HET GEHEIM Nummer 44 (208) Zondag 3 November 1889. 4de Jaar. Abonnementsprijs LIBERAAL WEEKBLAD VOOR 5 fr. voor de stad. 6 fr 50 voor den buiten, voorop betaalbaar. PRIJS PER NUMMER 10 C EN TIMEN. Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buitenvoor de stad, ten kantore van het blad, 10, Vooruitgangstraat 10, Aalst. HET ARRONDISSEMENT AALST. o Gewone, 15 eentimen Prijs der Annoncenper drukreqe Reklamen, 75 centimen y Vonnissen op de derde bladzijde, frank. Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het bad gezonden wordt. Handschriften worden niet terug gezonden. Nee spe nee metu. AALST, 2 NOVEMBER. Buiteiilandscli politiek overzicht. Duitschland. De wet tegen de soci alisten houdt de algemeene aandacht gespannen. Het gouvernement wil eene wet bekomen, macht gevende, de socia listische bewegingen, welke van tijde lijk voortdurend zijn geworden, besten dig te kunnen beteugelen. De wet van 1867 schenkt aan het gouvernement die volmacht maar voor twee jaar en na dit tijdverloop moet het zijne aanvraag tot bemachtiging vernieuwen. Daaruit vol gen gewoonlijk beweging en onlusten en het is om zulks te vermijden dat de wet voorgesteld wordt. Men denkt dat zij dan ook een krachtiger uitwerksel zal hebben. In Afrikagaathet met deDuitschebelan- gen niet ten beste. Men moet er met ge weld der wapens voet voor voet het grondgebied innemen dat door den Sul tan van Zanzibar werd afgestaan. Hongarië. De kwestie der Tcheken houdt gansch Oostenrijk in onrust. De zittingen in den landdag van Bohemen zijn zeer woelig. De jonge Tcheken heb ben een adres aan den keizer gestemd, hem verzoekende zich als koning van Bohemen te doen kronen, namens de voorvaderlijke rechten der Tchekeni- sche bevolkingen. Mr. Gregr in eene redevoering die veel indruk gemaakt heeft, vergt de herstelling van het Bo- heemsche koningrijk, met al zijne oude rechten,welke deVorst bij zijne kroning moet zweren getrouw te blijven. Dit ontwerp van adres is naar eene kom missie tot nader onderzoek verzonden, 't is te zeggen dat het voor altijd ver daagd is. Griekenland. Het huwelijk van prinses Sophia, zuster van den keizer van Duitschlan 1, met den hertog van Sparta, erfprins van den Griekschen troon, is te Athene met den grootsten luister gevierd. Turkijen. Men spreekt veel van het bezoek dat keizer Willem II bij den Sultan gaat afleggen. Het wordt ver schillend beoordeeldeventwel is het algemeen gevoelen dat men Turkijen, zoo niet werkelijk bij het driedubbel verbond toch ten minste in den kring wil trekken, waar men het programma van dit verbond voorstaat. Engeland. Volgens loopende ge ruchten zoude groote Gladstone betrek kelijk de Iersche kwestie van zin zijn verklaringen af te leggen welke van 53. VAN DEN BANKIER. Onmogelijk, mrs Westford, riep bij uit, RupertGodwin bekleed eene aanzienlijke plaats in de samenleving. Hij zou zich schuldig maken aan zulk eene misdaad, eene misdaad die een maal ontdekt moet worden en waarvoor hij geene enkele geldige reden kan aanvoeren. En ik zeg u, Gilbert, er is geene laagheid, geene misdaad, waartoe Rupert Godwin niet in staat is. Ik ken hemik ken de slechtheid van zijn hart. Hij is een man zonder geweten, zon der medelijden. Waarom zou zulk een man aarzelen eene moord te begaan Do zeeman bleef nog altijd ongeloovig. Het valt een edel karakter moeilijk, aan demoge lijkheid van eene misdaad te gelooven. Het een of ander ongeval zal den kapitein overgekomen zijn, sprak hij; hij zal misschien nooit het kantoor van den bankier bereikt hebben. Als hem een ongeluk overkomen was, is het toch bijna zeker, dat ik er van gehoord zou hebben, antwoordde Clara op beslissenden toon. Gilbert Thornleigh, ik geloof dat gij een vriend van mijn echtgenoot waart. Ja, dat was ik; een vriend, zoo trouw als er ooit een gevonden kan worden. Ik beminde hem als een zoon zijnen vader, en geen vader kan