Klokke-
klanken
2
"DE DENDERKLOK
Antwerpen, de machtige Vlaamse stad. Door de
eeuwen heen kapte zij haar geschiedenis. Iedere
periode liet haar wat na dat haar uitzicht ver
schoonde en haar reputatie versterkte. Voor vele
buitenlandse zeelieden beperkt België zich tot het
woordje Antwerpen. Havefristad grootstad
toeristenstad. Alles vindt men in Antwerpen.
De zeeliefhebbers kunnen in verbeelding de
zeereuzen volgen die over de Schelde worden
geslepen. De liefhebbers van stadsleven vinden in
Antwerpen hun volle gading. De liefhebbers van
toerisme vinden er meer dan zij verwachten en
kunnen er dagen rondslenteren.
Antwerpen leren kennen is een moeilijke taak
omdat het geval zo groot is dat het soms heel lastig
is alle indrukken weer te geven. Toch wil De
Denderklok een beetje bijdragen om de hoofdstad
der Vlaamse steden beter te leren kennen. Geschied
kunde moet men hier niet zoeken, maar wel Ant
werpen zoals het leeft onder zijn slanke Lieve
V rouwetoren.
Het oude centraal station aanziet men soms als
het centraal punt van Antwerpen van daar uit
kan men best een bezoek aan Antwerpen beginnen.
Neem om Gods wil de tram niet om Antwerpen
te doorkruisen vooreerst gaat men veel sneller te
voet en ten tweede loopt ge geen gevaar tramziek
te worden door het schudden van het gele antieke
gevaarte
Beter doet men even de Zoo binnen te lopen.
Dit bezoek is zijn geld overwaard en is bizonder
geschikt voor kinderen die er veel kunnen leren
en er zich tevens aardig kunnen vermaken. Voor
grote mensen is het een aangename wandeling
doorheen een park waar planten en dieren wed
ijveren voor de lust van het oog Ach ja... de dieren
tuin uit enze kinderjaren is zo ver weg. Alles is
nu moderner en met alle comfort ingericht. Wilde
dieren zijn enkel van het publiek gescheiden door
een diepe gracht en lopen vrij in hun ruimte rond.
De olifanten kloppen U grootmoedig op de schouder.
De afdeling vogels mag men zeker niet missen
de installatie is een unicum in Europa.
Ook kunt U de slagader van de stad opwandelen:
de Keizerlei. met zijn terrassen, hotels, winkels en
kinemazalen. Met zijn aangenaam aperitief uurtje
of de «five o'clock», waar men alle talen van
de wereld door elkaar hoort, met als achtergrond
van die bonte wemeling het zoetsappig Antwerps.
Een vluchtige blik op de Vlaamse Opera ietwat
onwennig onder zijn neonlicht... op het Jeugdteater
dat zo oud geworden is dat het niet meer voldoet
aan de moderne veiligheidsmaatregelen en daarom
dan ook gesloten werd.
Langs de grote magazijnen komt men aan de
Meir. de ware uitmonding van de Keizerlei. Grote
bankgebouwen, bureelgebouwen, het financieel hart
van Antwerpen. Op de Meir vindt men een ono-
gelijk straatje het Rubensstraatje waar het huis
van de grote schilder staat. De toerist zal hier een
grote vreugde smaken met een bezoek aan dit huis.
Het Rubenshuis is een parel van reconstructie,
het is alsof U door Rubens zelf zijt uitgenodigd.
Als van zelf komt men onder de indruk en de stilte
wordt er enkel onderbroken door de monotone,
gedempte stem van de gids. Het is als het ware een
achteruit gaan in de tijd ge vergeet de vervelende
trams, de toeterende auto's en jachtige Meirplaats.
Alles ademt hier rust en schoonheid zodat men
verschrikt van de lawaaierige Vogelmarktdie
op het einde van het straatje te vinden is en het
best kan vergeleken worden met de «Luizenmarkt»
van Brussel.
Op de Meir vindt men ook het plompe boeren-
torengebouw met zijn web van televisieantennes
de fierheid van de Antwerpenaren... Neem
maar de lift want langs het kronkelend stenen
trapje naar boven klauteren valt al te zwaar. Boven
ontdekt men een prachtig panaroma der stad Ant
werpen. Zeereuzen en scheepjes lijken als speelgoed
over de trage Schelde te varen, terwijl de andere
kant van de stad op een mierenest lijkt.
