ZOMERFEEST
NATIONALE FEESTDAG
behoudt hoge actualiteit
Door de Periscoop
in het College, van 13 tot 21 Oogst 1955
Negen en twintigste jaargang
Prijs per nummer 1,50 Fr.
Zondag 17 Juli 1955
CHRISTEN, VLAAMS EN VOLKSGEZIND WEEKBLAD VOOR HET KANTON NINOVE
Postcheckrekening 1862.54
Drukker-Uitgever R. LUYSTERMAN-HAELTERMAN, Koepoortstraat, 10, Ninove
Handelsregister Aalst 1093
Onderwijsinstituut H.H. Harten, Ninove
ZONDAG 17 JULI 1955
Te 14.30 u. Optocht
GYMNASTIEK - KOREN - ZOhAERDEFILE
In de voormiddag te 10.30 u., match NETBAL
De massale, allesoverrompeiende betoging
van Brussel is ONZE FIERHEID EN ONZE
TROTS.
Zij heeft aangetoond dat de katholieken
in dit land niet versagen, derwijze wederaan-
knopend bij de schoosste tradities uit ons
verleden. Er mocht verwacht worden dat, na
de beroerde weken, gekenmerkt door talrijke
en heftige incidenten, na de eerste betoging
te Brussel en de massale betogingen te Ant
werpen, Gent, Oostende, Hasselt, Luik en
op vele andere plaatsen, het katholiek ge
weten tot een toestand van berusting zou
gekomen zijn. Niets blijkt minder waar te
zijn. Het is onze mensen hoogste ernst en
moesten bepaalde leiders de strijd verzaken,
dan zou dit het einde van hun politiek leven
betekenen.
De Brusselse betoging heeft nogmaals be
wezen dat de regering Van Acker er in ge
slaagd is, na twee wereldoorlogen die de
landsburgers samensnoerden, na de onnoeme
lijke offers, niet het minst van zovele ka
tholieken in de jongste wereldoorlog, de
volksverdeeldheid te bewerkstelligen. Zij
heeft echter tevens bewezen dat de meer
derheid van het land de politiek van de re
gering hartsgrondig afkeurt.
Het kan niet geloochend worden dat deze
betoging in binnen- en ook in het buitenland
een enorme indruk verwekt heeft. Brussel
was nooit het toneel van dergelijke mani
festatie. En in deze manifestatie stapten alle
vrijheids- en ordelievende burgers van
Vlaanderen en Wallonië op.
21 JULI
De buitenlandse pers heeft door het zenden
van talrijke eigen verslaggevers een duide
lijk beeld gekregen van het aanzienlijke, het
ongenadige verzet tegen de discriminatiepo-
iitiek van de scctaire regering.
Wij mogen ons met de hoop vleien dat de
betekenis van de betoging ook aan hoger
hand niet ontsnapt is. Het is immers duide
lijk dat de samenstelling van het Parlement
niet meer beanwoordt aan de werkelijke
meerderheid, die zich rond het schoolvraag-
stuk gevormd heeft.
Niemand gelooft nog in de politieke krin
gen dat de regering Van Acker vier jaar zal
standhouden. Op haar anti-kathclieke poli
tiek na, is zij over alle andere kwesties die
per verdeeld dan uit de parlementaire ver
slagen blijkt. Het is met een zucht van ver
lichting dat dhr Van Acker de Kamer met
vacantia heeft zien gaan en de Senaat zijn
werkzaamheden ziet beëindigen. Maar na het
parlementair reces zal de verdeeldheid on
der de regeringspartners duidelijker dan ooit
naar voren treden en wij twijfelen er niet
aan dat tijdens de volgende parlementaire
zittijd dhr Van Acker en zijn deelgenoten
in de regering tot aftreden zullen gedwongen
worden.
Dan zal e,r slechts één oplossing mogelijk
zijn. De Koning zal de regeringscarentie
moeten besluiten met de ontbinding van het
Parlement en het uitschrijven van nieuwe
verkiezingen. Dit is de diepe les van de ma-
nifstatie te Brussel
Op 21 Juli wordt de Nationale Feestdag
gevierd. Deze viering beperkt zich doorgaans
in ons land tot de traditionele Te Deums. de
troepenschouw door de Koning, de uitrei
king an eretekens en optochten van vader
landse verenigingen. In Frankrijk daarente
gen is de nationale feestdag van 14 Juli een
volksfeest bij uitstek.
Van waar dit verschil? Wij menen dat het
toe te schrijven is aan de onkunde van vele
landgenoten over de betekenis van 21 Juli.
Onze nations,le feestdag werd op die datum
gesteld omdat op 21 Juli 1831 Leopold I, de
grondvester van onze dynastie, met de ko
ninklijke waardigheid en macht bekleed werd
en de grondwettelijke eed aflegde.
