d
Z\n
0\KsQe
Filmvoorstelling
Twee en dertigste Jaargang.
Zondag 16 november 1958
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327. 27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs per Nummer2 F.
Prijs voor Jaarabonnement85 F.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
re
at
d-
Wat is een mens die niet at' en toe de genoegens
smaakt van een kleine meditatie Wij zijn toch
schepselen begaafd met rede en verstand en waar
toe zouden deze twee geschenken van God nog die
nen, als we ze niet nu en dan moesten aanwenden
om rondom ons eens te kijken, om in ons eigen ik
te treden En een zondagavond is daar het best
geschikt toe. Dat heb ik verleden zondag opnieuw,
proefondervindelijk kunnen waarnemen. Och,
het waren natuurlijk geen wereldschokkende ge
beurtenissen over mij en over zovele andere
stervelingen zijn gekomen. Alleen maar een paar
zeer banale voorvalletjes die even gauw vergeten
waren als ze zijn ontstaan.
Daar was eerst en vooral de Televisie en daar
was nadien het Espagnol Circus. In de Televisie
heb ik mijn hart kunnen ophalen aan een klein
intermezzo en in het Circus heb ik me een pint
goed bloed gelachen, een goed uur ferm verveeld
en verder een paar kou voeten gehaald die niet van
de poes waren.
En bij die twee kleine feiten heb ik mijn zondag
avondmeditatie gehouden.
Normaal zou ik U, beste lezer, nu eerst moeten
spreken over de Televisie, en nadien over het Circus,
maar ja, van natuur en door bestemming trek ik
nogal gemakkelijk scheef en averecht en daarom
zal ik met punt twee eerst beginnen, om te eindigen
met punt één.
Het circus dus. waarde Lezer. Het zou van mij
een idiote vraag zijn U te zeggen hebt ge al een
circus gezien? Dat hebben we nu toch allemaal
reeds, is t niet zo Allemaal hebben we ons al eens
verkneukeld aan de superstomme capriolen van een
of meerdere clowns. Allemaal hebben we al eens
gehuiverd als de een of de andere kapitein Serati
doende was met een paar of meer wild-getemde
leeuwen of tijgers. Ieder van ons heeft reeds vaak
toegekeken naar de adembenemende kunstwerken,
hoog in het circus, bij de vliegende trapc-ze die
versierd is. onveranderlijk en altijd, met de steeds
zeer weinig geklede benen en armen laat ons
beschroomd zwijgen van de rest van Miss Jenny
of Miss Ma\En toch lokt de misterieuze circustent
iedere keer weer opnieuw de voile massa van ons
volk en een van de punten van mijn meditatie is
geweestmoest de helft van de circusgangers zo
trouw de uitingen van culturele inslag bezoeken,
de organisatoren ervan zouden overtevreden in hun
handen wrijven. Helaas... Driewerf helaas... We
gaan wel naar een circusclown kijken, maar voor
dat overige hebben we toch zo weinig tijd. is 't niet
zo?
Wil dat nu zeggen dat de esbattementen van een
circus onze tegenwoordigheid niet waardig zijn.
God behoede ons voor dergelijke uitspraak. En
ik zelf ben trouwens een levend voorbeeld van het
tegenovergestelde, aangezien ik zondagavond toch
ook één van die vele toeschouwers ben geweest die
gegierd hebben bij de aartsdomme val- en slapar-
tijen van de clowns. Ik zeg dit niet om uw aan
dacht te vestigen op het feit dat ik, laat het dan
voor het circussvel zijn, een of meerdere briefjes
an twintig frank heb over gehad. Nee. ik moet
eerlijk zijn. De Directie van die kermis-attractie
had mij een gratis-toegangsbewijs terhand gesteld
en dus Glimlach nu niet zo sarcastisch, goede
Vi ïend Lezer, als ik zeg gratis toegangsbewijs
Wat is daar zó verkeerd aan Dat is toch de ge
woonte er. lovenswaardig daarenboven. Daarbij, wij
zien dat toch ook rondom ons. Gratis-toegangsbe
wijzen worden verstrekt bij de vleet. Altijd en
overal En hoe grotere piet in de wereld, hoe meer
gi atis-toegangskaarten U in de schoot worden ge
bracht Voor alles en nog wat. Ik kan daar trouwens
niets tegen inbrengen. Alle mensen ik spreek
natuurlijk van die mensen die van enige betekenis
*-ijn in onze samenleving hebben toch al zwarig
heden genoeg aan het hoofd dan dat ze daarbij nog
eens. laat ons zeggen voor een armzalige circusver
toning. hun entréegeld zouden dienen te betalen.