ooit beter voor zijn zoon geweest zijn dan kapitein Westford voor mij. aard zouden zijn een aantal afgescheur de liberalen tot zijnen kant te doen over hellen. Hij zou een volledig en bepaald ontwerp voordragen dat aan Ierland de vrijheid zou geven welke het vraagt zonder Engeland 's rechten van opper heerschappij te krenken. Het driedubbel verbond. Onze lezers zullen zich wel herinne ren dat wij in een artikel naar aanlei ding der gewaande Verhuizing van den Paus uit Rome, spraken over aan staande verwikkelingen welke tusschen Frankrijk en Italië te vreezen schenen, en dat men toen wel eens het schrikbeeld voor den dag haalde van oorlog tusschen Rusland en Oostenrijk. Thans meldt de Svjet, een russisch dagblad, dat de heer Crispi vroeger de verbintenis zou aan gegaan zijn om Frankrijk tot vijande lijkheden uit te lokken, maar dat de houding van Rusland deze ontwerpen verijdeld heeft. Nu dat de keizer der Russen de hoofstad van Duitschland be zocht heelt, is er weer van niets zooveel spraak als van hetgeen dit bezoek in zich heeft gehad. Het bezoek van Alexander III aan Willem II was,gelijk men weet, zeer lang in twijfel getrokken, en algemeen had men aangenomen dat, indien de Czar naar Berlijn kwam, daarin een bewijs van vriendschap tusschen Rus en Duit- scher lag. Dat bezoek is thans een vol dongen feit, maar alles wat uit het ver blijf van den keizer der Russen bij den keizer der Duitschers blijkt, is veeleer vijandschap dan vriendschap. Streng, jawel, heeft de Czar te Ber lijn de beleefdheidsvormen in acht ge nomen, doch niets, hoegenaamd niets heeft hij daar toegegeven, niets tenzij toegevingen aan Frankrijk, Duitschlands gezworen vijand. Wat erger is, von Bismarck heeft eene tamelijk lange geheime ond rhandeliug met den Czar gehad, en duitsche rijks kanselier, zoo verzekert men, is teene- maal teleurgesteld en ontgoocheld te ruggekeerd naar Varzin. Alles wat von Bismarck aan den Czar voorstelde, werd door dezen afgewezen zelfs zou de Czar voor den rijkskanselier zijn mis noegen over de aanstaande reis van kei zer Willem naar Constantinopel uitge drukt hebben Niemand voor Willem II had ooit gedacht, zou Alexander III aan von Bismarck gezegd hebben, een be zoek aan den Turk, den erfvijand van den Rus te gaan geven Daar heeft men ook kunnen opmer ken dat de qusestie van Tunisië het werk tuig geweest is waarvan von Bismarck Geef mij een bewijs uwer vriendschap, sprak Clara met hartstochtelijke opgewonden heid, help mij het lot van mijn echtgenoot te ontdekken. Dat zal 1 riep de jonge man uit, mijn leven is tot uwe dienst. Ik zal voor geen moeite of gevaar terugdeinzen in de vervulling van den plicht, dien ik aan mijnen kapitein schuldig ben. i Laat ous dan terstond beginnen. O Gil bert, ik zal rust noch iluur hebben eer dit duister raadsel opgelost zal zijn. De jonge man zweeg en bleef eeuige oogen- blii-ken in gedachten verzonken. Hij deed zijn best om het een of ander plan te vormen, waar naar hij zou kunnen handelen. Toen kapitein Westford het schip verliet, sprak hij eindelijk, was hij voornemens zich rechtstreeks naar het huis te begeven, dat weet ik zeker. Het eerste wat wij te onderzoe ken hebben is derhalve of hij ooit dat huis bereikt heeft. Daarvan kunnen wij ons spoedig overtuigen, als wij de klerkeu van liet kasteel ondervragen. Ik stel niet veel vertrouwen in een enkelen van Rupert Godwin's bedienden, hernam Clara; maar laat ons evenwel geen tijd verliezen met hen te ondervragen. De Voorzienigkeid zal ons wellicht helpen in onze pogingen om het geheim te doorgronden van de misdaad van dien man Spoedig laat ons naar het kantoor gaan. Gilbert Thornleigh had bijna evenveel haast als mrs Westford. Hij nam een rijtuig en beval der, koetsier naar Lombardstreet te rijden. Zij stapt nu voor de deur van het kantoor uit. Gilbert trad binnen, gevolgd door Mrs West ford. Een oud man