UITSTAPJE
AAN DE DOOVEN.
Abonnementsprijs
IBERAAL WEEKBLAD VOOR
5 fr. voor de stad.
6 fr 50 voor den buiten,
PRIJS PER NUMMER 10 CEN TIMEN
voorop betaalbaar.
\r«„ abonneert zichop alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore van het blad,
40, Korte Zoutstraat, 40, Aalst.
IIET ARRONDISSEMENT AALST.
Gewone, 15 oentimen
I Gewone, ro eernamen
Priis risp AnnoncGnP6r drukiGQGl.
Vonnissen op de derde bladzijde, 30 centimen.
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt.
Handschriften worden niet terug gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST. 28 JULI.
Bttitenlaiidscli politiek:
overzicht.
toonden, wanneer integendeel de ont
wikkeling bij de waalsche volddeende
was.
Tot hier toe zijn het nog slechts gissin
gen welke men, aangaande den politie
leen uitslag van het bezoek dat de keizer
Van Duitschland den tsaar gebracht
heeft, in de groote dagbladen aantreft.
Ware het niet dat de graaf von Bis-
marekde zoon van den kanselier
de reis meêgemaakt heeft, men zou ge-
looven dat het bezoek te Peterhof de
internationale beleefdheid en met de
staatkunde voor reden had. Algemeen
nogthans wordt er geloofd, dat de sa
menkomst der twee keizers eene waar
borg zullen zijn voor het behoud des
vredes.
In Oostenrijk-Bongarië eventwel
houd men zich voortdurend op het qui,
vive en neeant men bedekter wijze de
noodio-e maatregelen om door de ge
beurtenissen niet overvallen te .worden
in de militaire kringen aldaar voert men
eene taal die eenigzins naar't buskruit
riekt.
Van de echtscheiding tusschen het
koninglijk paar van Servië wordt er nog
weinig gesproken. Doao week wierd ei
echter gezegd dat koning Milami van de
echtscheiding zou afzien, omdat hij be
merkt, dat zelfs de meest vrijheidschen-
dende en tyrannieke maatregelen zijnei
ministers ternauwernood eene oproe
rige beweging kunnen tegenhouden, zelfs
kwam over eenige dagen het garnizoen
van Zaidsjaw in opstand het volk is de
koningin en de rusissche politiek
waar cfe koning niet van liooren wil
zeer genegen.
Prins Ferdinand zal het, waarschijn
lijk, niet lang meer in Boelgarië kunnen
uithouden, in lien 't waar is, zoo als het
uit Sofla geseind wordt, dat er te Roets-
joek eene samenzweering tegen hem is
ontdekt en dat de beste verstandhouding
tusschen hem en zijne ministers opge
houden heeft te heerschen.
In Spanje ook moet het niet al te
gunstig staan voor de regeering, daar de
politie, in verscliillige steden, het spoor
van republiekeinsche kuiperijen heelt
ontdekt. Het gevaar moet eventwel niet
groot zijn, want de koning-regentes
heeft voor eenigen tijd haar verblijf 111
de badstad Sint-Sebastian gevestigd.
In Frankrijk ligt het Boulangism nu
voor goed overhoop. In drij veischillige
departementen had de generaal zijne kan
didatuur voorgesteld, en hij heeft op de
drij plaatsen eene gevoelige buis ontvan
gen. Terwijl wierd president Garnot, op
zijne omreis in Daupliiné en Savooien
met groote eerbewijzen en met den
levendigsten geestdrift ontvangen.
Het onderwijs was reeds merkelijk ten
achteren. Stoffelijk waren wij armer
dan de Walen, en wij hadden een twin
tigtal volksvertegenwoordigers.
De oorzaak van die verstandelijke
minderheid, van die zedelijke ontaar
ding, vond de heer Demaere in de afzon
dering van het geestesleven waarin het
Vlaamsche volk zich bevond, omdat het
geen licht ontving van de zoogenoemde
hoogere standen die grootendeels hunne
moedertaal verlaten hadden, en aan
eene verfranschte levenswijze de voor
keur gaven. Verlost zegde hij in
zijne redevoering van 2 Februari 1869
de vlaamsche provinciën van de zeven of
acht honderd vrije scholen, want voor
mij groeit de onwetendheid aan in ver
gelijking met het getal dier scholen
Hij had er moeten bijvoegen verlost
ons vau de franschdolheid der besturen
en die onzer hoogere burgers, of den val
van het vlaamsche volk is nabij.
