Het Rood Poesjenellenkot.
PIF, PAF.
Wie wilt er gaan vechten
Vooruit is Kwaad.
Het nijverheiils-eereteeken.
't Is om te bersten.
Liberale Werkmanskring.
De socialistische partij is de partij der pro
letariërs, dat wil zeggeu de partij dergenen die
in 't zweet huns aanschijns hun brood verdie
nen. Weg met de kapitalisten is hun strijd
kreet.
Het is daarom, dat hunne chefs, hunne
groote profeten millionuairs zijn, kasteelhee-
ren en kapitalisten
De Dtfuisseaux, de Picards, de De Voss"n,
de ïerwagne's, de Van der Velde's enz, dia in
het rood poesjenellenkot den hoogeu toon
voeren, bewonen paleizen, houden lakeien,
en de wielen hunner rijtuigen besp itten de
hongerige zwoeger, die zich naar don arbeid
spoedt.
Waar rijden ze naartoe, die rijke gelukkig
makers der werklieden Naar't station, ze
gaan in eene naburige stad eene meeting hou
den en zullen daar donderen tegen het kapi
taal, ze zullen daar huilen dat de arbeider
reeds lar.g genoeg slaaf is enz. enz.
's Avonds als ze te huis komen, worden ze
door slaveu gediend en getroeteld en lachen in
hun vuist, met den armen werkman dien zij
al die visioenen voor de verbeelding hebben
getooverd en slapen in, omringd van weelde,
pracht en rijkdom. Arme proletariërs.
Liefde voor het volk Blikwerk en bedrog,
of boetiek. Hebt ge bemerkt hoe Defuisseaux
de Waalsche roode kasteelheer in de Kamers
M.Verheyen minachtte en met hem het Vlaarn-
sehe volk, omdat de gtkozene (der Liberale
Werklieden van Antwerp.n Vlaamsch sprak?
Hebt ge bemerkt hoe de socialis'en nu" op
bevel van die rijke volksmisleiders de E. V.
uit hun programma hebben geschrabt.
De groote meesters van de socialisten van
't land zijn kapitalisten, die niet weten wat
werken is, gelijk de meesters van het sociaal
boeltje te Aalst mannen zijn die leven van
wind, pompwater of winkelpolitiek.
De burgemeesters van Brussel, Gent
Antwerpen en Luik richten een oproep
tot de natie, om de jongelieden aan te
sporen, dienst te nemen in een leger
korps, dat oorlog zou gaan voeren in
China.
Ik wil niet aandringen op 't onregelma
tige van dien oproep, het staatsbestuur
alleen heeft het recht legerkorpsen in
te richten, het schijnt echter dat het
goevernement den oproep zal bekrach
tigen en er weldra tot de uitvoering
van het ontwerp der vier burgemees
ters zal overgegaan worden.
Ik betreur zulks. Zeker zijn er Belgen
die in China vervolgingen lijden door
de onwenteling en hun leven bedreigd
zien maar ik neem niet aan, dat zulks
voldoende zij om ons land in een oorlog
te mengen, die waarschijnlijk tot erge
verwikkelingen zal aanleiding geven.
Als Belgie officieel deel neemt aan den
oorlog, zal het ook officieel deel moeten
nemen aan de onderhandelingen, die
volgen zullen. Welk zal dan de houding
zijn van ons land, indien er moeilijk
heden oprijzen (en daar is sterk voor
te vreezen) tusschen de groote Mogend
heden die onze onafhankelijkheid heb
ben gewaarborgd
Onze neutraliteit gaat reeds mank
langs den Congokant, het Afrikaansch
avontuur schijnt mij un bloc enfari-
né i) waarvan niets goeds te verwach
ten is en die gekreukte onzijdigheid,
het eenige waarop we ons nog beroepen
kunnen, om onze onafhankelijkheid
onschendbaar te verklaren, zal ia het
gele tempeest geheel verbrijzeld wor
den.
Ik betreur onze medeburgers die in
China verblijven, ik heb deernis met
hun lot en wensch uit den grond mijns
harten, dat ze bevrijd worden, maar ik
loochen dat Belgie reden heeft zich in
een oorlog te wikkelen, en nog meer
menschenlevens aan den Moloch te offe
ren, onze eer staat niet op het spel,
onze onafhankelijkheid, ons bestaan als
natie wel.
