De Wedde der Geestelijken VOOR STAD EN ARRONDISSEMENT AALST College-pen regulier Academy-pen Een en ander r Abonnementsprijs: KATHOLIEK WEEKBLAD tot veredeling van Volk en Land. BEHEER EN REDACTIE 29, Korte Zoutstraat, AALST Merkwaardig Voor alle advertentiën buiten het Arrondissement Aalst weidde men zich naar OFFICE DE PUBLICITÉ 36, Nieuwstraat, Brussel. BERICHT. Al wie een abonnement neemt op DE DENDERBODE voor 1925, ont vangt het blad gratis van nu af tot nieuwjaar. Abonnementsprijs fr, 8,50. Men schrijft in op alle Postbureelen. DAGWIJZER Rust is Roest De hesp was gelukkig nog niet gerookt. 74ste JAARGANG. N' 4926. 20 CENTIEMEN HET NUMMER. ZONDAG 30 NOVEMBER 1924. Binnenland 8.50 Buitenland15.00 Amerika 2 doll. ADVERTENT1ËN volgens akkoord. Postcheckrekening 44024 DE DENDERBODE VERKRIJGBAAR TEN BUREELE DEZER, FR. 17.50 self-filling FR. 25.00. per Post 1.00 fr. meer Postcheckrekening 44024 ZATERDAG 29 NOVEMBER 1924. November of Slachtmaand 30 Zondag. K Zondag van den Advent. Begin van het nieuw geestelijk jaar 1924-1925. De Advent is een tijd van bereiding tot den Kerstdag. H. Andreas, Apostel, Martelaar. December of Wintermaand. 1 Maandag. H. Eligius, Bisschop, Belijder, Patroon der Wagenmakers en Smeders. H. Leontius (Léonce), Bisschop, Belijder. 2 Dinsdag. H. Bibiana, Maagd, Martelares. 3 Woensdag. H. Eranciscus-Xaverius van het Gezel schap Jezus, Missionnaris, Apostel van Indië en Japan. H. Lucius, Koning, Belijder. 4 Donderdag. H. Barbara, Maagd, Martelares, Patrones der Pompiers en Kanonniers. H. Petrus Chrysologus, Aartsbisschop, Kerkleeraar. Belijder. 5 Vrijdag, ie Vrijdag, H. Sabat, Abt, Belijder. H. Crispina, Maagd, Martelares. 6 Zaterdag. H. Niklaas, Bisschop, Belijder, Vriend der kinders. Te Aalst Patroon der Winkeliers. H. Theophiel, Bisschop, Belijder. 7 Zondag. 2e £ondag van den Advent. H. Ambrosius, Bisschop, Kerkleeraar, Belijder. Enkele beschouwingen van een Idealist Het nieuws, dezer dagen verspreid, als zou hét Staatsbestuur er aan denken de wedde onzer geestelijken nog te be snoeien, zal stellig in katholieke kringen een pijnlijken indruk wekken. Sedert den oorlog ziet het bestaan der Kerk, stoffelijk gesproken, er niet rooskleurig uit. De finantieele crisis welke daar heerscht, doet aldus haren weerslag ge voelen van af den stoeltjeszetter tot den klokluider, en vanaf den koster tot den orgelist, om ten slotte den priester te treffen, en hier neemt de geldelijke zorg een uiterst tragischen vorm aan. Tra gisch, wanneer men dit beschouwen gaat in het licht van het Evangelie, want voor elk Christen die nog zuiver Roomsch voelt, staat de priester toch hoog verheven als op een berg, als de afgezant van God zelf. Hoe roerend nog hoorden wij dezer dagen de waardigheid van den priester .parafrazeeren, en hoe klonk het overtuigend o, priester hoo- ger troont gij dan de engelen... Welnu dan schept het aanstonds een op zijn minst verkillend kontrast, als wij nagaan hoe in het dagelijks leven de priester, als een gewoon sterveling, zoo zeer hoeft bezorgd te zijn om den materieelen kant van het bestaan. Wij weten het wel, het lichaam blijft hier beneden naast de ziel. zijn eischen stellen, en de mensch eilaas, leeft niet alleen van het woord Gods. Zelfs ten tijde van Chris tus, zien wij hoe een der twaalf aposte len belast is met het vergaren en be- deelen der penningen die in het onderhoud van Jezus' uitverkoren gezellen moeten voorzien, doch is het meteen niet van eene welsprekende tragiek wanneer wij nagaan hoe juist die apostel die de zorg i van het geld had op zich genomen, zijn hart hechtte aan het geld, bij zooverre dat zijn ziel er heelemaal bij verstoffe- lijkte, en, alle goddelijke genaden ver trappend, met den vloek van het ver raad werd gebrandmerkt voor alle eeuwen Met inzicht hebben wij hierboven geschrevenbeschouwingen van een idealist. Want deze beschouwingen