Het Vaandelfeest.
DE LINDHAMERHOEVE
per drukregel.
Voor Taal en Vrijheid.
Hulde aan den Laureaat
Jan De Windt.
LEEST en VERSPREIDT
Leest en Verspreidt.
Noch klerikaal, noch socialist.
Leest en verspreidt
Geheim.
Onze Liberale Vrienden.
De Onverzoenlijke.
11 de Jaar.
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
4 fr. voor de stad
Abonnementsprijs J v*nrop betaalbaar
r 4 fr. 50 voor den buiten r
|PRIJS TER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
Nee spe nee metu.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen
Prijs der Annoncen
Reklamen 75 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde1 frank.
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden Tfortlf
Randschriften worden niet terpg gezonden.
AALST, 3 OCTOBER.
Het Vaandelfeest is definitief vastge
steld op ZONDAG 18 OCTOBER eerst
komende.
De stoet zal gevormd worden op het
Statieplein ten drie uren namiddag.
Heden avond ten zes uren luisterrij
ke vertooning Op Gods Genade dra-
ma en Jaakske met zijn Fluitje blijspel.
Voor Taal en Vrijheid geeft hare 100e
vertooning en viert 25-jarig jubelfeest.
Zondag 11 October opvoering derzelf
de stukken ten voordeelde van den
arme. Deze feesten genieten de onder
steuning van het Gemeentebestuur en
zullen door eene puike Symphonic op
geluisterd worden.
Maandag 5 October ten 11 uren
voormiddag op het Statieplein, vorming
van den Stoet., die zich naar de woning
van den laureaat zal begeven om hem
een geschenk aan te bieden.
Alle medeburgers zijn verzocht aan
den Stoet deel te nemen en hunne huizen
te bevlaggen.
DE DENDERGALM orgaan der libe
rale partij van Aalst.
Abonnement 4 franken 's jaars. De
abonnenten ontvangen het blad weke
lijks den zaterdag avond te huis.
Een boerenvarhaal
DOOR KAPITEIN VAN ACKER.
(31* Vervolg en slot).
Op hetzelfde pis zweeg de gitaar... De oude
man voelde zijne kuiëen omvat en hoorde de
stem van zijnen zoon die diep ontroerd aan
zijne voeten lag.
Ja, vader, ik ben hetIb ben hier weer...
Kunt gij mij vergeven
Vergeven Ik u vergeven riep de grij
saard onder zijne tranen lachend. Ik heb u
niets te vergeven maar gij mij...
O vader spreek zoo nietsprak de zoon
ontroerd. Zeg mij liever... mag ik blijven
Ben ik geen... zwierbol meer
Gij zijt nooit een geweest, mijn brave,
lieve jongen lachte de oude man. Ik heb u te
veel onrecht aangedaan, en daarvoor hebt gij
de Lindhamerhoef en uw ouden vader en zijn
grijshaar weer in eere gebracht... Gij zijt het
inderdaad ging hij op weekeren toon voort,
terwijl hij om de zwakheid zijner oogen te ver
helpen, Willems aangezicht betastte. Het is wel
uwe stem, doch anders zon ik u aiet erkennen
gij draagt eenen volbaard... Ach dat ik u nog
eens zien kon.
«Heb goeden moed, vader 1 riep Willem.
Misschien is daar ook nog hulp voor... Mijn
kameraad, die mij vergezelt.... is een duivels
kunstenaar, die overal verstand van heeft....
Van de eerste maal dat hij uwe oogen zag
heeft hij gezegd dat het slechts de grauwe ster
is en dat kan genezen...»
Is het waar vroeg de oude bewogen. Dit
zou ik u ook nog te danken hebben !...God
DE DENDERGALM verdedigt uitslui-
telijk het liberaal programma.
DE DENDERGALM kampt tegen
dwang, onwetendheid, konkelfoes, ko
zijntjeswinkel, fanatisme en broodroo-
verij
DE DENDERGALM. Het blad is ook
verkrijgbaar aan 5 centiemen het num
mer bij onzen verkooper M. Prosper
Van de Perre, Brabantstraat.
Ouze politiek is noch klerikaal noch
socialist. Dompers en socios misleiden
het volk door beloften of houden het
van den rechten weg door bedreigingen.
Wij willen de grootheid van het yolk,
door de vrijheid en het onderwijs.
DE DENDEDGALM orgaan der libe
rale partij te Aalst. Alle mededeelingen
en brieven te zenden ten bureele van
ons blad Vrijheidstraat N° 32.
Niet onderteekende brieven worden
onmiddelijk in de scheurmand gesmeten
en verbrand. Wie ons inlichtingen wil
zenden mag op volstrekte geheimhou
ding rekenen en hoeft dus voor geen
broodroof te vreezen. Wij blijven ver
antwoordelijk voor den heelen inhoud
van ons blad.
