Geen aalmoezen meer Zevende Jaa* 27 Prijs per immmer 39 centiemen. Nirwve t Juli IfM Katholiek Vlaamsch en Volksgezind Weekblad R. LliYSTERMft N-LIMAlRi Ontwikkelden, uitvinders Katholiek Middenstands- jeugdvereeniging Ninove Het Hoekje van den Reporter j KANTON NINOVE Handelsregister Aalst n- 1093 VOOR HET PogtebeekrekeningfR. Luysterman n- 1862.54) Abonnementsprijs 3 maandei. Ir. 4,00 6 maandeD 7,00 1 jaar 13,00 Drukker-Uitgever NINOVE, Koeinoortstraat. 10, NINOVE Aankondigingen Gewone per rege! 1 fr. dikwijls te herhalen vol gens overeenkomst. del; tici Meer dan eens, we zouden mo- gen zeggen honderden malen, heb- j ben we moeten vaststellen dat ue piopaganla ten voordeele van on juiste gedachten en strekkingen gesteund gnat op slagwoorden, i. a. w., korte zinsneden waardoor aan het publiek iets wordt voorge houden dat vle'end voorkomt en als eene van-zelf sprekende waar heid zoodat bij de meesten het ge dacht niet opkomt die slagwoorden van naderbij te onderzoeken. De socialisten hebben daar spe ciaal een handje voor. Hunne laatste uitvinding op dat gebied is geen aalmoezen meer, geen private liefdadigheid meer En we mecnen dat veler, onder hen met die leuze uitpakken in ai de rechtzinnigheid van hun gemoed, en we meer.en 't zelfde van velen onder hen aan wie die ieer wordt voorgehouden. Op 'teerste zicht immers blij t het onverbeterlijk te zijn. Wat 'n schoone wereld, wat 'n heer! jk le ven daar waai geen nood, geen armoe, geen verstooteiingen meer zouden te vinden zijn Geen menseh zou ooit rog tot den be delstaf gedoemd zijn, geen schim men meer die aarzelend langs de muren zouden glijden en ve;doken in de deurholte, vvispelend en blo zend zouden moeten bekennen dat de were Ld voor hen geen mededo gen had er. hun alles ontnam wat het genot der anderen uitmaakt Daar waar lijden zou te vinden zijn, daar waar 't ongeluk aan de deur zou geklapt hebber., tiaar zou de Algemeenheid tusschen beide komen daar zou de Staat, alle nood verhelpen. En niet uit vrij gevigheid of uit grootmoedigheid maar omdat aan den noodlijden den het formeel recht zou toege kend worden tegenover de andere burgers in geen minderwaardig, n toestand te zijn. De gelijkheid van alle menschen zou zegevieren. Op *t eerste zicht lijkt het wel mooi. En daarom herhalen we dat we riet twijfelen aan de goede bedoe- lintr van sommige voorvechters uit de socialistische partij die met de ze slagwoorden uitpakken. Des te zwaarder is echter de verantwoor- ijkheid ven deze die als theoie- m de partij met dergelijke valsche voorspiegelingen het ver trouwen van lichtgeloovige men schen willen wegkapen en zich niet bekreunen om de ellendige uitkomst va" deze gedachten mees ter. zij in praktijk worden gesteld. Immers de natuurlijke oide al leen, stelt vast dat degelijkheid onmogelijk is tusschen de men schen. De menschen hebben driften en gebreken. Hunne gebreken zijn van physischen, van verstandelij ken en van zedeiijken aard. Deze is standvastig daar een andere opper vlakkig is in zijn gedachten en in zijn ondernemingen deze kan ver nuft bezitten en gene van verstand ontbloot zijn het weerstandsver mogen van den eene is groot waar een andere als een riet zoo zwak is. Zoo verscheiden zijn ook de oorza ken van de ongelijkheid tusschen de menschen. En geen menschelij- ke instelling kan aan deze onvol- m aktheid verhelpen er zu'ikn al tijd blinden en dooven, zieken en geb ekkigen verachte, de en vadsi- J ge menschen zijn. En waar een goed geordende ge meenschap voor de lichamelijke nooden eenige verzachting kan aan brengen nergens toch zal het moge lijk zijn aan de onbekwamen ol aan d kwaadwilligen dezelfde maat schappelijke voordeden toe te ken nen als aan de werkelijk productie ve elementen uit de gemeenschap. Daardoor wordt reeds de door de gemeenschap ingestelde gelijk heid verbroken. Meer nog het recht op zelfbe schikking kan niet verbroken wor den en geen wet cf menschelijke instelling die de uitkomst van ieze zei; beschikking kan verhinderen voor zoover zij geen schade berok kent aan den naaste of aan de ge meenschap Hoe zou men dus kun nen beletten dat iemand zijn bezit weggooit Oi wie zal ooit aanvaar den dat de gemeenschap op zich moet nemen de geldelijke opbeu- rii g van deze die moedwillig zijn bezit verbeurt De natuurlijke orde zegt ons dat j de gelijkheid niet kan ingesteld worden. Doch ook zegt ons de na tuurlijke orde dat de gelijkheid niet wenschelijk is. De vooruitgang im mers en met hem de voortdurende verbetering van de samenleving liaan gesteund op de onge lijkheid tusschen de menschen. 