Beschaving der Zwarten
Feestzqptl Zusters H. H. Harten
van Paul De Mont
PRAATVARIA...
ZATERDAG 12 APRIL
BELOKEN PASEN 13 APRIL
Jaiv/ Join «on
lm*! .nobiowoa ti'.ni
ri'jddori VT a-j cub
?J i i
Postcheckrekening 478685
Het gaat hier niet over dè zwarten,
maar over de zwarten - alias onze zwar
te kongolese broeders, de échte dus,
waarover sinds vier jaar Zijne Nulliteit
Minister Buisseret de plak zwaait. De
blauwe waal wiens naam onze meeste
lezers wel onbekend zal zijn,
Is de man hier voor de meesten on
bekend, in Kongo zelf is hij berucht
geworden om al het goededat hij
in de kolonie verrichtte of deed verrich
ten. waaronder zijn altijd partijdige be
noemingen wel de hoofvogels waren. Om
U deze pretentieuse blaaskaak in enkele
lijnen te typerenbij het bezoek van
Koning Boudewijn in Kongo, en uit
schrik niet genoeg op te vallen nevens
de witte uniformen van de echte kolo
nialen, deed Minister Buisseret zich een
parelgrijs jacquet en dito buis maken,
met de klare bedoeling zijn eigen zelve
aan de aandacht op te dringen. Daar is
hij althans in gelukt, want nooit hebben
de negers meer op hun blote billen ge
kletst van de pret, bij het zien van dat
spektakel. Maar daarover nu niet, elke
vogel mint zijn eigen pluimen en de uil
vindt de zijne de schoonste.
Waar we het willen over hebben is
over iets heel anders. Toen op 2 april jl.
de Kamer beraadslaagde over het budget
van de Kolonie werd door Baron de
Vleeschauwer (CVP, oud-minister van
Koloniën) hierbij gesteund door dhren
Wigny en Dequae (beiden CVP en oud-
ministers van Koloniën) volgende be
denking aan Minister Buisseret gestuurd
Ik houd er aan uwe aandacht te
vestigen op het feit dat, onder het
bewind van Minister Buisseret, de
kolonie van uit zijn kabinet bestuurd
wordt door een twintigtal attachés
die werken boven het hoofd der ver-
c ant woordelij ken in Afrika.
Verschillende dezer attachés wer-
den pas aangeworven, hadden nooit
e de Kongo gezien en stonden versteld
bij het afhandelen der meeste zaken.
Zij hebben het bestuur in Kongo ont-
redderd en alles door mekaar gegooid.
Dat zijn gekende feiten waarover
elkeen in Kongo klaagt
Mr Buisseret heeft daar niets op ge
antwoord kan daar niets op antwoor
den, want zijn populariteit in de kolonie
heeft hij zelf kunnen meten aan de goe
de ontvangst hem bij zijn laatste bezoek
beschoren. Volgens het linkse blad
L'Echo du Katanga was er bij zijn
aankomst op 23 februari jl. ongeveer
2500 man witten en zwarten aan
wezig op het vliegveld, niettegenstaande
het uur van aankomst zorgvuldig ge
heim was gehouden. Eenmaal de revue
gepasseerd, ging een kolossaal huilcon
cert op en werd de minister letterlijk
begraven onder uitroepen alssmijt
Beweren dat hij geen angst kent is
één der formidabelste leugens die de
mens heeft uitgevonden, want geduren
de gans zijn leven is de mens beïnvloed
door de angst.
Niet de physische angst die het zweet
doet uitbarsten en koude rillingen over
de rug stuurt. Die angst kan men mees
ter worden
Maar de psychologische angst...
Iets waarnaar ieder mens handelt,
zonder er zich zelf volledig rekenschap
van te geven.
Angst komt reeds tot uiting bij het
kleine kind.
Het wordt vastgehouden, gebonden,
beduveld en beschermd, omdat het niet
zou vallen of een bloedneus oplopen.
Angst, op schoolgoed gedrag en
vlijtig werken uit angst voor de straf.
En hij die er dan toch zijn botten aan
veegt en alles aan zijn hielen lapt, wordt
versleten als een slecht element of een
nietsnut.
Angst, in het leven, voor alles wat
roepstem van de man met de strepen.
Angst, in fet leven, voor alles wat
hem buiten ontslag saboteur enz...
