De Huishuurwei.
VRIJE RUBRIEK.
Eerste Janr N' 10
Ninove 6 Maart 1927
F>rijs per nummer 25 centiemen.
Katholiek Vlaamsch en Volksgezind Weekblad
VOOR HET KANTON NlNOVE
R. LlilYSTERMAM-LEMIAIRg
Onze Jeügd.
Postcheckrekening 1862,54.
Abonnementsprijs
3 maanden fr. 3,50
0 maanden 0,50
jaar 12,50
Drukker-Uitgever
NINOYE, Koeipoortstraat, 10, NINOVE
Aankondigingen
Gewone per regel 1 fr
dikwijls te "herhalen vol
gens overeenkomst.
(Vervolg)
4. De Middenstand.
Er komt zooiets als een lierheitl
over ons, wanneer wc enkele be
schouwingen willen neerpennen
over De(n) Middenstand Fier
heid omdat eerst en vooral die
Middenstand de heerlijkste is van
de samenleving en ten tweede,
omdat die Middenstand een ele
ment is van onze Katholieke Partij
en deze daardoor kenmerkt.
De Middenstand is de heerlijkste
stand, zegde ik zooeven. De heer
lijkste, de meest-sociale, de kriste-
lijkste, had ik moeten zeggen en ik
had er gerust nog kunnen bijvoe
gen de meest orde en vredelieven
de en de meest redelijke stand.
De heerlijkste is hij voorzeker,
omdat hij groepeert, die menschen
die door EIGEN ARBEID, Joor
EIGEN WERKEN en SLAVEN,
door zelf inspanning, door opofferin
gen allerlei,zich zelf en hun familie
een tred hooger hebben opgewron
gen op de ladder der Maatschappij.
De heerlijkste omdat hij de verbin
dingsstand is tusschen de werklie
denstand en de rijke lui, omdat de
Middenstander de werkman van
gisteren is, of andersom, omdat de
werkman van heden, de Midden
stander van morgen is.
De kristeiijkste stand mogen we
ook al gerust beweren. Een rond
schouw in de families die we ken
nen en weten toe te behooren tot
den Middenstand, zal er ons ge
noegzaam van overtuigen dat cie
meeste priesters, de meeste missio
narissen, de meeste kloosterzusters
komen uit middenstandsfamiliën.
En gaaf is hij nog bewaard voor
onzen kristenen godsdienst. Hij is
nog de stand van de huisgszinnen
met het kruisbeeld op schouw, met
het samenbidden van 't rozenhoed
je, met het best-bewaarde familie-
De meest-sociale stand, zei ik
ook. En dat vooral is hij. Is de
Middenstand niet de dam die opge
worpen staat tegenover het socia
lisme, het communisme en andere
geweldenarijen Is hij niet de
meest-gehate stand in het roode
kamp. Zoeken de socialisten wel
iets andert dan de verbrokkeling,
de verdeeling, de verdwijning, de
vernietiging zal ik maar zeggen
van den Middenstand en komt dat
niet eenvoudig hierdoor, dat ze
weten en begrijpen De Midden
stand is het ciment, eerst en voor
al van de katholieke partij en ten
tweede van de heele samenleving,
De Middenstand levert de trouwste
onderdanen voor 't Vaderland. De
Middenstand is de grootste hinder
paal voor het verwezenlijken van
de communistische utopiën. omdat
de Middenstander.de noeste spaar
der, de vlijtige, de zorgzame bur
ger is.De Middenstand is het groot
ste bezwaar dat oprijst wanneer de
klassenstrijd in daden zou worden
omgesteld. Dat weten de socia
listen en daarom bekampen ze
den Middenstand.
Meer dan de andere standen is
hij ook de orde- en vredelieven
de. Wat vraagt een Middenstander
meer dan braaf zijn zaken te kun
nen oppassen, in vrede en overeen
komst met de andere standen dan
trouw te kunnen arbeiden voor
zijn familie, zijn land, zijn Kerk,
zijn God. Waarvoor ijvert hij meer
dan voor den vooruitgang der sa
menleving, dan voor de broeder
schap onder alle menschen.