Onze deelneming aan den oorlog zal
het gevaar dat onze medeburgers in
China loopen, niet verminderen.
Ik vrees voor de gevolgen.
Vandokeh.
Aan de lezers. Indien een lid uwer fami
lieleden lijdt aan bloedloosheid, zwakheid of
uitputting, doet hem de uitnemende pil van Dr
Raphaël nemen en in weinige dagen tijds zal
hij genezen zijn. 1 fr. 75 de doos in alle apo
theken
Te bekomen bij de Apothekers Callebaut,
De Valkeneer, De Waele, Ghysselinckx en
overal.
Quelle est done cette compagnie de garde
civique dont les journaux ont raconté les hauts
fait* et qui dans un exercice a feu a brülé
mille cartouches sans atteindre una seule fois
la cihla Co u'est pas la nötre a coup sur et
l'expériencö qua nous avous faite dimanche
15 J uil let a Termonde nous met a Tabri de
cette facLeuse comptraison.
Nous n'avons pas, il est vrai, réalisé des
prodiges et nous n'avons pas égalé l'adresse
des Boers. II ne noua coüte aucune peine da
ree muaitre que nous avons beaucoup taquiné
la brosse des marqueurs, que nous avons en-
foui de précieu9es quantités de plomb dans les
aliées et que sur les cótés nous avons sérieuse-
rnent eudummagé les paraballes qui garuis-
sent eet affreux tir de Termoude. Mais les
feuilles de pointage que j'ai consultées indi-
quent qu'en moyenne une balie sur dix a por
ie, ce qui peut paraitre consolaut après les
résultats obtenus par d'autres.
Ah, le plaisir d'etre garde civique, de s'en-
gouffrer par une belle aprè3-midi do dimanche
dans un train surchauffé, de rester 7 beures
consécutives sous les aruies par une tempéra-
ture congolaise, pour la satisfaction de brftler
10 cartouches, saus qu'oa puisso même se dire
qu'on eu revieut meilleur tireur. Est ce que
e'est la peine de sacrifier une grosse demie
journée pour un exercice qui demande a cha-
que garde tout au plu3 3 minutes de pratique
réelle
Cel a ne veut pas dire que le temps s'est
écouié dans l'oisivité. Par une chaleur pareille
a celle que nous avons subie, les occupations
sont tout iudiquées. Vous n'avez qu' a vous
renseiguer aup/ès des cabaretiers de Termonde
surtout chez ceux qui avoisinent le tir. J'ai vu
des Termoudois s'écarquiller les yeux eu pré-
seuca de la belle attitude de ma compagnie
devaut le buffet des cafés. Dócidémeut nous
manions mieux la chope que le fusil.
Le ravitailleraent était d'ailleurs supérieure-
ment orgauisé. A peine débarqués a Termon
de, nous nous alignons en face cl'uu café de la
place de la station. Un rompez les rangs
énergiquo nous prescrit l'éteudue de nos de
voirs. Nous rompons comme 5a les rangs,
sur ordre, devaut d'autres cafés situés le long
de la route conduisaut vers le tir en effec-
tuant des opérations ideutiques a notre retour.
Cos manoeuvres en terrain varié nous valer.t
les quolibets d'une bande de gamins postés a
la Grand' Place. Les jeunes gredins qui ont
tout de suite recounu notre nationnalité
vienuent hurler a nos oreilles «ajuinen, ajui
nen Nous les retrouvons plus insolents que
jamais lorsque nous traversons la place a
nouveau.
Pendant qu'ils nous enguirlandent de la
belle fagon, un oignon d'une dimension peu
ordinaire, une véritable piece de concours
vient s'abattre sur un garde placé dans mon
voisinage.
