Het weer was troosteloos een
lichte doordringende mist rees uit den
grond op en verkilde de lucht. Mijn ge
dachten waren evenwel niet bij het weder
want ik nam een laatste, aarzelend af
scheid van Devereux Court. Toen wij een
hoek omsloegen en het kasteel eenige
oogenblikken uit het oog verloren, bereik-
pen, plotseling met een geweldigen ruk
stilstaan, zoodat de reizigers door elkaar
geschud werden. Men begrijpt wel, dat
elkeen verbaasd en verschrokken, naar de
oorzaak van dezen plotselingen stilstand
vroeg. Wat was het geval De machinist
had plotseling op de lijn, nog slechts op
korten afstand van zijne machine, een
klein kindje bemerkt, dat midden tusschen
de rails stond. Met buitengewone tegen
woordigheid van geest, haalde hij direct
de remmen over en deed den trein oogen-
blikkelijk stoppen, die slechts op enkele
stappen afstands van het kindje bleef
staan. Dit, een klein peuterke, met blond
krullekopje, stond met een paar groote
kijkers naar dat groote gevaarte voor hem
te staren. De machinist sprong van zijne
machine en pakte het kindje, dat eerst
nog wat bleef staan, op. Na een klein tijd
je, kwam tenslotte de vader van het kind
je opdagen, die zijn kleintje zocht. De
moeder was afwezig.
Het is uitsluitend aan de groote oplet
tendheid van den machinist, wiens naam
wij niet konden achterhalen, te danken,
dat het kindje niet vermorzeld is gewor
den onder den zwaren trein. Wie het dan
ook geweest zij, hij heeft in ieder geval
een pluim verdient.
Trekking der Verwoeste Gewesten.
Woensdag morgend heeft in de Natio
nale Bank, de 15e trekking plaats gehad
van de leenjng van 1923 der Verwoeste
Gewesten.
Twee loten van 100,000 fr.
Serie 236,289 nr 3 Serie 340,910 nr 1
Drie loten van 50,000 fr.
Serie 55,690 nr 5 I Serie 140,351 nr 2
Serie 289,242 nr 2.
Vijftien loten van 10,000 fr.
S 20,584 nr 4 S. 24,274 nr 4
S. 65,798 nr 3 S. 96,593 nr 2
S. 101,316 nr 5 S. 112,762 nr 5
S. 133,144 nr 3 j S. 135,203 nr 1
S. 138,181 nr 3 S. 148,350 nr 4
S. 230,695 nr 1 S. 260,871 nr 5
S. 271,489 nr 2 S. 317,795 nr 1
S. 331,975 nr 4.
De andere nummers van de vorige se
ries zijn uitkeerbaar met 550 fr.
Een kind door apen opgevoed.
Eens gingen eenige kafferkinderen de
bergen in buiten het dorp, om konijntjes
te vangen. Toen zij 's avonds weer 't huis
kwamen, bemerkten zij, dat een kind niet
mee teruggekeerd was.
Moe geworden, had het zich neergelegd
en was ingeslapen. De menschen trokken
er op uit om het verloren kind te zoeken
maar ze vonden het noch in de dalen,
noch boven op de bergen. Alen zocht zelfs
verscheidene dagen achtereen doch geen
enkel spoor van den klefne was ie ont
dekken. Wat was er van hem geworden
In de bergen woonden in een rotsspe
lonk veel groote apen, die men bavianen
noemt. Dezen hadden den knaap gevonden
en meegenomen. Toen de menschen naar
hem zochten, waren de apen dieper met
hem de bergen in gevlucht.
Een jaar verliep. Toen kwam op zeke
ren dag een jager in de nabijheid van die
spelonk en bemerkte naast de sporen der
apen ook die van een kind. Hij meldde hét
de lieden van het dorp, die aanstonds
weer op zoek gingen.
En zij vonden den knaap midden tus
schen een hoop bavianen zitten., Toen de
apen de menschen zagen komen, liepen ze
te juist een sterkere zonnestraal dan die
welke tot op het oogenblik de zware wol
ken hadden vermogen te doordringen,
zijn vensters en veranderde als bij toover-
slag hetgeheele aanzien. Duizenden licht
straaltjes schenen mij toe te lachen van
den imposanten gevel en de dreigende
torens, en dit scheen nog versterkt te
worden door het contrast met de donkere
boomen in het rond. Ik was jong en voor
alles in de natuur ontvankelijk, en vooral
was ik dit in de gegeven omstandigheden,
nu het hart mij zoo zwaar was door het
afscheid. Als bij ingeving stond ik plotse
ling op en wuifde met mijn hoed een laatst
vaarwel. Toen zette ik mij weer neder en
zag niet meer om, uit vrees dat ik het
licht weder uit de als met diamanten om
geven vensters zou zien weggestorven
zijn, en de donkerte der dreigende wolken
daarvoor in de plaats gekomen. Het was
misschien overdreven van mij, maar ik
wilde in mijn hart de herinnering meene
men aan Devereux Court zooals ik het een
oogenblik geleden gezien had, dé somber
heid van den grijzen gevel verhelderd en
de vensters vroolijk flikkerend in dien en
kelen zonnestraal En daarom keek ik niet
om, ook niet toen John op den laatsten
heuvel den loop van het paard inhield en
met zijn zweep achter zich wijzend, op
merkte, dat dit het laatste wel zou zijn,
wat ik van het oude landgoed zien zou.
