LIEFDESAVONTUREN
le Jaar.
Nummer 21
Zondac 25 Mei 1886.
Vooruitgang door 't Wérk.
-
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
i 5 fr: voor de stad.
Abonnementsprijsvoorop betaalbaar.
1 5 fr 50 voor den buiten, r
I'HIJS PEIl NUMMER 10 CENTIMEN.
Wen abonneert zich
op alle postkantooren voor den buiten voor de stad, ten karitoore van het blad,
40, Korte Zouf straat, 40, Aalst.
Prijs der annoneen
HET ARRONDISSEMENT AALST.
Gewone, 15 een timen
Reklamen, 75 eentimen
Vonnissen op de derde lUuhijdc, oO centimen
per drukregel.
Men maakt meldina
van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt.
Hondschriften worden niet terug gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST, 22 MEI.
van eenen Geleerden.
Naar liet Fransch.
Op Zondag 6 Junij, om 2 uur, herope
ning der Zondaglessen, verplichtend
voor de beschermelingen. De andere
leden, die de lessen begeeren te volgen,
worden verzocht zich te doen inschrij
ven bij den Sekretaris, M. K. Klaes.
Balloteoi'ingf Ie Brussel.
De heer Buis, burgemeester van Brus
sel, heeft in de balloteering van Dijnsdag
laatst eene meerdeiTieid van 19G6 stem
men bekomen.
Ondanks den invloed van het Hol;,
ondanks de voetstappen door den Adel
aangewend, ondanks het groot getal
officieren kiezers, gepensionueerde en
andere, die te Brussel verblijven en bij
wien de kandidatuur van eenen generaal
een gunstig onthaal moest genieten,
ondanks dat alles ligt Mr Jacmartouder
eene outzagelijke meerderheid, door
AL' Buis bekomen, verplet.
En met hem de klerikale-independen-
tenkliek, en met hem de klerikale meer
derheid, en met hem het klerikaal minis
terie
Want de nederlaag' van M. Jacmart is
de veroordceling der ganse,he indepen-
denten afvaardiging, door Brussel naar
de Kamer van Volksvertegenwoordigers
gezonden, en zonder die afvaardiging
bestaat de klerikale meerderheid in de
Kamer nog slechts uit 2 leden een van
Nijvelt (arrondissement dat met de Se-
naatskiezingen naar de liberalen is terug
gekeerd) en de Verviersche klerikale
volksvertegenwoordiger Loslever, die op
8 Junij aanstaande naar zijne vorige
bezigheden zal teruggezonden worden.
Want het valt niet te betwij felen welken
weldadigen invloed de kiezing van M.
Buis, te Brussel, op de aanstaande wet
gevende kiezingen in de provintiesteden
zal te weeg brengen. De prachtige uitslag,
van dijnsdag laatst, zal voor onze vrien
den van Gent, Verviers en Zoningen, een
spoorslag' zijn die hen aanzetten zal zege
pralend den aanval der klerikalen af te
weeren hij zal den geestdrift doen ont
staan die de waarborg is der overwinning.
En nu dat de eerste klank der doods
klok van ons ministerie over den lande
heeft weêrklonken, wij, Aalstenaren,
blijven wij niet ten achteren bij de andere
liberalen van België, nemen wij ons deel
van den algemeenen geestdrift en ook
van het werk dat noodzakelijk afgelegd
moet worden om onze stadons arrondis- I
sement uit de vernedering te doen
opstaan. A. Z.
In zijn nummer van zondag laatst wilt
de recht geestige Eenderbode den spot
drijven met de zoogezegde kandidaten
der Liberale partij te Aalst.
Op onze beurt zullen wij onze vier
volksvertegenwoordigers onder de hand
nemen om te zien of zij wel die onberis
pelijke, doorluchtige mannen zijn aan
IV.
Maar, antwoordde Alice, moest ik zijne
plaats nemen en hem niet bedanken Gij zelve
mama, hebt hem zeer beminnelijk en beleefd
gevonden.
Van wien spreekt gij vroeg Mijnheer
Hornsby.
