EENE VLUCHT
uit Sites
In Vlaandren Vlaamsch.
Dienst- en Leerplicht.
1* Jaar.
Nummer o?>
Zondag 15 Augusti 1880.
1 V-
M ffl M pg
JË m
Parlement in 't Hof.
ï-l GEBAAD EER 1 I AD 01i
5 fr. voor de stad.
Abonnementsprijs tr' VOOi' de stad* unnnnn u
5 fr 60 voor den buiten, V0ör0P betaalbaar,
PRIJS PER NUMMER 10 CE NU MEN.
Men abonneert zich op alle postkantooren voor den buiten voor de stad, ten kantoore van het blad
40, Korte Zoiitstraat, 40, Aalst.
HET ARRONDISSEMENT AA
Gewone, 15 centimen
AALST, 14 AÜÜSTLL
Nee spe nee metu.
Prijs der annoncen Gewone' 15 centimen nV,!lfr(lf,fl
Beklamen, 75 centimen drukregel.
Vonnissen op de derde li ad zijde, -30 centimen.
Men maakt melding van elk vork waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt.
Handschriften worden niet terug gezonden.
De Werkcommissie volbrengt overal
heure taak niet eene lofbare krachtda
digheid. Nu dat de bazen en de afgevaar
digden der arbeiders haar hunne recht
zinnige verklaringen mededeelen, begint
men diep de qusestie te kunnen doordrin
gen, en den zedelijken en huishoudelijken
toestand onzer gewesten blootleggen.
Iedere vraag ontwikkelt dezen toestand
onder een verschillend oogpunt, en in
het Walenland vooral bevindt men zich
voor eene immer toenemende ellende,
gepaard niet een ondenkelijk zedelijk
v ff val. Het gebruik der vrouwlieden in
de koolputten is eene echte schande
jonge meisjes en zelfs getrouwde vrou
wen zijn ginds komen verklaren aan
welk verderf zij van wege de porions
overgeleverd worden. Het goeverne-
ment bezit thans de volledigste bewijzen
dier onstichtelijkheden. En wat blijft er
bij die getuigenissen nog niet al achter
wege
Hij dit enquest dat heden geheel België
door wordt voortgezet, is er eene questie
die op ie dei-en dag in de getuigenissen
voorkomt, en wed voornamentlijk deze
van het openbaar onderwijs. Niet alleen
de nijverheidshazen, maar ook de arbei
ders begrijpen dat de welstand en de
hoop op beterschap aan de volkeren
behoort waar het gezondste onderwijs
gegeven wordt, en allen dringen aan op
de noodwendigheid zijner uitbreiding
met de leergangen voor volwassenen on
de nijverheidsscholen. Honderden nijve-
raars vragen eene wet voor algemeenen
leerplicht.
Wat zullen do leden der Werk-com-
missie aardig opgekeken hebben, en hoe
zal minister 1 hollissen een vloed van
tranen .hebben gestort bij het hooren
van dergelijke weusehen aan een gou
vernement dat geheel ons vrijzinnig on
derwijs ontredderd heeft, en bijna al
onze gemeentescholen vervangen heeft
door kloosters- en broêrkensscliolen en
congregatiën. O, de tijden naderen die
bewijzen zullen hoe verstandig en voor
uitziende de liberalen handelden, toen zij
als grondslag van het heiligste volksbe
lang de ontwikkeling van een onzijdig
onderwijs in hun programma gebracht
hebben. Zij hadden een vaderlandsch
werk opgericht dat de beste vruchten
zou afgeworpen hebben.
Maar de geestelijkheid is tegen dat
werk opgestaan, omdat zij in dit onder
wijs het voertuig zag van de ontvoog
dingen de ontsla ving onzer volksklassen.
Op de dorpen, waar de pastoor meer
lieerscht dan de burgemeester, wilde
men van geen vrijzinnig onderwijs lioo
ren, want men begreep dat het onze boe
ren moest losscheuren uit de steeds nij
pende klauw der dweepzucht en des bij-
geloofs.
