Bei Uur van de Solidariteit
NegentTencie (JaaTgawg.
Zondag 25 Maart 1945
Prijs per nummer lfr.
Drukker-Uitgever
R. LUYSTERMAN-HAELTÉRMAN
Koepoortstraat, 10,
NINOVE
Postchekrekening nf 1862,54
Handelsregister Aalst n' 1093
HET HOEKJE VAN DEN ARBEIDER
Het is een traditie geworden, een tra
ditie die van jaar tot jaar nog schooner
en dieper beleefd wordt, een traditie die
beantwoordt aan den aard van net kris
ten volk de Kruisvereering op Goede
Vrijdag 3 uur.
Reeds jaren spannen al de takken van
onze kristene werkliedenorganisaties
zich in om in alle middens die grootsche
gebeurtenis te herdenken.Het kruisbeeld
moet terug de eereplaats krijgen die het
toekomt. Het ordewoord luidt iedereen
moet, hetzij in 't geheim, hetzij in 't o-
penbaar, een dankbaar gebed storten
voor den dood van den Godrnensch die
de verlossing schonk aan de wereld.
Om 3 uur schare men zich rond het
kruis, het werk wordt stil gelegd, de ma-
chinen zwijgen, de sirenen fluiten om te
herdenken de grootste wereldgebeurte
nis.
Dit jaar lanceeren wij een nieuw or
dewoord Goede Vrijdag 3 uur is «het
uur van de solidariteit.
Wat dit beteekent Wij vragen aan
alle arbeiders, aan alle loontrekkenden
hetzij ze werken of werkloos zijn
een uur loon of een uur van hun «dop»
af te staan op Vrijdag 30 Maart tusschen
3 en 4 uur voor de geteisterden.
Schoon werk, kristelijk werk. daad
van naastenliefde.
Het is een schitterend gedacht. Onze
arbeiders hebben niet veel. Als eenige
rijkdom hebben zij hun handen, hun ar
beiderskracht. Maar daarbij hebben on
ze arbeiders tevens een gevoelig en een
edel hart gaarne en met liefde zullen
ze het hunne bijdragen om de ongeluk
kige geteisterden te helpen en te steu
nen. Ze weten wat het is lijden wat
het is honger hebben, nood hebben en
verwijderd zijn van wat zoo dierbaar
is vier jaar hebben ze het aan den lijve
gevoeld, daarom in een breed gebaar
van broederlijkheid willen ze hun be
proefde landgenooten bijstaan.
Met duizenden zijn ze immers over het
land verspreid, duizenden gezinnen zijn
in nood van alles beroofd, geen woonst
geen kleederen. geen huisraad, geen
werk... en wij zouden ongevoelig blij
ven aan dien schrijnenden nood 't Is
beter te mogen geven dan te moeten
krijgen. Wij zullen dus geven, en gaarne
geven
Onze kristene arbeidersvrouwen, le
den van de K. A. V. hebben er iets spe
ciaal op gevonden de meesten werken
niet, daarom wordt bij de leden aan
huis een inzameling gedaan onder t
slagwoord Ieder moeder voor de ge
teisterden de prijs van een brood
Over gansch het land zal er op Goede
Vrijdag 3 uur een geest waaien van in
nig solidarisme en van welbegrepen
naastenliefde, men zal er van spreken
op de arbeidsmiddens. aan de doploka
len. in de huiskringen, bij de kerkelijke
plechtigheden. Ieder weldenkend kris
ten zal zich aansluiten bij dit nobel
werk. Daarom durven we ook een op
roep doen tot al deze die niet behooren
tot den arbeidersstand tot de beter be-
goeden om ook hunne penning te stor
ten voor de ongelukkige geteisterden.(1)
Christus, de arbeiderszoon, heeft zijn
volk gediend tot der dood. Hij gaf voor
ons zijn leven wij, zijn kinderen, vol
gen hem na en geven wat we kunnen.
Moest ieder zijn plicht begrijpen, wat
ware het leven schoon.
Moest Christus, de Koning der Schep
ping, werkelijk heerschen in het arbeids-
midtiert dan verdwijnt alle onrechtvaar
digheid. haat en nijd. dan is er vreugde,
veiligheid en eendracht.
Moest Christus heerschen in de ge
zinnen dan vlucht de ruzie, de oneenig-
heid en 't verdriet, dan brandt er liefde,
genegenheid en trouw.
Moest Christus heerschen in onze har
ten, dan heerscht er hoop en betrouwen,
moed en volharding.
