Ter Bedevaart
De Denderklok
op de Expo 58
Sport...
aan de J"apkast
Twee en dertigste Jaargang
Prijs per Nummer 2 K
Zondag i 7 oogst 1958
Postcheckrekening 4786.85
KRISTEN, VLAAMS EN VOLKSGEZIND WEEKBLAD VOOR HET KANTON NINOVE
Drukker-Uitgever Paul LUYSTERMAN'JACOBS, Koepoortstraat 10 - Ninove
Telefoon 327.27
De herrijzende IJzertoren spreke tot ons
de belofte der nakende opstanding.
m
Trouw aan de nagedachtenis van on
ze geliefde doden gaan wij andermaal
ter bedevaart.
Daar voelen wij ons één met hen
met wie wij doolden vier jaar lang, on
dergedompeld in hetzelfde onmetelijk
wee, bekropen door dezelfde angst en
gestadige zorgen en ellende, door het
zelfde verlangen naar vrede en verzoe
ning, door dezelfde machteloze woede en
toorn om dat monsterend moorden, het
uitvchreiend in een «NOOIT MF,ER
OORLOG
Wie niet met ons op deze vlakte
stond, zal wellicht minder beseffen wat
voor ons deze jaarlijkse tocht naar het
graf onzer dierbare makkers betekent.
Dat weerzien in de ontroerende sche
mering van een veertigjarig verleden
dat weerom beleven in al zijn dramati
sche spanning van de stoute dromen
onzer jeugddat gedenken van onze
gemeenschappelijke strijd om de uit
eindelijke herwording van ons volk
dat onervaren tasten naar de harde doch
doelmatige daad dat alles zal de bete
kenis doen beseffen van onze jaarlijkse
tocht naar de graven van hen, die het
offer van hun leven voor de herwording
van ons volk hebben gebracht.
Hun bloedige dood spreekt er tot ons
van onze medewerkers en reporters
ter plaatse.
De Baians
van de Expo 58
Men is soms moe gekeken op al het
nieuwste, het beste, het schoonste dat
de wereld biedt. De ogen snakken naar
rust, moe gekeken op alles wat zich op
de Heizelvlakte afspeelt. Men gaat dan
plots denken aan wat de Expo is en wat
zij had moeten zijn.
De Expo moest zijn een toenadering
der volkeren. Een balans voor een beter
leven. Een strijden naar modern huma
nisme. Op twee maanden van het einde
is er maar heel weinig van dit alles te
bespeuren.
Zeker, alle volkeren hebben hun vlag
broederlijk laten wapperen aan de Na-
tiënpoort. EGKS, UNO en Benelux heb
ben hun paviljoenen opgeslagen en
strijden voor de vereniging van de we
reld. Maar twee stappen verder werden
onze zwarten door onze blanken uit hun
exotische tuin en hun praaldorp ver
jaagd. Verjaagd door het gebrek aan het
meest elementaire humanisme.
Op de Expo zelf wordt de strijd
voortgezet die trouw de koude weer
spiegelt. Oost en West, en omgekeerd.
Propaganda tegen propaganda. In de
paviljoenen vindt men weinig dat iets
met het ideaal van Expo 58 te maken
heeft.
De Russen hebben hun Spoetniks ten
toongesteld, zoals bij ons de reuzen op
de kermisdagen. Grove gevaarten, zon
der leven, die u met blinkende lijven
verdwaasd en dreigend aankijken. Hun
massale propaganda is in princiep tegen
niets gericht, maar op alles prijkt het
beginsel WijAlles is er goed, alles
is er weltot op de TV schermen toe
kan men hun verduiveld goed ineenge
stoken propagandastaf aan het werk
zien. Van humorisme kan hier geen
sprake zijn als men maar 1/4 gelooft van
wat er achter het goi dijn moet gebeuren
de nooit zwijgende taal der opperste
bereidheid om Vlaanderen te doen her
leven en die taal van hun bloed wordt
er aan de komende geslachten overge
seind om in de jeugdige harten ook de
geest te bestendigen die hen bezielde,
de geest van het offer, de geest van de
liefde, de geest van paraatheid om het
uiteindelijk zegevierend recht te ver
overen, het recht op zelfbestaan van
Vlaanderen, dat, wars van lager mate
rialisme, niemand uitstotend en om al
len bezorgd, de weivaart, de levens-
reugde cn de bestaanszekerheid, in
verdelende rechtvaardigheid, aan allen
zal bieden wat de horter.de machten van
eigenbelang niet zullen vermogen.
