9de Jaar. Nummer 35 Zondag 2 September 1894. LIBERAAL WEEKBLAD VOOR Ahanii«nwiit°nrii3 4 Toor de 8tad 1 voorop betaalbaar ^DOnnentcnupriJS 4 fj., 50 voor den buiten PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN. Mes abenneert aieh op alle po«tkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore van het blad, 10, Vooruitgangstraat 10, AALST. Nee spe nee metu HÉT ARRONDISSEMENT AALST per drukregel. Gewone, 15 centiemen Prijs der Annoncen Reklamen 75 centiemen Vonnissen op de derde bladzijde, frank. Voor d'annoncen buitan de Vlaanderen, zich te wenden tót den AGENCE3AVAB, Madelenastraat 32, Brussel. AALST, 1 SEPTEMBER. Hoop in de toekomst. De liberale partij heeft alle reden met hoop de toekomst in te zien. Om daar van overtuigd te wezen zullen wij de verschillende klassen, die het nieuwe kiezerskorps samenstellen, nagaan. Beginnen wij met de werklieden. Zul len die voor de clericalen stemmen Nooit, neen nooit Zij hebben hunne opinie, en bijzonderlijk den moed om die voor te Btaan. Zij weten dat zij geene rechtvaardigheid zullen bekomen van wege onze tegenstrevers, maar wel dank aan de liberalen, aan zij alléén hunne rechten van menschen en bunne.rechten van kiezer te danken hebben. De libe rale partij is eerst en vooral de partij van den kleinen, geringen, werkenden man, de partij van het volk, strijden tegen de onrechtvaardigheden, plage rijen, dweepzucht en snoeverij van alle dwingelanden, uitbuiters, verdrukkers en hatelooze kerels. Dat weet de werk man goed en zijne eigene partij zal hij niet verralen. Hij zal ook niet medeloo- pen met dezen die moord en geweld aanpreeken in hunne meetings en weekbladen. Aanzien wij nu de kleine burgers. Deze hebben de zelfde iutiesten als jjde werk lieden, sij kennen al het kwaad dat de clericale partij hun aangedaan heeft, eeuwen lang. De Geschiedenis van Bel gië, en voornamelijk die van het prins bisdom Luik, die jammerlijk iu onze vaderlandsche historie to zeer verzwe gen wordt, levert daarvan honderden bewijzen op. De Herbergierszullen die slecht stem men? Wel, hemelsehe deua;d, ze worden uitgemaakt voor vuilen visch en bijna buiten da wet gesteld. Overal, waarde kerkuilen baas zijn, worden de herber gen na het vallen van den avond geslo ten, als waren zij verderfelijke plaatsen. Wat zal de kleine landman doen Deze wordt meer en meer met het program ma der liberalen bekend, hetwelk is afschaffing der rechten op de kleine erfenissen vermindering van prijs voor het vefvoer van zaden en landbouw voortbrengseleninstelling van land bouwtribunalen om te beletten dat de machtige grondbezitters in hunne pacht brieven voorwaarden schrijven, die den huurder krenken inrichting van het landbouwkrediet op zulke wijze dat de leeners slechts eenen redelijken intrest moeten betalen en bij kleine sommen mogen teruggeven wijziging aan de legerwet, die de bloem der jongelingen al te lang onder ie wapens houdt, enz. De landman, welke dit weet, zal zon der aarzelen voor zijne vrienden, de libe ralen, stemmen. Ook tusschen de kleine ambtenaren en bedienden zal men weinig clericalen vin den. Het clericaal gouvernement deed niets om hunnen toestand te verbeteren, weigerde alle verhooging van krediet daartoe, en deed zelfs de onderwijzers broodrooven en van verdriet ten grave dalen. De kleine ambtenaren weten dat de liberalen bij de heropening der Ka mers, een wetsontwerp zullen neerleg gen om den toestand der kleine bedien den te regelen en te verbeteren, om te beletten dat zij nog het slachtoher blij ven of worden van onrechtvaardige ver plaatsing