Wij begrijpen dat deze plechtigheid er niet
naar is om de volksvreugde hoog op te drij
ven. maar het is niet alleen de kroning van
Leopold I. die alsdan herdacht wordt, het
zijn de gebeurtenissen die aanleiding gaven
tot de oprichting van de Belgische Staat als
grondwettelijk koninkrijk, hel zijn de feiten
die onze voorouders in de Septemberdagen
van het jaar 1830 naar de wapens deden
grijpen om 's Lands Zelfstandigheid te ves
tigen.
In dit licht bekeken, krijgt 21 Juli een gro
te betekenis, vooral in het huidig tijdsgebeu
ren.
Het Verenigde Koninkrijk der Nederlanden
zoals dit ontstaan was als gevolg van de ne
derlaag van Napoleon, kende niet de grond
wettelijke vrijheden, zoals deze thans erkend
worden in alle vrije landen. Het koninkrijk
werd practisch nog in absolute zin geregeerd
door koning Willem. Het was een gemilderd
teruggrijpen naar het «Ancien Régime».
Wij beweren niet dat Koning Willem van
Oranje geen merkwaardige verwezenlijkin
gen bewerkt heeft in de Zuidelijke Neder
landen, ons vaderland. Deze hervormingen
waren echter van economische aard en be
troffen de oprichting van grote nijverheids
concerns en het bankwezen. Zij spraken nie.
tot de volksziel.
Wat echter wèl tot de volksziel sprak, was
van de ene kant, in Wallonië, een zekere ma
te van taaldwang die uitgeoefend werd, en
in de ganse Zuidelijke Nederlanden het ont
breken van SCHOOLVRIJHEID.
Op onderwijsgebied ging Koning Willem
te werk als een dictator. Wij beweren niet
dal zijn inzichten op zichzelf verkeerd wa
ren de bevordering van de intellectuele
standing en van het onderricht van het volks
kind, in een periode dat de meerderheid van
onze landgenoten ongeletterd was.
Maar waar Koning Willem faalde, het was
in de middelen aangewend om zijn doel te
bereiken. Hij vestigde de STAATSDWANG
IN ONDERWIJSAANGELEGENHEDEN en
erkende alleen de Staatsschool, wat onze
voorouders terecht aanzagen als een gewe
tensdwang.
Na de scheiding tussen Nederland en Bel
gië was een van de eerste en voornaamste
taken van de Grondwettelijke Vergadering
te Brussel dan ook de vrijheid van onderwijs
in de Grondwet op te nemen en deze vrij
heid werd gedurende lange jaren na de Bel
gische revolutie van overheidswege geïnter
preteerd als zijnde de erkenning dat de op
richting van scholen.
Aan deze feitelijke toestand werd herhaal
delijk herinnerd naar aanleiding van het be
ruchte document 217. het ontwerp Collard tot
regeling van het onderwijs.
In zijn eerste artikel «De Staat richt be-
waarschoolonderwijs, lager onderwijs, secun
dair onderwijs, normaalonderwijs en tech
nisch onderwijs van de hogere graad in. Dit
onderwijs wordt op rijkskosten gegeven»,
wijkt het wetsvoorstel Collard totaal af van
de stelling ingenomen door de grondwetge
vers en herstelt meteen, in aanzienlijke en
overdreven mate, de toestand die het Ver
enigd Koninkrijk kenmerkte en aanleiding
gaf tot de Belgische Omwenteling.
Dit is tevens de hoofdzakelijke reden van
het onverbiddelijk verzet van het katholieke
en vrijheidslievende gedeelte van de bevol
king tegen het ontwerp Collard GEEN
STAATSMONOPOLIE. GEEN STAATS
DWANG.
De minister van Openbaar Onderwijs en
de leden van de regering voorgezeten door
de heer Van Acker reiken practisch de hand
aan de absolute monarch, Koning Willem.
Zij huldigen hetzelfde despotisme. Zij plegen
een aanslag op de grondwettelijke vrijheden.
Zij interpreteren de Grondwet ten gerieve
van hun anti-katholiek sectarisme.
De triomfantelijke betoging van verzet van
do vorige Zondag betekent dan ook geen
eindpunt, maar is slechts de glansrijke be
kroning van de eerste faze van het verzet.
De strijd wordt voortgezet, HARDNEKKIG
VERBETEN, ONGENADIG. Zoals onze va
deren triomfeerden van het despotisme van
Koning Willem, zo zal onze generatie triom
feren van het despotisme der linkse partijen,
broederlijk verenigd om aan het katholiek
onderwijs de dolksteek toe te brengen.