Zooals die sukkels dus, die bij het en
kwest als getuigen opgetreden zijn. Wij
vragen insgelijks dat men inenschen uit
onze kinderen kweeke, want, wij bur
gers, hebben ook recht den dag te ver
vloeken toen de uitslag der verkiezingen
aan onze tegenstrevers toegelaten heeft
alles af te breken hetgeen wij met zoo
veel moeite en zooveel volharding opge
bouwd hadden, en hun weer den dijk
zien doorsteken dien wij tegenover de
onwetendheid opgeworpen hadden en op
wiens puin nu niet kan opschieten dan
een mager onkruid.
verplichtenden krijgsdienst,en de enkele
afschaffing van liet remplacement,
is verre van eenen goeden uitslag te be
komen ondanks de ernstige onderhan
delingen welke daarover in de ministe-
riën plaats gehad hebben. Het wordt
thans meer om meer klaarblijkelijk dat
dit wetsontwerp niet zal neêrgeleid
worden, en wordt het voorgesteld, dat
liet slechts voor de frime zal wezen. Allo,
rijke burgers, slaapt gerust, uwe zonen
zullen kleine crévés mogen blijven en
nog deesjaar den ransel niét moeten op
nemen Het meerendeel onzer katholie
ke volksvertegenwoordigers zijn teene-
maal tegenstrijdig aan alle rechtvaardige
militaire hervorming, en zullen dus even
tegen het ontwerp D-Oulftreniont als te
gen het project Beefnaert stemmen.
r>u\m daSen van liet oproer rond
Charleroi, toen de rijkaards voor hun
ng is immers geen
dicht houden en de oogen openen voor hetgeen
ons recht is, recht dat zoolang miikeud is ge
veest, eischenzóó wettig en zóó dikwerf nutte
loos geuit en welke men nu eeni-zins begint in-
tewilligen ze zouden dan verstaan dat «r gem
schijn is van hun rechtte krenken, hunne'be
langen te benadeeligen.
De lanrnsche beweging
kruistocht tegen de Walen zij geldt meer ons
dan hen, geldt zelfs ujtsluitelijk ons. Wat vra
gen wij dan, wij Vlaamschgezinden die het wel
meenen met eigentaai en zeden Eenvoudig
jj}}die tale der vaderen te bewaren voor deiï
ondergang ze te zien schitteren en bloeien
in gezonde en kloeke kunstgewrochten, vreemd
aan alle uitheemsche ziekelijkheid of geilheid
is ..iize innigste wenseh oi.s volkskarakter,
onze volkszeden, die ons eenmaal tot eene rhan-
naitige rijke natie maakten.
Hie t >t de volkren sprak, het hoofd fier op
geheven voor alle vreemde verbastering,
ahen Terdcrfelijken invloed te vrijwaren, ligt
ons nauw aan t harte dan eischen wij dat on-
Zt' 'a:,, u'<a 'an"er de verstootene, de mis
•e-
en
haar toe-
V olgens de onlangs verschenen annu-
aire statistique zijn de twee provinciën I unaner01, toen de rijkaards voor hun I hï;7™ .Ttë™ UK,versï00teae. ue m'spr<
waar het onderwijs het laagste peil be- hu.nue 8'eldkotfers begonnen te rechter zaal
komt, Oost- en Westvlaanderen, die 1
52,07 en 51,68 per honderd inwoners
tellen die lezen kunnen noch schrijven
De finnuaire heeft er vergeten bij te voe
gen dat het ook die twee laanderen
zijn waar het clericalism den hevigsten
invloed heeft.