Het is een natuurkundige die het middel
gevonden heeft om de luchtballons te richten
sprak het meisje, en die de heerschappij over
de wereld aan Frankrijk wil geven. Verstaat
gij zulke dwaasheid Mama heelt hem wel het
zijne gezegd.
Het is een buitensporige, zegdede vader.
Het ergste, voegde Mevrouw Hornsby er
bij. is dat zijn vader, die deel nam aan den slag
bij Trafalgar, de matroos is die Nelson omver-
schoot.
wie men blindelings zijne stem geven
moet.
Zien wij vooreerst M.Woeste. In eenen
verloren hoek van België, protesteren
eenvoudige visschers en heidebewoners
tegen de kandidatuur vau eenen persoon
vreemd aan hunne streek en hunne taal
onmachtig. Te Aalst hebben wij ook een
vreemdeling, die ook onze taal niet kan,
als volksvertegenwoordiger gekozen
zonder protestatië, zonder tegenspraak.
Terwijl in een arrondissement, zooals
Aalst, er mannen van bekwaamheid ge
noeg te vinden zijn, gaat men te Brussel
eenen Woeste opzoeken, eenen waal, oip
in de Kamer de tolk te zijn eener Vlaam-
sche bevolking. Hoe wilt ge, kiezers,die
geen fransch verstaan noch spreken kunt,
hoe wilt ge dat M. Woeste uwe belangen,
uwe wensclien, uwe noodzakelijkheden
kenne daar gij onmachtig zijt u met hem
te verstaan
En wie is die Woeste,als politiek man?
Een fanatiek van de ergste soort die de
wereldlijke macht onder die der Kerk en
der geestelijkheid zou willen doen buigen
en daarom in 1884 door den Koning aan
de deur van het ministerie wierd gezet.
Hij is een der bewerkers van de noodlot
tige schoolwet, in 1884 gestemd, en die,
volgens den oud-minister Jacobs zelf,
tanden moest doen knarsen en tranen
doen vloeiën.
Kiezers van ons arrondissement onder
zoekt eens goed het budget uwer ge
meente gij zult daar eene groote ver
meerdering van schooluitgaven zien
beziet uwe contributiebiljetten gij zult
daar eene vermeerdering van gemeente
lijke opcenten vinden, dit alles sinds 1884,
sinds de afschaffing der liberale schoolwet
van 1879. Ehwel, die vermeerdering van
schooluitgaven die verhooging van
gemeentetaksen zijn het gevolg der
schoolwet van 1884, en die wet, waardoor
zoo vele oude bekwame onderwijzers afge
zet en vervangen zijn door onbekwame
bengels, die wet heeft Woeste helpen
opmaken.
Welke eigentlijk de politieke gezind
heid is van M. Van Wambeke zou best
kunnen uitgedrukt worden door een vier-
letterig woordjen. Bij het aanvangen
zijner politieke loopbaan gaf hij, in een
openbaar schrijven, zich uit voor over
tuigd liberaalheden zit hij, als klerikaal
volksvertegenwoordiger, in het Paleis
der Notie, waar hij zich niet de minst
fanatieke toont.
Reeds zou M. Van W ambeke als poli
tiek man vergeten zijn, zonder die mach
tige coterie diesinds vele jarenalhier over
ambten, bedieningen en kandidaturen
beschikt en onverbiddelijk het hoofd
doet buigen aan allen die haar niet aan
genaam zijn. Die coterie deed in 1871 de
kandidatuur van M. Byl mislukken en
deze laatste, daarvoor in gramschap ont
stoken, heeft M. Van AVambeke doen
kennen zooals hij was.
Uit den Denderbode van 10 Julij 1871
knippen wij de volgende bemerkingen
En lii) durft zich daarop roemen
Hij wist niet hoe zeer die dood onzer fa
milie noodlottig was.
Parhleu zegde Cornelius, hij hoeft mij
mijne dochter niet ten huwelijk gevraagd, maar
ik zou gelukkig zijn ze hem te mogen weigeren.
