VOCALE KUNSTAVOND
VOORUITSTREVENDHEID
4*
Door de Periscoop
ACTUALITEITEN
Eén en dertigste Jaargang
Prtjs per nummer 1,50 Fr.
Zondag 3 februari i957
Postcheckrekening 4786.85
KRISTEN, VLAAMS EN VOLKSGEZIND WEEKBLAD VOOR HET KANTON NINOVE
Drukker-Uitgever Paul LUYSTERMAN-JACOBS, Koepoortstraat 10 - Ninove
Telefoon 327.27
Bond van Oudleerlingen ZONDAG 10 FEBRUARI 1957
en Vrienden van het College te 7 uur zeer stipt
in de feestzaal van het Sint-Aloysiuscollege
Het gemengd koor "St. GREGORIUS uit Wetteren, ge
klasseerd in eredivisie, zal onder leiding van dhr. Robert Mager-
man, met aan het klavier dhr Karei Magerman, een uitzonder
lijk programma ten beste geven.- 50 uitvoerders.
Een toespraak door Zeereerwaarde Heer Principaal is even
eens voorzien en deze enige avond wordt besloten met een GE
ZELLIG SAMENZIJN.
Deelname in de onkosten fr. 10 Gezinskaarten aan fr. 25.
PROGRAMMA
EERSTE DEEL
1) Sanctus en Benedictus uit de mis «Salve Regina»
2) Panis Angelicus
3\ Ave Maria
4) Oud Kerstlied, bewerkt door
5) 't Kerkske van te Lande
6) Siembaba
7) 't Vrouwke is poeske kwijt
8) Vaarwel mijn broeder
9 Gods Ere
TWEEDE DEEL
1) Waasland
2) Hoort, 't is de wind
3) De Averulle
4). De Kobbe
5) Serenade van een Landsknecht
6) O mijn Kempen
7) Mijn handen gevouwen
8) Tinneke van Heule
9) Ossewa, bewerkt door
101 Were Di
J.G E. Stehle
C. Franck
Arcadelt
H. Lippens
A. De Boeck
M. De Jong
W. A. Mozart
H. Welraet
L. von Beethoven
F. Van Durme
R. Ghesquiere
R. Ghesquiere
R. Ghesquiere
O. Lassus
A. Preud-homme
M. Veremans
E. Hullebroeck
C. Van Den Abeele
A. Preud'homme
Van haar stichting af en tot nu toe
werd aan het adres van de CVP zeer
veel kritiek uitgeoefend. Een zeer alge
meen verspreid verwijt dat men haar
toestuurt is haar gebrek aan kordaat
heid, durf. soepelheid en vooruitstre
vendheid. Vooral tijdens en na de ver
kiezingen van 1954, zijn van alle zijden
en het meest nog vanwege haar eigen
kiezerskorps scherpe kritieken geuit
geworden omtrent haar 4 jaar lang ho
mogeen bewind.
Deze afkeurende houding, die het ge
volg was van een diepe ontgoocheling,
vindt men zeker het sterkst terug onder
de jeugd. Sommige groepen vooral
studentenmiddens zijn hoegenaamd
niet meer te spreken over de CVP. Het
is zelfs zover gekomen, dat men zich
in die middens om zo te zeggen belache
lijk aanstelt, wanneer men het ook maar
aandurft de CVP te verdedigen of haar
handelwijze goed te keuren. Meestal
krijgt men dan te horen, dat men een
slecht Vlaming is, of iets in die aard.
Het baart dan ook geen verwondering
meer als men verneemt dat deze zelfde
jongelui beslist zijn in de volgende ver
kiezingen er moge gebeuren wat wil
zeker hun stem niet te verspelen aan
de CVP, maar wel aan de eerste de bes
te scheurpartij met een radikaal vlaams-
nationaal programma.
En dit alles omdat de jeugd niet houdt
van kompromissen, van halve oplo^ 111-
gen; omdat de jeugd radikaal is en v
uitstrevend De CVP moest radikaai
geweest zijn in de Koningskwestie, in
de Schoolkwestie, inzake oplossing der
repressie, wat betreft benoemingen en
nog zovele andere dingen...