De herrijzende IJzertoren spreke tot
ons de belofte der nakende opstanding.
Wie van ons, oud-strijders van T4-T8
zal niet dat morgengloren in zich willen
opnemen nu de avonddeemsteririg zich
over onze grijze hoofden uitspreidt
In de roes der herinneringen zullen
v/ij het puin aanschouwen. In de gloed
der verwachtingen zullen wij ons keren
naar de opstijgende toren.
Wie van ons nog in Vlaanderen ge
looft. wie alle hoop niet heeft afgelegd,
make zich paraat voor de XXXI Ijzer
bedevaart.
L. V. M.
Van toenadering der volkeren... weinig
sprake, als men zich maar Hongarije.
Polen, Tito herinnert.
Bij de Russen wordt alles, maar dan
ook alles trouw op film gelegd. De pas
toors. nonnekens, scholen en burgers
worden gefilmd terwijl ze met bewon
dering naar de geëxposeerde propaganda
staan te zien. Aldus zal men weldra in
Rusland onze stomverbaasde gezichten
op de kino-schermen zien verschijnen.
Hier is alles opgevat als een propaganda
;-t ;r.t op wereldformaat
Bij de Yanks gaat net er misschien
wat meer bedekt aan toe. maar hier ook
voelt men de wil om te overtuigen dat
zij het monopolie van het geluk bezit
ten. Wat de twee groten tegen elkaar
presteren, presteren zelfs de kleinste
landen. Iedereen wil een ander de loef
afsteken en zodoende dat men in plaats
van toenadering de kloof tussen de lan
den doet verbreden.
Ja zeker, er zijn ook schone dingen
die op de Expo gebeuren weesjongens
die dooi lieve mensen worden rondge
leid DP kinderen die ontvangen wor
den zoals grote ministers wetenschap
pelijke kongressen die dan toch iets le
ren aan hun leden maar die dan ook
weeral zo dun uitvallen.
En zo duurt de wereldfoor verder,
alle dagen wat nieuws en vers, dat al
lemaal zo op het oude gaat gelijken. De
grote mode gaat. natuurlijk naar de
volksdansen. Ieder land geeft er zijn
dansen ten beste, terwijl in «Vrolijk
België zoals op elke foor de lut-
teursvan alle werelddelen elkaar po
gen te vloeren onder het geamuseerd
oog van Burgemeester Ronchenne.
Vrolijk België... wanneer misschien
een beetje de kommervolle tijd wordt
vergeten... maar waar de vechtpartijen
meer en meer voorkomen zodat men ook
hier van humanisme maar weinig vindt.
Neen. men kan niet zeggen dat Expo
58 zijn doel heeft bereikt.
Voor het geld dat men er laat, krijgt
men er weinig terug als men het ideaal
beziet dat het zou moeten vertegenwoor
digen. Misschien is de mens nu eenmaal
zo dat hij ook in deze moderne toren van
Babel zijn evenmens niet verstaat, al
hoewel er nu maar één taal officieel is
het Frans
Voila, België heeft een kampioen en
eindelijk eens weer een echte. Geen
tweede klasser of geluksdagkampioen.
De manier waarop Rik II zijnkam
pioenschap won heeft ons met verstom-
De man onder de antenne staat er
niet beter voor dan een bende mussen
achter een twaalfpaardenluxewa
gen. Er rijst niets...
De man onder de antenne is verhuisd
van de televisie naar het gemengd
nieuws. Daar is soms nog iets te pikken.
Zie bij voorbeeld wat hij geoogst heeft
in La Libre Belgiqueeen oud en
ernstig blad.