De zoon van Nelson 's moordenaar.
En indien ik hem beminde s[T.ik Alice.
Indien gij hem bemindet Kan men den
zoon beminnen van
Maar toch, indien ik hem beminde
Nu, dat is gek gij bemint hem niet.
Neen, ma ar indien ik hem beminde
Eh wel, gij zoudt dan niet vergeten dat
gij mijne docht r zijt en gij zoudt Ham on
huwen.
Alice viel in eene diepe mijmering.
Het is tijd om te slapen, sprak de moeder
en Cornelius ging in de naburige kamer.
Zoo haast zij te bed lag, droomde Alice van
Quaterquem, zonder nochtans te slapen.
De zeventien vrienden van Quaterquem brach
ten den volgenden dag door aan het opzoeken
der woning van de jonge Engelsche. Des avonds
om 8 uren, vereenigden zij zich bij den natuur
kundige ep zeiden.
Zij heet Aljce Hoj'usby,
Alice 0 de zoete naam piep Quaterquem
uit.
Zijn vader Is de edele Cornelius die der
wereld, voor veel geld. verscheidene millioenen
toekomst geeft om aan den catechismus te ge-
Men heelt ons zeer dikwyls een groot
bezwaer gemaekt omdat wy er zoo hardnekkig
a< n hielden M. Van Wambeke, dan in openbare,
treffelyke vergaderingen, dan in byzondere
gesprekken,dan in ons blad,dan by zvne eygene
klienten altyd met de zelfde standvastigheyd te
verdedigen. Velen van deze die lwnn nu vleyen
omdat hy tot eere gekomen is,hebben wy berispt
en tegengesproken als zy kwaed van hem spra
ken, en hunnen afkeer den vollen teugel vier
den. Wy dachten altyd dat men hem benydde,
dat men hem beloog, dat men hem la>terde.
Immers, wy gaven plaetsae ihetbskendespreek
woord quisque habetur bonus doncc probdur
malus, men moet altyd iemand voor goed hou
den tot dat men bewyzen hebbe van het tegen-
strydige.
ij Deze onze overmaetvan goedhevd en vriend
schap jegens M. Van Wambeke, wy alleen weten
hoe schadelyk zy aen onze stolfelyke belangen
geweest is, en wat bitterheden wy daerom dik
wijs hebben verkropt.
Den afkeer van M. Vanderhaegeu, pastor te
Steenhuyze. tegen M. Van Wambeke, was zoo
hevig, dat hy eens, in onze afwezigheyd, ten
onzen bureele zoodanig kwamopspeleudat onze
oude brave moederen geheel de familie er zoo
danig van verschrikt waren, dat zy my al te
samen smeekten Af. Van Wambeke te laten
varen.
AL Verbrugg'he is de man di#, in 1871
zoo weinig karakter had, dat hij zich hat
speeltuig liet worden in handen van per
soonlijken wrok en familiecoterie. Het is
hieraan, en niet aan zijne verdiensten,
dat hij zijne benoeming van representant
te danken heeft. Als privaat persoon is
M. Yerbrugghe een zeer deftig man,
heel kwezelachtig en fanatiek in de
Kamer zwijgt hij. liet is waarschijnlijk
't beste dat hij doen kan.
AI. De Saedeleer is ook juist niet om
zijne hooge verdiensten tot volksverte-
genwoordiger gekozen geweest. Waarom
men hem, pas de hoogeschool ontloopen,
boven AL Mussely, eenen ouden strijder,
)ij voorkeur gesteld heeft, weten wij
niet. Coterie et mystère In den
beginne liet hij zich nog wel wat liooren,
in de Kamers. Nu. inde laatste jaren,
zwijgt hij liever alleenlijk in de kwes
tie der brouwerijen heeft hij het woord
gevoerd ten voordeele van liet nieuw
ingevoerd brouwstelsel, dat zoo voordee-
lig is voor de Vlaamsche brouwerij, dus
ook voor de brouwerij De Saedeleer te
Haaltert In deze gemeente, het geboorte
dorp van onzen uo.8uqoni.ioop represen
tant, ziet men dezen, sinds zijn huwelijk
met eene millioenrijke representants
dochter, nog heel weinig.
