Vlaamsche Academie.
LIEFDESAVONTUREN
Het oud regiem,
le Jaar.
Nummer 20
Zondas 18 Juli 1886.
Buiteulaudscli politiek nieuws.
LIBERAAL M'UEKRLAI) VOOR
- 5 fr. voor de stad.
Abonnementsprijs 5 fr 60 VOOI. den buiten> voorop betaalbaar.
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIMEN.
Men abonneert zich op alle postkantooren voor den buiten voor de stad, ten kantoore van het blad,
40, Korte Zoutstraat, 40, Aalst.
KTec
'80S
metu.
HET
Prijs der annoncen
ARRONDISSEMENT AALST.
Gewone, 15 centimen
Reklamen, 75 centimen
per drukregel.
Vonnissen op tie derde bladzijde, 50 centimen.
Men maakt meldins
van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt.
Handschriften worden niet terug gezonden.
AALST, 17 JULI.
De kiezingen in Engeland blijven
voortdurend gunstig aan de conserva
tieve partij
Tot heden is de uitslag de volgende
307 canservateurs, 73 liberalen-unionis
ten, 170 Gladstonisten, 81 parnellisten.
Er blijft nog te kennen den uitslag van
39 kiezingen.
Om door haar zeiven de meerderheid
in de kamers te hebben, zou de conser
vatieve partij 336 zetels moeten bezit
ten, wat onwaarschijnlijk is. Toch schijnt
het voorals nu zeker dat Mr Gladstone
zal aftreden moeten
Wel is waar schijnt deze laatste aan
het hoofd van 't ministerie te willen
blijven hij zou namentlijk zijn wetsont
werp van Home Rule in eenen zoo gema
tigden zin opstellen dat ook de afge
scheiden liberalen er voor zouden stem
men. Of hij gelukken zal valt te betwij
felen, daar lord Hartington, een der
hoofdmannen der afgescheiden liberalen
zich vrij ongustig gestemd toont jegens
Mr Gladstone.
De Engelsche kiezingen hebben, in
Ierland tot erge wanordelijkheden aan
leiding gegeven, namentlijk te Limerick
en Belfast. In deze laatste stad bleven
er twee dooden en waren er een honderd
tal gekwetsten.
Ingevolge de wet op de uitdrijving
der fransche pretendenten, heeft de Mi
nistervan Oorlog aide prinsen die eenen
graad bij het leger bezatten, van de ka
ders afgeschrabt, onder andere de her
tog van Aumale, oom onzes Konings.
Deze, sinds ruim 40 jaren divisie-gene
raal, schreef eenen brief aan de voorzit
ter der Republiek waarin hijop tame
lijk hoogen toon, tegen zijne afsckrab-
bing protesteei'de. Die brief heeft tot
voorwendsel gediend om hem ook uit
het land te bannen.
Over eenige weken heeft men te Gent
het Standbeeld onthuld van Metdepen-
ningen, Groot-Meester der Yrijmetse-
laarslogie, oudstokhouder van het orde
der advokaten waarvan hij een der uit-
stekendste leden was.
Dit standbeeld, opgericht door eenige
vrienden en vereerders van den beroem
den man, zonder tusschenkomst van
Staat of pro vin tie, heeft de woede ver
wekt van sommige klerikale bladen,
die hun spijt niet konden verkroppen
over al het kwaad dat Metdepenningen
aan de klerikale leerstelsels heeft toe
gebracht.
Zij willen 's mans verdiensten te kort
doen met hem aan hunne lezers voor te
stellen als geweest zijnde een aanklevcr
van de liollandsche regeering en een
tegenstrever der omwenteling van 1830.
Maar verre van aldus blijken te ge
ven van on vaderlandsliefde, heeft hij
getoond dat hij zijn land lief had, liever
dan zij die, om nietige belachelijke re
denen de scheuring tusschen Noord- en
14.
van eenen Geleerden.
Naar het Fransch.
X.