Het gebeurde te New York. Er werd
een operette opgevoerd De Getemde
Feeks» naar een toneelstuk van Shake
speare. Het eerste bedrijf eindigde op
buitengewone en onverwachte wijze
juist toen het doek ging vallen kreeg de
mannelijke hoofdrol een direct op de
kinnebak, nerveus gelanceerd door het
poezelige vuistje van de «Feeks». De
man lag uitgeteld op de planken en de
poos moest met een kwartier verlengd
worden om de man terug op adem te
laten komen. Ondertussen had de
Feeks de geschiedenis verteld met al
de omstandigheden die het geval ver
zachten of bezwaren. De verraderlijke
mannelijke hoofdrol had reeds, dag na
dag. met zoveel plezier en zoveel over
tuiging de «Feeks» getemd, dat ze op
haar zitvlak niet meer zitten kon... Dit
maal had ze het offensief genomen.
Offensief is de beste verdediging Daar
na verliep het stuk verder zonder in
cidenten.
Nog uit de Libre»...
De woordvoerder van het Ameri
kaans leger heeft bij een persconferentie
verklaard dat de raket naar de maan
nog voor morgen niet is. In de huidige
stand van zaken is de maan nog niet
te bereiken wat de persberichten er
ook over seinen.
Laten wij om de eer te redden
van de grote pers niet te veel nadruk
leggen op de zeer preciese berichten die
de wereld werden ingestuurd. Hoe klein
ming geslagen. Dat men zo gemakkelijk
op 't veloken kan rijden grenst aan het
wonderbare. Moest de Rik die forme
behouden voor Reims, dan kunnen de
anderen maar liefst aan de meet blijven
Er was anders een sttkje sport te
zien op dat Kampioenschap. Bijzonder
in de laatse kleine ronden. Onze beroeps
renners zijn nu eenmaal zo, dat men in
hun koersen gerust kan slapen tot op
40 km van het einde, zodanig dat de eer
ste 180 km te Housse deden denken aan
het tempo van een gezellig kermiskoers-
ken.
Riekes Vandenbossche die ons
stellig voor de start beloofde gensters te
zullen kappen heeft dat ook gedaan.
We hebben hem met een gelukkig oog
gevolgd. Maar Riekes, waarom toch
altijd wachten... Ge krijgt toch zeker
niet de ziekte van Brankart
Ge moet weten vriend lezer dat
Rie. aan de eindmeet, nog fris zat en
zeker dichter had kunnen eindigen dan
op de 7e plaats plaats die, trouwens,
voor deze jonge beroepsrenner ver van
te versmaden is.
Labieken had de gehele koers braaf
jes zijn kilometers gemaald. Maar wat
er naar het einde gebeurd is weten wij
niet plotseling was hij uit de koers
verdwenen.
Maurits Meuleman had het nog erger
zitten. Daar waar hij in het Ardeens
Week-End roem en bekendheid verwierf,
moest hij thans op diezelfde bergen los
sen. Het lichamelijk mekanisme van een
renner is zo verwarrend, dat men nooit
op voorhand kan zeggen wat er gaat
gebeuren. Toch hebben we nog alle ver
trouwen in Maurits.
Wat Rik der Weltmeister over
kwam is nu wel geklasseerd als zijnde
een dom geval, gevolg van een nog dom
mer reglement. Wij vroegen ons aan de
Tapkast af, moest dit nu gebeurd zijn
met één of ander obskuur koereurke, of
de serieuze penneridders van de serieuze
gazetten ook hele artikels aan het geval
zouden hebben gewijd.
De goesting heeft ons ook bekropen
eens een nationale ploeg voor Reims
samen te stellen. Wij zijn aan de Tap
kast God dankgeen ingewijden
van de BWB. Het is hier dus enkel een
kwestie van pronostiek.
wij ook zijn wij behoren toch tot de
grote familie.
Van kindsbeen af hebben wij al te
zwakKe ouders gekend die hun al te
gulzig en al te zelfzeker kroost de maan
beloofden. Het was alleen maar kwestie
van geduld tot de volle maan, als het
de moeite was om ze te pakken.