Maken we dus één groot en machtig
front op Goede Vrijdag. 3 uur Het uur
van de Solidariteit.
sen, een gebed tot Jezus, een antwoord van
Hem... en alles wordt weer stil. Maar hoe is
alles veranderd De bandiet is een boeteling,
de moordenaar een heilige, de lijdende een
gelukkig mensch geworden.
Qui latronem exaudisti, Mihi quoque spem
dedisti.» Die den moordenaar hebt vergeven
hebt ook mij de hoop gegeven Ook wij kun
nen .in korten tijd. van ons lijden maken een
zegetocht en een bron van bovennatuurlijk
geluk, indien wij willen naar Jezus en Zijn
Kruis opzien en onzen toevlucht nemen tot
het gebed.
(1) - Iedere bijdrage mag gestort wor
den op P. C. nr. 4815.30. Uur v. d. Solida
riteit. Brussel of aan de Kristen Werk-
liedenbond. Koepoort. Ninove (Postrek.
nr. 541.68).
Figuren uit het Lijdensdrama.
De vier Evangelisten vermelden dat Je-
sus-Kristus gekruisigd werd tusschen twee
boosdoeners, den eenen aan zijn rechter- de
anderen aan zijn linkerzijde. Drie hangen er
aan het kruis, zegt de H. Augustinus. een die
de zaligheid geeft, een die haar ontvangt, een
die haar verbeurt. Zoo wordt eenzelfde kruis
voor den een, een bron van zaligheid, voor
de andere een bron van verdoemenis.
Zoolang het lijden den mensch gespaard
blijft, leeft hij als in een zorgelooze roes daar
heen en bekommert zich weinig om zijn
schuld bij God. Doch laat de roede van het
leed op zijn rug neerkomen, dan schrikt dik
wijls het geweten wakker, de oogen gaan o-
pen en hij begint zich te herinneren dat er
een gerechtigheid Gods bestaat, waarvan het
lijden den dienenden engel is. Men leeft dik
wijls onverschillig, maar bij gelegenheid van
ziekte of tegenspoed komt men tot inkeer en
wordt men godvruchtig.
Hij hoort zijn metgezellen spotten en is
verwonderd dat de gedachte van Gods Ge
rechtigheid iien nog niet getroffen heeft. Hij
spreekt zijn ongelukkigen makker aan en
tracht hem ook deelgenoot te maken in de
boete en de verdienstelijkheid Vreest Gij
God niet. daar gij dezelfde straf ondergaat?»
Het lijden heeft bij hem opgewekt de vreeze
des Heeren die het begin van de wijsheid is.
Van die vreeze tot een rouwmoedige schuld
belijdenis ligt er maar één stap Wij, ja
wij lijden terecht want wij ontvangen loon
naar werken.» Hij erkent dat het lijden voor
hem verdiend is, het is een rouwmoedige on
derwerping en terzelfder tijd een antwoord
aan de spotternijen die hij rondom hem hoort
Red U zelf nu, en ons van dit kruis.» Neen,
de goede moordenaar aanvaardt het kruis,
zonder morren en klagen, en het wordt voor
hem een boete er» een eerherstel.
Men kent de gevechtswaarde van een sol
daat niet en kan dus niet steunen op zijn
mooie verklaringen van dapperheid, zoolang
hij dén vuurdoop niet ontvangen en in een
kogelregen zijn moed niet getoond heeft. Ook
onze kristelijke deugd is maar gewaarborgd
wanneer zij getast en beproefd is in den
smeltkroes van het lijden. Ziet, daar sluipt
de dood een woning binnen, rukt een gade
weg aan de zijde van haar echtgenoot of
maakt aan tafel een plaats leeg van een duur
baar kind een finantieele ramp slaat heel
een fortuin ten gronde, en die gisteren nog
in weelde leefde, ziet zich nu in armoede ge
dompeld. Die echtgenoot, die vader, die arm
geworden man begint te morren, verwaar
loost gebod en sacramenten, mort tegen God
omdat hij vindt dat hij zulks niet heeft ver
diend. hij zeker niet, en neeint de houding
aan van een opstandeling zeg dan maar ge
rust dat de godsvrucht of de kristelijke deugd
\an dien man maar klatergoud ;s Maar als
hij tegen het kruis bestand is en zijn lijden
draagt in deemoedige onderwerping, het aan
vaardt en er een offer van maakt dat hij met
Kristus den Vader aanbiedt, hoe wordt zijn
deugd dan door het kruis gestaald Het lij
den is een kunstenaar het maakt op korten
tiid een ware heilige van wie zich grootmoe
dig blootgeeft aan zijn harde beitelslagen.