vreezen, was heel de katholieke pers koil.'t 5 we wenschen dat ieder Vlaming zijn
voor een democratiek krijgswezen, maar Q
nu dat de vrees weder over is en dat
men onze heeren gerust op hunne ka-
taal machtig zij, hetgeen nu het geval niot is,
en ook wel eene schande is; de schuld daarvan
is de stelselmatige verfranscliing waarvan onze
gewesten de slachtoffers zijn geweest, dit geven
wij toe maar die verfransching moeten de
Inningen niet in de baud werken daarom
moet het jongere geslacht volbloed Vlaamsch
steden of op de jacht laat gaan en Jtee-
ren, beginnen zij weder aan hunne kie-
z,erH. te denken, die zij altijd met vermin- - -
Wij begrijpen dus dat de gegronde dei'lngva» krijgslasten gepaaid hebben, dam'om'Wp het uit aterlingen besta
verwijlen die bij het e„kwe« U- J**?*- «I>
up vt e en gianen die vallen toch immer
op de arme drommels van
Met jeugdig bloed in 't Vlaamsche lijf
Hehtge daar niet Conscience en Van Ryswyck
de lustige Door, nedrige zonen uit het
V laamsche volk, die op eigen kracht gesteund,
hunne eigene reusachtige ontwikkeling bewerk-
ten en duurzamen, eeuwigen roem hebben in-
geoogstzij waren de baanbrekers groot zijn
zij door zichzelven En die andere kinderen
hunner werken K. Bogaerd die eenmaal ko
perslager was en daar dien machtigen reus
met open gelaat, breed voorhoofd, lange haren,
wijde schoudren dat brein dat aan het hoofd
staat der Antwerpsche muziekschool Peter
Lenoit, lezer, is het kind van eenen armen
sluismeester uit Vlaandren en de Dender-
mondsche zanger, Hiel die werkte eenmaal op
de fabriek.
Zij, de voorvechters van den Vlaamschen
stiqd zijn meest allen van nederige afkomst,
allen kmdren uit het volk. Die afkomst strek
te lmu ter eer! Onder hunne aanvoering wordt
den goeden slag gevochten, gaat de Vlaamsche
zaak vooruit, moet vooruit en zal vooruit
I taamschgezinde.
NAAIt HET POOL^CH
van
Hiifin Piotrowski.
Die zelve ondervragingen moet ik ook nog do
volgende dagen ondergaan, 't zij te» huize van
den bestuurder der politie, waar ik nog altijd
gevangen bleef, 't zij hij dep landvoogd, ffie
mij, onder geleide, ten zijneut deed brengen.
De zelfde aandringing wierd gebruikt om mij
mijne ware hoedanigheid te doen hekenpep
maar ik bleef halstarig den rol vervullen diep
ik op mij genomen had. De handelw jze des
landvoogd was gemeenlijk koud, maar beloofd,
bij wijlen nochtans heimelijk schertsend en
zelfs opkopend. Gij hebt u wél voor Maltezer
uit te geven en comedie te .spelen, riep hij, in
eene z jiier ond< i vragim en uit. wij weten heel
goed dat rij uit I kraniö zij ff, verscbillige jcr
sonen hebben roe ds bekend met u in de poo'sch-
tna! gespr. ken te hebben. Hij noemde met
twee mijner medehet cliten, die liet minst mij
mijne daden bekend en o >k het minst stand
vastig waren men stelde mij, tot tweemaal
toe, tegenover hen.
worden, en de vragen ten voordeele van
den algemeenen leerplicht ons gouver
nement in de volle borst moeten treffen.
O ja, het moet hard en pijnlijk wezen
wanneer men een onderzoek beveelt om
den wetgever in staat te stellen den vin
ger op de sclfrijnende wonde te leggen,
en over den wanhopigen toestand des
werkmans te kunnen oordeelen, dan eerst
vooral te moeten vernemen dat het de
zelfde wetgever is die in ruime mate en
moedwillig bijgedragen heeft om de
volksklas gedelij leerwijze zoo diep te la
ten zinken terzelfdertijde dat men de
kloosters rijk maakt. Maar dat zullen
onze clericalen niet willen bekennen.