worden ons inderdaad ingegeven door een ideale kijk op de verhevenheid van het priesterschap, dat zulk een ge wichtige rol onder de menschen kon spelen. Welnu, naar onze bescheiden meening van eenvoudig, overtuigd Roomsch-katholiek, kan een priester die door den Staat niet voldoende wordt betaald, en, noodzakelijkerwijze, ge plaagd moet worden door zorgen van huishoudelijken aard, zich niet algeheel aan het vervullen van zijn hooge zen ding wijden. Want deze zending is van zulk een aard dat zij zich heelemaal be weegt op een hoog geestelijk plan, waar nog alleen de gezichteinder der ziel en der eeuwigheid spreken mag, en deze laat zich toch niet verzoenen met bekommernis om het dagelijksch, stoffe lijk brood. Eeuwen geleden moet een groot kerkvader, die alreeds een socioloog was,, geschreven hebben Het is goed dat de mensch een zeke ren welstand geniete, om zich, onbe zorgd, te kunnen ophouden met dé be langen van zijn ziel. Is dit waar voor den gewonen mensch, dan is dit zeker waar voor den priester, die niet alleen eigen ziel, maar ook de ziel van anderen hoeft te redden. En dan zouden wij het woordje 44 welstand hier als volgt om schrijven een priester moet boven de materieele zijde van het leven kunnen staan, om zich gansch aan zijn aposto laat te wijden, en daarom mag hij geene geldzorgen kennen. Dus eene voldoen de wedde van Staatswege, ofwel eene deftige, stabiele vergoeding welke, zonder in den vorm van almoes te ontaarden, door de christene gemeen schap zou uitgekeerd worden, en hem zou toelaten niet langer een bedelaar te zijn, maar een priester zonder meer, al leen bekreund om het zielenheil zijner kudde. De praktische kanten van dit vraagstuk laten wij onbesproken. Wij behandelen alleen de moreele zijde er van, en dan komen ons de woorden te binnen welke, haast eene eeuw geleden, die heilige, enthousiasten priester Lacor- daire, schreef, die de staatswedde van den priester als eene vernederende aal moes aanzag, en veel liever doodarm hadde geweest dan dit geld, zonder lief de geschonken, te moeten opstrijken. En hij riep tot den priester 44 Gij zult als den proletariër zijn die 44 alleen zijne twee armen heeft en gaat, 44 qui prend ses bras et s'en va met 44 God als erfdeel en met millioenen zie- 44 len die u minnen. Uw Meester had 44 zooveel niet, en Hij overwon. En verder 44 Het volk bemint den priester het 44 meest wanneer hij zijne armoede deelt. 44 Niets wordt zoo zeer geëerbiedigd als 44 eene wettige onafhankelijkheid, ge- 44 kocht door vrijwillige ontberingen. Wij weten het ook Lacordaire was een idealist en zijn droom is niet ver wezenlijkt geworden. Wij besluiten hoe eer de finantieele moeilijkheden waarin op heden het heele kerkpersoneel, met den priester aan het hoofd verkeeren, kunnen opgeheven worden, hoe krachtiger de kerk haar zielenwerk zal kunnen verrichten. Het ijzer van een ploeg was toch zóó net, [zóó glad, Dat ge er u goed in kunnen spieglen hadt, Een ander ijzer was door roest ontluis terd Het kloeg en vroeg waarom. Waarom? zei d'eerste ploeg "De luiheid heeft terwijl ik werken zwoeg, Uw scherpte bot gemaakt en uwen glans [verduisterd 't Zou ook verroestereh zoo 'k ledig lig- [gen moest Een zedeles is hier te vinden Rust is rtoest, Voor ons lijk voor de ploeg, mijn vrinden. j. B. Een klein verhaaltje geeft Pierre l'Ermite in La Croix 't is mal, 't lijkt onwaar schijnlijk, maar toch is het echt gebeurd. 