Le lieutenant qui nous commands va faire
sa plainte au bureau de police et nous assis-
tons alors a co spectacle unique une compa
gnie de garde-civique conduite a la gare
sous la haute protection d'uD agent de police
Daus le rang, des gardes discutent la ques
tion du remplacement. Je me rappelais d'avoir
déja entendu traiter de la fagon la plus inté
ressante la question du remplacement en ma-
tière de garde civique. Des personnes sórieu-
868, qui n'eurent pas do mal a me convaincre,
se demandaient pourquoi les gardes n'auraient
pas le droit de se faire remplacer tant qu'on
en tolérait l'usage ailleurs. Et de fait, serions
nous moins bons gardes-civiques si dimanche
un remplagaut s'eu était allé tirer et boire a
notre place
On comprend moins pourquoi uous n'avons
pas un tir a Alost. Est-il si difficile de louer
uno prairie quelconque et d'y faire une petite
installation qui a peu de frais dépasserait les
choses désolantes que nous offro le tir de Ter
monde Les exercices pourraient s'ypoursui-
vre avec régularité et utilité on m'assure
aussi que la creation d'un tir réglementaire
de 100 a 400 metres obligerait leb gardes ci-
viques de plusieurs villes de Flandre da venir
s'exercer a Alost même, ce qui permettrait
aux assoiffés d'offrir leur belle galette aux
débitants de notre ville.
Envoi.
Haut et puissant commandant de la garde,
puissiez vous éviter a l'avenir de nous enfer-
mer a 2 heures de l'après-midi dans des com
partiments chauffés a 35 degrés pour nous
transporter dans les régions lointaines. De
grace, épargnez nous les heures perdues et
les oignons qui uous arrivent dans le dos. Et
vous aurez droit a la reconnaissance de la
milice citoyenne qui vous bénira jusque dans
la cinquième génération.
Un garde du 5m* ban.
Vooruit is kwaad als een gestampte
duivel omdat we met zooveel lof ge
sproken hebben over de merkwaardige
oppermeesters van 't sociaal kraampje
van Aalst.
Hij heeft ongelijk. De koperenkraan
draaiers, scfcoolmeesterkens, vischhan
delaars en in 't algemeen al de Aalste
naars staan paf... voor de grootheid en
macht van den rooden tap.
Zij zijn daarenboven overtuigd dat
het voor de grootheid van ons land,
voor de eer van ons volk en voor den
roem van ons geslacht volstrekt noodig
is dat in de plaats van nietsweters als
Bara en Frère-Orbau er andere mannen
komen en wij in 't kort in de verslagen
der Kamers zullen lezen
De achtbare heer De Geyler (zegt
dit en dat).
De achtbare...
Enfin de namen van al de roode men-
schenvrienden van Aalst waaraan de
werklieden zooveel geluk eu weldaden
verschuldigd zijn.
In zich zelve genomen kan men dezo instel
ling als lofwaardig aanzien, daar het een
werkmau immer genoegen verschaft deze kleine
onderscheiding als herkenning van langen en
getrouwen dienst, te bekomen. Maar de schan
delijke wijze waarop deze onderscheiding toe
gekend wordt, neemt er gansch het belang
van weg. Immers er zijn duizenden werkliedeu
welke dit eereteeken verdienen en het niet
krijgeu kunnen en honderden anderen welke
het niet of toch min verdienen ziet men er
mede pronken.
In zulke voorwaarden, in plaats van de
goede werkliedeu aan te moedigen, strekt het
veeleer tot moedeloosheid, en verwekt het in
het hart van miskende oude werklieden soms
afguust en wrok.
Dat men deze onderscheidingen willekeurig
verleent, dat men er zelfs een propaganda
middel tea voordeeleder dompers van maakt,
daarvan zouden we talrijke voorbeelden kun
nen aanhalen, een enkel zal voldoende zijn.
Over twee-drie jaren, vroegen de bestuur
ders vau het groot fabriek deze onderschei
ding aan voor Romaiu Temmerman welke
sedert ougeveer vijftig jaar bij huu werkzaam
is, en reeds meer dan 25 jaar als meestergast.
Dat de patroon zelf de vraag deed bewijst ge
noeg dat de man het verdiende. Toen de
kaarten toekwamen bemerkte de fabriekant
met verwondering dat er voor Temmerman
niets bij was maar wel voor een andere welke
slechts een tiental jaren dienst telde. Maar
zietU, Temmerman is een vrij man, de andere
was een slaaf van den klerikaleu tap. Meer
hoeft niet gezegd. Is het niet wraakroepend
dat volksvertegenwoordigers op zulke wijze
misbruik makeu der nationale instellingen, en
en kan men het aan een Minister vergeven van
deze. eereteekens een kissmachien te maken
Verleden zaterdag zagen wij een stoet door
de Zoutstraat trekken. Een rijtuig mot mu
ziek daarachter. We dachten eerst dat het een
rij tuig was van de barak van Geuoveva van
Brabant die de laatste vertooning kwam aan
kondigen. Muziek en stoet 't was de genre.
