Mevr. Anna NEETHLlNfl-POHL. Een onwettelijk geknoei zonder weerga A. DE BRAUWER-DE MONT NINOVE Hllis WAM38SL&I TE NINOVE 52, DeDde*ka&i, Tel. 172 KOLENHANDEL Drie en twintigste 'Jaargang Prijs per nummer 1,25 Fr. Zondag 2 October 1949 CHRISTEN, VLAAMS EN VOLKSGEZIND WEEKBLAD VOOR HET KANTON NINOVE Postcheckrekening 1862.54 Drukker-Uitgever R. LUYSTERMANH AELTERMAN, Koepoortstraat, 10, Ninove DAVIDSFONDS - Ninoye. Eerste VOORDRACHT van het winterprogramma Zuid-Afrikaanse Voordrachtskunstenares op tournee in Vlaanderen, biedt U een avond van het zuiverste kunstgenot. DONDERDAG 13 OCTOBER 1949 te 20 uur stipt, in de zaal «ONS HUIS», Dreefstraat te Ninove. Prijzen der plaatsen - Niet-leden 25 Fr. - Leden 20 Fr. Voor het ogenblik regent het weer klach ten in de vooraanstaande Vlaamse pers over de ongehoorde laksheid en slechte wil inzake het toepassen van de taalwetten. Sedert maanden reeds en nu onlangs nog schreven wij bijdragen dienaangaande in onze dag bladen. Tegen de misbruiken in gerecht, leger, ad ministratie en onderwijs, die reeds vóór jaren werden aangeklaagd, moet punt voor punt in het jaar 1 nog even verwoed worden op getreden. F.r valt niet te versagen. Vooral in het onderwijs kunnen de toe standen niet langer geduld worden Eén jaar vóór de bevrijding, 111 1943, waren er ongeveer 24.000 Vlaamse kleuters en leer plichtige kirideren meer in Vlaamse klassen, waaronder 14.000 meer voor Groot-Brussel en 5.300 meer op de taalgrens Bij de bevrijding waren deze cijfers voor Groot-Brussel en voor de taalgrens nog merkelijk hoger, daar de geleidelijke schifting op dat ogenblik ook de vierde graadklassen had bereikt. Alles, maar absoluut alles werd evenwel vernietigd! Deze resultaten werden bereikt op grond van de wettelijke bepalingen, t.t.z. voor Groot Brussel en de taalgrens bleef de keus der ouders wet. wanneer een kind de beide lands talen sprak. Bij twijfel werd het oordeel van de jury, art 7. ingeroepen en in de hoogste instantie besliste nog de Secretaris-Generaal. Niets, maar absoluut niets was bereikt buiten de wet Eén jair na de bevrijding vonden Vlaams- hatende autoriteiten, van alle pluimage, het middel door hun onwettelijk gedoe, alle re sultaten stuk te slaan. Uit di- officiële statistieken blijkt, dat de bevolking van de Vlaamse Kindertuinen de 31-12-1945, 0,4 r; lager was dan in 1932, toen we de Taalwet op het Lager Onderwijs ver overden. Sindsdien boeken we gestadig ach teruitgang. Dat schandaal moet eindigen. Er bestaan transmutieklassen. ja, maar er wordt getransmutteerd in omgekeerde rich ting Vlaamse kinderen worden in zuike klassen ingedeeld. Hier kan men boerenbe drog vaststellen op grote schaal. De ongehoorde aantrekkingskracht van de Brusselse Franse scholen op een vijftigtal randgemeenten wordt met de dag sterker jaarlijks worden er duizenden Vlaamse kin deren in Franse lagere, technische en middel bare scholen ondergebracht. Vlaamse klassen worden niet opgericht, ge saboteerd of eenvoudig afgeschaft in sommige taalgrensgemeenten... enz... enz. We hebben^eze onwettelijke toestanden reeds aangeklaagd in pers en in de Kamer debatten. We komen er met klem op terug omdat het hier niet alleen gaat om een ver dringen van Vlaams kultuurgoed, een onge wettigd verschuiven van de taalgrens, een denationaliseren van onze jeugd Het gaat hier ook om een paedagogische misgreep, waardoor jaarlijks duizenden jonge mensen de samenleving worden ingeduwd met een verminkte opvoeding waarvan ze heel hun leven de noodlottige gevolgen zullen voelen. Deze