Tot diep in zijn blauwe darmen ont
roerd, vluchtte de minister zijn auto
binnen en stoof er met gesloten
raampjes vanonder, op de wielen ge
volgd door honderdtallen manifesteren
de autos die hem onder voortdurend
toeteren, tot aan de residentie van de
gouverneur vergezelden... waar hij
ontvangen werd door een groep hoog
studenten die, op hun beurt, katoen ga
ven. Onmiddellijk werd het ijzeren hek
ken dat de hovingen van de residentie
omgeeft, met dikke ijzeren kettingen
afgegrendeld, terwijl door de manifes
tanten pétards en ander vuurwerk de
hof ingegooid werden. Buisseret liet zich
niet meer zien. Laat in de nacht reden
vele autos met huilende klixons rond
de residentie waar de minister verbleef,
terwijl een sterke afdeling politie de
ganse omtrek bewaakte. Een gewapend
kommissaris bracht zelfs de nacht dpor
in een salon.
Dat ge daarover weinig ,iij"tf©ze 'ga
zetten gelezen hebtKan hét ook anders,
als men weet dat het hoofd der pers-
diensten in Kongo een kftïatuur is Van 'Jt: niet voel weet.
De politiek is een heksenketel. Het is
gevaarlijk er u rond of bij te wagen als
ge niet volledig op de hoogte zijt. Zonder
het te weten of te voelen wordt ge door
het zeer ingewikkeld raderspel gegrepen
en... verongelukt.
Om aan politiek te doen moet ge spe
cialist zijn in het vak. Ge moet, ten an
dere, in alle vakken specialist zijn, op
gevaar na gerangschikt te worden onder
de «ongeschoolden». Specialist zijn ver
onderstelt gewoonlijk een speciaal di
ploma. Er zijn nog enkele uitzonde
ringen op de algemene regelom brand-
koffers open te breken moet ge specialist
zijn maar het diploma is niet vereist.
Om politieker te zijn moet ge spe
cialist zijn het diploma is niet nood
zakelijk.
Er zijn ncfc enkele andere vakken
van minder belang, waarvoor er geen
diploma nodig is, genjt (het is zonder
kwade&badoeiing) gazetschrijver en
E^nrjp&ialist dat is een man die in
een bepaald vak, maaron één onderdeel
van het vak, thuis is; en van de rest
Buisseret een zekere Meneer DetrV*—fy*.
die ginds leeft en beveelt als een •po
tentaat.
Het is treurig te moeten vaststellen
hoe vier jaar blauw bewind onze kolonie
gebracht heeft waar ze nu. staat, met
een Universiteit en officiële scholen
waar méér professors zijn dan leerlingen
met benoemingen^ hogere rangen van
onbevoegden diealleen als referentie
hun liberaal" of rood; lidmaatschap kun
nen'inbrengen.
Dat de echte kolonisten, die jasen
lang bewijzen van hyn bevoegdheid ge
geven hebben, dit alles met leoe oglh
aanzien hoeft wel geen betoog. Grdot
is dan ook de verbittering die onder hen
heerst omdat hun op een gewetenloze
manier een rechtmatige beloning of be
noeming ontstolen wordt, niettegen
staande door de bevoegde instanties ip
België op het ongevoeglijke van' de mi
nisteriële handeling gewezen werd.
Maar wat baten kaars en bril, als de
ministeriële uil niet zien wil
Het scheen ons nuttig.dat ook hier,
in het moederland, de sluier even gelicht
werd over wat in Kongo aan het gebeu-
ren is en waaraan absoluut een einde
moet gesteld. Een einde dat we van nu
af aan met zekerheid kunnen vastzetten
op 1 juni e.k. dag der verkiezingen
en der afrekening met een regime dat,
dank zij de liberale huichelaars, het land
en de kolonie langzaam maar zeker de
dieperik in helpt. Maar daar geven ze
niet om. als hun godsdiensthaat maar
bevredigd wordt!
Waar iki al die zwarte gedachten
gehaald heb-?
Ik weet het niet ze zijn zo in mijn
hoofd opgekomen gelijk de oprispingen
in de maag bij een slechte spijsverte
ring.
De gelegenheid is geweest: de Vlaam
se Televisie van dinsdagavond.
De socialisten vierden de zestig jaar
van Achiel. Ik geloof dat het heugelijk
feit van Achiel zijn eerste jammerkreet,
,te Brugge, herdacht werd.
Het schijnt dat het een wereldschok-
kénde gebeurtenis was die in de geschie
denis der mensheid met gulden letters
ïal geboekstaafd worden.
^Er was geen politiek mede bemoeid
en we zouden er niet aan gedacht heb
ben dat zó een onschuldig iets kon die-
né& om er politieke munt te slaan
ware" het niet dat de sprekers zelf er
m£t klem op gewezen hebben, dat het
geen politiek was. a
De inleiding werd verzorgd door de
Polderbison.
Ik had het conterfeitsel van de Joe
nog nooit gezien en ik had er mij een
gedacht over gemaakt dat er van verre
of van bij niet op trok.
Eerlijk waar, ik zag hem, in mijn
verbeelding, voortgaande op zijn schrij
ven en spreken, als een dikke, ronde
brouwersgast met een kleur gelijk een
rode pioen en een stem die wat weg had
van de stem van God op de berg Sinai.