Toen we naderden bemerkten we tot onze
verbazing in de koets, een socio met een werk
man die bloemen in de hand had. We vroegen,
wat er gaande was en vernamen, dat het een
socialistisch werkman was, die de werkmans
decoratie had ontvangen.
Ziehier hoe Vooruit ter gelegenheid van
dat feestje de Aalstersche roode tapmannen af
ranselt in zijn nummer van dinsdag 24 juli
Ha, daar zijn ze, de eene met het kruis van
eer, de andere met de werkmansdecoratie of
andere kruisen of medaliën, een derde met al
deze teekens samen op de borst.
De bloemen wordeu afgegeveD, vergezeld
van gelukwenschingeu. De dichterswoorden
worden voorgedragen, terwijl de overige fa
milieleden weenen. Vervolgens stapt men in
huurrijtuig, recht naar de gebuurte, waar wap
perende vlaggen, pinkende lichtjes en geschen
ken wachten
O volk wat zijt ge naief Gaat ge u eeu
wig met al die beuzelarijen bezig houden
Gaat gij nooit beseffen dat niemand decoratiën
noodig heeft of verdient. Gaat gij nooit den
zucht tot schitteren of streeling d6r eigenlief
de verleeren
Zwijg, of bewijs, dat niemand decoratiën
noodig heeft of verdient, hooren wij de gede
coreerden ons gramstorig toeroepen.
Eerst de kruisen van eer
Als men iemand red met gevaar zijns levens,
moet men dit doen uit plichtbesef, dus meu
moet niet hoogvaardig zijn op de daad en men
heeft de decoratie niet noodig of verdiend. Hij
die iemand niet redt is een lafhartig mensch,
een nietig wezen, een onmensch of een ziek
krachteloos mensch, enkel in dit geval te ver
ontschuldigen.
Nu de werkir.ansdecoratie
Als men een vierde zijns levens bij een baas
of bij verscheidene bazen gewerkt heeft, moet
men daar fier op zijn en heeft men eene deco
ratie noodig om dit uit te bazuinen
Neen, duizend maal neen, men heeft maar
ziju plicht gedaan. Iedere mensch moet wer
ken, daar schiet niets aan over, en hij die niet
werkt, als hij erin staat toe is, is een niets
waardige, een verachtelijk en slecht mensch,
even als hij, die zijn vel tot redding vau zijnen
evenmeusch niet waagt
Dat geknabbeld en gebeten, he? Hebben
we geen gelijk te zeggen, dat de Aalstersche
socio's maar winkelpolitiekers zijn.
Wij liberalen zeggen, dat ieders verdiensten
mogen herkend en elke plichtsbetrachting mag
aangemoedigd wordeu. Volgens de echte so
cialisten is dat dom. Die zijn leven waagt voor
zijn evenmensch, heeft maar zijn plicht ge
daan wie dertig jaren lang trouw zijn werk
heeft verricht heelt maar gedaan wat hij moest
en daarvoor verdienen zij uiemendalle.
Brave socialisten hein Doch die verachting
voor decoraties geldt de nederige werkman al
leen, de groote bazen houden anders ook aan
onderscheidingen.
Heeft Cesar De Paepe, heeft Volders, meer
dan zijn plicht gedaan volgens u Is het dan
niet zoo dom voor dezen een standbeeld op te
richten, als het dom is een arme werkman een
decoratieken aan te bieden dat niets kost.
Wij hebben 't geval maar aangehaald om te
laten zien hoe de winkelsocialisten vau Aalst
door die van Gent in hun officieel orgaan wor
den afgezweept. 't Is om te hersten van 't la
chen met die groote partij.
Anders ziet ge, dat de roode gezellen aardige
kwasteu zijn zoowel te Geut als in onze stad.
De meesters van Gent hebben gesproken,
de slaven van Aalst zullen zich wel wachten in
't vervolg nog werklieden in te halen die ge
decoreerd zijn.
Indien gij ekateroogen aan de voeten
hebt die uveel doen lijden,gebruikt de Balsem
van D'Noël welke ze in twee dagen zal doen
verdwijnen 1 fr. de doos.