Het is hier hoegenaamd niet de be
doeling de natuurlijke voorliefde voor
radikale oplossingen, die aan de jeugd
eigen is te laken. En ook valt het buiten
twijfel dat in de politiek en in de CVP
niet altijd alles opperbest in orde is
wel het tegendeel.
Hoewel dit verlangen naar meer voor
uitstrevendheid zeer rechtmatig is, toch
dient er op gewezen, dat spijtig genoeg
vele jongeren zich hieromtrent een ver
keerd begrip hebben gevormd.
Ook bij onze katolieke mensen zijn
er personen die de mening toegedaan
zijn dat vooruitstrevendheid, macht en
dynamisme, synoniemen zijn van ma-
chiavellisme, demagogie en immoralisme
Vele kristenen begaan immers de gro
te vergissing de Christelijke Volksvartij
te vergelijken met haar tegenstrevers
in de politieke arena. Dikwijls zijn ze
geneigd om met bewondering op te kij-
ken naar de linkse partijen, die met een
buitengewone handigheid soms, hun
plannen weten te konsretiseren en er
bovendien nog in slagen aan het publiek
wijs te maken dat ze het land een grote
dienst hebben bewezen, terwijl in wer
kelijkheid slechts partij- of partikuliere
belangen werden gediend. Bewonderend
kijken ze op naar hen die het aandurven
alle skrupules opzij te zetten en zonder
verpinken aan de demokratie totaal
vreemde metodes aanwenden om hun
opzet te verwerkelijken.
Het ware een spijtige vergissing te
menen, dat vooruitstrevendheid voor
een partij als de CVP er in zou kunnen
bestaan de praktijken van haar tegen
strevers tot de hare te maken. Na zovele
ontgoochelingen te hebben moeten ver
duren. schijnen sommige middens toch
een voorkeur te betonen voor zulke op
vattingen.
Men redeneert dan op de volgende
wijze Tijdens de Koningskwestie
hebben de linksen, daar ze in de min
derheid waren gesteld, met geaarzeld
beroep te doen op de meest weerzin
wekkende intimidatie middelen, tot het
uiterste geweld toe. om hun wil toch
aan het land op te dringen en ze zijn
er in geslaagd waarom zouden wij op
onze beurt dan ook hetzelfde niet doen,
des te meer daar we weten het recht
aan onze kant te hebben, bv. inzake de
schoolkwestie.
Een ander voorbeeldDe linksen,
wanneer zij aan de macht zijn, maken
van de gelegenheid gretig gebruik om
op alle mogelijke posten en postjes hun
getrouwe volgelingen te kaseren, zon
der daarbij rekening te houden met be
kwaamheid, evenredigheid of andere mo
gelijke kriteria; ook de CVP zou aldus
moeten te werk gaan, beweren som
migen.
Inderdaad de CVP zou dat allemaal
kunnen nadoen zij zou zich inderdaad
kunnen aanpassen aan deze nieuwe op
vattingen over demokratie en rechtvaar
digheid, zij had tijdens de schoolstrijd
kunnen overgaan tot het ontketenen van
een straatrevolutie, enz.
Maar indien ze dan toch deze uiterst^
middelen had aangewend, zelfs om een
rechtmatige zaak te verdedigen, dan
dient het nog bewezen of ze daarmee
werkelijk de belangen van het ganse
land en van de katolieken in het bizon
der, zou hebben gediend. In ieder geval
zou de CVP, aldus handelend, mede
plichtig geworden zijn aan de aftakeling
van de demokratie, door de linkse po
litiek reeds sterk ondermijnd, en zou ze
Achiel moet volmachten hebben. Wij
weten lang dat Achiel een wonder man
is één van die mensen die overtuigd
zijn dat zij alles best weten, dat zij al
leen alles weten.