met een zonderling, bijna wezenloos uitzicht en een scheef gelaat, zat aan een lessenaar over een groot boek gebogen. V zich bediend heeft om Italië naar Duitschland over te halen. De ondoordringbare houding van Rusland, thans de openbare bondgenoot van Frankrijk geworden, gaat nu zwaar der dan ooit op de politiek van Europa drukken. Het driedubbel verboud tus schen Duitschland, Oostenrijk en Italië wordt nauwer ingehaald, en Engeland men kan dit gemakkelijk begrijpen om zijue vijandelijkheid tegenover den Rus, is er zeer mede ingenomen. Nu dat de kans der wapens tegen de Franschen gekeerd is, en zij op hunne eigen macht niet vooruitkunnen voor de gewenschte revanchezoeken zij ook, door alle looze middeltjes, de vriend schap te veroveren van machtige rijken ja, ziet men zelfs de bij uitstek democra tische Republiek alles aanwenden om hand in hand te kunnen gaan met het despotieke Rusland Zoo staat thans de politiek in Europa, en zoo zien wij ook geheel de fransche drukpers in allerhande klachten uitva ren tegen de redevoering van den itali- aanschen minister Crispi te Palermo. Ook, moet het zeer zonderling aan schouwd worden, dat heden het italiaan- sche volk van zijne natuurlijke neigin gen afstand doet om zich met Duitsch land en Oostenrijk te vereenigen, en zich staatkundiglijk van Frankrijk te verwijderen. Om zoodanig te handelen moeten er gewichtige redenen bestaan. Hef zijn juist deze oorzaken welke, ons erachtens, de fransche pers zoowel clerikale als vrijgezinde niet wil onderzoeken, er kennen en aannemen. Dit onderzoek zou iu twee punten kunnen aangewezen worden. Eerstens, waarom wordt Frankrijk de huidige bondgenoot van Rusland. Is het door onderlinge toegenegenheid tusschen de beide volken Neen, zij kennen eikanderen niet. Is het uit gemeenschappelijkheid van staatkundige neigingen Neen, Rus land is eene autocratie, Frankrijk is eene Republiek. Is het uit staatshuishoudkundig belang Neen, de economische belangen ra ken elkander geenszins. HetVerbond echter, bestaat en 't wordt over 't algemeen in Frankrijk met be langstelling aangenomen. Waarom Omdat Rusland en Frank rijk voor een gemeenschappelijk gevaar staan :Düitschland, en dat eene geheele vernedering van Frankrijk seffens eene dusdanige overmacht aan Duitschland Hij wierp slechts even een onverschilligen blik op den zeeman, maar de geheele uitdrukking van zijn gelaat veranderde, zoodra hij Clara Westford bemerkte. Zijne oogen begonnen strak en ernstig te staren; zijne lippen beefden. Het was blijk baar, dat de een of andere onverwachte aan doening dien man tot in het diepste van zijn binnenste schokte. Die man was niemand anders dan Jacob Danielson, do vertrouwde klerk van Rupert Godwin. Ik beu gekomen om eene vraag te doen omtrent iets, dat nu meer dan een jaar geleden voorgevallen is, sprak de stuurman vau de Lily Queen. Kunt gij u ook de zaken herinneren, die dit huis in Juni van het vorige jaar gedaan heeft? Misschien, antwoordde de klerk zonder Gilbert aan te zien, maar steeds de kleine diep liggende oogen op Clara Westford, die achter den zeeman stond, gevestigd houdende. Dat zal veel van den aard der zaken afhangen, die gij bedoelt. Wat verlangt gij dat ik mij herinneren zal De kapitein van eeu koopvaardijschip, Harley Westford genaamd, gaf in den loop van die maand eene som gelds aan uwen patroon in bewaring, eene groote som op eenmaal te deponeeren, twintig duizend pond sterling. Herinnert gij u die omstandigheid Ja wel. Hij kwam denzelfden dag terug om het geld weer uit de bank te nemen, of ten minste hij was voornemens dat te doen. Hij kwam terug, en mrs. Godwin niet meer hier vindende vol.de hij hem naar zijn buitenverblijf, Will mingdon Hall in Hertsfordshire. Ik was daar toen hij kwam. zou verzekeren in Europa, iu zooverre dat Rusland om zoo te zeggen van den dag af dezer machtelooze vernedering in Azië zou