h
Hst
\j
d uc
ee^/
V//
talige JCoogdag
Onder
de Antenne
Vierendertigste Jaargang
Zondag 25 december 1960
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement: 85 F
WACHTDIENST APOTEKERS
Apoteek open op 25 december
Mevrouw Van De Mosselaere
Stationsstraat
Apoteek open op 26 december
dhr. W. De Geest
Burchtstraat
Drukker - Uitgever
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
In onze tijd maar ik ben al wat ouder, dat
moet ik toegeven kwam bij Kerstmis geen sport
te pas. Kerstmis dat is stilte... dat is plezier zonder
lawaai... dat is vreugde zonder lachen... dat zit
dieper, veel dieper dan het gewone gelach, dan
alles wat wij, mensen, gewoon zijn van plezierig te
noemen.
Allee... neemt nu die voetbalmatchen, wat is
daar nu Kerstmis aan De shotters zelf... daar zul
len we maar niet over klappen maar al wat daar
rondstaat, duizenden en duizenden kerstvierders
die staan te roepen op bloed en op het lijk van de
scheidsrechter daar kan :k niet tegen, rond deze
tijd dat dégouteert mij... om eens een schoon
Nederlands woord te gebruiken.
De velodrooms zitten ook vol mensen, die zit
ten te kijken op de coureurs, die om hun boter
ham te verdienen, stomweg zes dagen rond de pist
rijden, met veel drogage en kiekens, en dure om
koperij... Dat kan toch Kerstmis niet zijn.
Ja... maar ge moet mij niet geloven, maar al
dat sport zo rond en op Kerstmis en al die sport-
gazetten en andere, de cinemas en de bals. allee...
alles, 't steekt mij tegen... tot hier zie, tot aan mijne
zwilger, en ik zeg u... als het tot daar komt. dan is
het gedaan.
Nee... geef mij maar een Kerstmis thuis, goed
warm tegen de stoof en stil... wreed stil. gelijk in
de kerk waar ge uitkomt en met een liedeken en
kindervertelsels en... voorts niets. Voorts niets, dan
wat geknetter van kaarsen voor een stalleken en
niet te veel dennengroen in huis.
Geen d.enneboomkens, dat is flauw en dat iieeft
niets met de zaak te maken, geen hulst met of zon
der toppekens aan. maar de geest van vrede.
Ge zult nu zeggen dat ik aan 't zeveren ben.
en dat is Dest mogelijk maar uwe toer zal ook
komen, alleman wordt oud en dat is een schoon
zaak. Maar om op die vrede terug te komen, ik zou
nu eens een serieus raison willen doen over de
vrede van ons eigen en dat zonder preken, want
daar kan ik zelf ook niet tegen.
Ne mens ge werkt... ge studeert... ge klapt...
goed of kwaad van een ander ge hebt iets te
zeggen of ge doet wat een ander zegt... ge doet iets
of ge doet niets, maar als ge zo een jaar met uw
twee zweetvoeten op de wereld hebt gestaan en
gevochten hebt voor hetgeen ge moest vechten, he-
wel ge wordt er moe van... moe in uw botten en
in de Kcp. Ge zijt zo precies gene mens meer... ge
zijt een machien dat draait en moet draaien om
mee te kunnen met de wereld vol hefschroefvlieg-
neiicopters en auto's met moteurs rond alle kanten,
trams en electri9che treinen autobussen en televisie
toestellen en djockeboksen ge rent, zonder dat
ge 't zelf weet harder dan ge kunt, ge zweeft twee
meter boven de grond en ge vecht om u boven te
houden, en ge verzinkt zonder dat ge 't zelf weet
alle twee dagen gereed om dood gereden te worden
of te ontploffen wegens te veel aan vitaminen BI
of atoomsplinters. Ge leeft en zonder nadenken is
er een jaar om, grijpt ge in uw haar en ge zegt
t is aan 't verminderen Iedere dag zit er meer
in de kam en minder in uw kop... ge verliest... ge
wordt oud en ge voelt het zelf niet ais dan. ja één
keer per jaar, als ge zegt nu is 't genoeg... nu moet
er eens voor één dag een hoek aan komen, en dan
is 't Kerstmis...