Brieven over persoonlijke aangele
genheden, welke geen politiek karakter
hebben worden niet in aanmerking ge
nomen.
worden dringend verzocht ons in den
strijd tegen de kliek krachtig te onder
steunen, door het blad te verspreiden en
ons zoo spoedig mogelijk over alles in
te lichten.
gave dat het waar was. O het is hard blind
ziju maar nog nooit is het mij zoo pijnlijk
geweest als nu dat ik u niet zien kan want
gij zijt mijne vreugden mijn hoogmoed, die ik
nimmermeer zal laten gaan.
Ik blijf hij u vader antwoordde Willem
alles wat ik op mijne reizen geleerd heb zal
ik hier goed kunnen gebruiken maar ik wil
weer boer worden. Gij zult herleven als gij de
Lindhamerboeve weer zult zien bloeien, en
voedde hij er bij terwijl hij Treze's hand
drukte eene boerin heb ik ook reeds gevon
den.
Wat eene boerin? Gij komt toch met
geene Hongaarsche af
Neen, vader, ge;me Hongaarsche eene
welke op de Lindhamerhoeve zoo goed te huis
behoort als gij en ik... onze goede Treze.
Treze riep de oude in den volsten toon
der blijdschap. Ha dan is de laatste zorg van
mijn hart geuomen, dan heb ik niets meer op
deze wereld te wenschen en met den heiligen
Simeon zou ik wel kuDnen zeggen Heere, laat
uwen dienaar in vrede gaan!... Doch Deen,
nu eerst zou ik geerue nog een paar jaarkens
leve in pure gelukzaligh-id Maar waar is
Trees dan?... Waarom heeft ze mij niet ge
zegd dat mijn Willem daar was?... Ja, gij
waart met elkander afgesproken ging hij
voort als het meisje zich weenend aan zijne
borst vleide en zegenend legde hij de hand op
haar hoofd... Ziet gij wel, alles is toob nog
goed geworden, en nu zult gij niet meer moe
ten vragen, wat gij eigentlijk op de hoef zijt
nu zult gij er op uwe rechte plaats zijn... als
vrouw...
Rap werd nu alles voor het trouwfeest be
reid. Als een loopvuur ging de tijding door de
streek wat er op de Lindhamerhoef was voor-
gevallen, en overal verheugde eenieder er zich
om. Allen jonden Willem in Treze en ook den
Denderbode schiet in een kattenkolere
omdat twee Brusselscbe dagbladen Ga-
zette en Fatriote vijf lijntjes van Dender-
bodes proza hebben overgedrukt. Wat
gerucht voor vijf lijntjes.
Begrijpt iemand de gramschap van
dat blad, dat de gewoonte heeft aan an
dere bladen en schriften bijna alles te
ontleanen wat het bevat. Wat zou hij
zeggen, moesten de bladen bij welke hij
zou breed te leen gaat, zich op hunne
beurt boos maken
Vriend van den Vrede.
't Is wel verstaan, he Denderbode is
de vriend van den vrede, hij bemint de
Daensisten, en doet al het mogelijke om
het met hen eens te worden.
In een lang artikel vraagt hij dat het
gansc.he land het abominabel komplot,
door Gazette en Fatriote op touw gezet,
om hem, Denderbode als een verstokte
vijand der eendracht doen door te gaan,
te schandvlekken.
Voor zijne lezers en voor het Aalster-
sch publiek, wil Denderbodehet groot
bewarend blad vau Aalst, een schijn
aannemen vau zoetsappigheid eu al het
ongelijk op zijne tegenstrevers wei'pen.
Onderzoeken wij eens wat de bewe
ringen van Denderbode waard zijn, zoo
wel in persoonlijk opzicht als ten op
zichte van de bewarende partij welke
hij vertegenwoordigt.
Ziehier het getuigenis vau twee hoog
geplaatste mannen, wier strekking en
politiek verschillend zijn. De twee ge
tuigenissen zullen juist de houding van
de conservatieve partij aanwijzen.
In 't Land van Aalst van 27 december
laatst verklaarde pastor Daens
En indien er te Aalst geen akkoord
tot stand is gekomen, elkeen weet het,
't en is de lout niet geweest der Criste-
ouden huD geluk. De oude had de grootste
haast om het huwelijk te doen vieren, alscl hij
vreesde het trouwfeest met meer te beleven.
Hij drong er opaan dat de trouw plaats greep
nog eer de Lindhamerhoef was ingesneeuwd en
noch Willem noch Trees hadden daar iets te
gen in te brengen
Vooreerst echter ging men het graf bezoeken
bij het eenzame kerkje in het Fiinsbacher veld.
Treze wilde zegen halen bij haar vaders graf.
De oude pastor en de landrechter ieverden
tegen elkaar op om inlichtingen wegens Nanna
in te winnen het bleek dat zij inderdaad eene
schuilplaats gevonden had in het klooster van
het Heilig Water, hetwelk zij niet meer wilde
verlaten daar zou ze den Heer bidden voor het
heil derjzuster en van Willem.