En de redelijkste stand zal hij
ook wel zijn. Bijzonder in onze
lastige tegenwoordige tijden, van
hatelijke wettenstelsels die vooral
hun pijnlijken wee*slag hebben op
het middenstandsleven. Dat men
het eens beproeve den werklieden
te tarten (ik meen niet dat het
woord te ver is gezocht) zooals
men dit doet met den Middenstand.
Ik ben er van overtuigd dat het
spelletje gauw op den wagen zou
zijn en dat er vele wetten die nu
hun vrijheid-roovende kracht uit
gevoerd zien, alras de scheurmand
zouden inliggen. Maar de Midden
stander begrijpt dat er moeilijke
tijden te beleven vallen. Hij weet
het en wil er zich niet aan onttrek
ken, voor zoover de middelen tot
bestrijding van die lastige tijden
wettelijk en redelijk zijn.
Ik geloof dat het hier de plaats
is om te spreken van de keerzijde
der medaiie. Want is de Midden
stand, het ciment der katholieke
partij, is de Middenstand de heer
lijkste, de meest-sociale, de meest-
kristelijke, de vredelievendste, de
redelijkste stand, hij is helaas ook
de ininst-in-aanzien-Z!jnde stand,
de minst-geachte,de minst-gewaar
deerde. En dat is de schuld van de
Middenstanderszelf.Daar is schuld
aan hun schand. Groote schuld
aan die ten deele verdiende schan
de.
Wat hebben we altijd gezien.
Sterk gegroepeerd, rotsvast geor
ganiseerd, geordend staan langs
de ecne zijde de boerenstand en
langs de andere, de werklieden
stand. Een voor allen en allen voor
een is de leus van die twee. Wat
zij willen, willen hun vertegen
woordigers en als die vertegen
woordigers spreken, dan is het in
naam van die duizenden, die hon
derdduizenden die—als een macht
die dient onder de oogen gezien te
worden achter hun staan. Als
zij spreken, wordt er van hooger-
hand geluisterd, omdat het in de
naam is van een macht. Als zij
spreken, klinken hun woorden niet
in 't holle, in 't leege, in de woes
tijn, maar in opmerkzame ooren,
die de zaken onderzoeken, bepra
ten, bestudeeren en tot een recht
matige oplossing leiden, oplossing
die dan ten bate van die gemelde
standen komt.
En als de vertegenwoordigers
van den Middenstand spreken,
wordt er even goedkeurend geknikt
en voor de rest.... ferm gezwegen,
want iedereen weet toch dat het
maar voor den Middenstander is
dat er gesproken wordt en dat die
toch nog altijd alleen loopt. Mid
denstanders, dat is uw groote
schuld.Uwniet-geoiganiseeid zijn.
Uw wars zijn van organisatie. Uw
te veel denken c als IK er maar
kom. Dat een ander zijn eigen zeel
trekkeUw mopperen wanneer
van U een kleine geldelijke opoffe-
ring gevraagd wordt, die dienen
moet tot ruggesteun aan de
idealisten die voor uw toekomst,
uw stand strijden en lijden.
Van de werklieden wordt er
jaarlijks een paarhonderd frank tot
propaganda gevraagd. Van de boe
ren even zooveel. Van den midden-
t ander nog niet het tiende deel...
en toch is 't soms nog te veel
gevraagd.
Met leede oogen kijken de mid
denstanders soms naar 't succes
der andere standen, naar hun
prachtige instellingen van finan-
tieëlen aard, die de macht uitma
ken van hun klas en dat het ont
breken van dergelijke inrichtingen,
in hun midden, hun eigen schuld
is, wordt wel niet gedacht.
Met verwondering en bewonde
ring worden de resultaten, geboekt
door de boeren en de werklieden,
van verre aanzien en even wordt
gezucht om ai den last die blijft
drukken op hun rangen. Maar dat
die zucht een zucht van eigen
schuldbesef zou zijn, dat kan niet
gezegd.