En nu twintig jaar later hebben
wij geen enkel Volksvertegenwoordiger
meer, onze welhebbende bevolking
leert, spreekt en handelt meer om meer
op zijn fransch, en verbreedt immer de
klove die de standen meer om meer
verwijdert ouder elkaar wij zijn meer
zedelijk ontaard er bestaan bijna geene
lagere scholen meer dan deze der broêr-
kens en der nonnekens, en onze vrouwen
en dochters zijn verkwezeld. Diep zijn
wij gedaald, gevallen door onze eigene
schuld, omdat wij onze twee eeuwige
aartsvijanden niet weten te bevechten
hebben de verfrausching en de ver
paap selling.
Arm Vlaanderen! Het is een gebruik
dat de goeverneurs, 's Konings vertegen
woordigers in iedere provincie, de zittin
gen van de provinciale ïaadsheeren met
eene redevoeiing, over het een of ander
bestuurlijk onderwerp, inwijden.
Is het te gelooven? Wij waren verleden
week te Gent, en vernamen daar d tin
onze vlaamsche hoofdstad die openings
zitting in het fransch geschiedde. Meer
nog de beraadslagingen van onze
provinciale raden zijn ook in 't fransch
Ja, ja, in de stad van Artevelde, in de
gaat. Wie onze volksbibliotheken be
zoekt, en zich de moeite wil geven de
werken en de tijdschriften van over tien
jaren tot den dag van heden te doorbla
deren, zal reeksen vinden van namen van
letterkundigen, rijk begaafd, maar thans
niets meer voortbrengend. Het is om lat
een hoop fransche romans en fransche
tijdschriften hier alles ingenomen
hebben; het is insgelijks omdat onze
vrijzinnige vlaamsche schrijvers niet
aangemoedigd worden, en dat onze
boekhandel niet ingericht is om hen
stoffelijk te ondersteunen.
Maar voor d catholieke schrijvers
bestaat er, zoo voor jongeren als meer
bedaagden, zoo voor talentvollen als min
jbega tfden, een uitstekend middeltje om
hunne geestesproducten aan den man te
brengen. Zij sluiten zich bij het Davids-
fo-ds aan, en voeren eene taal in den zin
van deze van het preêkstoelpolitiek van
Pier uit het Land van Aalstwanneer
zij dan den slimmeu diplomaat uit Rome
bezingen of den roem der onbevlekte
Maghet of der uitstekende leden der
Sociëteit Jezu, hunne fortuin is gemaakt.
Die schrijvers leveren voooral werken
en bijdragen aan clerikale boekerijen en
tijdschriften, posticheeren Conscience,
wiens talent zij tccli niet bezitten.
Weldra zal het getal uitgaven der Snie-
derq der De Potters, der De Konincks,
enz.,overgroot worden,daar de clerikale
gestichten, op bisschoppelijk bevel, en
met het oog op de pi ijadeelingen den
ganschen stapel zullen innemen, terwijl
deboekenvan Yuylsteke, Loveling, De
Geyter, enz die ons volk iets willen
leeren, voor rekening blijven, niet der
uitgevers zoo dwaas zijn deze niet
maar van de schrijvers zelve. Thans is
talent onnoodig gedachte is overbodig;
onderwerping aan de geestelijkheid doet
voor de letterkunde de beurs openen.
Stichtin den clerikalen zin des woords
-—en gij wordt rijk; onderwijst in
liberalen zin en gij stort u in ellende
En waarom Omdat de liberalen de
I vlaamsche volksbeweging niet vroeg-
tijdig genoeg uit de klauwen der cleri
kale politiekers hebben gerukt.
Arm Vlaanderen
bloed uit het hart zuigt. Laffe clerikalen
Arme boeren,arm Vlaanderen
Over veertien dagen was het groot
feest in de ministe ;öele bladen en dat
all is omdat de ondertitel en de prijs der
abonnementen en aankondigingen van
den Moniteur nu ook in het Vlaamsch
staan gedrukt. Wel zoudt ge niet zeggen
Sedert jaren werd er gevraagd dat
heel de Moniteur in de twee talen zoude
verschijnen, e.i na wachten en nog
wachten komt die beloofde blut neêr
opde vertaling van den titel. De
vlaamsche berg heeft weeral eene doode
muis gebaard
En dan zeggen de clerikale bladen te
hopen, dat het ministerie op die baan zal
voortgaan. Ja, als het zoo voortgaat, zal
de Moniteur de wetten en de koninklijke
besluiten in beide talen geven in t jaar
één, als de uilen preeken.