't Geval speelde zich af in een klein stadje in midden-Frankrijk. Daar bestaat een Gemeentelijk Ziekenhuis, dat bediend wordt door religieuze .zusters. Zij vierden onlangs het feest van de Stichteres harer Congregatie en noodigden voor dien dag den Pastoor der parochie uit, in haar Kapel de H. Mis te willen opdragen. Deze voldeed gaarne aan dat verzoek in de oude Kapel gingen de Zusters en enkele zieken ter H. Communie en daarna gebruikte de Pastoor een klein ontbijt, bestaande uit een snede brood met een plakje hesp. Dat was alles, maar het bleek heel erg te wezen nog geen twee uren later had het Gemeentebestuu» de klacht bereikt, dat de Pastoor zich niet alleen had ver meten in het Stedelijk Ziekenhuis op een niet in het reglement aangewezen dag een Mis te lezen, doch bovendien zich niet had ontzien, een gedeelte van het voor de zieken bestemde voedsel te verorberen, zoodat die arme patiënten dien dag moes ten te kort komen. Tweede BedrijfDe administrateur van het Ziekenhuis begaf zich haastig naar de Zusters met de vraag, hoe zij het durven wagen, het voedsel der zieken te ver kwisten 44 Verkwisten 44 Ja zeker, verkwisten. Heeft de Pas toor hier vanmorgen ontbeten, ja of neen En heeft hij hesp gegeten, ja of neen ja 44 Dus u bekent alles Maar we mochten den Pastoor, die een half uur hiervandaan komt, toch wel een klein ontbijt aanbieden De administrateur hief zijn armen vol verontwaardiging omhoog. Maar waar moet dat heen Eerst de pastoor, dan de kapalaan, de klokluider, ze zullen hier elk oogenblik de hesp komen opeten, die voor de zieken bestemd is en dezen mogen honger lijden 44 Maar, pardon, mijnheer, het was niet de hesp van de zieken we hebben die zeiven laten halen bij onzen slager 44 En denkt u, dat ik die uitvlucht ge loof Die zaak dient onderzochtzij is ernstig, zeer ernstig Derde BedrijfEen gendarme verschijnt aan het klooster en overhandigd een be velschrift om te verschijnen als getuige in de zaak van het Ziekenhuis, hierachter nader omschreven Vierde Bedrijf speelt den volgenden morgen om zes uur aan de pastorie. De Pastoor is bezig zich te scheren, als als hij een gendarme te paard voor zijn deur ziet, die verlangt, binnengelaten te worden. De huishoudster valt bijna flauw van schrik, als ze hem ziet, maar de gendarme betreedt de pastorie, haait papier en pot lood te voorschijn en begint den Pastoor vragen te stellen. Erkent u, gistermorgen, in het Zieken huis te hebben ontbeten 44 Zeker 44 Erkent u ook, een snede hesp te heb ben gebruikt 44 Ja zeker, en die was goed, heel goed Geen aardigheden ais 't u blieft. Ik heb nog een derde vraag te stellen, een zeer belangrijke, waarop u mij zonder omwegen moet antwoorden Was die hesp gerookt 44 Neen, niet gerookt 44 Kunt u daarop een eed doen Men zweert geen eed voor zulk een kleinigheid, maar ik verklaar het beslist,,. Dus u weet het zekerdie hesp was niet gerookt Neen De politieman keek den Pastoor nog eens onderzoekend aan. "Ja, daarvan hangt alles af want de hesp van het Zie kenhuis is gerookt u hebt nu kans er nog uit te geraken De Pastoor, zegt Pierre P. Ermite, zal dus ditmaal nog niet worden doodge schoten, maar hij zal goed doen de vol gende maal zelf zijn hesp mee te brengen met de gelegaliseerde rekening van den slager. Aldus geschiedde in den jare 1924, toen Herriot stadhouder was van 't Souvereine Fransche volk. En van de Loge. En zoo wordt het edele Fransche volk, tengevolge van satanischen, misdadigen geloofshaat eener minderheid van atheïs ten en vrijmetselaars tot een aanfluiting van heel de beschaafde wereld. Socialisatie Zie dat is een woord, dat voorzeker de tong verbrandt van ieder rood kopstuk, dat het durft uitspreken Inderdaad, de Russische bolchevisten, socialisten, ten volle, hebben de socialisa tie der voortbrengstmiddelen en de sou- vereiniteit van den arbeid beproefd. Maar, maar, dat heeft een fameuzen uitslag gehad, zoo fameus en rampspoe dig, dat de heele beschaafde wereld er het diepste medelijden meê gevoeld heeft.. En de Russische arbeiders zijn tegen woordig de armste, ellendigste en bekla genswaardigste menschen van heel den aardbol, terwijl hunne bloedroode bazen in overvloed en weelde zwemmen. Dat onze roode 44 baaskens dus hunnen bek houden en stil zwijgen van socialisatie en soevereiniteit van den arbeid Wij weten er genoeg van. Wat een framasson