Bi
Geen Amnestie en Toch Amnestie
Voetbalmatch --
lx C. Ninove - S. K. Geeraardsbergen
Nlnove 6 Juni 1937
Katholiek Vlaamsch en Volksgezind Weekblad
0. LMÏSTlRÜAiPt-ttAilLTIBitAISi
La n (I bo u w belang en
KAJOTTERSHOEKJE
FILMLEIDING
Zondag 6 Juni, om 10 uur 's morgens
Een laatste galop vóór den strijd om den titel.
Het Hoekje van den Reporter
VOOR HET
Postcheokrekenlng (R. Luysterman n* 1862,54)
NINOVE
KANTON
Telefoon 345
Abonnementsprijs
3 maandeL fr. 4,00
6 maanden 7,00
1 jaar 13,00
Drukker-Uitgever
NINOVE, Koeipoortstraat, 10, NINOVE
Handelsregister Aalst n-1093
Aankondigingen
Gewone per regel 1 fr.
dikwijls te herhalen vol
gens overeenkomst.
In ons artikel van 25 Mei 1.1.
zegden wij onder meer in verband
met het amnestievraagstuk, dat dt
regeering door het indienen van
een wetsontwerp dienaangaande,
deze veel omstreden kwestie een
maal voor goed wenschtte gedaan
te maken. Dat ze dan toch einde
lijk haar edelmoedig begrijpen
zoo omzetten in onaanvechtbare
werkelijkheid.
Maar we voegden er onmidde-
lijk bij dat wanneer de regeering
scheen met de kwestie te willen
gedaan maken, het aan de Vlamin
gen bleef er voor te zorgen dat ze
wel goed en degelijk uit de voeten
zou zijn.
Groot was dan ook de hoop van
het Vlaamsche Volk wanneer het
in de straten der hoofdstad in on
gezien machtsvertoon, uiting gaf
aan zijn hartewensch en den
kreet Amnestie uitgalmde
in het aangezicht van dezen die
vijandig stonden tegenover Vlaan-
derenseisch. Wij hadden genreend
dat de betoogingen van 23 Mei de
betooging der Vlaamsche Concen
tratie, ook het uitgangspur.t zou
geworden zijn der algeheele Vlaam
sche rechtsherstelling.
De Kamer heeft zich thans uit
gesproken of beter gezegd ze heeft
zich niet durven uitspreken om de
regeering in stand te houden. Voor
de zooveelste maal zijn de Vlamin
gen voor den aap gehouden spijts
beloften, spijts bedreigingen moe
ten we het nogmaals stellen met
het edelmoedig begrijpen waar
we sinds alles van weten. Voor de
zooveelste maal heeft de gelegen
heid zich voorgedaan om alle ex-
tremististische drijverijen den kop
in te drukken en ook voor de zoo
veelste maal werd hen een troef te
meer in de handen gespeeld. Want
diezen die bij de besprekingen het
meest lawaai hebben gehouden
vóór onvoorwaardelijke en volle
dige amnestie, jubelen thans in
hun binnenste en verkondigen met
des te meer kracht dat er in Bel
gië aan de Vlamingen nooit ofte
nooit recht zal geschieden.
Daarom ook kunnen wij de hou
ding der Katholieke Vlaamsche
Parlementairen niet goedkeuren
die opstapten achter de plakkaten
vóór onvoorwaardelijke amnestie
en die toch voor het verminkt ont
werp hebben gestemd Wij betreu
ren ten zeerste de verdeeldheid bij
dt stemming, waar leden van één
zelfde groep vóór stemden, tegen
stemden en anderen zich onthiel
den. Was de kwestie niet belang
rijk genoeg om ailen eensgezind te
toonen aan huil volk dat ze op ge
bied van Vlaamsch rechtsherstel
onverzettelijk staan, ook al moest
de regeering er door struikelen
Wij bewonderen evenwel het
standpunt van de zes Katholieke
Vlamingen die wiiden logisch blij
ven met hun Vlaamsch zijn en die
het ontwerp niet hebben gestemd
omdat het geen volledige am
nestie toekent. Dat was de eenig
mogelijke houding na de zoo klaar
en duidelijk uitgesproken volkswil
op 25 Mei. Tenslotte heeft deze
zoo geslaagde Amestiebetooging
dan geen ander praktisch resultaat
gehad dan de parlementairen voor
één dag saam te brengen om ze bij
afrekening weerom jammerlijk te
genover elkaar te plaatsen.
