De Politiek als beroep Dr. Frans HEMEKIjCKX Speciale Filmvertoning I I r I i V WOENSDAG 19 MAART Ï958 Twee en dertigste Jaargang 'ijs per Nummer 2 F Zondag 9 maart 1958 KRISTEN, VLAAMS EN VOLKSGEZIND WEEKBLAD VOOR HET KANTON NINOVE ürukkei-Uitgever Paul LUYSTERMAN-JACOBS. Koepoortstraat 10 - Nino.e Méér dan één lans werd de laatste tijden gebroken, ten voordele van het daadwerkelijk deelnemen aan de poli tiek, De overheid, zo geestelijke als we reldlijke, de pers de weekbladen even goed als de dagbladen zijn van leer getrokken tegen wat gewoonlijk wordt genoemd de onverschilligheid van het grote publiek, ten overstaan van de po litiek. Het ik trek me daar niets van aan werd zo een beetje als de vijand nummer één aangezien en wij kunnen niets anders doen dan volmondig onder schrijven dat het werkelijk uit de boze is om, in onze tijden vooral, de politiek te laten voltrekken zonder dat wij en hier bedoelen we dus iedereen er ons daadwerkelijk gaan mee bemoeien, of dan toch ten minste voor interesseren. Het is een feit dat, tot voor korte tijd, (laat ons zeggen maanden) het euvel van de onverschilligheid werd waar genomen bij dit deel van onze bevolking dat. hetzij van huis uit, hetzij door zijn sympathiën of door zijn lidmaatschap, deel uitmaakte van de CVP. Ook de an dere partijen in dit land hebben er re kening mede te houden, maar niemand zal het ontgaan dat, vooral bij ons, ge zegde onverschilligheid als een welige plant op het lichaam van de CVPpolitiek was gaan woekeren. Gelukkig is er daar in, en meer bepaald sinds de laatste poll verrichtingen in ons land, een duidelijk waar te nemen kentering ontstaan. Wij moeten tot ver in de voorbije jaren te ruggaan om bijvoorbeeld een zodanige interesse vast te stellen bij het gewone puubliek en om een zo overtalrijke op komst van polistemmers te kunnen tel len. Het zou de moeite lonen om de geschiedenis te onderzoeken van deze onverschilligheid en meer dan één factor zou verrassende dingen aan het licht hieromtrent kunnen brengen. Binnen het bestek van ons wekelijks artikel is daar aan echter niet te denken en het zal volstaan om hier even enkele opmerkin gen op te tekenen die schering en inslag vormden bij de de man in de straat Want, wanneer we ons oor te luis teren leggen aan de uitingen van het ge zond verstand van deze a man in de traatdan komen we alras tot een paar vaststellingen die, vooral voor de poli tiekers zelf, niet zo vleiend uitvallen. Een eerste vaststelling die zich opdringt is de waarlijk erbarmelijke Standing van ons parlement. Dit heeft nu juist geen belediging te zijn aan AL tfe vertegenwoordigers van het volk die zitting hebben in Kamer of Senaat, maar het is een publiek geheim dat sommige zittingen van deze beide lichamen pre cies niet als «model)) konden worden aangehaald. Een satyrisch Liad heeft op een sarcast'sche toon de vergadering van de vertegenwoordigers des volks eens «onze nationale beestenhof)) genoemd. Zover zouden we het niet wilien drijven. Maar één ditfg staat vast en dat is dat sommige zittingen die ons allemaal in het geheugen zijn gebleven eerder op twist- en scheldpartijen zijn uitgelo pen dan op het rustig en zakelijk onder zoek van 's lands welzijn. Wat de man bi de straat daarover oordeelde hoeft hier zeker niet herhaald maar met ze kerheid kunnen we zeggen dat zijn on* verschilligheid ten dele te wijten was aan de wijze waarop onze eerste burgers In den lande zich vaak hebben gedragen. Een andere vaststelling is de per soonlijke gedraging van de gekozene zelf, gedraging die aleven nefast inwerk te op de interesse die de gewone sterve ling voor hem aan de dag legde. En wij bedoelen hiermede, het absoluut ontbre ken van idealisme, van opoffering, van waarachtige vertegenwoordiging van het kiezerskorps, met daarentegen een al te uitgesproken behartiging van de per soonlijke belangen. Meer dan één voorbeeld zouden We kunnen aanhalen van politiekers die