En hoe worden die wetten dan nog
medegedeeld? Gewoonlijk verschijnt de
vlaamsche vertaling twee, drie maanden
na de offlciëele afkondiging van den
franschen tekst, als geen vlaming er nog
aan denkt. Als de twee teksten niet te
gelijker tijd kunnen verschijnen, vinden
wij het nuttelooze moeite en geld ver-
snipping en liet is wedef den laming
>p 't achterplan schuiven.
Maar toch zijn de clerikalen daarmede
te vreden. Natuurlijk, het komt van
hunne vrienden onze meest ts en
alles is goed, gebuiir.
Arm Vlaanderen
Er wordt thans op de dorpen een
centenbladje uit Brussel verspreid Eet
laatste Nieuws. Maar zie, het moet bijval
stad van Breidel en De Gonmc, m de I }ie|^)erii want c]e clerikale pers
hoofdsteden d r beidt Vlaanderen, is
franschspreken de regel, vlaamschspre-
ken de uitzondering in den gouw raad, in
den raad der provincie. Voor het eigen
lijke volk, hoezeer de raadsheeren er ook
mogen naar dingen om onze belangen
waar te nemen, voor het volk is dat
franschspreken eene schande eene
loochening van 't natuurlijk recht.
Arm Vlaanderen
Arm Vlaanderen.
Het is nu twintig jaar geleden dat
JuliusVuylsteke zijne Statistieke beschrij
ving van België va het licht gat, en klaar
als de zon bewees dat de vlaamsche
provinciën stilstand en kwijning ver-
van Vooruitgang door 't Werk,
Het is een treurig verschijnsel in onze
beweging dat, terwijl de volksrechten
meer en meer zouden moeten geëerbie
digd worden, de letterkundige ontwik
ten kreeftengang
keling des volks even
die
geene concurentie dulden, en niet ver
dragen kan dat het zonneken ook voor
een ander schijne, doet er eene charge
foncl op, en vraagt dat dit blad even zoo
als men met Denclergalm doet, overal
zou van de hand gewezen en verbannen
worden.
Ieder begrijpt wat dit zeggen wil. De
arme centjeslezers, de dorpelingen, zijn
i gedwongen te gehoorzamen zij mogen
zij kunnen niet anders.
En zoo verslaan de clerikalen de vrije
discussie, uit vrees voor het licht, uit
vrees dat de boeren de waarheid zouden
leeren kennen, en afvallig worden van
den papenwinkel, welke hun het laatste
Sedert de duchtige neêrlaag ons door
onze tegenstrevers toegebracht, wordt
er Yeel geschreven over de oorzaak van
onzen val, en over do beraming dei-
middelen om er de hernieuwing van te
voorkomen. Mijns dunkens winnen de
clerikalen meer partijgangers dan wij,
omdat zij werkdadige, practische propa
ganda maken, met het geld en door de
domheid van het volk geholpen, terwijl
wij er maar eene theorieke propaganda
op na hebben welke slechts eenige weken
vóór de kiezing plaats heeft. Onze jonge
lui wekken wij niet genoeg op om later
liberale kiezers te worden en te blijven
Wat doen de catholieken
Eens de jongens dertien of veertien
jaar oud, worden zij ingelijfd bij ee ;e
congregatie of op eenigen anderen tam
boer van clerikale propaganda. Hier
houdt men hunne harten en hunnen
geest in beweging, worden zij door de
rijke eereleden gekneed en gevormd voor
de goede zaak, gematigd en lief zooals
de jezuieten dat kunnen, maar zeker
Zoo komen zij in aanraking met de
huidige en toekomstige kiezers, leiders
en voorvechters der katholijke partij
Zij meenen dat zij geacht en bemind
wórden van de barons en kasteelmannen.
Wij ongelukkiglijk verstaan dat
anders. Van de jongens die tot hun
dertiende of veertiende jaar de klassen
onzer scholen gevolgd hebben, en die
wij dan later naar het Willems-fonds om
een leesboek zien komen, meenen wij
zooveel liberale kiezers gemvakt te
hebben.