Hetzelfde zien wij in het politieke
leven. De politici beloven ze aan hun
kiezers zeker ende vast mits een
beetje geduld. Bewonderen wij de op
rechtheid van de Amerikaanse zegsman
en dito grote pers die klein en groot op
hun hoede stellen tegen de zwendel in
manen
En hier is nummer drie alle schoon
dingen bestaan uit drie.
Een Japanse geleerde heeft een uit
ten van de stad aan de telefoonhutten,
vinding gedaan. Op alle nevralgieke pun-
aan de WC, aan goedkope eetgelegen-
heden, heeft hij laten doosjes ophangen
ten gerieve van in nood verkerende
mensen. Wie wel voorzien is steekt er
wat in. Er is noch minimum noch maxi
mum bepaald. Wie in grote nood ver
keert neemt er uit wat hij er in vindt of
wat hij nodig heeft. Het schijnt dat het
werk gesmeerd loopt. Iedereen weet dat
er in Japan enkele zeer rijke families
zijn, dat de middenstand het niet breed
heeft en dat er geweldig veel doodarme
mensen zijn. Arm zijn is er bijna de
wet en al de Japanners hebben van
jongsaf aan geleerd hun levensbehoeften
tot een minimum te bepalen. Uit die
toestand trouwens is die wijsgeer zijn
initiatief geboren.
Het ware misschien nuttig en leer
zaam dat Japanse artikel hier in te voe
ren. Wij kennen de noden van ons volk
niet. De lege doosjes zouden wellicht de
geldbeugels niet doen opengaan maar
toch wel de ogen. En wij zouden begrij
pen dat het niet alleen omwille van de
taal is dut wij malkaar niet begrijpen
Hier gaat de ploeg die wij uitkozen
Rik I Rik II Planckaert Van
Aerde Cerami (of Dis Keteleer)
Aerenhouts Vannitsen Schils en
De Bruyne (indien hij tip-top in orde is)
Voor de liefhebbers is de keuze heel
wat moeilijker, alhoewel Vandenberghe
Daems Vanderveken De Bre-
maeker Paulissen Colette en De
Keyzer bijna zeker tot de certituden
behoren.
Baeten, de spirituele moto-crosser
die hier te Ninove op de sportavonden
goed bekend is heeft zich wereld
kampioen gereden te Ettelbruck en
niet Etterbeek zoals «Het Nieuwsblad»
zo schoon schrijft. Ondanks de afkeer
die we voelen voor de ronkende sport,
zijn we niet weinig fier dat België een
wereldkampioen meer telt
Wij melden ook dat Georges Cieters
verleden zondag te Zinnik een zeer las
tige koers won. Het deed ons veel ple
zier. Toch oppassen, f o 'es, niet te
veel koersen willen bct\ en.
Toon Bultereys liet zich n eigen stad
na een mooie koers vloeren voor
de eerste plaats. Men is soms geen Sant
in eigen land...
De Russische Nina Ponomavera die
een bijzondere zwak heeft om rode hoed
jes te stelen, werd uit de Russische na
tionale atletiekploeg gesloten. Niet voor
diefstal hoor... neen, die zonde is bij
lange niet groot genoeg in het grote
Rusland. Maar enkel omdat ze als twee
de niet op het podium wilde klimmen
Puskas en Csibor die voor enige
miljoenen Pesetas voor Spaanse ploegen
tekenaen hebben de Spaanse nationa
liteit aangeworven. Zodoende zal men
met Kopa Di Stefano Puskas en
Csibor volgend jaar een rasechte
Spaanse nationale ploeg kunnen zien
evolueren
STAD NINOVE
Een plaats van klerk is te begeven.
Yoor .de voorwaarden wende men
zich ten stadhulze, secretariaat.
Kandidaturen moeten ingestuurd
worden, uiterlijk maandag 25 augustus
1958, bij aangetekend schrijven, gericht
tot het College van Burgemeester en
Schepenen.
Onder de Antenne