Dan gaat ge zitten en voor de eerste keer sinds
ee:i jaar ademt ge trager, dieper en rustiger, en dan
weet ge meteen dat rust goed is nodig en onont
beerlijk. Dat wil niet zeggen dat ge de tweede
Kerstdag al niet terug in 't gareel schiet, al niet
terug neerploft in de mallemolen van de werkelijk
heid. waarin ge niets van die éne dag rust zult te
rugvinden, maar dat neemt niet weg dat die éne
Kerstdag veel goedmaakt, veel verandert in uw
lijf en uw ziel, al was het dan ook maar voor één
dag.
Thuis en stil... en niets doen dan nadenken.
En dan denkt ge aan al de dingen die ge
gedurende één jaar lang vergeten zijt. Aan uw
kindertijd en al de schoon vertelselkens, en al het
geen ze u in die tijd wijs gemaakt hebben en waar
ge nu 't fijne van weet zo goed. dat ge 't u be
klaagt en dat ge terug zoudt willen klein zijn en
onnozel en een simpele ziel... met verwachtingen
die te schoon zijn om waar te zijn. wat altijd beter
is dan verwachtingen die te waar zijn om schoon
te zijn.
Nee... geen sport voor mij en niets, maar een
stalleken, zelf gemaakt in het zweet ons aanschijns
en een kaarsken of twee van twee frank het
stuk en al de mensen die ik liefheb rond mij,
gelijk ons Heer dat graag ziet... dat is Kerstmis,
maar dat kunt ge niet beschrijven. De gedachte
aan Hem, dat is rust, en dat gaat de wereld uit, maar
ie zullen er vroeg of laat moeten terug toe komen,
dat zeg ik u en ik ben pertang dat zegt mijn moe
der altijd niet gemaakt om pastoor te worden...
De Negus van Abvsinië is niet lang geleden
nog eens op reis geweest naar het buitenland. Het
is de mode van de tijd dat de Staatshoofden op reis
gaan. Terwijl hij. de Negus de Keizer der
Keizers op vakantiereis of studiereis was, is er te
Addis-Abeba oproer uitgebroken Als de kat van
huis is dansen de muizen op tafel.
De oproerlingen hebben
een beetje ministers en hoog
waardigheidsbekleders dood
gedaan en een beetje feest
gevierd gelijk op een pens-
kermis J en een beetje ge
vochten en dat alles onder
het patroonschap van de oud
ste zoon van de Keizer.
Waarom die opstand
Omdat de Negus' te ouder
wets was. te Middeleeuws,
in zijn manieren en metho
des.
Wij hebben de vergrijs
de Negus in zijn jonge jaren
hier te Ninove gezien. Hij
was toen nog niet de Negus
en wij zagen hem hier onder
de naam van Ras Tafari.
Enkele jaren later heeft de Burchtdam het
heugelijk feit herdacht van zijn bezoek aan de Ni-
noofse stekjesfabrieken in de kermisstoet. Want
iedereen had met bewondering opgezien naar die
jonge prins uit een ouderwets land, die zo begrij
pend was voor de vooruitgang van de moderne
wereld en zo veel beloofde voor de toekomst.
Nu dertig jaar nadien wordt hij in zijn ouder
wets land voor achteruitkrabber versleten door jon
geren die ongeduldig zijn om zijn plaats in te nemen
Hij is immers Negus geworden, de grote baas
in een groot land en alles danste op de maat die
hij sloeg Hij was Negus gelijk zijn vooizaten ge
weest waren. Hij vond dat net goed was en dat het
zo mocht blijven.
De Italianen waren hem daar eens gaan buiten
doen. Hij was uitgeweken en had een onderkomen
gevonden bij goede vrienden en toen de Italianen
tijdens de tweede grote oorlog de nederlaag hadden
(Lees verder op blz. 2)
Vlaams
ez»n
KERSTMIS