Daar geven zij den bras van. Wij zijn
benieuwd te zien hoe later het verslag
over het enkwest derwijze handelen zak
Dat men liet wel in acht neme eene
der bijzonderste oorzaken van gisting
welke op onbetwistbare wijze onder de
lagere volksklassen lieerscht, is vooral
de ongelijkheid, de onrechtvaardigheid
van vele onzer wetten, die schijnen voor
den rijke gemaakt te zijn. Streng zijn
voor de minderen en toegevend voor
fortuin en geboorte mag de taak der
wet niet wezen, De lagere standen be-
grijpen dat bet eene onrechtvaardigheid
is als de volkszoon die niets stoflijks
te verdedigen heeft alleen bij den
krijgsdienst ingelijfd wordt, waarvan
daarentegen de rijke vonr eejiige boR-
depdeii franks de waarde van een trek
paard zich kan vrijkoopen.
Het ontwerp eener wet aangaande den
verbruikers
Mat eene militaire herinrichting betreft,
waarvan men over drie maanden de
noodzakelijkheid erkend heeft o deze
wordt thans met eene elfuurmis van lste
kies.begraven, en begraven tot eens de
gistingen en woelingen, uit ontevreden
heid en gebrek geboren, zich weder zul
len openbaren. Wat zal er dan gebeuren
1 den mmsteu schok Wie kan het
zeggen
Het schijnt dat die heereD Walen niet tevre
den zijn over de vorderingen der Vlaamsche
zaak m deze laatste tijden. Het verschijnen der
Vlaamsche munt in het Walenland schijnt voor
al veel ophef gemaakt te hebben. Vele waalsche
dagbladen
voor dat zij
vreemd gekweel zouden nazingen het Fransch
toch waarin Eossuet gedonderd, Voltaire ver-
ïcliting, bevrijding gepredikt en Lamartine
liefde gezongen heeft, willen w.j niet verdrin
gen daar misgrijpt de Waal zich over onze
inzichten zouver dwepen wij niet omdat
het kransch eene beschaafde taal is, omdat
haie kennis in den maatschappelijken omga
in handelszaken en elders onontbeerlijk is, wil
len wij dat onze kinderen ze aanleeren en ken-
nen maar ook willen wij niet dat zij in
onze f laamsche scholen, met uitsluiting van
het Vlaamsch, onderwezen worde; wij willen
dat men er hoofdzakelijk Vlaamsch leere wij
allen verder voor het algemeen dat onze taal
op gelijken voet sta met het Fvanich. We zul
len te dieu opzichte den Walen herinneren
waar deze van hun recht spreken, dat er in ons
land meer dau een half millioen meer Vlaamsch-
sprekende inwoners zijn dan andere. Dit
dus onze eischen en dit het doel waar
talen.
zijn
wij naar
Zijn onze wenschen dan
overdreven, en zal
weg in
jewagen daarvan. Enkele zijn bloot- daarna bazelen gelijk een ander Waalsch
vte, vT0f «'aanhging ontstoken bij liet jJad dat er niets meer overblijft dan de Wa-
mnaU opschntt Eendracht maakt len eene eigene wetgevende Kamer te geven
En onder die bladen b winden er zich libera-
e. Het een zegt dat de Walen niet genegen zijn
hun recht onder de voeten te laten trappen.