'c ls de zucht naar beter die voor allen de drijfveer is naar zoe ken, handelen, durven, zwoegen. Gelijkheid is de dood van alle ini tiatief dat is het zelf-genoegzaam niets-doen door hetwelk de onge lijkheid weer onmiddelijk moet in treden. Wil dat beduiden dat de armoede noodzakelijk is Absoluut niet. I)e armoede is een ongelukkige toestand voor den enkeling en ook voor de samenleving wanneer zij zich ver algemeent Maar de armoede is een feit dat voortvloeit uit de onvol maaktheid van de menschen. En zoo er menschen zijn die door sciumdige praktijken een for tuin opbouwen en overdiende ar moede stichten bij anderen, er zijn ook as men die in ciicn toestand zijn ol tot ciien toestand komen hetzij door een samentreffen van gebeur te-nissen, onafhankelijk van hunnen wil, hetz'j bij gebrek aan persoon lijke mogelijkheden waaraan zij geen schuld dragen, hetzij nog door eigen nalatigheid en schuld. Jn alle die gevallen nochtans dient er geholpen te worden. De private licfdadighi id alléén, de aalmoes is de eenige vorm on iei dewelke best aan den persoonlijken nood eenige verzachting kan wor den geboden. Niet in een samenle ving waar alleen het malerieele wordt voor oogen gehouden, waar de toegankelijkheid en de ontvan kelijkheid van eenieder wordt be rekend naar de stoffelijke macht. Maar wél in eene kristene samenle- ving. Immers vooreen kristen mensch, indien hij welhebbend is, is het een plicht zijn naaste die lijdt en hon ger heeft te helpen zooveel het hem mogelijk is. In den arme ziet hij niet een verachtelijk wezen maar iemand die hem gezonden is om zichzelf dank aan zijn bezit ver dienstelijk te maken voor ons aller Meester, iemand ook, die. indien hij zijn lot met onderwerping i draagt, dank aan die bepioeviug, dichte: bij den Heer staat dan hij die Ljeen lijden te verduren heeft. En voor den arme is het een troost aldus geholpen te worden. Geen schaamte moet hij kennen voor het ongeluk dat hem treft, geen schaamte ook voor de hulp die hem wordt verleend. Het is uit naam van de broederschap in God dat hem de hulp wordt verleend die hij noodig heeft. In de kristene lief dadigheid belijdt men degelijkheid de oprechte gelijkheid tus schen alle menscnen. Zoo kan ook een arme aan goederen, aan een rijke een aalmoes doen Er is niet alleen geldelijke nood op de wereld maar ook zielennood. Hoe dikwijls gebeurt het niet dat zielepijn ver zacht en genezen wordt door het woord en door het voorbeeld van minderen in wereldsche pracht. De rijke natuur van den arme geeft dan een aalmoes aan de ar me natuur van den rijke. Prachtig geheel ven maatschappelijke orde, volmaaktheid van bovennatuurlijke wet Geen aalmoezen meer!.... Hoe ellendig zou de wereld er uitzien moest dien kristen l.eidadigheids zin verdwijnen Geen plicht zou het zijn het oveitollige dat men bezit aan den arme uit te deelen geer, plicht zou het zijn de ellende naar ziel als naar lichaam te ver helpen. Hij die min zou hebben, misschien door zijn schuld. zou den eisen stellen gelijkberechtigd te worden Het ware de eeuw van de afgunst, de vadsigheid, de broedermoord die zou aangebro ken zijn Bceren, fabrikanten, middenstand in t algemeen. Langs om duidelijker gevoelen wij, door de bekendmakingen van het ministerie van Volmacht, dat wij het, gelijk aitijd, wederom zu'len zijn, die het tekort zullen mogen aandikken door verzwaring van belastingen, rechtstreeks of onrechtstreeks langs provincie of gemt sVerscherping van het nazicht in het hatelijk taksen-ze- gclsteUel, inet schandalige boeten, onher roepelijk, tegen alle mer.schenrecht in, tot gepast door de kontroleurs, en andere onverdraagzame manieren ter uitputting van ons allen de vredelievende ziel van het Vaderland Maar de klas d«r entwiakeiden en van den Midder.sta: d in 't algemeen is het ge knoei beu, eu wil niet langer meer tot uit putting toe, de eenige