Weet U wat Communistiie is i Communisme is een complete levens- philosophie. Het heeft theorie en prac- ti.ik Het wil niet enkel een staat zijn maar ook een kerk die oordeel velt over het geweten der mensen. Het is een doc trine ter zaligheid ven den mens en als zodanig eist zij hem totaal voor zich op. met ziel en lichaam. In dien zin is het totalitaristisch. Het had zijn ontstaan m de hersenen var. een Duitser. Karl Marx., die zowel van vaders als van moeders zijde, alhoe wel zijn vader advocaat was. van een langen tak rabbi's afstamde. Hij werd den oen Mei 1318 in de Duitse stad Trier geboren. Op zesjarigen leeftijd werd Karl Marx gedoopt. Zijn familie werd christen niet om godsdienstige, maar om politieke en commerciële redenen. Op negentienjarigen leeftijd liet hij zich inschrijven aan de Berlijnse Uni versiteit om er vechten te studeren maar vooral zoals hij het in zijn eigen taal zegt om met de philosophic te worste len In dien tijd waren dc Duitse uni versiteiten verplicht de philosophic van Hegel te doceren, die m 1831 was gestor ven Marx doop hals over kop in de haast onbegrijpelijke abstracties van He gel. wiens philosophic bekend stond on der den naam van dialectisch idealisme: idealisme omdat deze philosophic zich bezig hield met ideeën, gedachten en geest, als de enige werkelijkheid van het universum dialectisch, want ze be schreef de methode waardoor gedach ten en ideeën worden ontwikkeld, na melijk door contradictie. Voor Hegel bestaan ei geen onveran derlijke waarheden of principes. Ideeën zi.in beweeglijk en men komt er toe door een debatteerproces waarin ze. als een tennisbal, heen en weer over het net worden geslagen tot er een punt wordt gescoord. Vooreerst is er de bevestiging van de idee, dan de ontkenning dooreen andere idee en lenslott' de synthese var, de twee. Veronderstel dat het probleem ter discussie het schilderen van een ka mer betreft. Een eerste groep wil ze in het blauw zetten een andere pleit vooi groen En uiteindelijk duikt uit het con flict der ideeën de synthese op en de kamer wordt in 't rood geschilderd. Dit is inderdaad een overdreven vereenvou digde verklaring van de Hegeliaanse phi- iosophie zo eenvoudig zelfs dat.indien He gel ze moest horen hij zich in zijn graf zou omkeren. Maar het is zeer dikwijls zaak der philosophen de eenvoudige din gen van het leven re verduisteren en te compliceren. Marx was geweldig aangegrepen dooi de dialectische zijde van Hegel- die loochende dat er ook maar een waar heid permanent was of een principe on veranderlijk. in zoverre dat Marx in 1841. aan de universiteit te Jena een Joctoi sthesis voortbracht waar - van het karakter zo dialectisch was dat de tweede zin den eersten tegensprak en de derde de eerste twee weer samen bracht En dan begon hij de ganse serie weer opnieuw, van het begin af. In de inleiding van dit bizare schrijfst.ukje resumeerde Marx zijn thesis in den vol genden zin Ik haat alle goden In het jaar waarin hij zijn aoctorstitel behaalde, ontketende zich in 'Duitsland de meest populaire aanval op het Chris tendom d:e er in dit lar^f tot dan toe ooil het licht zag. Terw ifl andere Duit sers. zoals Strauss en Bauer, trachtten het christendom te vernietigen door his torische kritiek, zo trachtte Ludwig Feu- erbach in zijn Essentie van het Christen dom d<' philosophic te vernietigen door een volslagen materialisme. Marx las dit boek en er wordt verhaald dat zijn enthousiasme geen grenzen kende Feuerbach doodde het idealisme van Hegel waai van deze toch nooit erg had gehouden en vernietigde eveneens alle religie door aan te tonen dat ze een il lusie was die in het menselijk verstand was ontworpen, Feuerbach deed dit door alle gedachten, ideeën