teruggedreven worden. Het is dus uit levensnoodwendigheid dat Rusland de grootheid en de macht van Frankrijk tegenover Duitschland moet trachten te behouden, gelijk het uit le- vensnoodwendigheid is, dat Frankrijk z;ch gelukkig acht iu de plannen van Rusland te treden, en op dit rijk met vertrouwen stemt, en zulks met eene volmaakte zekerheid ondanks de diepe strijdigheid van toegenegenheid, neigin gen en volksbelangen der beide natiën Maar indien Frankrijk alleen op die zonderlinge wijze begrijpt dat het zich met een volk kan verbinden voor wien het geene bijzondere vriendschap heeft, hoe begrijpthet dan insgelijks nietdathet eene qusestie van levensnoodwendigheid moet wezen welke het van Italië verwij dert ondanks de lange vriendschap en toegenegenheid der beide natiën Al de vragen van dit voorgaande eerste punt, brengen hier het tweede punt voor den dag Waarom, niet alleen in Frankrijk en in België, maar insgelijks in alle catho- lieke landen, maakt de clerikale druk pers met volharding, met bitterheid en met eene hevigheid zonder weerga zich de verwijdering ten nutte, die tusschen Italië en Fran krijk bestaat? Waarom tracht de clerikale pers zonder ophouden de be langen van 'tpausdom met deze vanFrank- rijktevereenzelvigen, zooals zij 't sedert lang doet met den heer Crispi en de regeering van koning Humberto als gezworen vijanden aan te duiden. Waarom zelfs in de fransche Kamers wanneer het de catholieke belangen aangaat, bijvoorbeeld het behouden eens afgezants bij den Paus, bestaan er altijd voorbehoudingen, onderduimsche bedoelingen, juist alsof men den eenen of den anderen dag zoude moeten afre kenen tot een feit dat men niet openlijk bedoelt, maar dat men toch raden laat, en dat tegen Italië zou aangespannen wordenindien koning Humberto Frank rijk bleef tegenstreven Waarom? Omdat het Pausdom, met zijn beheer over het gansche christen dom, dat te Rome zoo werkzaam is in gericht, altijd een zoodanig groot inwendig gevaar voor Italië blijft, dat de regeering van Humberto zich immer moet strijdvaardig houden tegen dit bestendig en doodelijk gevaar, en dat Frankrijk sedert twintig jaar•ofschoon eene liberale Republiek nooit iets gedaan hebbende om zijne belangen klaar en duidelijk van gene van den En vroeg hij zijn geld terug 'Ja dat deed hij. En werd aan zijn verlangen voldoening gegeven Zoo heeft mijnheer Godwin mij ten minste gezegd. Het geld werd alzoo terugbetaald Ik verhaal u, dat de heer Godwin mij gezegd heeft dat hij terug betaald werd. Ik verliet Willmingdon Hall om op den trein van tienen te komen. Toen ik vertrok, bevond kapitein Westford zich bij den heer Godwin. Ik was zoo ongeluk kig den trein te missen, enkeerde naar Hall terug. Toen ik terugkwam, was de heer ver trokken, zonder twijfel zijne twintig duizend pond meêuemende. Mijnheer Godwin verhaalde mij dat hij het geld onmiddelijk teruggegeven had, omdat de kapitein den volgenden morgen weer aan boord van zijn schip zijn moest, anders zou het zonder hem vertrekken. Het zeilde ook werkelijk zonder hem uit, antwoordde Gilbert Thornleigh, van dat uur tot op dit oogeublik heeft iemand meer van den kapitein gehoord of gezien. Hij verdween zoo spoorloos, alsof de aarde zich onder zijns voeten geopend had om hem te verzwelgen. Zonderling, mompelde de klerk peinzend. Heel zonderling herhaalde de zeeman. Er moet hier verraad in het spel zijn. Ik zou niet gaarne in mijnheer Godwin's plaats zijn. Ilarley Westford is voor het laatst in zijn huis gez en Harley Westford had zijn geheele vermogen aan hen> toevertrouwd. Er zijn twee vragen, die ik op de eene of andere wijze beant woord wil hebben. De eerste is werd die som gelds werkelijk teruggegeven De tweede is van dringender aard heeft kapitein Westford Paus te scheiden, het daarom aan Italië onmogelijk blijft niet immer mistrou wend te blijven tegenover Frankrijk. En indien