Bij de kristen mensen zijn er ook zo
typen te vinden. Bij hen is er toch nog
een mildering in hun absolutisme. Ze
delen uit overtuiging hun alweterij met
de alwetendheid van God de Vader.
Achiel erkent noch God de Vader,
noch God de Zoon noch God de H. Geest
en hij weet het allemaal alleen.
Als de CVP alleen de regering in han
den nam - wel een beetje tegen de goes
ting van sommige ondergrondse bazen -
dreigde Achiel er mede dat hij niet zou
helpen als zij er niet wijs uitgeraakten.
Telkens Achiel minister was deed hij
niets liever dan het Parlement vroeg
tijdig met verlof sturen en, als het kon,
nog wat verlof met solde bijgeven.
Maar nu wordt de politieke warboel
te groot. Achiel die alleen alles weet
moet de handen vrij hebben en zijn mou
wen kunnen opschorten tot boven de
ellebogen. De speciale machten is een
dictatuur onder een speciale naam. Ik
kan niet peinzen waarom Achiel die
nodig heeft. Hij heeft ze reeds.
Reeds enkele weken geleden heb ik
de opmerking gemaakt dat wij allemaal
van onze politieke rechten beroofd zijn.
Sinds jaren zitten die opgeborgen in de
brandkast van de politieke partij van
uw keuze. Gij hebt haar volmacht ge
geven. Als uw partij aan de regering
is, doet ze alles in uw naam. zelfs veel
dingen tegen uw goesting. Als ze in de
oppositie is, heeft ze niets te zeggen en
gij dubbel niets te zeggen en leeft gij
onder de dictatuur van de helft plus één.
Waarom moet Achiel nog meer heb
ben Droomt hij ervan dat hij als een
moderne Napoleon of 'n moderne Hitier
in twee of drie sprongen voor levenslang
de alleenheerschappij te bereiken
Achiel vraagt volmachten en de li-
in niets meer verschillen van haar te
genstrevers en zou ze ook geen zin van
bestaan meer hebben. Want waarom is
de CVP anders opgericht, dan om de
ktristelijke opvatting over de waarde
van de individuele persoonlijkheid in
het maatschappelijk verband te verdedi
gen door het in stand houden van zulk-
danig politiek regiem dat in staat is
deze opvatting ten volle te eerbiedigen.
Dit ideale regiem is ongetwijfeld de
parlementaire demokratie.
Wil de CVP dus konsekwent zijn met
haar eigen principes, dan mag ze ook
niet onder de mom van een demokra-
tische partij, diktatoriale, of gewoonweg
immorele middelen, gaan toepassen, zo
als sommige andere partijen.
Deze laatsten immers kennen slechts
één norm voor hun politieke daden ze
zijn volledig goed wanneer ze het be
lang van de partij ten goede komen, ze
zijn slecht wanneer ze nutteloos of eer
der schadelijk zijn voor de partij. Aan
haar welzijn is alles ondergeschikt.
Het spreekt vanzelf dat politieke par
tijen. waarvan de enige norm het nut
der partij is, over meer bewegingsvrij
heid beschikken in het politieke strijd
perk, en aldus langs demagogische we
gen dikwijls hun eerlijke tegenstrevers
weten te overwinnen.
De katolieken hebben echter het recht
niet de gematigdheid, de voorzichtig
heid en de wijsheid niettegenstaande
zware vergissingen waarmee de CVP
beralen, de grote kampioenen van de
vrijheid, zullen de volmachten stemmen
en Achiel zal hebben wat hij vraagt.
En ik geloof dat er onder de CVP-
politiekers die ondergrondse, waar
van hoger spraak was enkele zijn die
niet kwaad zijn omdat de zaken zo een
keer nemen.
Hoe meer grieven ze kunnen uitbaten
hoe liever.