De stand die het tegenwoordig
veruit het lastigste heeft, de stand
die meest en nog altijd onder de
nefaste invloeden van den ooi log
leeft is de Middenstand. De stand
die meest gebukt gaat onder hate
lijke wettenstelsels, die de vrijheid
van den mensch, van den burger
van een land, willekeurig met de
voeten trappen, die met onbe
schaamde vrijpcstighe -d den neus
komen steken in de private zaken
van den neringdoener, is ongetwij
feld de Middenstand, üh, dat we
ten ze wel, dat voelen ze. Maar iets
doen, iets weinigs om aan dien
toestand een einde te zien stellen,
neen, dat gaat nog niet, dat willen
ze nog niet.
Welaan dan Middenstanders,
begrijpt uw plicht tegenover uw
eigen zelf,tegenover uw huisgezin,
tegenover uw partij, tegenover uw
land. Staat op, als één man, hand
in hand en trekt ten strijde voor
het veroveren van uw rechten, zoo
als ge 't doen ziet in de werklie
den rangen, in de boerenrangen.
Brengt graag het kleine offer dat
van U wordt gevraagd, door deze
die dag en nacht voor uw belan
gen op de bres staan. Groepeert u.
schaart u bijeen. De tijden zijn
rijp. Alleen kunt ge niets. Samen,
hand in hand, is de zege aan u,
Vooruit. Als één man vooruit Hebt
een wil en dat die wil een daad
worde. Begrijpt Uw plicht zeg ik,
niet gedeeltelijk maar ten volle, op
dat bewaarheid worde wat van U
wordt gezegd De Middenstand is
de heerlijkste stand van de samen
leving en het cimtnt onzer katho.
lieke partij.
(Vervolg)
De zaak kan in rechten vervolgd worden
volgens de gewone regelen of door middel
van verzoekschrift bij den vrederechter
dubbel ingediend.
In dit laatste geval doet de vrederechter,
die kennis neemt van het verzoekschrift de
tegenpartij oproepen bij bevel onderaan het
dubbele van het verzoekschriftdoor dit
bevel wordt tevens de dag voor de ver
schijning bepaald. Een der dubbels wordt
door den griffier aan de verwerende partij
gezonden oncier bij terpostaangeteekenden
omslag de griffier geeft tan den eischer
kennis van den datum bepaald voor de
verschijning.
HOOFDSTUK VI.
Overgangsbepalingen.
Art. 89.—De bepalingen van de samen-
geordende wetten van 20 februari 1923,
27 December 1924 en 31 December 1925,
betreffende de beperking der huurprijzen
en de rechten die daaruit voortvloeien
voor den huurder en voor den verhuurder,
blijven van kracht voor den termijn die op
31 December 1926 ten einde loopt.
De vorderingen gegrond op gemelde be
palingen zullen echter alleen ontvangen
worden,indien de dagvaarding uiterlijk op
30 Juni 19*27 werd beteekend.
Art. 40. De rechtvordering voorzien
bij de tweede alinea van paragraaf 3 van
artikel 8, kan worden ingesteld binnen drie
maand na de inwerktreding dezer wet, in
dien de ingeroepen gewichtige reden ont
staan is binnen het laatste halfjaarvoor den
datum van deze inwerktreding.
Art 41. De bewoners van vaste
goederen of gedeelten van vaste goederen
die, bij toepassing van artikel 2, 8 en 9,
geen verlenging van bewoning meer kun
nen bekomen, zullen echter de verlenging
genieten, welke hun werd toegezegd door
de in het eerste artikel van deze wet aan
geduide samengeordende wetten en dit
voor den duur bij gezegde wetten bepaald.
2. Zij moeten de door hen bewoonde
plaatsen slechts verlaten na beteekening
van een opzegging waardoor zij verwittigd
worden d?.t hunne bewoning moet een einde
nemen ten vroegste drie maand na het ver
strijken van den bij vorigen paragraaf be
doelden termijn. Deze opzegging moet ten
minste zes maand vooraf gedaan worden.