en geest te ont kennen en door te bevestigen dat de materie de fundamentele waarheid is. De mens is wat hij eet Nu de Goden onttroond waren dacht ?»lai x een lumineust1 idee te hebben. Zou het niet buitengewoon zijn de dia lectische methode, die Hegel op de idee- en toepaste, nu ook op de materie te gaan toepassen Dit was dan de ge boorte van het dialectisch materialisme, de philosophic van het communisme. Voortaan zou Marx een contradictie zien in de essentie van de realiteit zelve. Er is geen behoefte aan God om de ma terie te verklaren daar de materie zelf mei beweging begiftigd is ze ontwik kelt schokken, tegenstellingen botsingen strijd en catastrophen. Het ganse uni versum is diulectarisch. Ziet u nog niet wat er van komt De werkelijkheid is i evolutionnair. Marx was eveneens geweldig geim- pi essionneerd door een pamflet, van den Fransman Proudhon die getracht had de dialectiek van HegeJ op de economie rot t«' passen. Het grote probleem, zei Proudhon. is economisch, niet politiek of sociaal. Op zekeren dag suggereerde Proudhon dat het kapitaal misschien wel de bevestigende zijde was van dc dialectiek, die dan op zijn beurt de con tradictie deed ontstaan, den arbeid. Er moest dan wel ergens een synthese te vinden zijn die een wijziging in het ei gendomsrecht zou insluiten. De Fransman nam de leiding en de Duitser volgde. Tegenstrijdige elemen ten in dc materie worden tegenstrijdige elementen in de economische maat schappij. die in don vorm van klassen aan den dag treden. De klassen zijn fun damenteel tweevoudig exploiteurs en geëxploiteeuden. of. in moderne taal. het kapitaal en de arbeid. Tussen beide kan niets anders bestaan dan een niet te verzoenen vijandschap. De geschie denis van dc ganse menselijke maat schappij, in het verleden en heden nog. is niets anders geweest dan een klassen strijd (communistisch Manifest). Po litiek. godsdienst, vrije wil. kunst, we tenschap en philosophie. alles, volgens Marx. zijn slechts bovenstructuren. bij producten van de productie. Als de klas senloze maatschappij zal gevestigd zijn. door de liquidatie van de exploiterende klasse, dan zullen de literatuur, de kunst, de wetenschap, de opvoeding en de muziek een weergave worden van de communistische ideologie. de eritiek van den Godsdienst. Een ver klaring die niet algemeen bekend is. maar die een schril licht werpt op de houding van het communisme tegenover den godsdienst, is deze van Marx zelve «Het communisme neemt een aanvang op het ogenblik dat het atheïsme een aanvang neemt Maar alhoewel het communisme God verloochent, erkent het een anderen god de communisti sche collectiviteit waai'voor de mens moet buigen aan wiens nieuwe altaren, do fabrieken, zij hun offergaven moeten brengen voor wiens wil. uitgedrukt door den dictator, zij volledigen afstand moeten doen van zichzelf voor wiens geheime politie, als de nieuwe priester schap. zij met het propagandabrouvvsel worden gelaafd en alhoewel zij geen ledig graf hebben dat hun hoop kan ge ven. toch hebben zij nog het lijk van Lenin dat periodiek met balsems wordt ingespoten om een schijn van leven te wekken, daar waar enkel dood is en ver rotting. .Maar het moet worden gezegd dat het Marx als een verdienste mag worden aangerekend dat hij de crisis der kapi talistische maatschappij heeft voorzien Slechts drie anderen zagen dit even klaar, maar van uit gans verschillende gezichtshoeken Paus Pius IX. Dosto evski en Nietzsche. Maar alhoewel Mar s m staat was de crisis aan te kondigen, was hij toch niet in staat de passende Maar hoe zal de maatschappij d«tl' 'Róssing te vinden, want hij ging uit fundamentele revolutionnaire transfor matie ondergaan Door een revolutie waarin de werkende klasse