het moet mistrouwend wezen jegens Frankrijk, waar kan het dan ergens eenen steun vinden tegen het Pausdom en tegen de altijd te duchten catholieke terugwerking, tenzij bij een protestantsch keizerrijk als Duitschland dat even niets van den Paus te verwach ten, te bekomen en wat meer is te vreezen heeft. Frankrijk, ofschoon republiekeinsch- en liberaalsgezind, acht zich nog, indien men het op de keper beschouwt, als fille atnée del'Églisealtijd gelast met de catholieke belangen te verdedigen door de heele wereld. Overal, buiten Europa, waar die belangen op het spel staan in China, in Syrië, in Afrika, komt Frankrijk er tusschen, en zijne onderhandelingen met het Pausdom wer den nooit onderbroken. De catholieken der geheele wereld hebben de blikken op Frankrijk gericht, en moest er morgen eene parlementaire meerderheid aan het bewind komen, of ergens eens een Boulanger er in slagen den eenen of den anderen bonapart of mo narchist op den troon te zetten, wie weet wat er koning Humberto en het vereenigde Italië zou te wachten staan. Indien de fransche Republiek even morgen door eene volkomen scheiding van Kerk en Staat, de Kerk aan haar eigen lot wil overlaten, Italië zal op den zelfden stond met Frankrijk bevriend worden, omdat het er niet meer van te vreezen zal hebben. Dat de Republiek, zonder zelfs het Concordaat af te schaffen, morgen alle onderhandeling met het gouvernement des Pausen afbreke, en Italië daardoor langs deze zijde gerust gesteld worde, dit land zal dan geene redenen meer hebben om steunen tot bondgenootschap in Europa te zoeken, desnoods tegen Frankrijk gericht, zooals het nu liet geval is. Maar hetgeen men altijd schijnt te vergeten, is, dat de geestelijke regeering des Pausen, ofschoon geen wereldlijk gezag meer hebbende, toch nog altijd een zeker gouvernement is, een gouverne ment waarmede Frankrijk een stilzwij gend verbond heeft, dat, alhoewel ner gens geschreven, men overal tusschen de regels kan lezen. En zoolang als Frankrijk en het Pausdom deze gemeenschap van zede lijke belangen tusschen beiden zullen behouden belangen welke zich op een gegeven oogenblik in meer voelbare belangen zouden kunnen hervormen, Willmingdon Hall ooit levend verlaten Jacob Daniëlson zag den spreker met eene zonderlinge uitdrukking aan. Bah riep hij uit. Denkt gij dan, dat een man als de heer Godwin op den loer ligt om iemand voor de som van twintig duizend pond t vermoorden De heer Godwin is millioenen rijk, en wat eeu verbazend groot fortuin in het oog van den koopvaardijkapitein was, i« slechts eene kleinigheid voor hem. De heer Godwin is heden millionair antwoordde Gilbert Thornleigh, maar als het algemeen gerucht waarheid spreekt, was dat het geval op dien tijd niet. Hij had toen juist groote verliezen geleden, en er liep een ge rucht, dat hij genoodzaakt zou zijn zijne beta lingen op te schorsen. Het algemeen gerucht liegt gewoonlijk, antwoordde Jacob Daniëlson. Komaan, jonge ling, dat zijn booze praatjes. Rijke menschen als dc heer Godwin begaan geene misdaden. Zoek elders naar uwen kapitein. Wij zijn niet verantwoordelijk voor zijne veiligheid. Misschien niet, antwoordde Gilbert, maar de wet zou u en uwen patroon wel eens zonder linge vragen kunnen doen omtrent het bezoek van den kapitein op Willmingdon Hall. Mijn eerste werk zal zijn de zaak in handen der politie te geven. Die zal misschien wel in staat zijn te ontdekken of Harley Westford dat huis ooit levend verlaten heeft. Misschien, antwoordde de klerk koeltjes. De politie is heel knap zonder twijfel maar zij wordt weieens om den tuin geleid. Dat is onlangs nog een paar keeren gebeurd. Goeden morgen Wacht Niettegenstaande uwe onbe schaamde beweringen zou ik u toch geerne van dienst willen zijn. Als ik eenige inlichtingen DE DENDERGALM BB?

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Dendergalm | 1889 | | pagina 1