Bijna rechtover de Boerentoren naar de
Groenplaats toe vindt men een klein kapelleken
waarin dt zeevaarders hun devotie aan hun patroon
komen betuigen. De Groenplaats, waar het stand
beeld van Rubens troont, is nog altijd het domein
van de stadsjeugd en de ouderlingen. De enen ra
votten er over het plein, terwijl de anderen op de
banken onder de slanke LieveVrouwetoren
hun pijpje stoppen.
De Onze Lieve Vrouwkerk zelf is een pracht
werk van bouwkunst. Men geraakt er niet moe naar
gekeken en altijd is er een nieuw detail die de
aandacht komt opeisen. Nu dat hij van zijn jaren
lange rastering ontdaan is. steekt de spits fier in
de blauwe lucht en kijkt neer op de donkere Schelde
die langzaam aan zijn voeten voorbij vloeit.
Binnen in de kerk een grote rijkdom van Rubens'
schilderijen en glasramen. Een bezoek dat een
toerist zeker niet zal willen missen.
Op het kerkplein vindt men de oude steenput
met het smeedwerk van Quinten Methsijs ook
iets dat een kiekje waardig is.
Door kleine steegjes met kleine huisjes komt
men aan het schilderachtige stadhuis. Brabo, tussen
spuitende fonteinen, terwijl hij de reus de hand
afsnijdt een monument die de synthese vormt
van de legende van het ontstaan van Antwerpen.
Langs donkere straatjes wandelend komt men
aan de Melkmarkt en van daaruit kan men de Je-
zuitenkerk bereiken die zeker een omweg waard
is. Rechtover de wonderbare barokgevel zit de man
die zijn volk leerde lezen Hendrik Conscience
met achter hem de biblioteek.
De palingbrug met het Vleeshuis nu museum
bereikt men door het echte havenkwartier.
Kleine donkere vuile steegjes met het bont gewemel
dat men in elke havenstad vindt. Onogelijke en
vuile cafeetjes die zichzelf met de pompeuze naam
van Bar betittelen. Het is geraadzaam er rond de
avond niet te lang te vertoeven wanneer men een
leek is in de manieren van dit milieu.
Langs het Vleeshuis kan men de Scheldekaaien
bereiken waar alle zeelijnen van de wereld hun
depots hebben en waar men het werkende Antwer
pen aantreft. Lossen en laden der schepen, dag en
nacht, krassende katrollen, vloekende mannen en
huilende sirenenhet is een beeld om nooit te
vergeten.
Het Steen eens de versterking van de Schelde
en nu het zeevaartmuseum is wel met een bezoek
te vereren naast de evolutie in de zeevaart, kan
men er ook nog de oude burcht bezoeken.
Voor dromers bestaat er een ideaal plekje het
Noordenterras, waar men bij een pintje bier niet
uitgekeken geraakt op het leven van de Schelde.
Voor minder rustige mensen en wandeltoeristen
het water over met de voetgangerstunnel nog
al een eentonige wandeling ofwel met de wagen
door de autotunnel wat heel wat plezanter is...
Aan de overkant ligt het Sint Annekenstrand
en het Noorderkasteel. In de zomer is dit nu de
«plage» van de mensen van Antwerpen en er rond,
die de tijd of middelen niet hebben om zich naar
de grote zee te begeven. In de Zomer is het er goed
doch in de Herfst wild en triestig...
Men kan ook nog de Schelde even afvaren met
de Flandriaboten die soms dagreizen inrichten die
heel interressant zijn. Bij een afvaart van de Schel
de kan men de petroleumraffinaderijen in volle
werking zien.
Antwerpen biedt ook nog zijn dokken van waar
het lawaai en geklop van de elektrische hamers U
met doofheid bedreigen. Een echte schepenkliniek
In de meerdokken gaat alles er rustiger aan toe
De geur van het brakwater wordt er overmeesterd
door de reuk van teer die fluitende schippers over
hun boten strijken.
Hier ligt het echte havenkwartier met zijn Chi
nese wijk, zijn Deense straat, zijn Amerikaanse eta
blissementen... weer die bonte mengeling van
kleuren talen en spijskaarten Het karakteristieke
van de Metropool.
(Vervolg toekomende week)
Do eerlijkheid gebiedt ons te bekennen dat hei
liberaal muziek dar» toch uit geweest is. zelfs tot
tweemaal toe. Waa: schijnlijk om het zeker verlies
van ten schepenzetel te vieren...
Bleef het op straat tot gewone marchkes beperkt,
dan kwam eens de reuzestoet in de blauwe burcht
terug de anticlericale aap weer uit de mouw.
Want 't ging er van «Weg met sjikaar en weg met
de papen».