Bij liet eerste onderzoek reeds, stelde de ge
neesheer de damen gerust, en beloofde dat de
zieke in eene maand zou te been zij a. Harrison,
die in de voorkamer verborgen zat en met angst
op het antwoord des heelmeesters wachtte,
opende de deur met voorzorg, en het oogenblilc
gunstig wanende
Het zal nog niets zijn, sprak hij, met zijne
gewone onhendigheid. Gij hebt meer schrik
gehad dan pijn.
Bij die w'onrden, sprong de gekwetste met
zooveel vuur in zijn bed recht, dat de ongeluk
kige Harrison terugweek.
Meer schrik dan pijn riep bij. Beul, gij
wilt mij dan afwerkenga uit mijne oogen,
booswichtga ga
Alice deecl hem teeken dat hij zou vertrek
ken en volgde hem.
Zuid-Nederland hebben teweeg gebracht
en het prachtige werk van het Weener-
Congres hebben vernietigd.
Wij zijn er verre van af te beweeren
dat Willem I geene redenen tot klagen
heeft gegeven, dat hij in alles getrouw
de ingevingen eener wijze staatkunde
heeft gevolgd, maar de feilen door den
Neêrlandschen vorst begaan zijn over
dreven geweest van den eenen kant door
de walen, grootendeels om eene taal
kwestie, van den anderen kant door de
Geestelijkheid die begeerde, en de blij
ken ervan bestaan, terug te keeren tot
den tijdvan tiendens en gewetensdwang.
Willem Iwas een overtuigd voorstaan
der van onderwijs en beschaving, een
krachtdadig, misschien wat al te lials-
starig verdediger der wereldlijke Macht
tegenover de geestelijke overheersching.
De vlaamsche liberalen van dien tijd
waren over die strekkingen van den
vorst te vreden, zij waren het hollandsch
regiem genegenomdat zij zich niet te be
klagen haddenover eene schijnbare taai-
miskenning en zij met gunstige blikken
de pogingen gadesloegen aangewend om
onderwijs en beschaving te verspreiden.
Veeleer dan reden lot klagen te heb
ben moesten zij zich verheugen over de
pogingen die aangewend wierden om
pet stoffelijk en zedelijk welzijn der Ne
derlanden te verzekeren.
Niets wierd in dien zin verwaarloosd
en met genoegen herinneren zich nog
de ouderlingen dier tijden toen, op een
vijftiental jaren, de wonden geheeld wa
ren, door liet fransch regiem geslagen
en Belgie tot eenen ongewonen trap van
bloei en welvaren was geklommen, toen
het onderwijs alhier op en eenen dege-
lijken vo.et was ingericht en ons land
dapper vooruitging op de baan der be
schaving.
Daar zijn de reden waarom Gent zoo
lang Orangist is gebleven, waarom de
uitstekendste mannen van Vlaanderen de
omwenteling van 1830 als eene ramp
aanschouwden. Zij ten minste begrepen
dat uit de omwenteling een werk van
reactie moest ontstaan zij voorzagen de
staatkundige stoornissen die de scheu
ring der Nederlanden moest teweeg
brengen. Niet zonder reden had het Wee-
ner-Congres de beide deelen der Neder
landen vereenigd, gelijk zij, in de Ge
schiedenis vereenigd waren. De veree-
nigde Nederlanden waren een rijk van
aanzien dat eenen krachtdigen sluit-
boom daarstelde tusschcn twee mach
tige en vijandig gestemde landen Prui
sen en Frankrijk.
Hoe schoon waren niet de vereenigde
Nederlanden, sterk door den handel en
de uitheemsche bezittingen van het
Noorden, door de Nijverheid en de mij
nen van het Zuiden. De Nederlanden wa
ren geroepen eene eerste plaats in te ne
men thgschen de Europeesche Natiën en
er eenen weldadigen invloed te bezitten.
1830 is dit alles komen te niet doen.
Wat wonders is er dan ingelegen dat
klaarziende mannen die omwenteling
beweenden en geen betrouwen stelden
in het gesticht dat er 't gevolg van was.