De grote manifestatie van Brussel is ach
ter de rug.
Ik weet niet waar de generale staf van de
bende Collard vergaderd was. Hij zal wel
in grote spanning het verloop der manifes
tatie gevolgd hebben om tot de gevolgtrek
king te komenwij hebben ons mispaktons
optreden is te vroeg gekomen en te brutaal
geweest. Het christendom is in de diepe la
gen van ons volk niet zo verwaterd als wij
dachten. Wij zijn verloren.
En ze zijn verloren. Het staat van nu af
vast dat ze met de eerstvolgende verkiezin
gen een davering krijgen die lang in hun
ribben zal hangen.
Dat wil niet zeggen dat ze zich niet voort
zuilen weren tot ae laatste dag van hun wet
telijk mandaat,
Ze zullen er alles op zetten om zoveel mo
gelijk schade te doen aan de christelijke in
stellingen en hun drogredenen voort de we
reld insturen om eenvoudige mensen te mis
leiden. Ze zullen drukking uitoefenen op de
ouders om zoveel kinderen mogelijk uit de
christen school te trekken.
Ze hebben verstand vanpropaganda voeren.
Ze zullen uitpakken niet met principes. Kin
deren ronselen langs invloedrijke personen
om. die zullen gaan vragen om hun dat
plezier te doen Niet dat ze tegen de gods
dienst zijn. niet dat ze de christen moraal
willen uitmoorden. Neen zij zijn zelf «chris
ten». Maar ze moeten zekere invloedrijke
mensen plezier doen om zelf een plezier ge
daan te krijgen en als iemand hun dat ple
zier doet, mogen ze dan ook spreken als ze
eens moeten plezier gedaan worden...
Ze zullen ook uitpakken met de stoffelijke
belangen Wie een officiële betrekking wil
krijgen moet uit de officiële school komen
De Katholieke school biedt geen toekomst
aanMensen die zouden geneigd zijn hun
handelwijze te schikken naar de berekening
van het stoffelijk belang zullen best doen
twee maal te rekenen.
Nog twee jaar en ze vliegen, er af.
Wie zijn eigen kamp zal ontvlucht zijn
en naar de vijand overgelopen omwille van
de toekomstder kinderen, zal op 't zwart
boekje staan en de toekomstmogelijkheden
van eigen kinderen hebben geschaad. Zij
stampen nu alles vol met hun créaturen.
Daarna zal het evenwicht moeten hersteld
worden...
Wie nu de christelijke opvoeding van zijn
kind offert aan een stuk brood in de toekomst
loopt groot gevaar alles kwijt te zijn.
De christen school ronselt niet. Zij is de
aangepaste school voor kinderen van chris
ten mensen die hun kinderen willen tot
christen mensen opleiden. Zij verlangt niet
dat kinderen die opgekweekt worden zonder
godsdienst en buiten de chiistelijke moraal
de atmosfeer van de christen school komen
bederven. De onzijdige school bestaat niet.
Moest ze bestaan ze zou niet deugen. Er zijn
geen onzijdige mensen.
Al wat moet groeien, ontwikkelen en le
ven, moet in zijn aangepast midden geplaatst
zijn of het verdwijnt en sterft.
Zeevis leeft in zeewater en sterft in ri
vierwater. Zoetwatervis komt om in zeewa
ter. Paling leeft in rivierwater zet hem in
een. bak rnet regenwater en hij sterft.
Rendieren en ijsberen leven in de pool
streek en voelen zich niet thuis aan de eve
naar.
De natuur heeft hare onverbiddellijke wet
tenwie ze over het hoofd ziet moet het ont
gelden. De natuurwet bestaat ook voor de
mens. Het lichaam van de mens voelt zich
lekker in eigen midden en het morele leven
van de mens kan maar gezond zijn in eigen
moreel milieu.
Christen mens, vergeet het niet
Senator Missiaen raaskalt
Senator Missiaen staat voor de vrij lastige
karwei wekelijks een hoofdartikel in «Voor
uit» te wijden aan het schoolvraagstuk en,
tegen alle hoop in, te trachten de arbeiders
massa warm te maken voor politieke doel
einden, die niets met de sociale vooruitgang
te stellen hebben en waarvan de agitatie
moet toelaten deze sociale eisen onder de
korenmaat te houden.