Maar wij zijn deerlijk mis, gebuur
Wat doen die jonge kereltjes, eens dat
zij de school verlaten hebben Hart en
geest en lichaam, 't is alles jong bij hen,
vol leven, en zij trachten naar vermaak,
naar bezigheid. In welken liberalen
Kring kunnen zij zich te goed doen
waar° worden zij door onze hoogere
Kringen opgeleid en gevormd in eigen
tale en voor lateren tijd? Wie spreekt er
hun op de dorpen van recht en waarheid;
wie schenkt hun overtuiging en wapens
voor den politieken strijd Waar willen
zij op den buiten betrekkingen aauknoo-
pen om hunne overtuiging te steunen
en te versterken. Zij vinden niets maar
Jan of Pier uit Schaarbeek of Mijlbeek
zal hen meêtruggelen naar den katholie
ken tam'-oeren onze leerlingen van onze
school zullen later stemmen zijn voor de
vernietiging van ons onderwijs, van onze
partij.
Of in dit laatste kan voorzien worden
ja, als wij maar willen. Zoo er van nu af
en zonder dralen werd gearbeid, zou de
liberale partij zich voor de toekomst
menige b 1 instelling sparen.
Wat wij niet mógen uit het oog ver
liezen is de Vlaamsche quaestie, liet
Vlaamsch onderwijs voor onze candi-
daten kiezers. De hoogeie standen moe
ten begrijpen dat hunne franschlarij het
volk ontmoedigt en van hen verwijdert.
Wat wij moeten trachten te bekomen is
eene federatie van al onze liberale
Kringen, eene inrichting van het libe
ralism naar het beeld van de antwerpsche
bonden, die daar de overwinning bij de
gemeentekiezing medegebracht heeft.
Als eensgezindheid en kracht geeft dit
stelsel in Dendermonde den besten
uitslag.
De franskiljons, zegt men in die bon
den, zijn niet minder de vijanden van
het volk dan do clerikalen de eersten
moeten wij niet minder dan de anderen
bestrijden. Indien wij Jacobs en Woeste
haten omdat zij ons lager schoolwezen iu
den grond hebben geb ord, dan kunnen
wij anderszijds niet het minste vertrou
wen stellen in de hoofdmannen die voor
het volk niets over hebben dan schimp
en spot, en onze heilige taalrechten
betwisten. Die mannen zullen de vlaam
sche kiezers niet blindelings volgen. Wij
moeten ernstige waarborgen hebben, en
de buitenkiezers vooral willen weten
waar zij met hen naartoe gaan willen,
of anders zal men nog lang mogen
zeggen Arm Vlaanderen.
Vaartkapoen.
Een persoon genezen, van eene 23jarige
doofheid en oortuitingen, dooreen eenvoudig
geneesmiddel, zal er kostelo s de hese! rijving
van zenden aan eenieder die er de vraag zal toe
doen a:in M. Nicholson, 4, rue Ürouet, Parijs.
ri ijis uei hiiiiuiilui Reklamen, 75 centimen
7 1 TV r\ A I GvtHoto li tCtvH u "^5
naar
Boom en Willebroeck den 4 Juli.
Ik had heel den nacht van Boom en Willebroeck
gedroomd en was '3 morgens niet weinig ontevreden
over de regenvlagen die de goede God ons zoo mud
overzond. Niettemin trok ik, na mijne broek opge-
sloofd to hebben, blijmoedig naar de statie waar
reeds eene menigte gezellen stonden te wachten naar
den trein en naar droog weder. De trein kwam en het
goed weder ook. De trein vertrok en de zou keek
vrolilk door de ruiten. lederoen was erover verheugt!
en er wierd gepraat, gelachen en gezongen.
Zoo kwamen wij te Boom. Ik sprong lustig ai,
rekte mij eens uit en was de laatste niet 0111 op den
hoek rechtover do statie een glas bier te gaan snap
pen Nu voort naar de steenbakkerijen Dat heb ik
nog' nooit gezien, zoover de oogen reiken niets dan
steenbakkerijen. Wij bezoeken een dezer. Met wagen
tjes die op sporen loopen brengt men de grauwe
aarde aan, en dan wordt er gewerkt en gestampt 111
aardeen modder dat bet een lust is om te zien. Men
kneedt, men vormt, men slaat, men snijdt, men roept
en rijdt men legt de steeneu neer, trekt ze recht,
stapelt z'e opeen hier maakt men kareelsteen, daar
pannen winder tichels: en alles is anders dan bij onze
steenbakkers de aardsoort, de werktuigen, de ovens,
bet gelijkt er niet naar. Wij waren met vriendelijk
heid door heeren en arbeiders ontvangen en nemen
met bedankingen afscheid van hen.