Varhaal mij toch, als "t u belieft, beste
Har rison, sprak zijwaarom gij met Mijnheer
Quaterquem twist gezocht hebt
Ik heb geen'twist gezocht, sprak Ilerculos,
ik heb hem onderstaan.
En hij verhaalde de samenspraak welke hij
met zijnen mededinger gehad had.
Gij zijt twee zonderlinge, buitensporige
menschen, sprak zij al lachend ik vergeef u
omdat men geen bloed vergoten heeft, maar
kom nooit meer onder mijne oogen.
Alice, gij zult mij helpen om uw' vader
tot bedaren te brengen.
Dat is onmogelijk hij is te zeer tegen u
verbitterd.
Of wel zij t gij te zeer ingenomen met den
Franschman V
Ik sprak zij, rood wordende. Waar hebt
ge dat toch gehaald, als 't u belieft
- Hij zelfheeft het mij gezegd.
Mijnheer Quaterquem is te zeer met zich
zeiven ingenomen en gij zijt wel stoutmoedig
te durven raden wie ik bemin en wien ik niet
bemin.
Alice, ik heb u zoo lief en ben zoo onge
lukkig 1 in Gods naam, vraag mijne vergiffe
nis aan utv' vader.
Zij zweeg. Hercules was veroordeeld. Hij
gevoelde heten zonder meer smeeken, vertrok
hij den zelfden avoud naar Calcutta.
Maar wanneer zij zagen dat de terug
keer dat den vorigon toestand onmoge
lijk was en de Nederlanden voor goed
gescheiden waren, zijn zij niet langer
meer in oppositie gebleven en hebben
zich geschikt naar den zakcntoestand
uit de Omwenteling voortgesproten. Zoo
natuurlijk was de houding van eenen
Metdepenningen, vaneenen van Crom-
brugghe, dat er sinds eenige jaren eene
beweging is ontstaan om de zoo nauw
mogelijke toenadering der beide Neder
landen te bewerken en liet kwaad van
1830 te "herstellen.
J. J.
De weledel-geboren c-n zeer vermo
gende hertog d'Ursel, goeverneur voor
Henegouw, heeft bij de opening der
zittingen zijns provincieraacls eene rede
voering uitgesproken welke een diepe
indruk gmaakt beeft op de aristocra-
tieke wereld waarvan zijne Hoogadel-
hcid deel maakt. En inderdaad, deze
aanspraak is noch min noch meer dan
de openlijke verdediging van het oude
staatsrecht tegenover liet hedendaag-
sche.
\olgens dit Heerschap, ware niets
beter om de Maatschappij te redden,
dan de herinrichting van werk en loon
zoo als deze bestond voor de fransche
omwenteling. De vrijheid van han
deldrijven, dwaling! De wedijvei onder
fabricanten en kooplieden, zottigheid
Het recht van werkstaking! onzin
- Het is tijd dat wij terugkomen tot
do gilden en Ambachtentot de jnranden
of regeling van koop en verkoop als in
den ouden goeden tijd, wanneer iedere
provincie zich steunde op hare fiscale
•echten, op hare verbodswetten tegen
over naburige provinciën, en toen de
steden en de burgten den kooplieden de
strengste voorwaarden oplegden, niet
alleen .onder eikanderen maar zelfs aan
de koopers uit vreemde gewesten. -
Wanneer de groote economische her
vorming zal voltrokken wezen, dan zal
men bij uitbreiding moeten denken aan
een dergelijk plan van politieke hervor
ming, wier noodzakelijkheid meer om
mëer bewezen wordt.
De belgïsche werkman, zegt de ge
nadige hertog d'Ursel, is door zichzeï-
ven weinig revolutionnair. Aan zijne
ingevingen overgelatenaan allen vreem
den invloed onttrokken, wars van alle
marchieke propagande, blijft hij zacht
moedig, verduldig, gevoelig aan goeden
raad, bezield met'goeden wil en eerbie
dig aan de sociale standorden, n
O ja, liét zijn eigenlijk deze hierar
chies sodales die weder zouden moeten
ingericht worden. De maatschappij
an niet heropgetlmmerd worden zoo
lang wij de drie orden niet zullen zien
opdagen, zoo als ze bestonden voor de
afschuwelijke proclamatie van het men-
schenrecht. Wat meer is, zulks zal wel
dra niet heel moeilijk meer wezen. De
geestelijkheid en de adel zijn om zoo te
8 Anderendaags ontving Quaterquem van
zijne vrienden den volgendén brief;
Man van vernuft
Laat uwe Engelsehmans en hunne dochter
varen en neem afscheid van uwe reisgenot n.
