k
riSf
^/aams
e^in
d ucy e
SINT NIKLAAS
Abonnementen
L'IN VENT AIRE
Twee en dertigste Jaargang.
Zondag 7 december 1958
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 32T. 27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs per Nummer2 F.
Prijs voor Jaarabonnement85 F.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Nu is het weer de tijd van het jaar geworden
dat Sint Nicolaas de Wonderdoener zoals de
Heilige Man vaak wordt genoemd, in gans ons
Vlaamse Land wordt geëerd en gevierd.
Het zijn natuurlijk vooral de kinderen die deze
grote Kindervriend met angst en vreugde tegelijk
verwachten omdat hij geacht wordt lekkernijen en
speelgoed met kwistige hand uit te delen, of zijn
Zwarte Piet duchtig met de strafroede te laten
werken.
Een der meest gekende liedjes door de kinderen
gezongen, luidt toch
u Sint Niklaas nobele baas.
a Breng wat in mijn schoentje.
Een appeltje of een citroentje.
<i Een nootje om te kraken.
Dat zal zo lekker smaken
Maar 't zijn niet alleen de kleintjes die Sint
Niklaas met blijde oogskens verwachten. De Heilige
is immers ook patroon van schippers en matiozen
omdat hij hen destijds bijstond, zelfs door stormen
tot bedaren te brengen.
Wij zouden eerst en vooraf voor onze lieve le
zeressen en onze trouwe lezers een vrome wens
willen uiten. Namelijk dat ze hun schoentje zou
den zetten en dat Sint Niklaas er ter vervulling
van al bun wensen, zijn beste geschenken zou in
achter laten
En als we aldus aan onze vriendenplicht hebben
voldoen, zouden wij ook graag eens aan onze po
litiekers willen denken.
Het dunkt ons immers dat ook zij best hun
schoentje zouden zetten en dat ze niet zouden
vergeten op deze dag hoe de Heilige Man-
wordt aangeroepen als Patroon van de Schippers
En er zal geen enkele politieker zijn die met
schipper niet iets gemeens hoeft. Precies zoals
er wel geen enkele politieker zal zijn die hoe
^oed het hem ook gaat niet eens graag een po
litiek geschenkje in zijn schoen zou willen vinden.
We bedoelen hier natuurlijk niet dat onze poli
tiekers er op uit zijn geschenken te ki ijgen. Vei
van ons deze vernederende gedachten. Maar wij
menen alleen en uitsluitend dat in de politiek- een
verrassinsgeschenk. in de vorm van de ene of
andere haast mirakuleuze verwezenlijking- zeker
graag zou worden ontdekt hetzij in de schoen van
de betrokkene- hetzij in zijn portefeuille of in
welkdanig andei attribuut van zijn politiek werk
of mandaat.
Wij willen nu ook niet oneerbiedig zijn tegenover
Sint Niklaas als wij hem de patroon van de schip
pers noemen en er bijvoegen dat iedere politiekei
wel af en toe eens aan 't schipperen gaat.
Misschien is dat in de persoon van de politieke
mandataris een noodzakelijk kwaad. Misschien ook
zijn de tegenstrevers zodanig gewoon van te schip
peren- dat een serieus politieker wel niet andeis
kan dan ook maar met zijn bootje of dit van zijn
partij- of van zijn program, aan dat geschipper een
beetje mee te doen.
Wij zouden hier een parentesis kunnen openen
om na te gaan of al dat geschipper nu wel ernstig is
en voordelig, of zelfs nuttig maar dat zou ons te
ver leiden.
Wij begrijpen alleen dat schipperen in de po-
litiek vooral de laatste tijd een gewoonte is
geworden die niet meer zo heel vlug uit onze de
mocratische gebruiken zal worden gebannen.
De algehele uitvoering van een beloofd program
is zoiets als een vrome utopie en daaruit vloeit
dan onmiddellijk voort dat, waar vriend en vijand
nogal dikwijls tegenoverelkaar—gestelde—principes
en programs huldigen- de man die iets verwezen
lijken wil. noodgedwongen Sint Niklaas, patroon
der schippers, moet aanroepen en zelf aan 't schip
peren moet gaan.