van zijn po litieke suprematie zal gebruik maken of geleidelijk al het kapitaal aan de bour geoisie te ontwringen, door de instru menten der productie in de handen van den staat te centraliseren. In den begin ne kan dit niet anders worden gedaan dan door despotische inbreuken op het eigendomsrecht. De bewapening van de arbeiders met geweren en munitie moet worden doorgevoerd en het nodige moet worden gedaan om te beletten dat het leger tegen de arbeiders zou worden op geroepen. De arbeiders moeten niet wor den misleid door democratische plathe den over vrijheid. Hun strijdkreet moet zijn de bestendige revolutie (Marx toespraak tot den Bond der Communis ten in 1850». De communistische theorie over de moraal zegt dat alle morele normen ont staan uit bepaalde economische condi ties. Moraal in overeenstemming met de eeuwige wet van God. zoals deze afge straald is in het geweten van den mens. wordt verworpen, daar het niet God is. maar de economie die de moraal doet ontstaan. Alle moraal is voor de commu nisten «klasse-moraal». Indien ge dus alle klassen over boord werpt door de- revolutionnaire onteigening van allen die eigendom bezitten, dan is er ook geen noodzakelijkheid meer voor wat bougeois moraal wordt genoemd. Hun verklaring van moraal is dan zeer eenvoudig Het doel wettigt de middelen, de noodzakelijkheid van de revolutie bepaalt de moraal vandaar dan dat alles wat het revolutionnaire omverwerpen van de democratie in de hand kan werken, of de gewelddadige onteigening van hen die eigendom be zitten als een moreel goede daad kan worden beschouwd. Al wat de revolutie tegenwerkt, zoals de weigering der or ders \an den dictator uit te voeren. ir een moreel slechte daad Zo ziet de communist geen contra dictie in zijn morele wet. wanneer hij bijvoorbeeld een jaar sympathiek staat tegenover den godsdienst, om hem dan een volgend jaar te vervolgen Of wan neer hij op zeker ogenblik bondgenoot schap zoekt met de democratie om ze dan op een ander oogenblik omver te werpen. Of wanneer hij een verdrag sluit met het nazisme om er daarna den strijd tegen aan te vatten. Of wanneer zoals Molotov zeide. hij «fascisme enkel als een kwestie van smaak beschouwt. Daar dc omstandigheden veranderen, moeten er ook nieuwe technieken wor den ontwikkeld, die voor de communis ten alle even moreel zijn. daar ze de revolutie bevorderen. Is er dan geen en kele grens aan hun chicanes, hun dub belzinnigheid en schurkerij 0 Geen en kele. absoluut geen enkele. Er wordt soms gezegd dat het commu nisme niet tegen den godsdienst is. Wel. het fundamentele principe dat aan de basis ligt van Marx' geschriften, zegt dat de mens op twee wijzer, aan zich zelf werd vervreemd door den gods dienst en door het privaat-bezit. Gods dienst vervreemdt den mens aan zich zelf door hem aan God te onderwerpen; privaat-bezit vervreemdt den mens aan zichzelf dooi hem aan een werkgever te onderwerpen. Hieruit volgt dan, dat. indien de mens ooit weer zichzelf wil worden, zowel de godsdienst^ als het privaat bezit moeten vernietigd wor den. Dit was de reden waarom Marx aanprees dat de vernieuwing der maat schappij een aanvang moest nemen met van" He- fundamentele onderstelling der kapitalisten, ^melijk het primaat van het economische. "Communisme is in werkelijkheid niets anders dan een mo nopolistisch kapitalisme met een vér- zwering. Zijn philosophie van het dia lectisch materialisme is niets anders dan een gekke samenflansing van pleistert jes van Hegel en Feuerbach die aan el kaar werden genaaid om de naaktheid van Marx' ideeën te bedekken. Men kan al even goed proberen een levend orga nisme te maken uit den kop van een os. het lichaam van een kanarie en den staart van een