Verspil uwen tijd niet aan het in stukken hak
ken van eenen iloiamen Harrison'. Dat is tijd
verloren en gij zijt den uwen aan het mensch-
dom verschuldigd. Uwe uitvinding wordt door
alle geleerden grootsch genoemd. In min dan
eene maand zal uwen b illop-omnibus aan het
uiteinde der wereld gekend zijn en wij mogen
u reeds meer dan zes honderd duizend frank
aanbieden. De som is gereed en is ia do handen
van eenen Notaris.
Dezen avond, overgroot vernuft die Christof-
fel Colombus ver achter zich laat, verwachten
wij u aan het station van Orleans.
Uw toegenegen.
De Zeventien.
Hij liet zich onmiddelijk aandienen hij den
ouden Hornsby. Zijne dochter ontving hem
alleen.
Alice, sprak bij, ik vertrek dezen middag,
en zal u misschien nooit wederzien. Bemint gij
En gij antwoordde zij
Tot der dood.
Nu, heb vertrouwen in mijen kom terug;
water ook gebeure, ik zal nooit eenen anderen
dat
on-
ka-
nog
zeggen meester over den toestand. De
derde orde ons volk in twee vijan
delijke legers verdeeld, ligt verlamd en
krachteloos en kan zich maar weinig
verzetten te-gen hetgene het de twee op-
perorden belieft te ondernemen.
Wie zou nog kunnen loochenen
het groote leger onzer buitenlieden
der den pantoffel ligt van kerk en
steel Waarom zouden zij dan
aarzelen
Nimmer heeft de gelegenheid
voordeeliger aangeboden om liet oude
feodaal gebouw, dat de omwenteling-
doen instorten heeft, weer op te richten.
NV at vraagt de geestelijkheid O
bijna niets de herinrichting der doode-
liand, de vrijheid voor de liefdadigheids
gestichten gelijk in den goeden ouden
tijd en de ontheffing der belasting voor
de geestelijke goederen. En de adel
dom Wel, lieve God, die vraagt
nog minder Zijne oude privilegiën,
zijne oude rechten van liooge en lagere
vierschaarj de aflegging van den leens-
eed, zijne corvees, zijne tienden, en al
liet overige.
Het valt niet te betwijfelen, dit alles
zal wederkomen, eens dat de staatslniis-
houdelijke hervorming volgens den
adelijken d'Ursel zal verwezenlijkt zijn,
eens dat het hedendaagsche' regiem zal
omgeworpen zijn, dit verfoeide regiem
van 89, dat zich steunt op eene onbe
paalde vrijheid in werk en gedachte.
Dan zal het verleden de toekomst zijn
en de toekomst het verleden, Doch nog
zoo gauw niet, wat dunkt u, Land van
Aalst
De flaminganten hebben reilen om tereden
te zijn zegt een fransch brusselsch blad.
Ehweija, do vlaam.schgezinde harten hebben
er alle zinsreden toe. M ij zegden het nog
Het daghet in den oosten. Ja, ea niet alleen
is de dageraad aangebroken, maar om het aan
gehaalde te voliedigen, mogen wij er bijvoegen
Het lielitet overal en onze schoöne moe
dertaal, ondanks den spottenden glimlach dien
dit woord op de lippen van Franschgezinde
l-'ranschverknoeiers roept o Jeune llelgi-
que» qu'as-tu taitde la languede Chateaubriand
de Lamartine, de Hugo - onze schoone
moedertaal weet ivel waar dat sie henen sal.n
Ja, want nu toch blijit zij de verstootene niet
meer, niet meer de verachte die men
Uit leeraarstoel en rechterzaaln
Als ruw en onbeschoft, misdadig
[liet verdringen.