Een politieagent is de aangewezen man om steeds
op de eerste rij te staan en een minister kan het
toch al niet minder doen dan met een kosteloze
zetel op de eerste plaats. Dat daar ik bedoel voor
de minister achteraf nog een glas champagne
bijkomt, ook gratis aangeboden, wie kan dat kwa
lijk nemen. Of kent ge die formule niet die we zo
vaak op een vriendelijke uitnodiging kunnen lezen
wij zullen uw vererende tegenwoordigheid zeer op
prijs stellen. Dat de anderen hun plaatsbewijs
moeten betalen, ja ziet ge. vriend lezer... de hele
kwestie komt hierop neer zorgen dat ge niet bij
de anderen wordt geteld. Ik hoor daar iemand
monkelen. Nee vriend, ik heb niet gezegd dat onze
hele samenleving één groot circus is tegenwoordig.
De u aarheid hoeft niet steeds onverbloemd aan
t klokzeel te worden gehangen.
Over dat circusgedoe zou ik nog een hele avond,
kunnen... mediteren. Maar kom... Iedereen kan
daar rijn beschouwingen aan vast knopen' die pas
sen in het kader van zijn eigen visie en zijn eigen
levenswijsheid. Alleen zou ik er nog willen bijvoe
gen hoe onder al dit klatergoud van luksueuze
schijn, vaak de zwartste mizerie wordt verscholen.
Ja... daar davert de lach na de onstuimige gags van
de clown, maar wie gaat er kijken in het hart van
die man Welk drama schuilt er vaak onder de
koddige schmink van zijn opgezet gelaat Hoeveel
kruisen torsen die schouders die daar de goé
gemeente ten profijte zo koddig de gierende lach
ontketenen. Circusmensen zijn ook mensen, mensen
als wij... en laat ons niet smalend neerzien op hun
circusgedoe. Er zijn gekker en helaas gevaarlijker
creaturen buiten het circus voor wie we ons
hoedje lichten.
En zo mediterende kom ik naar punt eén de
Televisie. Nee hoor,, waarde Confrater van de An
tenne, ik zal met grasduinen op uw terrein. Elk
t zijr. is niet te veel en de povere schrijvelaar die
ik ben, zal zich niet vermeten U achterna te doen.
Maar er is me zondagavond, op het televisie
scherm een stukje program opgevallen dat me meer
dan deugd heeft gedaan. Misschien hebt ge 't ook
gezien, beste Lezer, gezien en gehoord Ik wil
spreken van die enig-mooie uitbeelding van het
lied HemelhuisEen driedubbel hoera voor de
man die dit klaar heeft gespeeld. Zijn naam doet
hier niets toe... De spelers al evenmin... Maar de
manier waarop we dit Hullebroeck-lied hebben zien
uitbeelden verdient alleszins een pluim van formaat.
Daar zat kunst in. Daar leefde een hart in en daai
zinderde een ziel door. Al zo vaak hebben we de
dure knoppen van ons toestel schokschouderend
toegedraaid, omdat de geboden programs ons tot
gapens-tot verveelden, dan dat we niet met lovende
letteren zouden vermelden, uit kleine intermezzo
dat ons zondagavond werd geboden dooi de Vlaam
se Televisie. De stem van de zanger streelde ooi
en hart. De opeenvolgende beelden, zo stemmig, zo
waar, zo echt en getrouw, waren een weelde voor
et oog en de geest. En ik weet dat menige traan
van begrijpend geluk werd weggevaagd uit he:t oog
van vele fiere vaders en vele schone moeders, die
dag-in, dag-uit olferen voor hun talrijk kroost. En
t was bijlange geen goedkope sentimentaliteit. Een
kunstenaai is aan t werK geweest, die sober en
toch gevoeld, met eenvoudige middelen, maar met
diepe overtuiging en waar begrijpen van al het
edele uit dit enige Hemelhuisde diepste roerse
len van ons hart heeft bespeeld. - Zoveel kijkers
zijn U dankbaar, Vlaamse Televisie, voor wat U
in dit kleine kunstzinnige intermezzo hebt gebracht
zondagavond en zullen U dankbaar zijn voor andere
en dei gelijke prestaties die torenhoog verheven
staan boven de rommelzo van vaak werkelijk on
benullige uitzendingen.
NI MOVE - ZAAL NOVA
WOENSDAG 26 NOVEMBER
te 7.30 h.
TWEEDE BUITENGEWONE
ingericht door de K.F.L.
LES VACANCES DE M. HULOT
van J. Tati
Kinderen Toegelaten
Alleen voor mensen
met sterke lachspieren
ZONDAGAVOND - MEDITATIE...