ichthyosaurus, als een levende philosophie op te bouwen met de rafeltjes der haarkloverijen van He gel en Feuerbach. De vergissingen zijn zo klaarblijkelijk voor een nadenkenden geest, dat een weerlegging werkelijk o- verbodig wordt. Zoals de primitieve volken gewoonlijk aannamen dat er in de stenen en de bloe men. in de wolken en in den donder gees ten huisden, zo nam Marx aan dat er in de materie geest en rede ahnwezig wa ren en dat hij die er in merkelijkheid ook zou kunnen uithalen, zoals een goo chelaar konijntjes uit een hoed trekt of bloemenruikers uit zijn mouw. Nadat hij eerst aangenomen heeft dat de materie revolutionair is. gaat hij naar de geschiedenis om daar aan te to nen dat zijn theorie juist is en dat de ganse geschiedenis economisch gedeter mineerd wordt. Maar ook dit is onge zond. Vooreerst, indien de geschiedenis dialectisch is. waarom zou zij dan op houden dit te zijn zodra het commu nisme aan bod komt Waarom zou het communisme zijn tegenstelling niet in het leven roepen, zoals Trotsky isme. en waarom zouden dan beiden ook niet in iets anders veranderen, hij voorbeeld fascisme Marx verwart voortdurend oorzaak en voorwaarde. Een venster i« een voorwaarde tot licht maar geen oor zaak Economische productievoorwaar- den conditionneren de wet. literatuur, kunst philosophie. maar zij zijn er niet de oorzaak van of doen ze niet ontstaan. Zoals de meeste onpractische mensen (en Marx was een onpractiseh mens het grootste gedeelte van zijn leven moest hij door een rijken vriend wor den onderhouden) isoleert hij een fac tor uit het leven, namelijk de econo mische. en laat dan toe dat die heele- maal naar zijn hoofd stijgt, zoals wijn op een lege maag. Indien de economi sche productiemethodes werkelijk de drijvende krachten waren van de ge schiedenis waarom moet de mens dan nog zijn revolutionnairen gloed in de weegschaal werpen Waarom dan niet lui in zijn zetel gaan liggen en de Daily Worker lezen tot het met de revolutie is gebeurd Te beweren, zoals de communisten, dat morele normen enkel noodzakelijk zijn om de kapitalistische methodes te justifiëren is nonsens, want de christe lijke normen bestonden reeds eeuwen vóór de kapitalistische productiemetho de haar ontstaan kende. Ook kan niet worden beweerd dat de christelijke nor men steeds gebaseerd waren op de ver dediging van het bezit, want hoe meer men de christelijke normen in practijk brengt, hoe minder men ook aan bezit gehecht wordt. Indien, zoals de commu nisten beweren, de christelijke morele wet een klasse-moraal is. hoe komt het dan dat ze heilige heeft voortge bracht in alle klassen, van boeren tot koningen, en dat het grootste aartal heiligen voorkomt uit wat de commu nisten de klasse der proletariërs noe men Indien de christelijke moraal ooit bedoeld was geweest om de heersende klasse te beschermen, dan zou de Hei land nooit zijn Apostelen tussen vissers hebben gezocht of had de Kerk nooit een Don Bosco of een H. Theresia heilig verklaard. Er is ook geen enkel Russisch idee in do ganse philosophie van het communis me. In haar ontstaan is ze bourgeois. Westers materialistisch en kapitalistisch Hoe kwam ze ooit in Rusland Klaar blijkelijk door de verspreiding der idee ën door hen die de apostelen van Ma. werden. Deze verspreiding gebeurde concrete wijze gedurende den eerste wereldoorlog. Duitsland trachtte in et laatste poging om zichzelf te redd< »i Rusland naar zich toe te lokken, van i Geallieerden weg. Een middel om tl:' te doen was in Rusland een revolutie te beginnen. Met die bedoeling stompte de Duitse Generale Staf 31 revolution nairen in een spoorwegwagen, merkten hem «Extra-territoriaal» en hingen hem aan een trein die langs omwegen naar Rusland vertrok. In