over heeft voor zijn eigen land, valt eens te meer te zien in de daad, die de 44 fa meuze Herriot, Frankrijks eerste minis ter uitrichtte, betrekkelijk de vloot Wran- gel. De vloot was destijds door generaal Wrangel afgestaan aan Frankrijk voor vergoeding der geldsommen, welke Frank rijk den generaal geschonken had toen hij in Zuid Rusland met zijne bonden tegen het rood leger vocht. Welnu, die vloot heeft de fijne Herriot ten geschenke gegeven aan de roode soviëtregeering van Moskow. Frankrijk zit wel tot over den kop in de schuld, maar toch mag er ten voordeele van een bloedregeering die de wereld door tracht opstand en revolutie te verwèkken, een cadeauken van miljoe nen gedaan worden 1 Ziet, brave lezers, dat is een der eigenaardige trekken eener framassons ziel Edoch, een kranigheid zonder weerga is er met den oorlog in de ziel van menig Franschman tot stand ge komen. Zoo heeft admiraal Exelmans, zee- prefekt en opperbevelhebber van Noord- Afrika, vlakaf geweigerd de soviët-com- missie te ontvangen die gekomen was om de vloot Wrangel, in de reede gemeerd, in oogenschouw te nemen. Hij heeft de so- viëtzending eenvoudig wandelen gezon den en met haar in geen betrekking willen treden. Thans heeft de Fransche minister van zeewezen den admiraal naar Parijs terug geroepen, natuurlijk, en zulks wist de kranige admiraal op voorhand. De moe dige admiraal zal nu zooveel te vrijer zijn in 't strijden aan de zijde van den grooten Castelnau, die de macht der framassons- bende breken zal. Een wespe kwelt een moedig paard Al is het duizend kronen waard Een muis ontzet een olifant Al heeft hij nog zoo grooten tand, Een mugge steekt een leeuw in 't oog Al ligt het hart hem wonder hoog, Gij daarom vrienden in 't gemeen, En acht geen vijand ooit te kleen Daar is nooit zoo geringen man Die niet zijn meerder schaden kan. J. Cats. 't Duur leven! 't duur leven elk spreekt er overelk klaagt er over. En de socialisten richten er stoeten tegen in 1Nu, wie is de oor zaak van het duur leven 't Is de sociali stische partij die, achter den wapenstil stand, dank aan den konkelfoes van Lop- hem, eene dwangpolitiek voerde en in het minisjerie zoo lamlendig werkte dat er ontzaglijk veel nadeel voor het land uit voortsproot Van 3 milliard dat de openbare schuld van ons landeken was deden zij die stijgen tot 34 milliaard frank, en alzoo verloren wij het vertrouwen in den vreemde, en onzen frank daalde in waarde, en al wat wij moesten aankoo- pen, werd duurder. 650,000 frank heeft het fameus ministerie in Frank rijk verleden Zondag verkwist om de stof felijke overblijfsels van den socialist Jau- rès te doen overbrengen naar het Panthéon, 't Waren nu de framassons en hun aan hang, die processie hielden, en dat mocht kosten, natuurlijk uit den zak der Fransche lastenbetaiers. En zeggen, dat er in Frankrijk nog duizenden menschen zijn in de verwoeste streken, die nog in houten barakken wonen, waar zij dezen winter wederom bittere koude zullen te verduren hebben Ha wat trekt de aanhang der godsdiensthaters zich het lijden en de ontberingen der menschen aan 1 De mensch, die God niet vreest,1 Is wreeder dikwijls dan een beest Generaal tot een der soldaten. Zijt gij tevreden over het eten jawel, ge neraal. Krijgt soms de een niet een klein en de andere een groot stuk? Neen, generaal, wij krijgen allemaal kleine stukken Een fermen lap, een klets van de eerste sneê, zou Mielke Kleppers in zijnen tijd gezegd hebben, zulken drevel hebben de roode soviet- mannen in Rusland gekregen van wege het nieuw Engelsch ministerie. De Engel- sche ministers hebben eenvoudig, kort af aan de roode bloedmannen laten weten, dat het verdrag dat de 44 schoone - Mac Donald met hen sloot, geen bekrachtiging noch van de kamers, noch van den koning te verwachten heeft en bijgevolg van

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1924 | | pagina 1