Hun recht Ik weuschte wel te weten wat die
mgen
Zeer pijnlijk waren die bjjeepkomsten en
niettegenstaande de stelligste logenstraffingen
die ilc aan mijne aanklagers deed', moest ik mij
nochtans overtuigen dat ik niet langer meer
den tot nu toe ingeslagen weg mocht blijven
volgen. Inderdaad van dag tot dag kwa
men de inlichtingen over mij ffi grootey getal en
duidelijker toe, en het wierti klaar voor mij
dut, zoo ik langer voortging met dit nutteloos
spel, ik gevaar liep den toestand mijner hand-
dadigers te verergeren. Maar ik wilde 't groot
ste getal mogelijk der beschuldigden tot getyp
gen hebben mijnor bekentenis, opdat zij hun
gedrag zouden kannen regelen hebben maar
mijne veropenharingen en de uitgestrektheid
dezer iaatsten kennen ik wachtte eene alge-
rneene confrontatie af. Ik moest niet lang wach
ten. Zekeren avond bij den landvoogd gp^qppen
zijnde, bemerkte iji in de zaai, fechtstaahde
en langs dey niyur op eene rij, een groot getal
mijner medebeschuldigden. liet schouwspel
was hartroerend, ik zoy er h last lij voegen
dat liet zelfseenigzjns fatitastjscff was, Lenige
waren enkolp kennissen, andere handdftdjgers,
illen droegen op kunne wezenstrekkin de kpn'
teekenon van verpioeiënis en lijden.
Naeenige tijd verapi d to hebben aan aan
dringende vragen en volstrekte outkemiingon,
riep ik. in liet nauw gebracht, met luider stem
eu in mijne moedertaal uit He-wel, ja, ik
hen reen lu'itich onderdaan, ik hen polak, in
l kraniö geboren, na de omwenteling van IS.'H
uitgeweken en nadien alhier teruggekeerd. Ik
ben in liet land terug gekomen omdat ik het le
ven. m ballingschap, niet meer kop verdragen,
omdat ik den poolscben groyd yag eens wilde
recht onder de voeten te laten, trappen,
uu recht Ik weuschte wel te weten wat i
heeren door hun recht verstaan. Verstaan zn
dit recht zoo misschien dat zij overal de over-
haud moeten hebben Bestaat huil recht daarin
dat ylle V lamingen genoodzaakt zijn eu het
woeienvan I ransch te kennen om het minste
ambtje te bekleeden, en zij verschoond zouden
moeten zijn van laamsch tekenuen, zooals zi.
het z.ju Of eischen zij misschien liet voorrecht
eUv^3 en te spotten
met hetgeen mis A lammgep dierbaar is eu hjt-
geöff *J zoo misprijzend la Moedertaal
noemen
Hun recht Ik zoek te vergeefs wat dit zou
mogen zij n zoo niet dit van stillekeus te zwijgen,
ilden zij wijs handelen, ze zouden deti mend
terug zien. Ik hen onder eenen valschen naam
weer in het land gekomem, omdat ik wel wist
dat ik er ondermijnen waren naam niet kon
ijvea, en dat ik er „wilde blijven, kost wat
kost rustig, argeloos, niets vragende dan de
te mogen made,neu op mijnen geboorte
gioud. Ik heb mijn geheim aan enkelen mijner
landgenoten toevertrouwd, hun raad en bij
stand vragende, ik vroeg hun niets anders en
had hun ook niets anders te vragen,...
Alhoewel hunne overtuiging reeds van vroe-
uag|eokonde, konden de landvopsrd en de
majoor Poeloetkovskoï zich niet weerhouden
eeuen kreet Van verwondering te slaken toen
zij op eens in het poolsch, mij hoorden uit
drukken. Namate ik sprak; klanrdc zich hot
wezen des landvofigd yp, Rij vreef zjoh ia de
ffanden. naderde tot mij met een welwillend
gelaat: In, scheen mij dank te willen een einde
gesteld te hebben aan eenen onhoudharen toe
stand Na eemge onbeduidende vragen, gaf hij
bevel mij heen tp leidon.
lp het politiehuis teruggekeerd en nog on
der den indruk dier laatste opwekking, bracht
''0 eenieder eene zonderlinge verwonderiim
to weeg met eensklaps poolsch le spreken. 13
Ik sprak iu die taal aan den bestuurder, de
beambten, de bewakers. Ik had er een kinder
achtig een koortsachtig genoegen hij gebruik
te maken eener vrijheid waarvan ik zoolang be
roofd was geweest zoo deed ik het ook no
nen volgenden dag.