Morgen Zondag 29 Juli ten 11 uren voor
middag Zitting voor het Hoofdbestuur ten lo
kale Concordia.
Dagorde Belangrijke mededeelingen.
Witte kielen.
De pakskensdragers ziju verplicht den witten
kiel te dragen maar de reizigers vinden het
niet altijd aangenaam in gezelschap van la
keien de stad rond te loopen. Een reiziger
welke gewoon was eenen pakskensdrager met
witten kiel te nemen, was eergisteren verwon
derd geen witte livrei meer te zien hij vroeg
naar de oorzaak daarvan waarop zijn pakskeu-
drager hem antwoordde dat hij den kiel niet
meer dierf aandoen aangezien vele reizigers
geeue witte kielen achter zich willen. Zoo heb
ik gepasseerde week mijnen kiel in een hotel
aan de statie op verzoek van mijnen reiziger
moeten uitdoen.
De witte kiel is een klerikaal slavenkami-
zool.
W erkmanswoningen
De dompers pochen en boffen op do Maat
schappijen der werkmanswoningen.
Werkmanswoningen moeten gezond zijn
voorzien van gemakken en waterputten in vol
doende getal, om ruim te voorzien iu de nood
wendigheden van roinheid en gezonheid der fa
milie.
Welnu men ga eens de rek huizen bezien
van da Sociteit (gelijk het volk dat ding noemt)
in de Ledestraat. Er waren daar twee pompon
voor heel de rek, doch omdat er te veel repa
ratie aan was heeft de ophaler der huishuur
een der twee pompeu afgebroken.
Er is. dus nog eene pomp voor de talrijke
huisgezinnen die daar wonen. Die 's morgens
de eersten op zijn hebben een beetje water,
maar verder iu den dag moeten allen om wa
ter gaan bedelen in de buurt.
O, die schoone sociëteit.
Nog een diep gevallene.
tOrgaan der Aalstersche verachterde,
dweepzieke dompers heette piiester Daen»
diop gevallen, omdat hij was gaan bidden bij
het lijk van den Staatsminister Bara.
M. De Saedeleer van Haeltert, nieuwe
Voorzitter der Kamers, heeft den lof gemaakt
van Bara en heeft met ontroering gesproken
over de geestesgaven en deugden van deu be
treurden staatsman.
Zal 't orgaan der blaffers nu ook De Saede
leer een diep gevallen personnage noemen,
hij die in 't publiek den lof dierf maken van
Bara, den geus, den tramassou die bij zijne
dood uog geen TAND jonde aan de geldmin-
nende priesters
Heeft Adam in den appel gebeten
We stellen die vraag niet om den man te
berispen, wij hadden in zijne plaats wellicht
hetzelfde gedaan. Een bellefleur of een zoe-
tinkje zijn zoo aanlokkelijk, bezonderlijk als
ze u aangeboden worden door een poezelig
ding.
De Domikaner pater Lagrange welke te
Jerusalem de Revue der Bijbelsche studiën
uitgeeft kondigt een artikel af waarin tij
beweert dat do verhalen der Schriftuur over
de Scheppingen het Aardsch paradijs niet let
terlijk moeten verstaan worden, maar dat het
symbolische verhalen zijn, en het plukken en
proeven van den appel door Eva en Adam ge
heel wat anders beteekenen, dan een kind er
uit vorstaau zou.
Pater Lagrange is de eenige geleerde pries
ter niet welke deze meening deelt, het is im
mers ook te dwaas de sprookjes eu verdichtse
len van de Bijbel naar de letter op te nemen.
Maar de paus Leo XIII heeft 3 jaren gele
den een wereldbrief afgekondigd om die mee-
niog af te keuren en te veroordeelen en om te
bevestigen dat Adam wel degelijk in een appel
heeft gebeten.
Hij heeft niet gebeten, zegt pater La
grange.
Hij heeft wel gebeten, zegt de paus.
Gebeten of niet gebeten, 't is ons onver
schillig, 't sop is de kooien niet waard. Maar
ge zult zien dat pater Lagrange iu den ban
zal vliegen. De paus is onfeilbaar en als hij
zegt dat Adam in den appel heeft gebeten
moeten wij het zonder verdere bespreking
gelooven als of hij en wij er in 't Aardsch pa
radijs hadden bij gestaan als die appelbij ting
gebeurde.
Ui
Di