of afzetting, van misprijzen, haat en verklikking. Ziedaar waaruit het volk, het almach tige volk, dat over het lot van liet land gaat beslissen, voor de twee derden is samengesteld. Waarop mogen de clericalen dan nog rekenen Op die klas van onwetende landlieden, die nog meenen dat men zich in de wetgevende Kamers bemoeit met artikelen van het Geloof, het samen stellen van litaniën, het vaststellen van novenen en processies en andere gods- Is thans het uur er nog niet van ge slagen, toch zal hij eenmaal zegepra lend en luisterlijk opdagen. Klerikale bestuurders. Onder Voorwendsel de openbare gezondheid te behartigen heeft liet klerikaal mi»isterie de vleeschkr uring ingesteld. Op elke gemeente is een persoon, min of meer bevoegd in die za ken, aangeduid om's winters binnen de 48 en '8 zomers binnen de 24 uren te gaan bestaligeu of het vleescb der geslachte dieren voor de voeding geschikt is. Die vleeschkeurder wordt ofwel door de slachters ofwel '.oor de gemeente betaald, in welk laatste geval de arm. n, zij die geen vleesch kunnen koopen, weeral hun deel in de belasting moeten dragen ten profijte der meer begoeden. Op het dorpje X in Oost-Vlaanderen doet zich betrekkelijk de vleesc.ik uring een geval vuor dat dient bekend gemaakt te worden. De keurder geniet eene jaarwedde van 100 frank, betaald uit de gemeentekas. In den 1 op van dit jaar kwam zich iu het dorp een vreemde slachter vestigen en de Keurder rekeut hem 0,50 fr. per gekeurd zwijn. Is zulks wettig Betaald uoor de gemeente is het natuurlijk dat de keurder ten dienste staat aller inwoners en dat de taks, die bij van sommigen eischt on rechtvaardig is. Of zou hij misschien een deel van zijn loon iu dogemeerit kas terug storten moest er door sterfte, verhuizing of uitschei ding van bedrijf een slachter min op het dorp zijn liet gemeentebestuur zou hier moeten tusschen komen en zijne beambten binnen de palen der wettigh id roepèu. Ook raden wij den betrokken persoon aan de zaak mu vkeurig te onderzoeken. De rijken moeten het meest betalen, elk vol gens zijne fortuin, 'tzij eigendommen, mobi lair, geld of actiën. Voor 18°4 riepen de kle-ikalen zoo laid Weg met de belastingen op den koffie, dei sui ker, den tabak enz., enz. Al die belastingen hebben zij behoudea, velen verzwaard. De katholieken integendeel willen dereenten op de eetwaren verhoogen en er zelfs leggen op de etwaren die tot nu toe niet belast waren, en dat nog wel op deze meest door het werk volk en den kleinen burger gebruikt. Er bestonden werklieden die, geen góld ge noeg winnende om koffij te koopen, suikeryen gebruikten. Het katholiek gouvernement wil rechten leggen op de suikerijen. Er waren werklieden, die konden een weinig boter gebruiken anderen konden slechts mar garine bezigen. De katholieken hebben eene wet neergelegd, die boter en margarine zal belasten. De werkman eet minstens tweemaal daags, en voor.il 's oó'itens brood. De katholieken gaan reenten leggen op het vreemd meel. Zoodat die goede, katholieke rijkemakers... der groole grondeigenaars, alles zullen belas ten wat werkman en kleine burgor 'a morgens en zelfs meermaals daags moeten eten Refchten op de koffie Rechten op de suikerijen Rechten op de boter en op de margarine Rechten op het meel. Wij veronderstellen daarbij dat de werkmaa en kleiue burger dau nog nooit geene suiker gebruikt noch voor zich zelveu, noch voor zijne kleine kinderen want anders zouden wij er nog de rechten op de suiker moeten bijvoegen. dienstige zaken, en welke niets dan wereldlijke macht niets dan wereldlijke kwesties op te lossen heeft. Doch, het getal dier snullen wordt ook alle dagen kleiner en daarom herhalen wij, het hart vol hoop 't volk is mees ter, de liberale partij is de partij des volks, dirs moet zij zegepralend uit het volk opdagen. Dien dag begroeten wij als den dag der verlossing en der onvergankelijke vrijheid. 