Dal zien wij in den Goeden Moordenaar.
Deze echter heeft niets verkeerds gedaan!»
Geen opstand, geen klagen, maar een aan
vaarden, en hij kiest openlijk partij voor
Jezus. Het eerste woord van oprechte deel
neming hoort Jezus uit den mond van dien
moordenaar. Het lijden heeft zijn oogen ge
opend. Nog geen uur hangt hij aan het kruis
en reeds spreekt hij de taal van de heiligen
Jezus, gedenk u mijner, als Gij zult komen
in uw koninklijke macht Hij ziet en ver
staat al dat het lijden van nu voor ons is een
voorbereiding op het groote geluk dat ons
later te wachten staat en dan nog voor een
eeuwigheid. Hij ziet het in het ware daglicht
waarin wij het altijd zouden moeten kunnen
bekijken. Welk een heerlijk geloof en welk
onverwoestbaar betrouwen. Het is op dat oo-
genblik den eenige die zoo durft spreken.
Zulk betrouwen kan door Jezus niet be
schaamd worden. Tot hiertoe heeft Hij ge
zwegen op al de lasteringen. Hij heeft zijn
mond niet geopend dan om te bidden voor
Zijn beulen. De bede van dezen berouwvol-
len zondaar, de vraag van dien man gepij
nigd door het lijden zal Hij niet onbeant-
woordt laten. Hij wendt zijn smartelijk hoofd
naar den moordenaar en belooft hem «Voor
waar, ik zeg u, heden nog zult gij met Mij in
het Paradijs zijn.»
Hoe moeten die woorden als een zoet mu
ziek in de ooren van den Goeden Moordenaar
geklonken hebben, welk een heerlijk verge
zicht moet die lusthof opgeroepen hebben
voor de brekende oogen van den stervenden
bandiet.
En hoe snel is alles toegegaan Eenige
woorden gefluisterd daarboven in de krui-
VAN ALLES WAT.
Kan men uitstel bekomen
Zeer dikwijls hooren wij de vraag
stellen of militieplichtigen van de jong
ste klassen, die dus nooit in militairen
dienst waren, nu ook kunnen beroep
doen op de bij de wet voorziene voor
uitstel of vrijstelling, als daar waren
eerst geroepene van zes kinderen, vier
de opgeroepen zoon. steun van ouders,
en andere...
Het antwoord is NEEN. De wet voor
ziet. in vredestijd, en voor zoover het
aantal der opgeroepen militianen niet
beneden het vastgesteld cijfer komt.
sommige gevallen van uitstel of vrij
stelling. doch in oorlogstijd en dat
zijn we nu nog. laten wij niet vergeten
vervallen deze voorrechten, hoezeer
zij ook gegrond waren om sociale rede
nen.
Nochtans, gezien den particulieren en
dringenden toestand waarin ons land
zich bevindt na vier jaar bezetting, heeft
de regeering besloten vrijstelling van
militairen dienst toe te staan aan alle
jonge mijnwerkers die zich verbinden
om ten minste gedurende 8 jaar in de
mijn te werken. Anderzijds kunnen som
mige personen omwille van het belang
dat zij voor het land vertoonen. in hun
ne particuliere bezigheden, burgerlijk
gemobiliseerd worden. Deze burgerlijke
mobilisatie staat dus gelijk met militai
ren dierst. Eindelijk overweegt de re
geering maatregelen te nemen om uit
stel toe te kennen aan landbouwers die.
moesten zij nu gemobiliseerd worden,
hun bedrijf totaal verwaarloosd zouden
achterlaten (b.v. weduwe met 1 zoon,
militieplichtige of twee zonen behooren-
de tot twee opeenvolgende klassen
Vermits de landbouw zoo volmaakt mo
gelijk moet behartigd worden zou een
jonge boer. op een belangrijk bedrijf,
liefct aan zijn arbeid gelaten worden,
maar hij zou zijn militairen dienst la
ter moeten doen. Zoo overweegt de re
geering ook maatregelen om vijf maan
den uitstel te verleenen aan hoogeschool
of normaalschool studenten van het laat
ste jaar. ofwel zullen de examens voor
deze studenten vervroegd worden.
De bpitengewone vaardigheid van
M. Lalmand.
Okus... pokus... zegt M. Lalmand en
ziedaar ik haal het uit mijn hoogen
hoed, pardon, uit mijn klak.
Vooraleer de Moniteur de nieuwe ta
bel van rantsoeneering bekend maakte,
wist «Le Drapeau Rouge» reeds de hee-
le zaak mee te deelen en bloempjes te
werpen naar het hoofd van M. Lalmand
de goochelaar die met zijn communisti
sche tooverstok ineens 800 gram vetstof
fen wist te bedeelen. Maar...