Dat zijn onze vier volksvertegenwoor
digers, Alannen zoo als men ziet over-
waardig ons arrondissement in de
-Kamers te vertegenwoordigen. Zij verde
digen er zóódanig de belangen onzer
streek, dat het Land van Aalst zelf ge
noodzaakt is te bekennen dat zij er nog
niets voor gedaan hebben.
Het kan mij nu heel weinig scbeelen of
die hoogberoemde quatmr korte broeken
en schoenen met gaten draagt. AVat ik
meer nazie is zijne politieke afkomst,
zijne politieke daden, en die zijn waarach
tig niet van aard om er op te boffen.
E. F.
Politioke Goostelijkheid.
Hoe dikwijls reeds hebben de klerika
len, in Kamer of Senaat beschuldigd
slechts de creaturen der bisschoppen te
zijn, niet bij hoog en laag houden staan
dat zij, zij alleen vrije mannen waren, en
onafhankelijk van de bisschoppen.
Wat onbeschaamde lengen.
De vermaarde oud-minister Cornesse,
waarvan de kiezers van Arerviers, sinds
1874, niet meer willen,vond over eenige
jaren, ondanks de prptestatiën van een
groot getal kiezers, de gelegenheid zich
door het arrondissement Alaeseyck als
representant te doen uitroepen. De
Alaeseyckers voelen zich niet al te zeer
over hunnen vertegenwoordiger gevleid;
hij is immers eene star van zeer middel
matige grootte, is vreemdeling aan de
streek en, waal zijnde, de taal zijner
kiezers onmachtig. Ook was men te
Alaeseyck vast besloten zijne kandidatuur
te bestrijden. Maar de bisschop van Luik
deed aan de klerikale kopstukken van
Alaeseyck weten dat AL Cornesse en gee-
nen anderen mocht gekozen worden.
AI. Cornesse is zaterdag avond naar
Alaeseyck vertrokken om er aan zijne
kiezers eenige lollekens op te hangen
maar te recht vreezende er geen al te
gunstig onthaal te genieten, verzocht hij
den bisschop van Luik hem te doen ver
gezellen door den Vicaris-Generaal, AL
Rutten. Deze trok op met den blikken
representant en nam des zondags plaats
aan het bureel der vergadering waar
Al. Cornesse het woord moest nemen.
Deze zaagde zijne toehoorders gedurende
eene volslagene uur.
Dan vroeg AI. Herman Schoolmeesters,
vrederechter van het kanton Mechelen
aan de Alaas, het woord om op Ar. Cor-
ne ise te antwoorden zulks wierd hem
geweigerd door het bureel, waaraan ook
AL Rutten zetelde. AL Schoolmeesters
drong aan, hij wilde volstrekt spreken.
Het bureel bleef bij zijn besluit en AL
Rutten, de Vikaris-Generaal, stond regt
om te verklaren dat Algr. de bisschop
van Luik legeerde dat Al. Cornesse het
arrondissement Alaeseyck bleef vertegen
woordigen.
Al de aanwezige pastors en paters
juicl d m dit gezegde toe.
Al de ernstige klerikalen van Alaeseyck,
de burgemeester aan liet hoofd, toonen
zich zeer misnoegd. Alen meldt dat AL
Herman Schoolmeesters zijne kandida
tuur tegenover die vm AL Cornesse zal
stellen en waarschijnlijk zegenpralen zal.
Oh neen, onze geestelijkheid bemoeit
zich met geen politiek de klerikale
representanten zijn de creaturen niet der
bisschoppen
hoor/amen, een werk van barmhartigheid te
volbrengen an de na ikten te kleeden.
Dus Cornelius.
Hare moeder is de waardige Kate, en haar
toekomende, de lieer Herkules, een zeer braaf
man, zeer koppig, zesr verliefd en zeer behen
dig met bet pistool.