's Werkmans Voedsel. Dat de clericalen, of zoogezegde katholieken den werkman wil en uithongeren, dat weet iedereen dat dit zatgeschieden, iudien de ka tholieken meester blijven, zónder eenig voor deel voor den landbouwer, zulks hebben wij bier reeds meer dan eens bewezen. Zeggen wij nu bier een woordje nopens het morgenmaal des werkmans. De inkoinrechten op de koffie alleen brengen jaarlijks 2.400,000 frank op, zegge T .vee mil- lioeu vierhonderd duizend Dank. Het is 2,400,000 fr. teveel, want'tis eene belasting ie niet zou moeteu bes am, omdat zij weegt op tien drank van werklieden en Kleine burgers, inplaats van op tie inkomsteu der groote lasten betalers. Die belasting moet verdwijnen het program der vooruitstrevende partij bevat afschaffing op al de eetwaren, op al de mondbehoeften van den werkman en vervanging derzelve door de belastiug op de iakomsten. 0. Nieuwe zedenschets. Potter zat voor zijnen schilderezelGrietje, met haar schoon nieuw kleed aan, en baar ge laat gloeiend van opgetogenheid, stond langs den eenen en een heer lang3 den anderen kant. Het was de dikke heer, met het rood aai.ge- 'sicht en de kleine levendige grijze oogen, dien ik op de tentoonstelling gezien had het was mijnheer Bos. Wel, Holman, wat denkt gij ervan t vroeg Potter mij eenen vinger gevende en mij dan voor het schilderstuk brengende waaraan hij bezig was. Het was niet dezelfde pose als op de Alle' gro. Op de schilderij hier zat. Grietje met bare viool op haren schoot en lag Laar gelaat in eene meer ernstige plooi. Dac was minder theatraal en ik zag deze liever dan Potters eertte schilderij die op de tentoonstelling was verkocht geworden. Toen ik dit zegde, verklaarde Bos dat hij blijde was zoo iets te hooren. En ik ga u zeggen waarom zoo voegde bij er bij, terwijl hij op eenen stoel ging zitten en zijn vochtig voorhoofd met eenen fijnzijden sakdoek afdroogde. Er bestaat eene soort van •wediever tusschen mij en mijnen handelsmaat, mijnbeer Roos. Koop ik, bn voorbeeld, een peerd, hij koopt ook een neem ik een landhuis, bij doet hetzelfde. En elk van ons zoekt altijd iets beters te hebben dan de andere heeft. Be grijpt ge? En daarbij lachte de dikzak hertelijk, terwijl zijne kleine oogjes nog kleiner werden. Zoo dus, als Roos mij zegde dat hij de schoonste schilderij van de tentoonstelling ge kocht had, besloot ik eene nog schoonere te koopen. Ik zegde tot mij/elven, de schil Ier, die de schilderij vv.Roos geschilderd heeft, kan eene andere sc ii.deren en vindt hij het de moeite weerd e ne schoonere te schilderen, ik zal ze hem ook be er betalen. Al/.oo zou Ier één woord aan R >os te zeggen, zocht e i vond ik in den catalogus uw adres, mijnheer Goedaard En zoo is het gekomen, ziet ge Ik bemerkte dat Grit t e gekrenkt was, te vernemen d it haar portret sléchts begeerd werd om de domme ijdelheid van twee talk smelters te voldoen. Wat mij betreft, ik verheugde er mij over. Nu moet Grietje (hen kerel haten 1 zoo dacht ik. Potter scheen ook niet tevreden te zijn t Was geene bewonderiüg voor 't portret of voor de schilderij die Bos naar zijuent had gebracht het was niets anders dan zijne verwaande ijdelheid... Ik wist niet dat mijne schilderij op de ten toonstelling door uwen hande'sgenoot gekocht is geword n zei Potter. Dat geloof ik wel, maar 't is nochtans zoo en het prettigste van al, hij zal niet weten wat er mee te doen Zijne vrouw zal het portret in En de katholieke werklieden van den Tam* boer vereenigd met de anti-socialisten gaan kiezen voor liedeu welke al deze belastingen zullen stemmen Die ongelukkige verdwaalden gaan stemmen voor de tiithoug.