Voor ons Katholieke Vlamingen
is het waarlijk bedroevend dezen
gang van zaken te moeten vast
stellen. Hoe schril steekt al dat ge
konkel bij de amnestiekwestie af
bij de Vlaamsche daad van Gram
mens Wanneer elk Vlaamsch
Minister en elk Vlaamsch Volks
vertegenwoordiger zoo afdoend en
koppig ons Vlaamsche recht op-
eischte spijts alles, het zou er an
ders toegaan in regeering eu par
lement.
Maar als altijd is lamme goedzak
daar geweest om zich te laten af
schepen met een toegeworpen brok
en sleept hij zijn verkropte, maar
gewilde onmacht verder met etn
sussend :t zal voor naaste keer
zijn En ondertusschen werkt
hij de tweedracht en tegenstelling
tusschen Vlamingen en Walen in
het kader van den Belgischen
Staat in de hand. Werkelijk zal de
zaak der Vbmingen dan altijd
aangewezen blijven op onbegrip,
tegenkanting en haat
Wat moet er nog mter gebeuren
om recht te krijgen «at krom was,
om te herstellen wat door de
schuld van België zelf kon mis
daan worden Het weze toch niet
te laat beklaagd
Tomatenteelt in Belgie.
Deze schoone, appelvormige viucht, met
glanzig scharlakenroode kleur, is thans
door iedereen genoegzaam gekend en ook
gewaardeerd, want ten huidige dage wordt
zij zoowel in de keuken van den werkman
en den boer verbruikt als in die van den
burger en van den bezitter. Laat ons maar
rechtuit zeggen dat de tomaat een volks
vrucht is geworden. Ook wordt zij overal
gekweekt, zoowel vooi eigen verbruik als
voor den verkoop.
De tomaat gelukt best in vruchtbaren
grond rijk voorzien van opneembare voe
dende besianddeeLn en in volle zon.
In Maart-April zaait men ze in serre of
broeibak, om ze daarna, wanneer de plant
jes drie of vier blaadjes hebben, in kleine
potjes te verpoten.
De tomaat is herkomstig uit Mexiko en
weerstaat moeilijk aan de koude daarom
is het geraadzaam ze nooit voor half Mei
in vollen grond uit te planten.
Daar deze plant veel voedsel noodig
heeft zal men, zoo vroeg mogelijk, goed
geteerden stalmest or.derploegen, en deze
bemesting aanvullen met 500 tot 000 kgr,
superfosfaat, 250 tot 300 kgr. zwavelzure
potasch en 250 tot 300 kgr. ammoniak-
sulfaat.
De scheikundige meststoffen zal men
met zorg door elkaar mengen en diep on
dereggen, eenige dagen voor het verplan
ten van de tomaten.
Men plant ze gewoonlijk op een afstand
van 00 cm. in rijen die SO a 90 cm. van
elkander verwijderd zijn.
liet is aan te prijzen binst den groeitijd
eenige malen op te hakken om het onkruid
te weren en tevens den grond frisch te
houden, want deze plant verdampt veel
vocht.
Te gepasten tijde eike tomaatplant van
een steunstok voorzien van ongeveer 1 m.
lengte mag niet verzuimd worden.
Eenige aanbevelenswaardige soorten
zijn Alice Roosevelt, Joffre, Mikado,
Ponderoza en Koning Humbert*
Landbouwers, werklieden en hoveniers
volgt onzen raad en ge zult tevreden zijn
over den uitslag. 1)1X1.
Wijn is eoed en bier is lekker,
Maar de beste levenswekker
'k Zeg het, en 't is geen gevlei,
Blijft de Pacha Chicorei.
Waarom van hem
geen ambachtsman maken
Dat is de dagelijksche vraag van tien
tallen huisgezinnen als er gesproken
wordt over hetgeen hun jongen, hun
zoon gaat worden.
Wat is nu het meest loonende voor de
toekomst van uw kind
Jaren lang heeft soms vader, en meer
maals zelfs moeder gearbeid, ja, geslaafd,
om hun kinderen, hun kroost, eerlijk
groot te brenger, en steeds met dat ge.
dacht binnen enkele jaren worden we
geholpen door onzen oudste. Alle hoop
en verwachting zijn op hem gericht.
En nu hun oudste kind den ouderdom
bereikt heeft, dat bij de school mag ver
laten en mee zal opstappen in de ontel
bare rijen van hen die lederen morgen
naar t werk trekken, nu rijst de groote
vraag Wat zullen we met den onzen
aanvangen, waar moeten wij hem plaat
sen
En hier moeten wij zeggen dat de ou
ders niet genoeg bekommering dragen om
het lot van hun jongen.