eenmaal dat ze er waren gekomen nog één zorg schenen te hebben eige.1 zaakjes te beredderen. Niemand zal be twisten dat wie polii'ek «bedrijft» er ook moet kunnen van leven. En dat onze «politiekers» nou pre 'es, omwilie van hun en ons prestige niet hoeven te le ven op een schraperige en krenterige manier, staat ook el buiten kijf. Maar dat betekent dan toch nog niet dat de politieker bekleed met een mandaat hem door het volk gegeven, dit mandaat haast uitsluitend moet gaan gebruiken we zouden liever zeggen misbruiken om zijn persoonlijke zaken en zaak jes tot een bloeiend eir.de te brengen. Cok dat heeft de man in de straat vaak kunnen opmerken en zijn natuur lijke, zijn menselijke reactie is geweest waarom zou ik me afsloven voor de po litiek. ais die politiek alleen moet dienen om aan de een of andere politieker een winstgevend baantje te bezorgen. Zoals in alles moeten we hierin rnet aan overdrijving gaan doen. Maar het staat als een paai boven water dat iemand die bekleed is met een politiek mandaat, benevens zijn rechten, ook de plichten daarvan niet uit het oog dient te verliezen. Doet hij dat wel, dan moet hij ook kunnen aannemen dat Jan-pu bliek zich maar bijster meer gaat inte resseren voor zijn karpelsprongen. Een van deze plichten is stellig het gestadig aanwezig zijn op de Kamer zittingen op de senaatsvergaderingen. Wij willen hier niet aan muggenzifterij doen en kunnen geredelijk aannemen dat er gevallen zijn en kunnen zijn waarin het bijwonen van gemelde zit tingen niet mogelijk is. Maar het «ab senteïsme» - waartegen ook alle gezond- denkende mensen zo njaaK rceda zijn opgekomen is ook een woekerplant geweest die aan de politiek reeds veel kwaad heeft berokkend en die vooral, bij sommige stemmingen, katastrofale gevolgen heeft gehad. Wij dienen hier alleen maar te herinneren aar. de afwe zigheid van zekere CVP-senatoren bij één van de laatste stemmingen, afwezig heid die het de linkse regering mogelijk heeft gemaakt haar slag thuis te halen. Wanneer we zo'n afwezigheid niet mis dadig)) mogen noemen, dun vragen wij ons af wat we onder dit woord nog die- Ren te verstaan. En het zou geen kwaad kunnen indien de ganse CVP-pers dit is ge-- makkeiijk genoeg deze heren bij na me eens gingen vernoemen. Nu vooral nu de verkiezingen van zo'n kapitaal belang zuilen zijn, nu vooral dienen wij met zekerheid het onderscheid te kun nen maken tussen politiekers die de ge dachte van het GVP-program willen die nen en deze die de politiek misbruiken als een trap naar een djob waarmede ze rustig aan de toekomst kur.'/ten den ken, althans voor een viertal jaartjes. De tijden zijn heiaas lang voorbij dat een vertegenwoordiging in 's lands bestuur als een ere-ambt werden aange zien. En daargelaten het feit dat het nodig is om iemand die z.ch wil «opof feren voor het algemeen welzijn, dege lijk en dett g te laten leven en dus def tig te betalen, kunnen wij het aileen betreuren dat er, van langs om meer, Kan worden gesproken van een politieke loopbzan 't is te zeggen van een politiek öercoc. Net zoals iemand doktoor or werktuigkundige, bediende of ingenieur wenst te worden, stellen wij met iede ogen al te veel vast dat de politiek ook wordt beschouwd als een louter beroep. Het ligt voor de hand dat op die wij.e l.ct program een absolute bijzaak wordt. Wij kennen voorbeelden te over van menseu die. van huis rit. bijvoorbeeld liberaal zijn en toch om wille var. Jut beroep naar de socialistische rangen zijn getrokken. Louter en alleen omdat er daar voor die mensen toekomst bleek te zijn. Het wil er, in dit geval, bij ons niet in dat dergelijke «vertegen woordigers)) iets anders dan hun eigen zcif en hun eigen belangen vertegen woordigen. Het program waarmede de CVP naar de eerstkomende strijd zal dienen te gaan is er een dat volks en kristelijk en vlaams is en het zal nooit of nimmer kunnen gediend worden door mensen die geen absolute dienaars van dit pro gram