Door eene halsstariglipid die meer een afkeer
was dan eene berekend^ daad. beweerde ik
nog Hiu.d mets vap de Russische taal te ver
staan maar het poolsch, die sprak ik met vol-
om te beletten dat deze door de Vlami
verpletterd worden
A erpletterd Er is nog al schijn van 1 Het
woord zou moeten doen schokschouderen indien
er met eene bittere spotternij in lag a sof het
do Yv alen niet waren die de Ydamingen overal
ui ons land de loef afsteken, alsof het alver-
dringend fransch niet heer en meester, de God
was V erpletterd en ons Vlaanderen is door
YYaalsclie bedienden overstroomd 1 Men zou
haast mogen bidden Van de plaag der Wa.. n
Maar kom, Walen zijn broeders: laat óns
edelmoedig zijn. Ware het dan nog om be
kwaamheidswille dat de Malen ous overal over
t l.jt loopen maar het veld der Vlaamsche
beschaving ligt toch zóó braak niet dat het ons
aan vernuftige Ylaamsche jongeus zou ontbro
ken o neen Eq Ledeganck die er een was
mocht wel zingen
Wij zijn de koene Vlaamsche knapen,
Tist Kaebonkel. Sire, gij hebt mij ver
zocht u een oogenbhkje gezelschap te komen
houden. Zie mij hier gansch te uwen dienste.
kUKE. (Toed zoo, Tist. Neem eenen stoel
en zet u wat. A propos, zeg mij eens, wat hoort
men zoo al over den 15' Augustus vertellen
De manifestatie is door Buis toege-
aten, Sire, maar de kloeke burgemeester wil
met dat men voor uw paleis ga manifesteeren,
omdat, zegt hijonze komng huiten alle politie
ke twisten moet blijven en -door iedereen ge
ëerbiedigd worden.
Sike. Dat is wel gehandeld voor Karei
Buts overigens ik moet u zeggen, dat ik veel
vertrouwen stel in het talent, verstand en beleid
van dien deftigen man.
Hp L-ipT;'i~7 Jia' Sire' tis een ^root yerscliil met
rtw e t Urge,me^Sters die' in van
de wet te doen eerbiedigen, de eersten zijn om
ze te bespotten en te overtreden. Ge zult u no-
1879aerfSnMen-lrb?e',0Ilder de schoolwet van
18(9, de klerikale burgemeesters als echte
S!a!e:n.<kr aan de wet weder!
len hartelust en het was alsof ik mij, in eeni-
ge uren, wilde vergoeden voor eene iarenlan-e
ontbering.
Zoo eindigde het voorafgaande onderzoek
Des anderendaags kwam majoor Poeloetkovs-'
koimij verwittigen dat ik mij moest gereed
houden nog den zelfden avond naar Kiow te
vertrekken.
Het was eenon schoonen doch kouden win
ternacht toen ik Kamiéniéf verliet. Ik nam in
eene goede en brcede kales, plaats naast den
majoor rechtover ons zaten twee gendarmen
met geladen wapens. Een tweede rijtuig volgde
waarin twee bedienden der geheime politie za
ten, Gezien het jaargetijde en het ver gevor
derd uur (middernacht) was de stad volkomen
eenzaam en stil. In het voorbijrijden van zekere
huizon, die ik kende en wier inwoners in mijn
lot betrokken waren, hief ik deoogmiopen
ontwaarde er licht. Waren zulks vaarwels tee-
kens, otwel bewijzeu van een angstvol waken
Hot klagend gerinkel der belletjes, volgens rus-
sisch gebruik, aan den dissel van ons door drie
paarden getrokken rijtuig vastgemaakt, kwa-
men a! leende akelige stilte des nachts stooren.