Ik schiet redelijk goed, sprak Quaterquem,
en de kans is gelijk.
Geheel het huisgezin vertrekt morgen.
0 Hemel, riep Quaterquem, terwijl hij
verbleekte.
Zij gaan naar Poitiers, eene zeer beroem
de stad.
'tis goed. Ik vertrek. Wat willen zij te
Poitiers doen
De oude Cornelius, die oudheidkundige
L, gaat de plaats opzoeken, waar de slag tus-
schen de Sarazijnen en Karei Martel geleverd
werd.
Een grappenmakker heeft hem te Londen den
degen van Abderame getoond hij wil zijnen
helm zoeken.
Wie heeft u dat gezegd
Het Kamermeisje, dat den ganschen dag
aan de deuren luistert.
Ongelukkigen Gij hebt haar verleid
0 1 zeer weinig, sprak het koor. Ik heb
haar nauwelijks omhelsd,
Nog één woord. Waar woont Alice
Zij is in 't hotel Meurice.
Dank u, mijne vrienden en weest geze-
hand zouden gaan met de liberalen, voor
de gedeeltelijke kiezing te Brussel, dat
zij hunne stem aan AL Buis gingen geven.
Nu, bet, is klaar dat AL Buis weinig of
geene socialistische stemmen heeft beko
men maar het is even klaar dat de kle
rikalen de hulp hebben ingeroepen van
socialisten en radikalen, voor hunnen
kandidaat Jacmart.
Alorgen. zondag, zijn er provinciale
kiezingen te Brussel. Op dit terrein zijn
er de klerikale onmachtig de lijst der
radikalen staat tegenover dien dergema-
tigde liberalen, zoodat de klerikalen,
volgens zij iu dezen of genen zin kiezen,
dezen of genen lijst zullen doen zegepra
len. Wanneer den 11 mei AI. J-ansou de
nederlaag had geleden, zijn zij bij de ra
dikalen gekomen en hebben hun voorge
steld te kiezen voor AL Jacmart en heb
ben hen verzekerd dat zij. klerikalen,
met de provintiekiezing zouden gestemd
hebben voor den radikalen lijst.
Nu, als men opmerkt dat de hoofden
der radikalen AL AI. Feron, Arnould,
Ilobert, nog al redelijk naar 't socialis-
mus rieken, mag men zeggen dat het
weinig eerlijk is de liberalen te beschul
digen handlangers te zijn der socialisten
wanneer zij in hert en ziel weten dat zij
zelf de hulp van radikalen en socialisten
inroepen.
Ik moet er niet bijvoegen dat het aan
bod der klerikalen maar aanstonds van
de hand is gewezen.
Klerikale Eerlijkheid.
Al de klerikale bladen hielden niet op
te schrijven dat de socialisten hand aan
De Vlaamsche Akademie.
Het schijnt dat de zoolang verhoopte Vlaam
sche Akademie het lot niet zal ondergaan van
het Vlaamsch 8taatshlad zij zal tot stand
komen. Zulks blijkt uit het verslag der zitting
van den Senaat van 18 Mei. De heer Beernaert
vergenoegd zich niet met Vlaamsch minister te
zijn in woorden, zooals de heer De Volder, die
zijne eigene Vlaamschgezindheid roemde, maar
het inrichten van het vlaamich Staatsblad van
de hand wees Heer Beernaert heeft een te
goed gewijd aan het inrichten eener Akademie
voor ons Vlam ngen, daar onze taal toch uit
die van Brussel onmeedogend verbannen was.
De Vlaamsche Akademie zal hare zetelplaats
hebben te Gent, de bakermat der Vlaamsche
beweging want daar was het, inderdaad, dat
Jan Frans Willems, wien het dankbare volk
den naam van Vader Willems schonk, eene
schaar wakkere strijders bij zicli sloot als Van
Duvse, Ledeganck, Snellaert, Rens, Serrure,
Bloimnaert, St. Genois, die allen ijverig werk
zaam waren om Vlaanderen op te beuren door
het eigen taal en zeden te leeien beminnen.