steun zijn van de door den oorlog en de krisis ge' ormde ren- tenieis We willen ons deel daarin beta len, maar niets meer Tot nu toe zijn we nog ahijd ae ver waarloosden van alle rtgeeringen geweest, tenzij om te betalen Langs den anderen kant, trachten som mige macht gen der aarde te ontsnappen aan Ue te groote drukkende lasten en met hunne vrienden van het parlement, zullen ze nu nog eens alles op ons leggen j lir bestaat hier eene onredelijke vt-rdee- ling Wie betaalde altijd en eeuwig het tekort en wie zou daar weerom moeten in voor zien Wij 1 Wij, die dikwijls door onze zorgen en oi s geknakt gewin zitten te zuchten op de puinen van ons voorgaande geluk, en méér lijden dan de werklieden, omdat we van niemand onderstand te verwachten zijn Tot nu toe is er nog te weinig eenheid in onze rangen I Maar die komt er stellig Vroeger was iedereen aan zijne bezig heden, die hem te zeer bekommerden, om aan vereeniging te denken daarbij, men was onverschillig Maar de {krisis kwarn ambachten en neringen vervielen, men kon op 't tamak zijn belastingtarieven en andere papieren van den Staat nazien, en., de oogen gin gen open, en men begieep eindelij: dat wij de 3/4 der lasten moesten dragen De Middenstand in 't algemeen onder vond cat hij cnrechtveerdig belast en uit gezogen werd en... eindelijk, roert hij- Hij roert, de Middenstand. Over gansch het land steken drommen belanghebben den de hoofden bijeen woorden van mis noegdheid worden geuit, door de anders zoo vredelievende, zoo werkzame men schen, die ten uiterste geplaagd uitroe pen Wij weigeren alle ver ere lasten die ons gansch te ondere zouden brengen En moest die donderstem toch niet aanhoord worden, dan zullen we gedwon gen zijn, onze zuurgewonnen spaarcenten uit de Nationale Spaarkas te trekken, als ook uit de kas, (die toch niets opbrengt) der postcheckrekeningen, oindat wij geen vertrouwen meer hebben in onze regeer ders Het socialism van alle kleur is grooten- deels de schuld van al het nadeel, dat ons teistert Het heeft door dwang en bedreiging van revolutie, alle regeeringen gedwongen, onrechtvaardig, de centen van alleman aan eenige gelukkiger, uit te deelen. En onze regeerders hebben uit kies'oe. larsg en karakterloesheid, altijd maar toegestemd 1 Het socialisme is over de wereld ge doemd te verdwijnen, omdat het zijn eigen niet kan redden, en te gaarne met de handen in ar.dermanskas zit te woelen Langs den anderen kant komt ook nog het toekennen van de hooge pensioenen aan menschen, die we! hun plicht hadden gedaan op militair of ambtelijk gebied, maar 't was een sterk vergulde plicht Ambachten en Neringen, ontwikkeldenboeren, fabrikantenuitvinders Middenstand in 't algemeen, gij zijl op het punt uitgeroeid te worden steekt de hoofden hijeen tot den strijd Geer, achtet blijvers meer, die moedeloos met het hoofd tusschen de handen, kla gen, en., niets doen Geen cent belasting méér Alleen be- sparingen 1 Weg met het verachtelijk taksenzegelstelsel Wij eischen de vreem delingen aan dezelfde verplichtingen or derworpen te zien ais de Belgen Wij eischen daartoe eene gezonde wet op commercieel gebied Aan ons de werkers voor het welzijn en vrede van gansch de samenleving, de zegepraal Wij zijn met millioenen hier in België, vergeet dit niet, en weest bewust van uwe macht üp café, in den winkel, op het weik, maakt propaganda voor onzen strijd tot eene rechtvaardige verdeeling der lasten en rechten Zijt niet langer meer de onderdrukten, de uitgezogenen, bereidt TJ tot der. strijd en de emdzegepraal Weg met de nuttelooze uitgaven en overdrevere tegemoetkomende geldver spillingen, van hoog tot laag Eendracht baart Macht 1 Scheldeklokke 25-ü-iy33. Coöperatie tussehen de jeujfd der verschillende standen. De geschiedenis der maatschappij, waarvan dn schakels reiken tot aan de wieg van tiet menschdom, ontrolt voor de ongeloovige oogen der verbijsterde massa de onderbroken film van het opkomen van klassen er. standen, 'net vervormen en het versmelten ervan, een eeuwigdurende evolutie, waarvan de oermaatschappij de kakermat is geweest. En de katholieke Middenstand is een kind van die evolutie De Middenstand is de stand bij uitmun tendheid omdat hij de brug legt tusschen hoogere