Te veel wordt er gezegd 't Is kwestie
van hem maar ergens binnen te stoppen.
Helaas dat ergens binnen stoppen be-
teekent voor velen het begin van een on
gelukkig leven.
Als we op dit oogenblik zoovele onge
lukkige gevallen kennen waar den jon
gen, omdat hij op zekeren leeftijd geen
uitkomst meer ziet, begint te wanhopen,
het ieven beu wordt, is het dan dikwijls
niet, omdat de ouders alleen van den jon
gen vroegen vooveel mogelijk geld bin
nen te brengen en ztch heelemaa! niet
bekommerden om zijn toekomst.
Om maar een bepaald gevalletje te ver
tellen
Een jongen uit een tamelijk welstellen
de arbeidsfamilie begon op 14 jarigen
ouderdom te werken en de oudeis plaat
sten hem ergens als loopjongen, waar hij
bijna uitsluitend vrouwenarbeid moest
verrichten, boodschappen doen, kuischeu
en vagen, 't Voornaamste voor hem was
dat hij vanaf den eersten dag verdiende,
maar na een paar jaren wierd de jongen
dat eentonig lever, zoo beu, dat hij besloot
er vandoor te trekken, meer nog omdat
hij nog steeds werkte aan datzelfde loon
waai aan hij begonnen was. Nu vooruit
gang had hij evenmin gemaakt, want
nog steeds was zijn dagelijksche arbeid,
boodschappen doen en vagen. Na heel
wat rondgeslenter, vond hij weer 'n be
trekking, ditmaal als pakkenmaker in
'n magazijn.
I ot op zijnlSJe jaar bleef hij aan 't zelf
de werk, maar weer eens werkte hij nog
steeds aan dat loon dat hij van eerste af
ontving.
De patroon kon het evengoed doen met
n jongen van 1G jaat, dit liet hij voldoen-
doorschijnen als er spraak was van op
slag.
Lang zou hij het er niet meer volhou
den en hij nam de eerste de beste gele
genheid te baat om weer elders in dienst
te treden.
Stilaan naderde ook zijn soldatendienst
Programma voor Zaterdag 5
0 Zondag en Maandag 7 Juni
Voor volwassenen
Zulke Vader, zulke Zoon
Miss Pacifie
Ouders een film voor vol
wassenen is even ongeschikt
voor uw kinderen als een af to
ration film voor u doe dus uw
plicht.
en had hij ondertusschen kennis aange
knoopt met 'n braaf meisje-
Beiden waren rechtzinnig en eerlijk en
wilden zicb degelijk voorbereiden op hun
late: familieleven.
Maar, 'n paar maanden voor zijn leger
dienst viel hij werkloos, zooals dat bij
vele losse werkmannen het geval wierd.
Zwaar leed hij, maai dacht dat na 't sol
datenleven, hij, mogelijk meer geiuk zou
vinden. Doch dit betracht geluk bleef
zoek, en nu dat reeds n half jaar weerge
keerd is van den troep, stelt zich eiken
dag opnieuw de vraag Wat zal er van
mij geworden, tot wat is mijn leven nog
dienstbaar Niet alleenlijk hij, maar
ook zijn verloofde lijdt zwaar onder dit
lot. Beiden hadden zich zulke heerlijke
toekomstdroomen vooropgesteld en nu
moest alles worden afgebroken.
Hij, die vroeger nooit dronk, pleegt nu
elke gelegenheid die zich voordoet over
daad. Hij wordt 'n onuitstaanbare, een
barsche, een karakterlooze voor al zijn
naasibestaanden. Wat gewordt er van zulk
'n leven
Als we zulke droevige en hopelooze
gevallen kennen en er de noodlottige ge
volgen van inzien, willen wij dan en
allen, die er iets kunnen aan bijdragen,
niet trachten, ai onze jongeren van eerst
af aan, de verzekering te geven van hun
later geluk
Gij ouders, onderwijzers, vrienden,
helpt allen mee opdat onze toekomstige
jonge arbeiders bekwame ambachtslieden
zouden worden, 'n Goede vakman vindt
steeds werk.
Wijst onze jongens der. weg naar de
vakschool, waar men van hen zal maken
degelijke, ontwikkelde stielmannen, voor-
wien hun arbeid geen last maar 'n Zege
wordt.
Elkeen begrijpe zijn verantwoordelijk
heid en doe zijn plicht
Wij bouwen samen die nieuwe arbei
dersjeugd, moge de arbeiderstand die
terug zooals weleer, om zijn technische
bekwamenheid, overal geroemd wordt.