De 1 cssirijd is voorbij, ze moeten geen smoelen
mee; trekken en kunnen hun anti-klerikaal hart
weer in het openbaar luchten. Wanneer zullen de
ogen der kaïolieken die blauw stemmen, eindelijk
eers open gaan
De vermakelijke viool bij de Ninoofse verkiezingen
te vinden bij de kommunisten waar niet min dan
4 Kandidaten 1 s.en» kregen. Die dopten waarschijn
lijk voor hun eigen zelve. Daarover zal er wel me'.
vrouw of lief een hartelijk woordeken gesproken
De poulain van Banier koereur Armand Baeyen*
d:e door de mensen van de Bakergem zo gaarne
gezien wordt omdat hij er een deugdelijken golfer
uithaalt (zie Banier) behaalde het formidabei
cijfer van 24 voorkeurstemmen. Als Armar.d eens
goed rekent en z:ji» eigen familie telt, dan zal hij
tct rare besluiten komen.
Een koers winnen is gemakkelijker dan politiek, hé
Armand
Onz-, vriend B.en Cuppens, oomvanderode
nee;ó:enietmagzetelen, komt kra: ig uit de
bus. Op 1 na de meeste voorkeurstemmen der libe-
aie lijst. We mogen dus verwachten Bien als sch,
pen cei s.ari te zier. fungeren Openbare Werken
of.. Onderwijs
Onze Expo .">8 reporters en reporter.!nnen «hebben het
over hun teder en romantisch hart» niet kunnen
Krijg.n de plechtige begrafenis van «den ekspo» bij
te ai nen en zijn in alle stilte van het lijk afscheid
gaan nemen. Hiervoor lieten ze zich «doorlichten»
Jour öoKter? d;e de ganse dag niets anders doen.
Met x- of infra-violette-siralen Of met Loewen
Brau Dal vraagt een beetje voorlichting.
De toffe knullen die zich week-in week-uit afsloven
om dit blad te vullen, waren tol in de diepste roer
selen hunner beroerde ziel ontroerd om de diep
gevoelde ontroerende afsche.d.- woorden van hun ge-
leg:. heidskonfra'.ers. Zeventien rode neusdoeken met
witte bollekens hebben ze mes-nat geweend niet
van verdriet maar omdat we ze niet langer dooi
ons voe.en kunnen trekken.
Maar moeten die charmante jongens en dito-meiskes
nu b. oluut een Expo hebben om ons hun proza te
.v.urer Wat het ook weze. hun medewerking
zal ons altijd zeer welkom zijn.
Kunnen we op een beter manier onze dankbaarheid
betuigen
vHooger Op» gaat dus zijn «Koninklijk» vieren op
een waarlijk koninklijke man er. Om 12 uur sjam-
pielei drinken op het Stadhuis om 12 uur 30
dria bezoek aan een paar leden herbergier*,
nadier. 3 uur en half eten en. drinken dan drie
maal x-uur drinkbezoek aan drie leden herbergiers
om u eindigen met een gezellig samenzijn.
Te middernacht, opvoering van de Revue
Santee Santee Santee
Geei ons nog r»en toernee
Wie ze er dat alleen de oude Belgen «herberg»zaain
warer en verslaafd aan de drank
Naar alle waarschijnlijkheid gaat Premier Eysken*
een akkoord sluiten met de «liberalen» om verder
het lar.d te regeren. Voor ons niet gelaten en het
is maar juist dat de blauwen mede dc vuil zaken
van dc vor ge regering helpen recht zetten, 't Ware
indcr een beetje te gemakkelijk. Maar die drie
nieuwe ministeries Schone Kunsten. Maatschap
pelijk Zekerheid en Europese Zaken zitten ons
toch ten beetje dwars*.
Is dc blauwe appetijt dan weer zo groot
We weten riu wel dat we prediken in de woestijn,
.naar was het ons te doen dan kwamen er een paar
ministeries minder en kregen de liberalen er hoog-
.-,en. drie toegewezen. Kiezen of kavelen anders
opnieuw naar de stembus... en «ze» zouden nog al
rap bijdraaien.
D,e NV. Europa sch jnt anders een goei affaire
te zijn want ze werven daar nog al nieuw personeel
aan. Liefst geblakbouleerde politiekers of mannen
die het te warm aan hun politieke ku voelen worden
en eer rustig levenseinde verkiezen boven de risico's
vi'n de stembus.
•lammer genoeg zullen WIJ weer de rekening mogen
betalen.
Lees verder op blz. 3 laatste kol.
Kent IJAntwerpen?
zijn