zullen zijn. De man in de straat, de kiezer van morgen, de jongste gebeurtenis sen zijn daarvoor een klinkend bewijs zal dit niet meer toelaten. En de hele gezond-den kende volksgemeenschap zal er voor waken dat dit dan ook op een degelijke wijze gebeure. Onze politiekers vooral de onze dienen dit niet uit liet oog te verliezen. Kolonel Nasser heeft een grote over winning behaald. Negen en negentig komma negen en negentig procent heb ben hem gelijk gegeven in Egypte en negen en negentig komma negen en tachtig procent in Syrië. Het is te veel om wel te zijn. Wie te veel bewijst, bewijst niets, beweert de wijsbegeerte... Adolf Hitler heeft nooit zo een pro cent kunnen bereiken Mussolini in zijn glorietijd ook niet en generaal Franco nog min. Nasser is naar Bagdad gaan feest vieren. De straten konden de menigte niet slikken. De soldaten hadden vrijaf gekregen, maar ze waren allemaal in de stoet. De geestdrift die er heerste was niet te beschrijven. In vroeger tijden, als de mensen nog min geieerd maar veel wijzer waren dan nu, wist de kleine man dat het niet goed is met de groten kersen te gaan eten, en ze bleven thuis. In mijn jonge tijd nog, als het leger communiqué meedeelde dat er in een bepaalde sector van het front een groot «duel d'artillerieplaats had gehad, wisten wij dat de kanonnen van beide legers wederzijds op de vijandelijke piotten hadden geschoten en als de over kant eerst moe was van schieten meldde dito-communiqué wij hebben het vijan delijk geschut tot zwijgen gebracht... -In die gezegende tijd las niet ieder een de gazet en ging niet iedereen naar het teater. De meeste mensen hadden genoeg met hun eigen zorgen en met <?igen huiselijke genoegens. De schrijver die voor het eerst een zijner werken op de planken bracht, zorgde er voor dat, mits een kleine vergoeding en een gratis toegangskaart, twee of drie dozijn men sen in dq. handen kwamen klappen. Soms betaalde de concurrentie evenveel man die kwamen fluiten. Nu bestaat dat niet meer. Al wat in 't klein gaat moet dood. De reklaam is het monopolium gewor- en van de pers en de persagentschap pen. Zij overdondert de mensheid en steekt het geld op zak van de massa die zich laat overdonderen. De politiek is het meest winstgevend terrein, en er bestaat een trek naar de politiek gelijk vi oeger naar de goud- en diamantvelden. t Is ai een tijdje geleden dat wij ver namen dat de sympatieke Berten Van Hoorick voor de zoveelste maal van par tij veranderd was. Het verwonderde ons met. Wij weten dat het een schrander man is en in de duitse politieke gevan genkampen wist hij een sleutelpositie te veroveren waar zoveel anderen het vege lijf verloren, en hij kon als leven de held de vruchten komen plukken van zijn schranderheid. Wij hebben zijn afzwering van het kommunisme gehoord en zijn geloofs belijdenis in het machtige socialisme. Wij luisterden en dachten na, maar wisten de diepe «waarom» niet te ont dekken. Wij wisten alleen dat Bert kan didaat is op de socialistische lijst. Op maandag 4 maart, bracht de pers ons het nieuws dat de kommunisten nog maar in drie provincies kandidaten zul len voorstellen. In de zes andere moeten de kommunisten voor de socialisten stemmen. Oost-Vlaanderen is één van die zes. Het arrondissement Aalst ligt in Oost-Vlaanderen en de kommunisten van ten onzent zullen voor de socialisten stemmen op naam van Berten Van Hoo rick. En de socialisten zuilen in de per soon van hun bekeerling een kommunist naar de Kamer sturen die er anders niet kon geraken. Hongarije is achter het IJzeren Gor dijn geraakt dank zij tien procent kom munisten. Tjecho-SIowakije ool£i Past op voor het IJzeren Gordijn EEN STUKJE VLAANDEREN IN INDIA BIJ DE VOORDRACHT VAN io meer komen sprekers onsTren^aL oSr^^T Viaamse €n soc'ale Problemen en woord.ngen. onderhoud«n meestal zorgvuldig uitgekozen be- En zo kan het gebeuren dat een voordrachtgever het wei wij ons desondanks echt ontgoocheld