K. Jotter.
Het vervolg van het artikel Be
scherming tegen Alcoholisme is
verschoven tot toekomende week.
Mijnen hond heet Max.
Vroeger heette hij Tom. Hij is van naam
veranderd ik weet niet waarom wellicht
omdat het tegenwoordig de mode is van nt
keer te veranderen. Er zijn madamen, geen
krotmadamen hoordie arte en iiter keer van
naam veranderen. Etn krointadame kan
haar in 'i algemeen dien] luxe niet permit-
teeren en ze zou de occasie met hebben.
Mijnen Max, (ik zet mijnen Max om niet
te verwarren met de Brusselaars hunnen
Maxmijnen Max, alias Tom heejt mij dees
week 'nen toer gespeeld. Hij heeft mij kwaad
gekregen. Motst hij vt)stand hebben hij zou
er f.er op zijn want mij krijgen ze niet licht
uit mijn humeur, al zeg ik hetgzelf en de
Brusselaars hunnen Max die naar het
schijnt zoo fel is, is daar nog nooit in ge
lukt.
Mijnen Max is fel interessanter dan de
Brusselaars den hunnen. Moest die weten
dat mijnen Max, Maxj keet, hij zou mis
schien peinzen dat het om zijnent 't wille is
en hij zou mis zijn want hij heeft voer mij
niet hetminste belang. En als ik mijnen
Max 'nen schop tegen zijn viool geef dat hij
al spelen buiten loopt heb ik tan mijn leven
nog aan geen relativiteit gedacht, noch aan
die van Einstein noch aan een andere.
Onze voorouders deden [dat en hunnen
hond heette due, baron, of marquis en dan
konden te aan hun due, baronof marquis
de stampen weer geven die zij zelf van Mijn
heer den baron, dut of marquis kregen.
Mijnen Max heeft meer dan een punt ge
lijkenis met dien der Brusselaars.
Mijnen Max staat op een der hoogste spor
ten van de sociale ladder van den honden-
wereld. Hij heeft'en verfijnde educatie ge-
kregen en heeft delicate goestingen.
Melk mag hij wel, en hij heeft geen zwaar-
temeter noodig om te weten of ze vervalscht
is Als er water bij is laat hij ze staan.
Zoetigheden zijn hem zeer welkom maar als
krachtvoeder moet hij vleesch hebben en kie
kens eet hij liefst. Hij niott daarin voor geen
enkel hiekenvreter onderdoen.
De Brusselaars hunnen Max leeft maar
als hij Vlamingen kan judassen.
Mijnen Max al zijn schranderheid komt
maar voor dej pinnen als hij kan katten
plagen.
En 't is zoo dat hij mij kwaad heeft ge
kregen.
Ik had voor hem en mijn twee katten den
overschot van mijn eten verdeeld.
Ze wilden het niet eten 't was niet goed
genoeg.
Ik had ai sakkeren in de twee schoteltjes
melk gegoten maar Max kon niet verdragen
ilcit de kutten likten oi hij ging ze weg jugeti
van hel schoteltje waar ze aan kwamen. Als
hij moe werd van altijd van het eene schotel
tje naar het ander te loopen bleef hij tusschen
de twee in op zijn achtertrein zitten en hapte
naar de fatten gelijk van welken kant ze
nader kwamen.
Ik kreeg al meteens den mostaard in den
neus eu ik stekte hem bij 't vel van zijnen
nek en gaf hem daar een schudding van waar
ben-je-mij.
Gij Iccltjkc, leehjke loebas riep ik in zijn
oor> \g*j hartevreter die zelf geen tijd hebt
om te eten klaar gelijk gij overladen zijt om
de anderen hun brood af te pakkeu.... En hoe
meer hij ka-itte hoe meer ik sakkerde.
Al meieens klonk er achter mij een onbe
daarlijke lach.
Van het verschieten liet ik Max vallen....
daar stond mijnen pastoor tranen te lachen.
Wel, wel, mijnheer de paster, zet ik,
kunt gij daar mee lachen
Kunt gij u daar kwaad voor maken
antwoordde hij.
Walte.zei ik, xoo'n hartvreterij
Hoort, zit de pasterik ga u iets
zeggen maar niet voort zeggen hoor i
Uwen hond heeft dat gedoe van de] men-
schen afgekeken... en wellicht wil hij hun
leeren hoe hatelijk het is
Reporter.
9
V
9