Ik ook hu,de mij in eene volledige stilte, ik gaf
mij gapsch over aau eene genotvolle droefheid
en ik wist het den majoor dank door geen enkel
woord den loop mijner gedachtente storen
zeiis niet op de wisselplaatsen. Het was slechts
met het krieken van den dag dat hij het teeken
tof het gesprek gaf eerst liep zij enkel over
r rankrijk, zijn bestuur, zijn gemeentenstelsel,
zijueu landbouw, zijnen handel, zooveel on
derwerpen waarin hij belang scheen te stellen.
Alleugskens begonnen wij te spreken over
Zij gaven al.du.aj. ie, Elein volt to TbeS
ting^e^wet?111* aD'
TistÓ~ '\zi^.droeve geweest, Tist.
n E- ui re, zeer droeve tijden, en he-
den begint men reeds te oogsten wat de geeste
lijken gezaaid hebben. Zij hebben het volk
tegen de wet en de overheid opgeruid en met
wetten^eproditt °I1^e^100rZaam^ei^aan 's'an^s
Sire. Er is iets van Tist
i ,ISTE" "TT ?,aPri parlementen, als ik daar od
'lk; wordt.lk n°g kwaad. Wat hebben ze ,1e
bi ave eu bekwame onderwijzers niet doen uit
staan, die schobbejakken '(Hoeveel arme dutsen
van boeren en werkliedoniiebben zij den dui-
vel °p t lijf niet gejaagd en op allerhande ma-
mei mifif ifgt °f ?üp,'Jll'sd> Pet brood" ontno
men en tot den bedelzak veroordeeld, omdat de
I1'"10 dmyels hunne kinderen niet wildeii toe
rei tiouwen aan de katholieke'schoolmeesters
te onbekwame koewachters en vuile broerkens.
;E". ~T.Vet school-onderzoek is daar Tist
om al die feiten optegeven.
'i'T' E'n~7 lA'cusecr, Sire, het schoolonder-
zoek heeft het honderdste deel van de schan
dalige feiten en onderhandelingen der klerika-
en met uitgebracht. De dwang door de geeste-
lqkheicl uitgevoerd heeft de bijzonderste -e-
tuigen doen zwijgen. g
Sire. En evenwel zijn de gekende feiten
de staatkunde en zelfs over de uitwijking en ik
mocht bestati-en dat de inlichtingen die mijn
tusschenspreker had weten in te zamelen over
onze.staatkundige partijen, onze mannen van
aanzien en zelfs over onze minste uitgegeven
schriften, geheel juist waren. Ik betuigde er
em mijne verwondering over, en hij antwoord-
de my, ghndachend Wij zijn wel verplicht
dit alles te learen, en de middelen tot inlichtin-
ontbi eken ons niet. In het algemeen toonde
zich de majoor, dien ik reeds, in mijne onder-
hoormgen te Kamiéniéf had leeren kennen en
dien ik later in
T„. de onderzoeks commissiëii'van
Kiow moest terugvinden, altijd koud, bijna on
verschillig, maar wel opgevoed man, beleefd en
heel welvöegphjk tan mijnen opzichte.
Tijdens mijne bijeenkomsten met den land
voogd-van Kamiéniéc, had hij nooit gelaten
generaal Kadistchev tot de kalmte terug to roe
pen telkens hij zich tot oploopendheid liet over
gaan.
Eene veer onzer kales gebioken zijnde, den
avond onzer aankomst te Mohilov, wieid ik
met de gendarmen in eene Kihitka geplaats!
terwijl de majooi®, met de bedienden der
heime politie, ons in eene andere vooraf-in-
ij wierden weggevoerd met eene siiefhefd
waarvan men zich geen denkbeeld kan -e-
ven ten zij men ze reeds iu Rusland hebbe ge-
zien. liet is alsdan dat er mij een ongeval over
kwam dat ik, nu nog, verre ben te begrijpen,
en dat ik, daarom te meer, vrees aan
lezers niet te kunnen doen verstaan.
mijne
(Wordl voortgezet.)
«vsgar-jgwjij 'vivréfasi-v
np-'i
jM^H^ÉÜ^Ss H -*5fèË^ «fc--.
Hi