Ze heeit haar burgerrecht herwonnen voor
fhemis vierschaar en ze geraakt weer in eere
op den leeraarstoel. En daarbij blijft het niet
nevens de Fransche Academie die hier bestond,
is er eene Vlaamsche ingericht. Het staatsblad
heelt de kouingiijke besluiten afgekondigd die
'ze in 't hebt roept en er de achttien eersUiiedun
van noeiut.
Lang wierd het vraagstuk besproken of liet
niet goed ware enkel eene Ylaatnsche klas bij
de bestaande Academie te voegen.
Maar het Bestuur heelt het zoo niet gewild,
en heeft volgens ons wel gedaan.
Op te merken :s het, dat een Maalsch minis
ter, Heer de Moreau, het koninglijk besluit
heeft mede onderteekend. Voornoemd besluit
bevat eenige punten welke op te merken zijn.
Iedere klasse der Belgische Academie telt dertig
le 'enen daarenboven vijftig vreemde vennoten
en ten hoogste tien inheemsche briefwisselende
echtgenoot hebben dan u.... Maar waarom gaat
gij heen
Quaterquem toonde haar den brief zijner
vrienden, zij las dien en sprak
Gij hebt gelijk, gij moet vertrekken. Ik
gelast mij met de zorg mijnen vader te overha
len.
Zij reikte hem de hand. Qua'erquem vertrok
vol liefde en koop en verscheidene dagen ver
liepen zonder dat Miss Hornsby van hem hoorde
spreken. Intusschen genas de oude Engelseh-
man spoedig, en hij verwonderde zich over de
neerslachtigheid der schoone Alice.
Treurt gij om Harrison, vroeg hij haar eens.
In 't geheel niet, lieve vader, antwoordde
zii-
erveeit gij u in Frankrijk
Nog minder.
- Wilt gij Napels en den Vesuvius gaan
zieu
Neen.
V iltgij naar Louden vertrekken
Neen, vader Londen verveelt mij.
Ah
Hij zweeg, daar hij de gedachte zijner doch
ter wel kon raden.
Beminde zij dan waarlijk dien Fransch
man dacht hijDen zoon van Nelson 's moor
denaar huwen, dat ware heiligschennis Wat
zijnde vaders toch ongelukkig
leden De laamsche Academie za! slechts vijf-
e.i-twiutig titelvoerende leden tellen, waaron
der vijl mogen gekozen worden tussehon de
Nederiaiidsche letterbeoefenaars en geleerden
welke in Belgie wonen. Daarenboven zal men
eereleden mogen noemen ouder de bejaarde
Academieleden en onder de vreemde geleerden;
briefwisselende leden moeten inboorlingen
Het koninglijc besluit kent aan den Koning
de benoeming der achtten eerste leden toe
welke kunne toekomstige medeleden zullen
kiezen.
Zooal - te vreezen was is er liet klerikaal ele
ment wel vertegenwoordigd. Nochtans is de
wenseh der klerikale bladen dat men er de geu
zen moet uitsluiten niet heel en al vervuld.
Naast eenige namen welke zich opdrongen,
als die van an Beers, de eerste onzer lyrische
dichters Emanuel Hiel de vaderlandsche zan
ger Frans De Potter een kundig Vlaamsch
geschiedschrijver en een knappe werker die
de geschiedenis der laamsche gemeenten we
der heeft opgemaaktMax Roosea, een uitste
kend letterbeoordeelaar treft men de namen
aan van Jan De Laet, die goed dichter was....
over veetig jaar Eugene Stroohant, drama
tisch schrijver die lang reeds de pen liet rusten;
Désiré Dclcroix, door zijne bestuurlijke wer
ken verslonden.; 1'. Millems, genoemd omdat
hij professor is aan de Loven whenscka Hooge-
sehool en bestuurder der klas van letteren aan
de Belgische Academie II. Claeys, een pas
toor; Guido Gtselle, een ander gezalfde die den
wesivlaamschcn tongval schrijft.