-raars van het werkende volk en van de kleiue burgerij 't Is onverstaanbaar Landbouwvoordrachten Naarmate het tijdsverloop dat ons van de wetgevende kiezingen scheidt, kor ter worit, vordubbelen (ie angstkretent w elke men ten voordeele van den kwij? nenden landbouw, sedert een paar jaren slaakt. Zeker ie het dat de landbouw een tijdperk van krisis doorleeft en dat het noodig is maatregelen op te sporen om hem te verneffeu dóch er vait te zien of de reeds beproefde en aangepre- buis niet willen, daar sta ik voor in 't is te zeggen d zoo voeude Bos er bijzij no kleine oogjes toenijpende niet, of ik zdta mij over het karakter van de jonge dame zeer moeten ver- gissen. Ha, ha zoo schertste Potter-- rij wilt zeggen dat madame Roos de broek draagt, hé? U Ne-n mijnheer Roos is nog ui t ge trouwd antwoordde Bos maar hij s aat op op trouwen met eene zekere jonge dame, w I te verstaan iudien Uw protret het huwelijk niet doi t mislukken zij hebben er reeds een kleinen twist voorgehad. En mijnheer Bos begon weer te lachen, dat zijn dik lijt schokte. x Nochtans zoo hernam bij dat zal over gaan. Z >o is de menschelijke natuur... Ik vr-es zegde ik—dat gij eene zeer arme meening hebt van de menschelijke na tuur. Zeker zegde hij met kracht. Ik heb ze van nabij gestudeerd. Ware het auders, is zou niet zijn wie ik nu brn. Dan voegde hij er bij Zij zal met heni trouwen. Zij is gewaar ge worden, dat zij mij in haar net niet kon krij- Stond die mijnbeer Bos met dat alles niet hoog in onze achting, zijn hhudelsgenóot stond no' liger want wat moest die mijnheer Roos voor een kwant zijn, als eene jonge dame mijn- heer Bos boven hem kon verkiezen De blos was uit Grietjes gelaat verdwenen. Zij was vervuld met afkeer. Kort daarna nam mijnheer Bos afscheid, zeg gende dat bij nu en dan zijn hoofd eenf sou binnensteken om te zien hoe het met de schil? dei-ij gesteld was, en Pott r verzoekende geene moeite te sparen, dat het niet op wat geld min min of meer aaaitwam. Potter ging met hem naar beneen, en wel haast hooiden .ij de ko-.-ts wegrijden Doch Gri tje giug uiet door het venster kijken, gelijk zij daarvan was ik teker in andere om standigheden zou gedaan hebben. x 't Is eeu oude vergulde ezel zei Potter als hij terugkwam. Die vent is onverdragelyk v?? zegde Grietje. Is zweeg, vreezende dat men bemerken zon hoe verheugd ik was dat zij aldus over Bos dachten. Het werk ging Potter niet meer r— hij Het alles sta m en vertrok. Grietje hernam hare muzie.les met veel iever en geduld. Zij had, daaruit bleea hot, nogmaals het bes.uit genomen een goed meisje te zijn en wel to leeren om haren kostte kun nen winueD gelijk hare zusters. Potters belangstelling in 't werk, dat hy oüciernomen had, verflauwde van dag tot dag. Het uitzicht op de winst eeuer groute somma geids was hein uiet genoeg. x Ik zie zegde mijnheer Bos bij zijn tol- geud bezoek x dat ik bij q moet blijven indien ik e us mijne öchillderij bekomen wil. Eu hij nam zijne schikkingen om verschep deue kieren in de week te komen, aldqs Potter verplichtende to huis ta blijven en te werken-, (Wordt voortpbÈot. geil.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Dendergalm | 1894 | | pagina 1