voelen hef - 8oed maar dat zoveel om het lijf had. °mgJOc!ie,d voelen «mdat hetgeen h.j kwam zeggen toch niet Zo heeft zeker niemand geoordeeld die varie-ion „1.,^,. j de voordracht mocht beluisteren van Dr HEMERijCKx! h8t ho,,®s® Uitgenodigd door Jong-Ninove heeft Dr Hemerijekx ons namelijk volle twee uur ge sproken over zijn werk en zijn strijd tegen de melaatsheid in POLAMBAKKAM. India. Al dadelijk viel op het enorme verschil met andere voordrachten,, want verleden za terdag stond voor ons een man, die spraK over eigen belevenissen, te midden van die genen. die mogen gerekend bij de armzalig sten en meest beklagenswaardigen, moreel en physiek, dezer aarde: de melaatsen. Ook in onze streken heeft deze kwaal Gods geheerst en zelfs het ganse sociale leven van de middeleeuwen overspannen om een hoogtepunt te bereiken tijdens de 12* eeuw. waarna zij langzamerhand afnam. Ter illustratie van deze korte geschiedkundige toelichting belichtte Dr Hemerijekx enkele diapositieven, fragmenten uit schilderijen van oude Vlaamse meesters, fragmenten waarop zeer duidelijk melaatsen te bekennen vallen, aldus tevens het bewijs leverend dat in vroegere eeuwen hier Wel degelük de kwaal woedde. En direkt daarna konfronteerde de dokter ons met de kwaal zelf. Hij leerde ons de melaatsheid kennen en wees er van over tuigd. Lezer, dat de talrijke aanwezigen in de zaal vol intense aandacht luisterden' als een verschrikkelijke ziekte, niet erfeliik weinig besmettelijk, en niet werkelijk dode lijk vermits de meeste melaatsen een nor male ouderdom bereiken, maar afzichtelijk in haar ontwikkeling. En alsof hij zelf de rilling had aangevoeld, die door de zaal liep bij het zien van foto's van erg aangetaste zieken, verontschuldigde de dokter zich om die «vre selijke dingen», die hij getoond had maar waarin wij alle dagen leven Sinds de laatste tien jaar nochtans kan de ziekte in elk geval gestopt en zelfs meest- genezen worden. De aangerichte schade aan lichaamsdelen en aangezicht kan even- "iet hersteld en om zo te zeggen terug Katolieke Filmliga (K.F.L.) i-aal NOVA - Ninove gewonnen. Vandaar dal genezing een kata- strofe kan betekenen voor diegenen dan die, uit het. ziekenhuis ontslagen; niet meer aan vaard worden op hun werk, ip hun dorp, en in hun eigen familiekring. Tegen deze dis criminatie^ tekende het kongres te Rome in kraohtdadig en afdoend protest aan. Gezonden door de Minister van Koloniën en op stuwen van Z.M. Koning Leopold, is onze vroegeie stadsgenoot, die, naar zijn eigen Woorden, in zijn hart steeds Ninovieter bieef, sinds einde 1954 reeds in India werk zaam (wat een banale uitdrukking voor zo'n gigantische, edele taak!). Samen met drie Be.giscne verpleegsters, en enkele inlandse je.pers, door hem zelf opgeleid, verzorgt de dokter 15.000 zieken in 780 derpen, verspreid nn?,en Streek V3n 50 d°°rsnede, aldus O00.000 mensen onder kontrole houdend. En at, besloot de dokter is dan ons pro gramma Er volgde nog enkele kommentaar over India zelf. Het mysterieus land, mooi en groot met zijn eenvoudige en gelukkige bevolking, haast satanisch godsdienstig in haar dwaling. Het was een voordiacht om niet licht te vergeten. tn.Dokter Hemerijekx, wees er van over tuigd dat geen van diegenen die U de laatste wenen hebben gehoord en gezien, in Ninove en elders waa; Uw woord klonk. U zal ont- zeggen waar U met aandrang om heeft ver zocht een gedachte, een gebed, een aalmoes voor de meiaatse En hoe fel is het ons door ons hoofd ge gaan dat Uw allerlaatste Woorden op nie mand mee; dan op U toepasselijk zijn. Want in waarheid zijt U «bedacht op al wat waar achtig. al wat rechtvaardig, al wat rein al wat lieflijk, al wat loffelijk, al wat deugde lijk, al wat prijsbaar is. U Weze I06 d<? Vrede immer te 19.30 uur K. M|CT"JEUX INTERDITS,, Kinderen NIET toegelaten. Toegang 20 L Onder de Antenne i ✓.•/u uui j C V A

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1958 | | pagina 1