dezen wagen zat o a. Vladimir Ulianov (alias Nikolay Le nin) die bij zijn aankomst in Petrograd op een tank sprong en de revolutie be gon te prediken. Terwijl Generaal Lu- dendorf de positie van Lenin trachtte te rechtvaardigen, zeide hij «Door Lenin naar Rusland te zenden, laadde onze re gering een bijzondere verantwoordelijk heid op zich, maar van militair stand punt uit bezien, is deze reis volkomen gejustifieerd. Rusland moet vallen». Duitsland, dat reeds de idee van het communisme had gebaard, baarde nu ook nog de werkelijkheid ervan. In 1939 betaalde Rusland zijn schuld aan Duits land weer. toen het schandelijk verdrag tussen de nazis en de communisten werd ondertekend, waardoor de nazis in de gelegenheid werden gesteld Euro pa onder den voet te lopen en waardoor het bewijs werd geleverd dat er geen radicale tegenstelling bestaat tussen na zisme en communisme. Ter gelegenheid van de ondertekening van het pact. zei de Molotov «Fascisme is enkel een kwestie van smaak en onze vriendschap werd dooi het bloed bezegeld». Spijtig genoeg bleek dit het bloed van Polen te zijn. Nu weten we. aan de hand van buit gemaakte nazi-documenten, in het bezit van de State-Department, dat Rusland in 1940 met Duitsland wou samengaan om de Dardanellen en hot Midden-Oos ten te veroveren, en dat het in 1943 ook bereid was een afzonderlijken vrede in dien Churchill en Roosevelt zich niet accoord verklaarden met de Sovjet-in vloedsfeer in Europa. Het is een feit dat er heel wat in de philosophie van het communisme te vin den is dat anti-Russisch is in dien zin dat het Russische volk nooit atheïst is ge weest. Hun probleem was nooit het be staan of niet-bestaan van God. maar wel het conflict tussen goed en kwaad «mi zijn weerslag op de wereld. Het mate rialistisch atheïsme van het communis me is een Duits importartikel, een nefas te ideologie die op den langen duur niet beter bij de Russische ziel kan passen dan Duits bier bij de Russische maag. Het feit dat Rusland communist kon worden is op zichzelf de sterkste weei leg ging van de communistische philosophic Marx beweerde dat dit land het snelst communist zou worden, dat het hoogst geïndustrialiseerd zou zijn. want daar zou het fundamenteel conflict tussen kapitaal en arbeid ook het meest intens zijn. Maar in werkelijkheid nam het communisme een aanvang in een land dat het minst van alle geïndustriali seerd was. Zeer weinig personen zien in hoe fun damenteel de anti-these is tussen de phi losophie van den Godmens en de ideo logie van den mensgod, tussen Christus en den Anti-ohrist. Sommigen leven nog in de mening dat er een groote verschei denheid van philosophieën bestaat waar uit we nu kunnen kiezen. De reden is dat zij de ogenschijnlijke variëteit van relatieve opinies voor levenskracht aan zien. Er zijn geen duizenden opinies en op vattingen waarop we ons leven kunnen baseren, want nu zijn er enkel twee ofwel zullen de mensen zich met God verenigen of zij zullen worden ver strooid. In de eerste groep zullen de Jo den staan, de Protestanten en de Katho lieken. ieder in overeenstemming met het licht van zijn geweten, maar eens gezind over de fundamentele morele op vatting van het leven. Aan de andere zijde zullen zij staan die het geweten, de moraal, do familie, de matigheid en het recht verwerpen. Wat ook de zijde is die ge moogt kiezen, ieder heeft zijn symbool, de gebalde vuisten van Goeden Vrijdag of de biddende handen van Pa sen. Indien u verlangt de instellingen te hervormen en daarbij uw eigen nood aan hervorming vergeet, dan kiest u het symbool van de gebalde vuist, het sym bool van haat en verbittering het svm- 4

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1947 | | pagina 6