jongens en meisjes zijn tenslotte uitge groeid tot mensen die nooit tot het volle ren dement van hun vermogens zullen geraken, noch ten bate van zichzelf, noch ten bate van 's lands kultureel of économisch leven. Dat de fanatieke patriotards dit eerst grondig herkauwen alvorens mensen die eerlijk op de bres staan voor zuivere toestanden op taal gebied in het onderwijs dood te verven voor slechte vaderlanders. De oorzaken waardoor wetten die reeds in 1932 het daglicht zagen en die, ons inziens, op zichzelf beschouwd niet zó onvolmaakt zijn als men dit wel eens wil voorstellen, toch zo ellendig slecht hun toepassing vinden heb ben we reeds breedvoerig behandeld in voor gaande bijdragen. Op een speciaal aspect willen we heden de aandacht vestigen. We draaien in een vicieuse kringloop rond We hebben enerzijds het publiek waarvoor die wetten bestemd zijn de ouders der kin deren die de keuze der school moeten doen. Zijn deze wel voldoende Vlaams-voelend op gevoed Zijn ze dusdanig ontwikkeld dat ze de paedagogische en nationale waarde van de taalwetgeving op het onderwijs kunnen vat ten Leven ze midden een volk waarvan de leidende standen in die zaken het goede voor beeld geven Leven ze in een midden waar het ontspanningsleven, de kuituuruitingen voldoende hun volksaard voeden Gaat niet van hun omgeving de roep uit dat hun kin deren zonder een verfranste opvoeding geen baantje zullen kunnen veroveren Stellen ze, onder de gegeven omstandigheden niet alles in hét werk om hun kinderen in Franse klas sen onder te brengen of in scholen waar, meer dan wettelijk toegelaten is, vakken in de Franse taal verstrekt worden Oefenen ze, door deze bij volksmensen begrijpelijke drang geen drukking uit op de schoolhoof den Deze geven toe omwille van liet bevol kingscijfer van hun scholen, zodat in feite het werk -van schoolinspectie en taalcommis sie onderschept wordt. We hebben anderzijds het bestuurlijk ap paraat die deze druk in de verkeerde rich ting van het slechtopgevoede volk voelt en niet krachtdadig genoeg optreedt, zodat dui- zende Vlaamse kinderen in verkeerde scholen terecht komen, gedenationaliseerd worden, nooit laams zullen leren voelen, kinema's en schouwburgen zullen opzoeken die niet passen bij de oorspronkelijke aard en zeden, waardoor deze ontspanningsgelegenheden zullen bloeien en zich vermenigvuldigen en de vicieuse kringloop is gesloten en gaat steeds door. O. we weten zeer goed dat we hier slechts een aspect van het probleem voorbrengen! We wensen in geen geval het bestuurlijk appa raat te verontschuldigen want we kennen be ter dan wie ook de franskiljonse corruptie die in ministeries, inspectiediensten en ge meentebesturen de plak zwaait en die maar al te graag zien dat de bestaande toestanden zich bestendigen. We wensen ook niet te ontkennen dat het een schande blijft dat, eens de waarde en de rechtvaardigheid van een zaak erkend en in een wet vastgelegd, er nog drukking, van waar ze ook moet komen, nodig is om de toe passing van die wet te verzekeren. Maar we willen inzonderlijk op dat speci fieke aspect van het taalprobleem de aan dacht trekken. 1 Omdat het nergens, of zeer terloops en onvoldoende wordt aangeraakt. 