Deze bepaling verkort geenszins de rechten
welke de eigenaar of de vruchtgebruiker
heeft de bewoning op te eisciicn voor zich
zelf of voor zijn afstammelingen, overeen
komstig artikel 8 van deze wet.
2. Tijdens de bij de eerste twee para
grafen van dit artikel voorziene verlenging
van bewoning, worden de huurprijzen als
mede de lasten van den bewoner bepaald
overeenkomstig artikel 12 van deze wet.
Art. 42. Betreffende de bewoners van
vaste goederen of gedeelten ven vaste goe
deren met gemengd gebruik, bedoeld bij
artikel 3, 3e van de samengeordende wet
ten. bij het eerste artikel van deze wet
aangeduid, endie bij artikel 31 van gezegde
wetten voorziene opzegging r.og niet heb
ben ontvangen,moet de opzegging worder.
gedaan door de.i verhuurder en den huur
der overeenkomstig artikel 1730 van liet
Burgerlijk Wetboek.
Art. 43. Bij het berechten van de
reeds aangebrachte en thans aanhanginge
zaken moeten de bepalingen dezer wet
toegepast worden.
De vonnissen tot uitzetting, gewezen
voor het in werking treden dezer wet en in
strijd met hare bepalingen, mogen niet
ten uitvoer gelegd worden, behalve wat
betreft de kosten,
Art. 44. De opvorderingen gedaan of
gehandhaafd krachtensdesamengeordende
wetten van 20 Februari 1923,27 December
1921 en 31 December 1925, blijven van
kracht.
De Gouverneur kan echter, na het Col
lege van burgemeester en Schepenen en
den eigenaar te hebben gehoord, daaraan
een einde te maken voor een datum di«n
hij nader bepaalt.
Art. 45. De vaste goederen, bij ge
rechtelijke beslissing verkocht ond-r het
beheer der wet van 1-1 Augustus 1920,zijn
aan ceze wet niet onderworpen indien de
verkoop voor 18 Mei 1922 geschiedde.
Art. 46. Deze wet treedt in werking
on 1 Januari 1927.
Slot.
chaamsontwikkeling verschaft. Dat men
maar beginne met ons jeugd bijeen te
roepen en hoe zouden wij op korten tijd
de gevolgen kunnen zien van ons werk.
Daarbij onze jeugd verbrast toch te veel
geld aan nietswaardigheden, aan beuzela
rijen. De leiders moeten echte leidenden
zijn. Zeker ei kan geen sprake zijn van
betalende opofferingen. Zij die zich die
lei 'ing getroosten zijn niet te betalen maar
zouden toch een zekere hulp mogen genie
ten voor de kosten die zij te dragen heb
ben. Ik besluit met de hoop uit te drukken
dat men mij de verdenking sparen zal uit
persoonlijk belang te spreken. Sedert 30
jaar werkdadig in de beweging, zal ik mij,
zoo het nieuwe tijdpera aanbreekt, met
gerust geweien mogen terugtrekken, met
het innig gevoel maer dan mijn plicht van
opoffering voor onzer jeugd gedaan te
hebben. C.
HANDEN IN MEKAAR.
Onder die hoofding gaf D. in De Den-
derklok van voor enkele weken, enkele
beschouwingen over de samenwerking die
in ons kanton en in de stad zelf diende te
bestaan.
In verband hiermede wenschte ik graag
een en ander te zeggen over
Hij die in de laatste jaren regelmatig
onze jeugd heeftin 'tzicht gehouden, zal
de meening opgedaan hebben, dat er geen
leven meer heerscht bij onze katholieke
jeugd. Vroeger hadden wij een goede
Tooneel- en Turnvereeniging waar 79 tot
100 jongelingenjdeel van uitmaakten,en die
een echte school van lichamelijke en zede
lijke ontwikkeling vormden. Nu zijn die
alle twee ver te zoeken. Deze toestand is
vooral hieraan te wijten, dat de verstand
houding niet meer heerscht in onze katho
lieke partij.