In 's lands politiek hebben wij het nog zo pas
gezien Om een zeer ernstig deel van de politieke
beloften in te lossen (in afwachting dan dat AL deze
beloften worden verwezenlijkt) heeft de CVP en
met name haar eerste minister Eyskens nog al
ferm moeten schipperen. En de liberalen, schippe-
raars van huis uit en bij uitstek, hebben zich piecies
niet onbetuigd gelaten. Al evenmin als de socialisten
die wat zij er ook van zeggen en hoe ze mis
schien ook geen bovenmatige verering koesteren
voor de Grote Schutspatroon van de Schippeis.
bijna de ganse dag niets anders meer doen dan
schipperen. Met hun eerste violen als Van Ackei
Buset Major en Van Evnde, als bovenste schip-
persbazen dan.
Dat schipperen brengt natuurlijk voor iedereen
mee dat ge niet altijd in !t open en volle vaarwater
kunt blijven varen. Als ge zo aan t schipperen
valt, noodgedwongen soms en misschien tegen uw
goesting in- verdwaalt uw bootje allicht in t een
of 't ander waterken dat in plaats van hel en
klaar en rein dikwijls een beetje aan de troebele
kant is Met het onmiddellijk gevolg dat niet alle
opvarenden uit dc boot bravo schipper gaan
roepen en heel vaak het roer over een andere
(Vervolg op blx. 2)
VERNIEUWING DER
Binnen enkele dagen zal onze bode
zich bij U ten huize aanbieden voor het
innen van de jaarlijkse abonnements
prijs.
Daar deze kwitanties slechts éénmaal
aangeboden worden, verzoeken wij onze
abonné's de nodige schikkingen te willen
treffen voor het vernieuwen van hun
abonnement.
Wij rekenen op een goed onthaal en
danken U bij voorbaat.
AANDACHT De lezers die zich
thans wensen te abonneren, ontvangen
vanaf heden tot met nieuwjaar ons blad
GRATIS
Dat ge dit opschrift in onze gazet nog gezien
hebt.. Weten we wel, beste lezer, maar we zijn
nu eenmaal van het echte ras der zagemans dat
eenmaal als ze op een weer zitten blijven zagen
tot z'er door zijn. En deze keer zitten we er door.
Eindelijk. Via pers en radio zult ge allemaal al wel
vernomen hebben dat uw kop koffie met 5/1 uw
paksken sigaretten met 1 F de postzegels met
0.10 F de mazout met 0,36 F en de benzine met
0,56 F opgeslagen zijn.
En hoe zou net anders het gouvernement
heeft het weer al gedaan, en de fout ligt even
natuurlijk bij de CVP die er nog maar juist
aan is of 't is al gebakken. Premier Eyskens
zijn oren zullen de laatste dagen niet alleen getuit,
maar gefloten hebben, niet helemaal zonder reden,
laat ons dit maar zeggen. Willen we evenwel de
zaak eens kalm onderzoeken en beginnen met het
begin
Dat de regering dergelijk., onpopulaire maatre
gelen met de glimlach getroffen heeft, zult ge zelf
niet geloven. Ze MOESTEN dus.
En waarom Dat gaan we nu direct samen eens
onderzoeken. Seffens na de verkiezingen van juni
jl. werd door de CVP-leiding direct naar een partner
uitgezien om samen onze nationale schuit te bestu
ren. De socialisten wel bewust van de toestand
verkozen zich in de oppositie terug trekken, wat
van niet veel moed getuigde. De liberalen wilden
wel, wilden niet, wilden wachten, wilden uitstellen,
een stapken vooruit, twee achteruit zoals in de
precessie van Echternaeh. De reden was daar ook
dat ze parmantig wisten dat de kas leeg was, maar
ook het plafond doorboord, plus een bodemloze put
en een schuld die in miljarden liep en vroeg of
laat moest aangezuiverd worden. Met andere woor
den er dienden een hoop onpopulaire maatregelen
getroffen, en geen der vroegere partners had de
moed zijn verantwoordelijkheid te nemen. Het is
maar na de afstraffing bij de gemeenteverkiezingen
dat de liberalen, ziende dat hun achteruitgang nog
groter werd, de korte pijn boven de lange verkozen
(Lees verder op blz. 2)