2) Omdat we overtuigd zijn dat, indien de strijd om de toepassing van de taalwetten niet alleen gevoerd was geworden door de hoge Vlaamse, intellectuele kringen, maar in dien ook de vaders en de moeders van de leer lingen in kwestie tot op die hoogte ontvoogd en opgevoed waren geweest om de gepaste scholen voor hun kroost werkelijk te wensen, het niet zou nodig geweest zijn dat nog in het jaar 1949 de Heer Huysmans, Minister van Openbaar Onderwijs, zelf verplicht was te bekennen dat de toestanden op dat gebied erbarmelijk zijn. 3) Omdat in de uitvoeringsmodaliteiten van de taalwetten met dit aspect klaarblijkelijk geen rekening wordt gehouden, daar men als grond, als uitgangspunt, de door het school hoofd gecontroleerde verklaring van het ge zinshoofd neemt, basis die, zoals we zagen, niet de minste waarborg biedt. Lezers vragen ons naar verweermiddelen en voorstellen. Goed zo We beloven U deze in een volgende bij drage. Albert Vanden Berghe, Volksvertegenwoordiger. Lie. Paed. Wet. De heer KAREL FRANSMAN, Volksvertegenwoordiger zal ZIT DAG houden, ten zijnen huize, Beverstraat, 9, iedere DINSDAG van 10 tot 12 uur. ALLE SOORTEN KOLEN, ALLE SOORTEN ANTHRACIETEN, ONMIDDELLIJK BESCHIKBAAR Ontspanning voor de Zieken Toen Prinses A. de Merode vóór enige maan den op rondreis vertoefde in sanatoria, zie kenhuizen en andere instellingen van dien aard. werd zij zodanig door het leed en de geestelijke miserie der ongeneeslijke getrof fen. dat zij geen ogenblik aarzelde om de leiding in handen te nemen van het Werk voor Ontspanning in de Sanatoria en zieken huizen li van ons land. Men moet werkelijk niet het bestaan van die verongelijkten des levens vertrouwd zijn, om zich maar enigszins te kunnen voorstellen welke diepe afgronden en welke angswekken- de kloven in de harten van die mensen ont staan zijn. Wanneer men gezond is en dag-in, dag-uit zijn taak te midden van het leven kan volbrengen, is men eerder geneigd om aan kleuriger dingen te denken dan tering, kan ker, zenuwaanvallen, verminktheid, gebrek kigheid. lamheid en die duizend-en-één pla gen die altijd weer hun tol van zovele enke lingen jmen opeisen. Men huivert wanneer men die gesel in zijn nabijheid weet en men buigt zich liever over allerlei dingen welke met de ziekte geen uitstaans hebben. Men vergeet echter één zaak zij die ergens in een ziekenhuis ondergebracht zijn hebben on danks alles zoveel recht op het leven als de gezonden recht op naastenliefde, recht op hoop van beterschap, recht op de kleine ge neugten die aan ieder bestaan, zelfs aan het hardste, nog enige blijde uitzichten kunnen verschaffen De werkelijkheid is helaas ge heel anders vele zieken zien zich langzaam aan alles ontzegd, hun toestand wordt steeds slechter, hun ziekte blijft aanslepen, de fa milie of de naastbestaanden of de vroegere vrienden blijven stilaan weg, daarna volgt de vereenzaming in haar bitterste aspecten, de zieke begint zijn moed te verliezen, dieper en dieper graven de wonden der ontgooche ling en ten laatste blijft er alleen nog een wrak over dat zich volkomen verlaten weet, niets meer te verwachten heeft, alle morele gronden verliest en dan maar de ziekte laai gedijen. Zo is er niet één, maar zijn er tien tallen. honderdtallen Zij zijn de levende belichaming van de geestelijke krachten en daardoor in hoofdzaak de ondergang van het lichaam. Het is onnodig hier verder de aandacht op te vestigen, ieder rechtgeaard mens zal zon der veel moeite kunnen begrijpen, dat het bestaan dier zieken hartverscheurend is en dat het een eerste menselijke plicht is in de mate van het mogelijke er toe bij te dragen om het genadeloze lot dezer getroffenen in een of ander opzicht, vooral in moreel op zicht. te verbeteren en draaglijker te maken Het is precies datgene waartoe Mevrouw de Prinses A. de Merode het voorbeeld heeft gesteld, samen met de werkgemeenschap voor kunstenaars