Nochtans, de wet op den 8 uren arbeid
zou er veel kunnen toe bijdragen om onze
jeugd meer te groepeeren. indien er maar
van hoogernand krachtdadig mede gewerkt
werdheilige plicht hun opgelegd door
God de welvaart,de zedelijke en lichame.
lijke opleiding onzer jeugd te verstsrkken
en te bekrachtigen. Ik kan een gevoel van
angst niet verbergen, het komt mij voor
alsof onze jeugd en de katholieke partij
kunnen vergeleden worden met een groot
gebouw, waarvan hier en daar e«n steun
pilaar wordt ws,genomen, met het onver
mijdelijk gevolg, dat het niet meer vol
doende onderschraagd wordt.en dat kleine
barsten zich hier en daar reeds vertonnen,
daarom hef ik een kreet aan vooraleer de
barsten onheilspellend zouden kunnen wor
den en het gebouw zouden aan 't wankelen
brengen. Wat zijn wij katholieken als wij
allen niet hand in hard werken tot groot-
making onzer katholieke partij.
De toestand voortvloeiend uit den oorlog
heeft de verschillende standen der maat
schappij ontredderd, en dat de hand- en
geestarbeiders thans de meest geofferde
klas van het na- oorlogsch tijdperk zijn,
zal niemand betwisten, eu wanneer ik in
mijne jeugdherinreringen achteruit ga,
dan moet ik bekennen dat de 9/10 onzer
voormannen,mannen waren uit de begoede
klas. Ik zou wat mij betreft wel tientallen
van mijne makkers kunnen opnoemen van
voor den oorlog, die zich in de voorste
rangen onzer jeugdverenigingen aanstel
den en nu. Helaas ken ik er bijna geen
enkel meer. Teveel wordt er bij ons ge
klaagd dat de strijdkrachten ontbreken en
dat de goede werkers wegvallen. Waarom?
Omdat de hand- en geestarbeiders meer
dan ooit te strijden hebben om hun gezin
een behoorlijk bestaan te verzekeren, en
zij hun toevlucht nemen moeten tot die
bezigheden, welke hun een zekere stoffe
lijke hulp aanbrengen. Hoe dit komt Om
dat bij ons alles moet gedaan worden uit
«zelfopoffering*». Elkeen zal met mij
moeten bekennen dat van degenen die op
den voorrang staan der beweging meesten
deels groote geldelijk opofferingen gevergd
worden, die zij niet langer dragen kunnen
en tal van mijne vroegere makkers zeggen
mij onmogelijk nog op de bres te kunnen
blijven als er van hoogerhand niet mede
gewerkt wordt.
I.aat ons dus het kieken dat gouden eiers
legt niet dooden. Ik vrees dat nog vele
krachten ons zullen ontvallen als wij onze
jeugd niet herinrichten, en werken om
onze katholieke instellingen waardig en
groot te maken Mijn inziens moet zoo
noodig de opvoeding onzer jeugd van meet
af aan herbegonnen worden, en hier druk
ik vooral op de goede zijde van het turnen.
Vraag eens aan onze vroegere turners aan
wat zij hunne fiere houding te danken heb
ben. Ik herinner mij nog den tijd wanneer
onze turnvereeniging in een schuur geve
stigd was, als de leden voor en na de oefe
ningen een haltuurtje werk hadden met de
toestellen te hak-a en terug te bergen.
Dan was er meer opofferingsgeest bij
onze jeugd. Wij moeten dus weerom meer
voor onze jeugd doen des te grooter zal
hare verknochtheid aan onze zaak wezen.
Er moet kost wat kost voor een lokaal
gezorgd worden. Wij moeten er toekomen
dat de jeugd 2 maal per week bij een kan
komen waarzij in leute en pret met hunne
makkers meer gezondheid komen zoeken
en die hun onrechtstreeks een goede li-
STANDEN
I Air^n
1 V f Vti|