en lagere standen, in één woord de Middenstand is de tioessteen die het maatschappelijk gebouw in evenwicht houdt omdat hij er de grondslag en de steenpijlers van vormt. Vervolg op 2. blad Ik sta dees week voor ten lastige taak. Ik moet verslag geven over de groote socialis tische protest-meeting tegen de besluitwetten en ik ben er niet geweest en ik heb nie mand gezien noch gesproken dit er geweest is 1 Het gebiurt wel is waar met andere re porters dan met dien der Denderklok dat ze verslag uit brengen over gebeurtenissen dit ze noch gehoord noch gezien hebben maar ze zijn niet openhartig genoeg om het te be kennen. Hier volgt dus het verslag van die meeting waarop menschen die noch lij dage noch bif nackte rust vf auur kennen in hun etnde- looze bekommering om het welzijn van den kiemen man in hun grenzeloos medelijden voor die arme moeders die met haar kinde ren zonder brood gezet worden door een har- telooze, kapitalistische samenleving l Het spreekt van zelf dat de redenaars daar niet gedaan hebben gelijk dien oolijken beer die op zijn gemeente de menschen het volgend programma opdischte en met verpletterende meerderheid gekozen werd Menseden gij betaald 125 opcentiemen en er is geen geld in de kas, de wegen liggen slecht, de wcrkloozen krijgen geen bijslag.... IVat deen ze met het geld. Verkies mij en en mijn mannen en wij stemmen alle gemeen tebelastingen af, wij maken van alle straten b.ulevatds, wij geven aan ieder werkloeze vijf frank per dag opleg en wij leggen den electriek tot tn het verst afgelegen stalletje van 't verst afgelegen hoekje der gemeente Dat stomme boeren hun dat laten wijs maken is m-gelijk maar het verlicht,bewust en georganiseerd proletariaat is daarmee niet te vangen. Nadat een eersten redenaar aan den se hun dp., al gespijkerd had al de opeiers van 't goevernement die honderd, twee honderd en drie honderd f rank per dag optrekken voor e n werk dat een klein kind kan doen zie nekeer hoe gaarne en hoe schoon kleine jon gens generaal spelen ts er een tweede dt aandacht der toehoorders komen vestigen op het groot belang nu tijdens de wereldcrisis van mannen en vrouwenkloosters. De in richting ervan is heel en gansch op socialis- tischen leest geschoeid, tn wellicht de ge schiedschrijvers meden dat fuut eens klaar trekken hebben ze aan het socialisme hun nen oorsprong ie dai.ken 't Gaat er ecu voor allen en allen voor een elk doei er tnd *urg het ht m opgelegde werk voor de ge meenschap voor een eenvormig loon. Worden ze door openbare beslur.n bezoldigd ze wer ken voor ten merkelijk lager loon en sparen zoo veel geld uit dat de wcrkloozen kan ten goeie komen In *t onderwijs werken ze voor Halve iiprec». Als ziekendienster krijgen se niet eens h.t tiende van ten leektnziekendien- ster en ze h,bben noch nooit menschen zich doen doodslapen om er geen last meer mee te hebben. In dit kloosters kan men dan neg hulp en st,un verinnen aan behoeftigen, ieii wat ons coöperatieven die op kapiiahstischen leest geschoeid zijnmet kunnen l De kloos ters mo ten bescherm t, ontwikkeld en icrme- ntgvuldtgd worden, om zoo trapsgewijze te komen tot invoering van den ideaalen socia hstischen staatsvorm Daarna kwamen verscheidene «assen» der partij aan het woord onder andere den se nator van Denderleeuw. Hij had het kies- manifest mede dat ze hem met de gemeente- verkiezingen op zijn brood hadden gelapt. Hij had tot hier toe geen tijd gehad om er op te antwoorden. Het was waar wat er in s'ond van de menigvuldige postjes die hij be kt.ed en als ge tot bonder duizend frank ield van jaarlijkse he opbrengst zijl ge nog op 't einde niet. Maar 't was noodgedwongen vmaai er niemand anders was die het doen kon dat hij die plaatjes ingenomen hadIn 't vet volg zu l hij hem met een tevreden hou den en met de rest een tisnt.il wcrkloozen ge lukkig maken en zorgen dat evenveel moeders van talrijke kinderen den angst en de kwel ling van dm honger niet meer kennen... En zoo sprak n ze allemaal E n moest het zoo nut gebeurd zijn de partij bladen zullen riet wel terechtwijzen maar tk ben er innig van overtuigd dat ze 't niet zul len doen Reporter. 'i i

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1933 | | pagina 1