Wij trekken nu naar de zinkgieterij onlangs te
Boom gesticht zoodat de inrichting nog niet heel vol
ledig is evenwel is men er reeds volop aan 't werk.
Oef 7 wat helsche warmte daarbinnen. Het verwon
dert mij niet dat de arbeiders kleeding genoeg hebben
met eene broek. De beer ingenieur wijst 011s welwil
lende de verscliillige bewerkingen aan, alsmede de
soorten von zinkerst en zink. Wij danken hem harte
lijk voor het goed onthaal.
Voorwaarts Marscli Het is noen en een goed
brokje met een frissche slok zal mij wel smaken. Al
de vrienden donken zulks met mij en spoedig zitten
wij aan de lange tafels. Aanstonds gaan vorken en
lepels op en neer en het gerammel van zulko wapens
is mij aangenamer en meer waard dan het sabelge-
kners eener kompanie gendarmen. Dat het middag
maal ons lekker smaakte zal de baas van l'Union
wel bemerkt hebben, wij hebben zijne tafel eer aange
daan en zijn den braven man onzen dank niet schul
dig gebleven.
Versterkt, verkwikt en opgeruimd zetten wij ons
weder op weg. Wij gaan over de brug van den Hupel
en zien van daar de brug welke een weinig verder
over die breede rivier is gelegd ten behoeve der spoor
baan naar Antwerpen. Nu komen wij aan de vaart
van Willebroeck die wij tot Willebroeck zullen vol
gen. Vooraleer dit tamelijk lang waudelingsken te
beginnen gaan we er nog een pintje opnemen,^ een
onzer geachte ee: e'.eden vergast ons. Heil hem En nu
vooruit langsheen de vaart, waarvan het watervlak
veel hooger komt dan de omliggende weiden en vel
den. Daar heb ik honderden bootjes gezien en stoom
slepers die zeven tot acht schepen voortrokken, langs
eene ketting die op den bodem der vaart ligt, en
waarvan de schakels in de tanden van 't raderwiel van
het stoomschip grijpen.
Ginder, in de verte verheffen zich eene menigte
schouwen waaruit zwarte rookwolken opstijgen.
Daar zijn de werkhuizen en het fabriek van M. De
Naeyer die te bezoeken is het lioofdoel onzer reis.
Weidra zijn wij aangekomen het is omtrent 2 1/2 ure.
I)e heer Bestuurder heet ons welkom en geleidt ons.
E11 thansweet ik niet meer hoe ik U vertellen zou wat
ik daar alles gezien heb. Vertel het bijzonderste, zult
ge misschien zeggen Maar alles wat ik ontmoette pp
de drie uren welke ik besteed heb 0111 de reusachtige
inrichtingen rond te loopen is belangwekkend Ik heb
de hoornen zien zagen, klieven, splijten, breken, bo
ren, schaven, schilvoren, hot bont zieu pletteren,
kleinen, uitrapen, draaien, murwen, malen, koken,
wasschen, verwen, ik heb wielen, radereu «11 steenen
zien draaien en wentelen onder en boven, rechts en
links, voor en achter ik heb bakken, riemen, ziften
en banden zien stijgen, dalen, gaan en keeren, win
den, trekken, schudden, sleuren, roeren ik heb fa
belachtig groote kuipen gezien met uit hout bereidden
pap ierdèeg van alle soort en kleur, daarin wierd hij
geroerd, gestampt, geperst, gekookt, heen en weer
o-esmeten ik heb de beek (iu hout),gevolgd honderden
meters ver, waarlangs de deeg doelmatig bewerkt
eindelijk 111 de kuip komt van waar bij zich op een
metaalnet uitbreid en een dun vel vormt dat papier
wordt. Ik heb verbluft de wondere werktuigen aan
gekeken, die eenen boom in splinters doen vliegen
eu bliksemsnel ontelbare blaadjes papier een voor
eeii opnemen, snijden, vouwen en plakken en er briei-
kasjes van maken.