Crescendo genaamd, die. bui ten elke politieke invloed om. haar menslie vende actie in de schoot van het Werk voor Ontspanning in de Sanatoria en Ziekenhui zen ontwikkelt. Het doel dezer organisatie ligt reeds duidelijk in haar benaming vervat ontspanning Dit wil zeggen de zieken wat blijheid brengen, ze weer vertrouwd maken met de schoonheid van het leven, ze opbeuren ze een riem onder het hart steken en ze voor al de nodige dosis optimisme schenken om hun eventueel herstel geestelijk te bevorderen Hoe doeltreffend deze actie is, kan men even toetsen aan het volgende feitenige maanden geleden werd door de groep Cres cendo een kosteloos concert gegeven in de dertig belangrijkste sana- en preventoria. Het resultaat was zo verbazingwekkend dat men onmiddellijk begreep dat dit de juiste metho de was om de toestand der zieken een gun stige wending te geven. Brieven en nog eens brieven van bedanking volgden op elkander. Van overal vroeg men dat de groep opnieuw zou komen optreden. En zelfs de geneesheren en hun assistenten waren de eersten om er op aan te dringen, zeggende, dat de ontspan ning der zieken het beste medicament is om de genezing te bevorderen. Het spreekt van zelf. dat het Werk voor Ontspanning in Sanatoria en Ziekenhuizen al het mogelijke zal doen om de ingeslagen weg te volgen en zijn prachtige, menslievende werking voort te zetten. Maar de moeilijk heden zijn legio Ieder optreden moet koste loos geschieden. Voor ieder optreden zijn kunstenaars en heel wat medewerkers nodig. Ieder optreden vergt geweldige uitgaven. Ieder optreden, elke vorm van actie brengt kosten met zich Het feit dat Prinses de Merode de leiding van dergelijke organisatie op zich ge nomen heeft, wil reeds heel wat betekenen. Maar Zij, met. de hulp van slechts enige me dewerkers. kan ook niet alles. Om dit werk van naastenliefde doeltreffend op te bouwen is er steun nodig, steun voor ieder die nog met goede wil is bezield. Daarom breng de zieken ontspanning en stort uw steungeld, in de mate van het moge lijke. op postcheckrekening nr 5574.75 van Mevrouw de Prinses A. de Merode. te Wes- terloo. Handelsregister Aalst 109& Verslag van de vergadering voor de bibliothecarissen van Oost-Vlaanderen te Aalst Ik wist niet dat boekenwurmen tot. zó een verscheiden publiek behoorden. Het waren priesters, kloosterzusters, heren en juffrou wen die aan de oproep van het Algemeen Verbond van katholieke boekerijen beant woordden... misschien waren de bibliotheca rissen ook 'n gevoelen toegedaan van qui vive en gealarmeerd door het laatste minis terieel omschrij'ven aan de burgemeesters om gemeentelijke bibliotheken op te richten. De leeszaal in de Klapstraat (rechtover het Jesuitencollege) waar de vergadering door ging is door verlichting, ruimte, meubel- en boekenkeus waarlijk een model... en gelijk al le modellen te bewonderen, niet altijd na te volgenZeer Eerw. Heer Kanunnik Baers, bestuurder van A.V.K.B. opende de zitting met een vroorn gebed en 'n welkomwoord. Daarna bracht hij de toehoorders in kennis met het omschrijven van den heer Blum, Di- recteor Generaal bij het Ministerie van Open baar Onderwijs, aan alle burgemeesters en gemeenteraden van het land. Om niet te verwarren, wat mogelijk is we gens de onvolledigheid van het rondschrijven: de gemeente kan en mag zelf bibliotheken in richten. maar ook kan en mag de vrije biblio theken aannemen, zegt spreker. Deze aanne ming geschiedt ofwel in een zitting van den gemeenteraad, waar beslist wordt tot aanne ming op grond van art. 2 tot 5 van de