Een ongeluk bracht eenige stoornis in al dat
geluk op zekeren morgeud vond men de over-
dakking, welke men boven de nienwgevondene
bron gebouwd had, ingestort, en men vond er
het lijk van den bronruimer Sep. Niemand wist
hoe zulks gekomen was maar bet verdenken
lag nabij dat de versteende zondaar, het geluk
van zijnen evenmensoh niet kunnende verdra
gen, des nachts gepoogd had de bron te ver
nietigen, en dat het balkwerk, dat niet vast
lag, boven zijnen kop was ingestort en hem
gedood bad. Doch den volke scheen het meer
geloof baar, dat het beekje zijne oude kracht
had teruggevonden, en degene gedood had, die
met onieine hand water had geput.
Op de hoef heerschteu weldra weer het oude
geluk en de oude voorspoed ook de blin lheid
des ouden werd, loo niet geheel genezen, toch
zoo ver geheven, dat hij alles, een weinig troe
bel wel is waar, zien kon en als hem een
kleinzoon geboren werd, kon hij zich, onder
de linden gezeten, iu 's knaapjes trekken ver
lustigen.
Na een paar jaar kwam de landrechter met
ne democraten. Tot het laatste oogen-
blik, tot na de eerste kiezing zijn ze ge
gaan tot de uiterste, ja zelfs overdreyeq
palen der toegeving.
Waaruit volgt dat de democraten het
verlangen naar overeenkomst fot bef
uiterste hebben gedreven.
Anderzijds schrijft M. Woeste in
Revue Générale
Yan verschillige kanten zijgen da
socialistische gedachten door onder den
dekmantel van da nieuwe demokratie
welker grondregels te Luik en te Yer-
viers werden opgemaakt en Aalst wel
haast toegepast. De katholieken door-
lang strijden opgeteerd, toonden daar
een doorzicht dat m,en bewonderen moet
ze ivezen het gevaar en verwierpen, er de
aantteksels van, zij badenzij smeekten de
opkomende beweging niet aan te moedigen
noch met onverschillig oog te aanschouwen.
Deze regelen zijn in Denderbode overi
gedrukt iu 't nummer vau 13 september
1896. Hieruit mag men afleiden,volgens
de bekentenis van M. Woeste zelf, dat
de katholieken verre van overeen ta
willen komen met de demokraten, hun-,
ne voorstellen hebben verworpen «n
hunne strekkingen bestreden hebben al%
zeer gevaarlijk.
Slotsom.
Wij hebben in die ruziemakerij, wef
is waar niets te zienmaar we wilden da
goede trouw van Denderbode aau de kaak
stellen en aantoonen dat de conserva-
teurs geheel onverzoenlijk zijn en vijan
dig aan de EENDRACHT. 'i
Indien dit dubbel getuigenis Dender
bode nog niet voldoet zullen wij heiq
vragen hoe hij zijne liefdesverklaringen
van heden overeenbrengt met de ver
volgingen waarvan de demokraten van
wege de bewarende partij te lijden heb
ben, en met den vloed van smaadredei
nen en scheldwoorden waarmede dpzelf-
eenige b ulgasten uit Aibling naar den heuvej
gewandeld hij wilde hnu het sehoone uitzicht
des heuvels en de welgepleegde hofstee toonen,
terwijl hij hun de woudeifijke geschiedenis
vertelde welke hier was afgespeeld. Ook da
pruisiche m ijoor was bij bem. Willem begroet
te de gasten, die hem wellicht geheel anders,
verwacut hadden, te oordeelen naar zijne zeld-j
zamo geschiedenis. Maar, er was Diets bijzon
ders meer aan Willem te bemerkeu. Alle
vreemdheid had hij afgelegdhij behoprda
met hart en ziel op zijne hofstede te buis etf
droeg nu gansch den stempel eens landbouwers
uit den onden echten deesem. En dat hij dit
was bewees rondom do schoonheid der weidenj
de pracht der velden en het gastelijke zicht
des huizes. Op het plankier stoiid weer de
bank; maar iu de gio -te kamer pronkte nq
ook eene sehoone boekenkast. Ook aan pi|-
wendigen tooi ontbrak het niet, het wind
vaan met de kluchtige fi ruren snorde ernstig
op los, en de windnard liet weer hare zoete
akkoorden hooren, alsof de vrede en de goé
de overeenkomst, die in huis heerschten, in
aangename toonen overgingen. De bron, hof,
palladium der hoeve, zond oudertgssehen ha-
reu zegeubrengeude vloed naar het Lindenr
beekje en van daar vloeide zij voorbij het hui§
en tot aan den afhang, wagr zij opgehondep
werd om een zaagwerk eu eenen molen te dqeg
gaan.
Dat laat ik mij eevallen zegde de majoor
als het gezelschap eindelijk ppbrak, en <}q
sehoone boerin, een beeld des geluks on dep
tevredenheid, aan uitgeleide deed. Voor b«t
bezit van ziiik een hofstee en zoo een wijveken
zou ik ook een boer willen worden, en de nien^
we Lindhamerboer, is, bij God, in plaats vai}
een zwier- een schrandere bol.
EINDE.
j Luik, september 1874. Vrij naar het Di}itac{}.