En dan de vuurhaarden, de machienkamers, de
werkbuizen. Wat oorverdoovend gerucht! Mat duize
lingwekkend gebonk van hamers! wat krijsehen,
vijfen, kloppen, schuren, schroeven, schreeuwen,
snorren eu blazen! Vuur en gerommel overal. Hier
schaaft men stukken ijzjr van duizenden kilog. zoo
net als ik mijn potlood scherp, men bijt stukken metaal
af met zooveel gemak als ik een brok van mijnen
boterham bijt. Men dreunt,, zwoegt, rammelt, beukt,
smelt, past, zaagt en draait. Arbeiders en werktuigen,
alles schijnt met een» duivelsche kracht begaafd. Een
oo 'enblik ben ik bedwelmd blijven slaan bij 't aan
schouwen van al de wonderen die mij omgaven,
onbewust om zoo te zeggen van mijn eigen wezen in
(leze vreemde wereld waar ondenkelijke kra.cnten
gehoorzamen aan den wenk van een enkel persoon. En
wiens genie beeft dio krachten aan zijnen wil ouder
worpen Elf honderd werklieden gebruikt de fabriek
en men verbrandt dagelijks 10 wagons kolen. Als ik
uit dit cyclopen werkhuis kwam haalde ik diep adem,
jcoep rond als hadde ik de zinnen verbijsterd. Ik
wil u verder spreken van de economische inrichtingen
ten behoeve der werklieden van die fabriek, want de
hetr DeNayeris een oprecht menschcnvriend.
II.
Na eens goed aan de ooren geschud en geknepen te
hebben, 0111 er lift tergend nagebrom uit te drijven,
o-ingen wij verder en brachten een bezoek aan de
school. Geene werklieden worden in de fabriek aan
genomen beneden de dertien jaar; zij moeten tot dien
ouderdom regelmatig de scliQOl bijgewoond hebben
en daar bewijzen van geven. Van den dag hunner
aanvaarding tot hunne achttien jaren zijn de jonge
arbeiders verplicht de lessen bij te wonen dia dagelijks
door bekwame meesters gegeven worden in de school
der fabriek, lit heb het werk eeuiger leerlingen nage
zien en waarlijk stond ik verbaasd over de juistheid
en bondigheid hunner redeneeringen in de reken
kunde fn°andere vakken van het onderwijs.
Zij die muziek willen leeren, krijgen kosteloos een
kostuum, (een sohoon burgersgewaad eu niet het
belachelijk uniform van vele maatschappijen) ou een
speeltuig eu mogen meermaals ter week het werk ver
laten om de repetiën hij te wonen. Toen wij voor de
lessenaars kwamen, welke de jeugdige muziekanten
eeniovn tijd te voren hadden verlaten, vonden we
daarop een stuk, dat ernstige moeilijkheden van
uitvoering aaaubiedt en ons bewees dat de muziek -
afdeeling der fabriek zeer goede beoefenaars der
toonkunst bezit.
Zij, die het teekenen willen leeren volgen de lessen
van eenen leeraar van 't Athenum van Mechelen zoo ik
mij wel herinner. De teekeningen en plans door de
leerlingen der teekensehool vervaardigd hebben mij
overtumd dat zij een wezentlijk nat zullen trekken
uit dit onderwijs, wanneer ze later hanne kennissen in
praktijk willen brengen in het nijverheidsvak dat zij
zullen uitoefenen. Ik zal er bijvoegen dat de school
uren in de betaling als werkuren gelden.
Ik werp nog eenen blik van bewondering in de
welingerichte, doelmatige en goedverliohte en ver
luchte school zalen en volg dan mijne gezellen, die
laivs eenen rotstrap iu de warande afdalen. Ik zeg
warande, want de uitgestrekte hof van het groot
uijverheidsgesticht mag met recht den naam vin
warande dragen. Daar verheft zich eenen heuvel
gevormd door de afvallen en overblijfsels der tabriek,
die heuvel of beter gezegd die berg is in eene rots her
schapen met steile trappen en zaohthellende kronkel
wegen die naar den top leiden. Water borrelt van
tussghen de steenen op, daxlt in glinsterende <n
bruisende watervallen van den eenen rotsblok op den
anderen naar beneden en vormt daar eenen grooten
vijver waar eenden en ganzen en zwanen lustig op
rondzwemmen. Wij beklimmen of liever bestormen
de rots langs verschlllige zijden te gelijk.
Wordt voortgnet.j