Zes uren later was ik in Londen,
zonder vrienden en ik zou bijna willen
snel weg, maar den kleine namen ze met
De menschen renden hen achterna, haal!
den den aap in, die het kind droeg, et
ontrukten hem den knaap. Eerst wilde dj3
kleine naar de apen terug, maar toen mei,c
hem in 't dorp had teruggebracht, her,e
kende hij zijn vroegere omgeving en ver
telde, nu hoe het hem gegaan was. Dt
apen hadden hem nooit kwaad gedaan
als hij moe was hadden ze hem gedragen
en hem wortelen en gummi van boomen
te eten gegeven. (Antonius' stem.)
Te Londen volgde men na jaren
zienswijze van den Paus.
Rome, 18 Aug. De besluiten der Con^
ferentie van Londeh besprekend, vindt di
Osservatore Romano er een zedelijlfo
resultaat in dat al de natiën met een le
vendige voldoening en met eene heropge-
wekte hoop moeten begroeten, want men
mag er het beste van verwachten. De r<
Osservatore Romano meent dat he; c1
noodig is de gelukkige werking te doen
uitkomen der natiën, die vooral eene
bevredigings-zending hadden naast een
moed, die soms tot de zelfverloochening
werd gedreven van wege natiën die in
de conferentie heel wat beslister belangen
vertegenwoordigden. Het blad denkt ten
slotte dat de bijval der Amerikaansche ;ij
werkzaamheid aantoont dat de Vereenigdeel
Staten niet vreemd mogen blijven aan de
EuropeescHe zaken. De Osservatore
Romano besluit met te zeggen, dat de
woorden en de wenschen die de H. Vader
met de helderheid eener voorzeggin|
heeft uitgedrukt meer dan een jaar gele
den, verwezenlijkt worden.
Een bedelares met 3000 fr. op zak
verongelukt.
In de holte van den ophaalbak van een
huis in de rue Lacretelle, te Parijs, heelt e
men het lijk gevonden van eene oude be
delares. Zij was vreeselijk gekwetst aan
het hoofd. Uit het onderzoek is gebleken,
dat de vrouw Donderdag avond naar het nt
vierde verdiep geslopen was om er, in de
omheining van den ophaalbak, den nacht
door te brengen. De vrouw moet in haren
slaap in de holte gevallen zijn. Men vond
in haar bezit eene som van 3,130 fr. en
een geboorteakt op naam van Cathérine
Candes, geboren den 22 Oktober 1846 te
Prades. Het lijk werd naar het doodenhuis
gevoerd.
Het Canadeesche graan
Van 1 October 1923 tot 1 Juli 1924 voer
de Canada dagelijks gemiddeld uil
1,000,000 bushels tarwe, dat is ongeveer
voldoende om in de behoeften van de
bevolking der Britsche eilanden te voor-|
zien. De totale verschepingen bedroegen
in genoemd tijdperk 260,000,000 bushels.
Dit is de grootste hoeveelheid tarwe die
ooit door eenig spoorwegnet in zoo een
kort tijdbestek is vervoerd. Dit rekord kon
worden behaald omdat de vervoergemak-
kelijkheden zoowel van Canada als van
de Vereenigde Staten daartoe meewerk
ten. In Mei bedroegen de Amerikaansche Lr
uitvoeren 3,431,000 bushel's tegen de Ca
nadeesche 41,000,000 bushels. Karakte
ristiek is de groote uitvoer naar de Ver
eenigde Staten geweest met het doel om n
daar vermalen en van daar uitgevoerd te
worden namelijk de helft van de 22,000,000 «n
van uit Canada ingevoerde bushels.
zeggen, zonder doel want nadat ik een
korten maar smeekenden brief had ge
schreven aan mijn vader en dien persoon
lijk aan het bureau van The Catholic
Times afgegeven, wist ik niet waarheen
ik mij wenden of wat ik aanvangen zou.
Londen boezemde mij afkeer in en deed ;a
mij walgen bij iederen stap dien ik deed
voelde ik in mij het verlangen naar een
krachtigen, frisschen bries van de Yorks-
hiresche heide, naar het zien van een
landweg en een troepje goedhartige land
lieden met hun blozende gezichten in-
plaats van bekommerd uitziende mannen
met bleeke gezichten en opgedirkte vrou
wen, en de het gezicht vermoeiende rijen
van groote gebouwen. Ik voelde mij ook !ls
niet op mijn gemak en onrustig, want ter
wijl er op het land nooit iets bijzonders |e i
geweest scheen te zijn in mijn gestalte,
hier stak ik toen ik langs het strand wan-
delde, met hoofd en schouders boven bijna
iedereen uit, en velén zagen mij verwoir
cjerd aan en maakten elkaar lachend op
merkingen, waarvan ik er sommige wel
moest hooren. Eindelijk, wanhopig ge
worden, kwam het in mij op dat mijn
landelijke kleeding mij bepaald de op
merkzaamheid der wandelaars deed trek
ken ik trad daarom in Bondstreet een
kleermakerswinkel binnen en verwisselde
met een zucht mijn ruim jachtbuis, mijn |*v
korte broek met lange kousen voor een*
zwarte jas, donkergrijze pantalon en Imo
gen hoed. (Wordt vervolgd).
:ai