Wat de heeren van uiterst links liefst
niet meedeelen is dat begin Februari,
de stock in de margarine fabrieken zoo
groot was dat men wel den vrijen ver
koop ervan zou hebben kunnen toelaten
Doch Minister Lalmand in plaats van
het rantsoen te behouden het onmiddel
lijk terug bracht op 150 gram. natuur
lijk om een maand later met een ver
hooging uit te pakken die hij dan aan
zijn buitengewone talenten zou doen
toeschrijven. Weet het publiek ook dat,
en Minister Lalmand wist zulks
op hetzelfde oogenblik wanneer het
vetrantsoen voor Februari-Maart inge
krompen werd en de stocks zoo groot
waren, te Antwerpen verscheidene sche
pen geladen met vetstoffen aangekomen
waren. En die schepen kwamen niet
van tooverland Hunne afreis was sinds
lang bekend en hunne aankomst was
met zekerheid geweten.
Maar ja, wat is goochelkunst Het is
niet iets uit het niet halen maar alleen.
op een handige manier iets dat verbor
gen was te voorschijn halen. Op het too-
neel is dat zeer aangenaam, in het be
stuur van den Staat is het belachelijk.
De Eerste-Minister krijgt een uit
brander.
Na de zitting in de Senaat waar M.
Van Acker in minderheid werd gesteld
en zijn ontwerp van speciale machten
moest intrekken was de eerste-minister
slecht geluimd. Hij liet het hooren voor
de radio en bizonder den Zondag avond
was hij zoo kwaad gezind dat hij zich
vergreep aan den Senaat en de ïechter-
zijde verweet hem niet te willen volgen
in zijn optreden tegen den sluikhandel.
Dat was een beetje kras.
Ook moest M. Van Acker het hooren,
vooreerst in de Kamer, waar de heer
Philippart, de moedige en eerlijk-over
tuigde tegenstander van de volmacht-
wetten hem streng verweet, buiten het
Parlement, een belangrijke groep van
de Kamer en een meerderheid van den
Senaat, oprecht oneerlijk te hebben be
schuldigd. M. Van Acker lachte groen
en... antwoorde niets.
In de Senaat was het M. Moyerscen
die zich uitsprak over deze onbetamelij
ke manier van optreden Immers de be
kommernis van de opposanten was de
grondwet te doen eerbiedigen en daar
door de grofste misstappen te vermijden
Want, eens buiten de legaliteit getreden
waar houdt men dan op en hoe kan men
nog goed maken wat verkeerd gedaan
werd.
De zuivere juridische positie van de
katholieke Senatoren was onaanvecht
baar. daarom juist bekwam zij een
meerderheid, vermits verscheidene libe
ralen zich bij de katholieken hebben ge
voegd.
M. Van Acker, zeer in ?t nauw ge
bracht wist alleen maar te zeggen dat
hij waarheid gesproken had doch M.
Moyersoen antwoorde hem zeer raak dat
hij het belangrijkste deel van de waar
heid verzwegen had. Zoo doen al dezen
die vóór de rechtbank in t nauw zijn
gebracht.
Maar ja. onze eerste-minister bekent
zelf dat hij van de wetten niet veel af
weet
Een belangrijke redevoering.
Gezien wij nog niet in het bezit zijn
van de parlementaire annalen, zullen wij
verdere bespreking over die redevoe
ring verschuiven tot toekomende week.
KOOLWITJES (1)
O. zie ze daar dwarr'len als sneeuwige vlokjes
En dansen als feetjes met spierwitte rokjes
En zweven en zwieren in 't rond
Boven tarwe en haver
En grasgroene klaver
En boven den bleekblanken grond
O, zie ze daar waaien als donzige pluisjes
En schrijven hun lettertjes, cirkeltjes, kruisjes
Heel keurig en netjes en fijn
Romancen en sprookjes.
Geschreven op strookjes
Van liefelijk luchtblauw satijn
O, zie ze daar dart'len als heel blije kindjes
De vleugeltjes klampen aan streelende windjes
Voor hoogten, noch diepten beducht
Ik wou er wel wezen
Ook eene van dezen
Zoo'n vlinder in vroolijke vlucht
A. Maris.
(1) Koolwitje - witgele vlinder van de
koolrups.
De grootste keus en de voordeeligste
prijzen voor VLOEREN, FAIENCE,
BAKSTEEN, DAKPANNEN, enz.