wet, ofwel door een contract tussen gemeenteraad en boekerij. - In dit contract verbindt zich de gemeente tot het geven ener toelage en even tueel ook ener wedde aan de bibliothecaris tevens wordt een lokaal ter beschikking ge steld. De gemeente laat zich dan in den be heerraad van de boekerij door één persoon vertegenwoordigen, die nazicht houdt over het aanwenden van de toelage. Zo werd de sirene over het omschrijven afgelegd en zal er tenslotte in de meeste loka liteiten niets veranderen. Als tweede spreker handelde de heer Lie- kens, bibliothecaris van Mortsel, over de be ruchte recapitulatieve statistieken. - 'n Ge leerd woord waarover men vooral in de uit voerende practijk struikelt Het onvermoeide en vindingrijke A.V.K.B. heeft er echter iets op gevonden. Een nieuw uitleningsregister werd aange legd volgens het plan van het ministerie. De statistiek volgens de boeken, stond ook reeds aangeduid op de oude registers met tien deiig stelsel. De statistiek volgens de lezer is echter nieuw. Als nu een boek wordt inge schreven. zal de bibliothecaris er voor zorgen vóór het nummer van de lezer (volgens le- zerskaart) te vermelden naar gelang het ge val H heer D dame K knapen B bakvis J jongen M meisje. B.v. H163 leende boek 1064 aan de biblio theek. De maandstatistieken worden afgeslo ten op het. einde van het registerblad omwille van het volledig honderdtal. Bij optelling weet men dan aanstonds of het heren, dames enz. geldt. De Heer Liekens evenals E.H. Baers kregen een welverdiend applaus voor hun verlich tende toelichting. Ais derde en laatste was de heer Paul Har dy ingeschreven, die bepaaldelijk sprak over de roman, lectuur van onzen tijd Romanlec tuur moet vormend zijn al zijn er ook een aantal goede ontspanningsromans in het genre van de co-bov- en detectieveromans. In de keuze van de romans dringt het Mi nisterie aan op onze nationale auteurs. Om wille van de algemeen menselijke waarde van hun werk, dit is volwaardig litterair en in zedelijk opzicht betrouwbaar, vernoemde hij vooral Van Hemeldonck, Demets, Depauw, Ingebram en Bosvogel. In de reeksuitgaven staan vooral de Juwe- lenserie. de Feniksreeks en «Die poorte goed gekwotteerd. Deze spreekbeurt, keurig gedaan en door een vakman werd gevolgd door een geanimeerde discussie over de zo genaamde schoolbibliotheken tdie nadelig zijn voor de openbare boekerijen) over de ver dienstelijke. maar soms te veel eisende om zendbrieven van het provinciaal gouverne ment. Een iijst met denderata, ondertekend door enkele aanwezige bibliothecarissen zal door bemiddeling van het A.V.K.B. aan het provinciaal gouvernement worden overge maakt. De bijzonderste opmerkingen waren aanvraag om de boeken van de keurboekerij niet afzonderlijk te moeten optellen even eens het laten wegvallen van afzonderlijk re gister voor de jeugd een wenk nopens de schoolbibliotheken die niet altijd op de hoogte zijn van hun zending. Met een tot volgend jaar werd deze wel geslaagde vergadering beëindigd. D.M. GEVELSTENEN «Sas» - «Cobricam» - «Nieuvvpoort» - «Kesselt» in alle soorten en alle formaten. CERABOS vloertegels in 8 I /2 x 1 7 - 17 x 17 en 25 x 25 cm. «WASSERBILLIG» ceramiektegels 10x1 Oen 15x15 vanaf 150 Fr. CHROMOLITH kunstgevelbezetting in alle kleuren. SILEXORE vochtwerende verf voor binnen- en buitenmuren. IN UITSLUITEND ALLEENVERKOOP BIJ OUD STRIJDERSPLAATS, nr 19 TEL. nr 5 ETERNIT - ELO - ETERNIT EMAILLE - FAIENCEN DAKPANNEN Potte'berg en Sterreberg Denderklok

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1949 | | pagina 1