Willems was de eerste die de gedachte eener
Vlaamïche Akademie uitte. In 1835 reeds was
hij er mede bekommerd zooals wij zien uit een
schrijven aan zijnen vriend Van Duyse De
tijd nadert, waarop onze Vlaamsche nationali
teit met veel levendigheid het hoofd gaatopbeu-
ren. Weldra zil ik de gronden leggen tot een
verbond van weldenkende Vaderlanders om de
Vaderlandsche letteren meer werkdadigheid «n
aanmoediging, te verstrekken. Gij en zooveel
andere goedgezinden zult mij, hoop ik, daarin
de handleeuen. In 183!) werd door zijn toe
doen een verzoekschrift ingezonden tot hst
scheppen eener Vlaamsche Akademie benevens
die van Brus el. Maar daar dit plan mislukte,
liep het sleehts uit tot liet stichten der u Maat
schappij tot bevordering der Nederduitsche
taal cn letterkunde.
In 185li noemde de heer De Decker eene com
missie die zich bezig hield met het inrichten
gend, riep Quaterquem, en komt allen op mijn
hart
Men zal u hesp brengen.... Nooit zal mijn
hart vergeten:
Hij werd door de geheele hinde onderbroken.
En de wijn
l'achus en Ceres zullen niet vergeten
worden.
Aan tafel Ik drink op mijn aanstaande hu
welijk met Alice.
Des anderendaags vroeg wandelde Quater
quem in reisgewaad in de Rivolistraat. Het
koor der zeventien vrienden volgde hem op
eenigen afstand. De een die vooruit gezonden
was, bracht het nieuws dat de Engclschen in
het rijtuig stapten en gingen vertrekken.
Het oogenhlik is gekomen, sprak Quater-
quern, u voor altijd onsterfelijk te maken door
uwe verkleefdheid aan de vriendschap. Belet
dat Harrison vertrekke.
Wees gerust, zei het koor. Herkules be
hoort ons.
Een kwam aan den spoorweg. Quaterquem,
die zonder gepak was om rasscher te kunnen
gaan, trok in allerijl de wachtzaal binuen.
Aohter hem kwamen, maar zonder hem te be
merken. Alevrouw en Mejuffer Hornsby. Her
kules, die het reisgoed moest laten wegen, was
achter gebleven
Eensklaps kondigde eene bel het aanstaande
vertrek aan. Herkules sprong vooruit om in de
wachtzaal te zijn. Ongelukkiglijk hij stiet hef
tig tegen eenen jongeling, en wilde zijnen weg
voortzetten.
Maar we 8 toch voorzichtiger, als 't u blieft,
Mijnheer. sprak de andere met fierheid.
Herkules zette zijnen weg voort zonder ant
woorden ma ir de aangestootene plaatste zich
vóór de deur der wachtzaai.
n In Frankrijk, ging hij voort, verontschul
digt men zich wanneer men eene plompheid be
gaat.
De Engelsehnian werd rood en wilde zijnen
tegenstiever uit den weg duwen maar een ge-
buur van deze hield hem bij den arm vast. In
één oogenhlik stonden verscheidene andereu
rond hen.
Wat is er vroeg het koor,
Het is een Engelschman die mij beleedigd
heeft antwoordde de tegenstander van Herkules
en die geene verschooning vragen wil.
Dat hij zich verschoone, sprak eene stem.
Neen, dat zij vechten, hernam eene ander*
Harrison balde zijne vuist met woede.
Heeren, sprak hij, ik heb niemand willen
beleedigen. Laat mij los. De bel luidt en de
trein zal zonder mij vertrekken.
Alaar hij kon uit den kring niet geraken waar
in men hem gesloten hield. In zijne woede,
greep hij zijnen vijand hij den kraag om hem te
verwurgen hij rukte los en, deed den anderen
achteruitwijken, met eenen slag op zijne borst.
8 Goed daar bokt hij nu, riep een der aan
wezigen.
C L
■^^«■jqananrrr wrrair-ifetifi ns a?>g3i^üu»3v»a