Het huidige regiem moet een einde
nemen. Zij hebben de mensen met hun
kristen levensbeschouwing verkocht en
verraden, denkende dat niemand het
merken zou. Zij weten dat het geweten
is en dat het niet vergeten wordt. Zij
willen niet afgeven en zullen niet af
geven. Zij zullen met de aanstaande
verkiezingen de vaandeldragers zijn en
op het podium verschijnen en de vlag
gen zwaaien de Belgische als symbool
van de vrijheid, de Pauselijke als sym
bool van de godsdienst question de
se refaire une virginité in 't vlaams
kun je dat niet deftig zeggen.
Indien ze de princiepen dienden in
wier naam zij de vlaggen zwaaien, ze
zouden politiek hara-kiri doen en het
ware gebakken. Zij zijn de zandzakjes
die de ballon aan de grond houden.
Er zullen anders niet veel discours
vandoen zijn om zoveel mensen die, om
wille van de achttien maand links ge
stemd hebben maar niet omwille van
Collard en de logemannen, van richting
te doen veranderen.
Jahve maakt zich, bij monde van zijn
profeet, kwaad omdat de joden een
spreekwoord hadden dat zegde Onze
ouders hebben zure pruimen geëten en
-wij hebben slëe tanden». Elk moest
boeten voor zijn eigen kwaad.
Maar in de politiek van onze tijd is
de volksspreuk van de joden toch waar
heid. Wij moeten boeten voor misslagen
die anderen begaan hebben en die
wij niet kunnen herstellen omd^t wij
onze politieke rechten kwijt zijn
sedert haar ontstaan is opgetreden, te
bestempelen als zwakheid, konservatis-
me of gebrek aan moed. Weinige men
sen beseffen duidelijk welke verant
woordelijkheid berust op een partij die
morele deugden, als rechtvaardigheid en
eerlijkheid, wil handhaven in een pe
riode van verval der demokratie en dei-
moraliteit in het algemeen.
Aan hen die menen, dat nationale of
andere belangen beter zullen kunnen ge
diend worden door sporadisch opduiken
de radikale partijen van de linksen
zullen we maar zwijgen weze gezegd
dat deze niet de minste waarborg kun
nen bieden, zoals het verleden klaar
heeft aangetoond, voor een gezonde po
litieke aktie, juist omdat zij geen mo
rele principes aan de basis hebben.
Om ons werkelijk vooruitstrevend aan
te stellen zullen we als eerste taak, de
herwaardering van de demokratische
spelregels te bewerken, moeten op ons
nemen. En dit kan enkel gebeuren door
onze aktieve steun te verlenen
partij, die in het verleden bewezen n -u
steeds getrouw te kunnen blijven aan
haar doelstellinghet verzekeren van
het algemeen welzijn in eerbiediging
van de individuele vrijheid, dit is de
.Christelijke Volkspartij.
Dan eerst zal een duurzame basis ge
legd zijn voor de oplossing van repressie
vraagstuk. Vlaamse kwestie, schoolkwes
tie. en zovele andere problemen, die ons
Vlamingen zo nauw aan het hart liggen.
De greep naar de dictatuur
In onze vorige uitgave hebben wij de
zeer gevaarlijke aspecten belicht van
het regeringsontwerp waarbij de hef
fing op de winsten van 1956 en 1957, die
een half miljoen tebovengaan. gepaard
gaat met het toekennen van verreikende
volmachten aan de regering op velerlei
gebied, o.m. in de sociale aangelegenhe
den en inzake de sanering van de ziekte
verzekering.
Het is een greep naar de dictatuur. De
wetgevende macht van de Kamers wordt
weggenomen in aanzienlijke mate. In
levensbelangrijke aangelegenheden zal
er geregeerd worden met decreten in
plaats van met wetten en het ontwerp
voorziet niet eens dat- na een bepaalde
tijd. de regering verantwoording dient
verschuldigd te zijn aan het Parlement.
Het is dan ook vanzelfsprekend dat,
bij de behandeling in de Kamer, de op
positie het ongrondwettelijk karakter
van het ontwerp zal aanklagen.
Terwijl dit voor alle ontwerpen, die
de regering bij een van de Kamers aan-
(Vervolg op blz. 2)
i
t
De Dender klok