De Academie zal zich ook met taalkunde en
escliiedkundige vraagstukken onledighouden.
Onder dit opzicht zijn de benoemingen goed te
keuren van L. De Ilomlt, advocaat te Gent,
den gukerdeu verta er van het burgerlijk wet
boek van Napoleon Do Pauw, procureur des
konings to Brugge, een ernstig taalkenner, en
die van professor Iïoersch van Luik.
Blijven dan nog de hamen van Jan Nolet de
Jou were van Steeland eenen gevreesden beoor
delaar en suedigen dichter en van August
Snieders. eenen vruchtbaren romanschrijver
die de klerikale partij te Antwerpen vele dien
sten bewees als hoofdopsteller van liet Handels
blad.
Die twee letterbeoefenaars verdienen allezins
van in de Academie té zetelen maar heiden
zijn Hollanders en daarom heeft Heer Beer-
uaert (le benoeming toegelaten van vijf titel
voerende Neder', andsche leden welke in Belgie
wonen
Nu had men de Vlaamsche letterwereld ge
raadpleegd voor hut noemen van het bureel,
gewis had zij eenstemmig de bediening van
bestuurder aan Jan Van Berrs toegekend, die
Van onderbed uurder aan Emanuel Hiel, en die
van geheimschrijver aan Frans De petter. Maar
iu Heer Peernaert moet toch de klerikaal om
den höok glurenhij noemt de Lovensche Iloog-
leeraar bestuurder daarua komen Van Beers
en Frans De Potter.
Er blijven din nog zeven leden te kiezen.
oomitspriugende namen doen zich voor Dr.
Sleeckx. Amand De Vos, Emmanuel Van
Driess.he, Julius Yuyl-teke, Pieter Geiregat,
Pol de Munt en dien vah den kundigen Hoog-
Ueraar Paul Fredeiicq voor de geschiedenis.
Zullen er ouder die mannen eenige genoemd
worden .J Er zijn uitstekende letterbeoefenaars
ouder, maar het zijn liberalen, en dat is ge
noog....
Vlaamsche Jongtn.
Provintiale Raad van Oostvlaanderen.
De bijzonderste werkzaamheden van
den raad hebben zich bepaald bij het
veiTeenen van subsidiën aan deze kerk
lier, aan deze pastorij daar. Op het bud
get der provintie heeft men noehtlians
50,000 franken gevonden om eenige
openbare werken in de provintie uit te
In die verlegenheid, besloot hij naar Londen
te vertrokken en hij ging den zelfden avond nog
naar Parijs. Toen hij daar aankwam, vond hij
in een dagblad de volgende tijding
Men spreekt van eéne grootsclie uitvinding
welke wij aan het vernuft van eenen onzer be
roemde processors verschuldigd zijn. Mijnheer
Quaterquem he.rfr eenen ballon-omnibus ge
vonden, welken hij naar goeddunken weet te
richten en die in weinige oogenblikken over-
groote af banden doorloopt. l)e eerste proefne
ming, die gisteren voor eeue commissie der
Academie der Metenschappen plaats greep,
is volkomend gehikt. Nooit heeft het mensche-
ijk vernuft op nuttiger en schooner uitvinding
mogen wijzen. VaartwG spoorwegen e n vaar
tuigen. Iu eenige uren zal de mensch om zijne
planeet kunnen reizen.
Het dagblad viel uit zijne handen en Alico
raapte het op.
Hewelsprak zij, bemin ik hem ten on
rechte
Gij bemint hem dan toch V
Als antwoord sprong zij aan zijnen hals, ett
overlaadde hem met kussen. Hij liet zich bewe
gen want de oude Hornsby, van het huis
Hornsby, Harrison en O had geen slecht hart
hij was noch een slechte mensch, noch «en
wreed e vader, noch een onbehendige reken
meester. en hij wist wel dat de uitvinder van'
ayaMgfihHBaary-g
O O
i!i