Dhr Missiaen neemt dan ook zijn toevlucht
tot praatjes die hij zich wel zal hoeden in
de Senaat naar voren te brengen. Aldus
schrijft de man «Het is een onomstootbaar
feit, dat de clericalen nooit uit eerbied voor
dit principe (van de schoolvrijheid, red.) een
officiële school hebben geopend. En nu die
vaste wil bestaat, in werkelijkheid dit prin
cipe voor iedereen te verwezenlijken, voelen
ze zich in hun vrijheid bedreigd. Ze willen
voort van «hun» vrijheid gebruik maken er.
de vrijheid der andersdenkenden beletten
Door «clericalen» bedoelt dhr Missiaen de
christelijke afgevaardigden in Kamer en Se
naat en de gewezen katholieke ministers,
want de man verwacht er zich toch niet aan
dat de katholieken ook nog de oprichting van
scholen voor andersdenkenden zouden bekos
tigen
Tijdens de homogene regering heeft dhr
Harmei officiële scholen geopend en de bouw
werven opgericht van de officiële scholen,
die nadien door de linkse ministers ingehul
digd werden en in de socialistische pers be
zongen werden als veroveringen van de niet-
kathoüeken. Het enige verwijt dat we wel
licht aan oud-minister Harmei kunnen ma
ken, is dat hij teveel aandacht besteed heeft
aan de officiële school en te dikwijls hulde
bracht aan het officieel onderwijs, wat voor
zeker tal van katholieke ouders beinvloed
heeft bij de schoolkeuze voor hun kinderen.
Het is echter onzin te verklaren dat de
katholieken andermans vrijheid zouden wil
len beknotten. Geen enkele katholieK denkt
er aan de socialisten te verhinderen socialis
tische scholen op te richten. Geen enkele ka
tholiek denkt er aan deze scholen de toela
gen te ontzeggen, die de katholieken voor
het katholiek onderwijs opeisen. De waar
heid is echter dat geen enkele anti-katholiek
er aan denkt scholen op te richten. Hun doel
is, naar het woord van dhr Collard. de offi
ciële scholen te vermenigvuldigen om er so
cialistische steunpunten van te maken, het
oprichten van een net van niet-katholieke
scholen, volledig betaald door Vadertje Staat
met de belastingen van alle medeburgers,
terwijl, zoals het uitgedrukt staat in de me
morie van toelichting van het ontwerp Col
lard «de kosten dezer (d.i. van de katholieke
scholen, red.) ten laste komen van degenen
die ze oprichten
De Achillespees
van de regering
In de regeringsverklaring werd de nadruk
gelegd op de belofte dat er geen nieuwe be
lastingen zouden ingevoerd worden. Deze
verzekering bewees reeds dat dhr Van Acker
overtuigd was, want hoe kan men zeggen
«geen nieuwe belastingen», wanneer men
werkelijk vreest het hoofd te moeten bieden
aan een rampzalige toestand, erfenis van de
vorige regering'' De parlementaire debatten
hebben achteraf overigens aangetoond dat
die einventariskwestie» een politieke truc
was en de minister van Financiën roemde in
zijn prospectussen ten gerieve van de bui
tenlandse bankiers de degelijkheid van het
financieel beleid tijdens de homogene re
gering.
Wat is er echter van de belofte van geen
nieuwe belastingen te heffen overgebleven?
De gewezen eerste-ministers Van Houtte en
Duvieusart hebben het, met aanhaling van
een indrukwekkend feitenmateriaal, in de
Senaat aangetoond.
Geen nieuwe belastingen? Er zijn
1) de verhoogde deeiem op de omzetbe
lasting. die een verzwaarde last voor de Bel
gische huishouding betekent van 2.300.000.000
tot 2.400.000.000 fr per jaar;
2) de bestendiging van de tijdelijke ver
hoogde belasting op de benzine, die doorge
voerd werd om aan de buitengewone delen-
siekosten na het uitbreken van de Koreaanse
oorlog het hoofd te kunnen bieden;
3) de verhoging met 1% van de bijdrage
voor de maatschappelijke zekerheid betekent
een reusachtige parafiseale last;
4) de taks op het slachten werd verdrie
dubbeld zij moet voortaan 600 millioen op
brengen in plaats van 200 tot 250 millioen
5) het verminderd tarief op eerstleverin-
gen werd afgeschaft
6) de omzetbelasting op de invoer werd
opgevoerd
7) de kadastrale herziening zal aanzien
lijke verhoogde fiscale ontvangsten voor ge
volg hebben.
Dit alles in 'a periode van economische hoog
conjunctuur. die 'n aanzienlijke vermindering
van 't aantal werklozen voor gevolg heeft ge
had en meteen een aanzienlijke verminde
ring van de desbetreffende staatsuitgaven.
(Varvolg op het tweede blad)
INLICHTINGEN BIJ:
de heer Henri Van Maldergem, Oudstrijdersplaats, 10 - Ninove.
de heer Paul Luysterman, Graanmarkt, 37, Ninove - Tel. 327.27.
De Dender klok
Wij versagen niet!
Actualiteiten...
8' Handelsfoor van Ninove