Belangrijke hoeveelheden zijn reeds
toegekomen bij G. VAN BELLE te
NINOVE, tel. nc. 5.
Er dient vlug en streng gestraft. Wei-
nu wat zien wij Duizenden Belgen
weiden aangehouden en opgesloten in
ellendige voorwaarden zonder dat zij
reeds gevonnisd werden
De toestand waarin de geinterneerden
worden gelaten is onze tradities on-
waardig. Maar dat zal slechts ophou-
den wanneer de regeering haar gezag
zal hernemen en zij organismen die in
gerechtszaken niets te zien hebben, zal
verhinderen zich met dergelijke zaken
in te laten.
Het volk wil een snelle bestraffing.
OP DEN UITKIJK
Ik heb mijn nek vol gekregen van
vieze menschen die noch goesting nocli
tijd hebben voor een pennetwist. Ik heb
natuurlijk tijd genoeg maar het papier
is te duur.
Ik zat ne keer in een circus en twee
clowns maakten ruzie en ze gingen vech
ten. 't Moet met manieren gaan zei de
eene gelijk in een boxe-match. Als ik
zeg «begin» beginnen we te slaan, als ik
zeg «halt» is 't gedaan, 't Was accoord.
«Begin» riep hij en draaide meteen den
anderen een mossel - en «Halt» - 't was
gedaan.
Ik heb mijn partij, in die vernieuwde
clownstreek gespeeld en ga voort met
mijn voorgenomen taak van voorlich
ting voor Roomsch-Katholieken.
In Godsdienstige Richtlijnen voor
dezen Tijd door Z. E. M. Kardinaal
van Roey. verschenen in Januari 1945,
blad 10 en 11 staat er te lezen
Degenen die hun verplichtingen je-
gens den evenmensch niet onderhou
den. bijzonder de voorschriften der
rechtvaardigheid en de wetten der
naastenliefde die toch gebiedend zijn.
voor eenieder en in aile omstandighc
den. waarom denken zij niet na over
de noodlottige gevolgen van hun ge-
drag voor zichzelf en voor de samen-
leving
Tijdens de bezetting werden de be~
ginselen van rechtvaardigheid en van.
naastenliefde die zouden moeten in
eere gehouden worden vooral onder
de burgers van eenzelfde vaderland,
helaas dikwijls geschonden door de-
genen die niet aarzelden verraad te
plegen tegen over België, of bij den
vijand medeburgers die hun niet be-
vielen aan te klagen, op het gevaar at'
deze de hardste behandeling te zien
ondergaan. Zij zijn zeker grootelijks
schuldig en het gerecht van het land
moet hun zaak behandelen en hen
vonnissen zooals het behoort. Maar
ook zij zijn plichtig, die. na de bevrij-
ding. een menigte medeburgers zonder
ernstige reden aangeklaagd, soms mis-
handeld. medeburgers waaronder
een zeker aantal onschuldigen zijn en
velen die zich slechts aan kleinighe-
den bezondigden, en die niettemin
sinds maanden in de gevangenis opge
sloten zijn. samen met de grootste mis-
dadigers, en zulks maar al te dikwijls
in volstrekt onmenschelijke voorwaar-
den. Wij betreuren dezen toestand en
wij smeeken met aandrang de verant-
woordelijke overheden hierin onver-
wijld orde te brengen. Het mag niet
gezegd worden dat de Duitsche metho*
den. die wij tijdens de bezetting ver
ft afschuwden, onder een Belgisch re
ft gime in voege zouden blijven.
De vetjes zijn van mij.
De tekst is zoo eenvoudig klaar dat er
geen woord bij of af moet.
Hadden Roomsch-Katholieke Rexis-
ten en V. N. Vers. vroeger naar de Bis
schoppelijke richtlijnen geluisterd zo
zouden geen theoriën aangekleefd heb
ben waartegen de Kerk de 300 eerste ja
ren van haar bestaan in weerstand
is geweest. Dat heette toen niet le
makuis het was de tijd der catacom
ben. En ze zouden nu niet zitten waar
ze zitten.
Wie niet wil verloren loopen luistert
naar zijn bisschop.
Ook niet katholieken zijn accoord met
den Cardinaal. Minister Mundeleer is
geen katholiek.
Volgens Beknopt verslag van 7 - 10 -
44. verklaarde hij
De weerstand van het Belgisch volk
was groot. Er wordt veel gesproken
over de verraders. Men moet zich
daardoor niet laten om den tuin lei-
den, want tekortkomingen aan den
burgerplicht waren uitzonderingen.
Oe Goede Moordenaar.