Ik kreeg te zien: een kalm ingetogen
gezicht van een verstorven Benediktijn;
ik kreeg te horeneen stem die niet de
minste hartstocht verried. Ik moet be
kennen dat ik mis was in mijn opvat
ting over de Josse, over zijn uiterlijk
en zijn karakter. Misschien had de Josse
een gelegenheidsgezichtje opgezet om
voor de kiezers pardon de kijkers
te verschijnen. Ik weet niet of het waar
is het ligt in de lijn der mogelijkhe
den.
Achiel zijn gezicht hebben wij méér
moeten bekijken. In de tijd dat de cultus
van de persoonlijkheid in volle mode
was, hebben de grote portretten van
Sta line, Degrelle, Spaak en Achiel, mal
kaar grote corv:urrentie aangedaan.
Achiel is een specialist in de politiek.
In de politiek is hij een groot man. Ware
de politiek er niet geweest, Achiel ware
er niet geweest. Iedereen zal het met mij
eens zijn om te zeggen dat hij het uit
zicht niet heeft van een idealist. Voor
mij heeft hij het uitzicht van een olijke
boer. Ik zeg niet dat hij het is. Ik beweer
ook niet dat iedereen hem ziet als olijke
boer. Ik geef mijn persoonlijk gedacht
weer.
Een politieker, die bedreven is in de
stieL moet met de waarheid kunnen
omgaan alsof ze een vrouw van lichte
zeden was. Achiel heeft Dinsdagavond
gezegd dat iedereen hem dankbaar was.
Niet alleen de regeringspartijen, maar
zelfs de CVP. De enen zeggen het zei
hij de anderen niet
Watblief Achiel?
Op dat historisch woord komen wij
wel eens terug
met het leven iets te maken heeft. Voor
het beroep dat men kiest, voor de men
sen waar wij met leven. Iedereen staat
er voor als voor een man die men wan
hopig tracht te negeren.
In 't leven wordt er met de ellebogen
gewerkt, er wordt geduwd...uit angst
van slaag te krijgen zou men liefst zelf
eerst kloppen met het gevolg dat onze
maatschappij een gedurig wringen en
stoten is uit angst van op het kantje te
blijven staan.
De mens verduikt zich zorgvuldig
achter een masker van goed wil en
vriendschap, terwijl in zijn binnenste
nog altijd de angst leeft dat hij zal
voorbijgestreefd worden door hem die
men op dit ogenblik met het woord
vriend betiteld.
Iedereen, in onze schone wereld, is
bezield met een drang om zich hoger op
te werken. Iedereen leeft in angst voor
de mislukking die zo schijnt het
elke dag op hen loert. Of dit dan nog
wel leven is Zeker!
Het is niets anders dan dit:
PRIJZEN DER PLAATSEN:
Eerste Rang: 40 F
Tweede Rang: 35 F
Derde Rang: 25 F
NUMMERING
DER PLAATSEN
In de zaal ROXY
Geraardsbergsestraat
(tel 320.57)
voor de opvoering van
zaterdag 12 april
In 1 MIDDENSTANDSHUIS
Beverstraat (tel. 311.54)
voor de opvoering van
zondag 13 april
heid maken. 1
Of er dan niets aan te doen is Of
er geen uitgang bestaat waardoor men
die angst kan vergeten? Misschien wel,
als ieder mens er zich rekenschap van
kan geven dat die angst alleen maar be
staat in zijn verbeelding dat het iets
is dat alleman bezield. Indien daarmee
een beetje rekening zou worden gehóu
den, zou ons leven misschien wat zon
niger worden. A
Een beetje meer echte goede wil, om
de angst van een ander te begrijpen als
iets dat ook in ons bestaat als'jets
TELKENS TE 20 UUR.
Moest het zo niet zijn, ons tranendal
ware een aards paradijs. Maar daar wer
den onze eerste voorouders met een
vlammend zwaard verdreven en als
herinnering kregen ze de angst mee.
Misschien wel de ergste straf die zij
opliepen, omdat het van dan af begon
met het wantrouwen, het judassen enz...
In onze moderne atoomwereld waar
de babys al leren dat er soorten uranium
bestaan, en dat de televisie ons alle
nieuws van binnen- en buitenland in
onze zetel brengt is er nog niets
veranderd.
De angst blijft altijd bestaan. Men
sen stellen zich te weer tegen denkbeel
dige verhalen die ze dan tot werkelijk-
dat niet tegen ons is gericht, maar. dat
bestaat als bescherming, zoals een ègei
zijn stekels draagt.
Onder de Antenne
Angst
aio lilwli ntvv ua» "v» Y* r
Het Geding
van Onze Heer"
:.n
