d
en
de Antenne
Vijfendertigste Jaargang
Zondag 1 januari 1961
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor JaarabonnementCS F
WACHTDIENST APOTEKERS
Apoteek open op 1 januari
Mr A. De Ruyver
Beverstraat
Apoteek open op 2 januari
Mr J. Lievens
Oudstri jdersplaats
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Wij hadden zo graag dit jaar geëindigd in een
blijde stemming en met voldoening teruggekeken
op alles wat in 1960 is gebeurd.
De omstandigheden van de laatste dagen vooral
en ook alles wat in de loop van de voorbije drie
honderd zesenzestig dagen is voorgevallen, ontneemt
ons evenwel dit genoegen.
1960 is nu precies voor ons allemaal geen ge-
luksjaar geweest en moesten we bijgelovig zijn en
aoht geven op de volksspreuk dat een schrikkeljaar
altijd een ongeluksjaar is, dan zouden we dit keel
de volksmond moeten gelijk geven.
Wij willen hier niet opnieuw opsommen alles
wat verkeerd is gelopen of wat we alleszins anders
zouden gewenst hebben. In ieders geheugen liggen
nog te vers de tegenslagen, de moeilijkheden en de
rampen waaraan wij de pijnlijke tol hebben moeten
betalen.
En de iaatste dagen vooral zijn geen gelukkig
en stellig geen verantwoord einde van dit voorbije
jaar.
Uw dagblad, vriend Lezer, de radio en de te
levisie hebben U voldoende op de (hoogte gehoudei|
van het wanoideiijke, het misselijke, we aarzelen
niet te zeggen, het misdadige waarmede ons land
en onze bevolking worden overspoeld.
Er wordt wij hebben het woord daar pas
gezegd op een misdadige wijze gesold met de
noogste belangen van de ganse bevolking. Voor een
veioitterde POLITIEKE nijdigheid worden ganse
lagen van de bevolking op straat gejaagd, worden
alle sociale voordelen die de jongste jaren werden
verwezenlijkt en afgedwongen, gevaarlijk in het
gediang gebracht. En het is klaar dat de arbeiders
worden misbruikt door een partij die al noemt
ze zich nationaal op een revolutionaire wijze
uiting brengt aan haar misselijke spijt niet meer
deel uit te maken van de regeringsploeg. Want,
vriend Lezer, hierop komt het tenslotte neer de
socialisten kunnen maar niet verkroppen dat ze in
de oppositie worden gedrongen. Het is doodeenvou
dig een Kwestie van jaloersheid geworden en om
daaraan lucht te geven wordt er niet geaarzeld het
ganse lot van de bevolking door straatrumoer en
revolutionaire daden, op het spel te zetten
De fameuze EENHEIDS WET waarvan vijfen
negentig procent van de stakers niet eens iets heb
ben gelezen, laat staan begrepen is de stok ge
worden waarmede de hond moest worden geslagen.
Het was een enige gelegenheid om de regering tot
val te brengen en sommige politiekers hebben dan
ook niet geaarzeld van die gelegenheid gebruik te
maken. Dat ze aldus in het geval kwamen te staan
van e leeiling-tovenaar die tijdens de afwezig
heid van zijn meester, de duistere machten wist op
te roepen, maar... ze niet meer aan banden kon
leggen, wanneer hij dit zou hebben gewild, is hun
blijkbaar ontsnapt. De omstandigheden en de
ievolf? v*n de wilde staking zijn derwijze uitge
groeid dat het niet meer de partijleiding is die de
ordewoorden geeft, maar de straat die haar opstan-
ige vvn en wet dicteert en er voor zorgt dat de
bonzen achter de rumoermakers moeten aanlopen,
willens, nillens. Wij hebben dezer dagen genoeg
gelegenheid gehad om met tal van socialisten over
de revolutionaire actie van gedacht te wisselen en
het is ons telkens opgevallen dat mensen met ge
zond verstand om het zachtjes uit te drukken
veeleer een andere, een demokratischer, een gezon
der oplossing voorstaan, dan het grijpen naar op
stand, sabotage en een atmosfeer van vrijheidsbe
roving.
Wanneer we in onze dagbladen lezen hoe van
duisternis en nacht wordt gebruik gemaakt om
spoorstaven los te vijzen, ,om seinpalen op te blazen
en andere heldendaden te volbrengen die het
ljcht niet mogen zien en waarvan de gevolgen
ook waar het gaat om het verlies van mensenlevens
niet te overschouwen zijn, dan kunnen wij ons
niet weerhouden een vergelijking te maken met de
•heldenmoed van ommige van onze arbeiders (en
het woord «heldenmoed» is niet te sterk, vriend
Lezer) die niettegenstaande afdreigingen en ge
welddaden van knokploegen en stakerspiketten
de durf en de burgerzin opbrengen om hun taak
verder op te nemen en te volbrengen. Dan kun
nen wii niet genoeg lof spreken over vele midden
standers. winkelaars en handelaars, die ofschoon
bedreigd in het uitoefenen van hun ambacht en hun
handel toch hun winkels en magazijnen blijven
open houden en aldus blijk willen geven van de
schoonste burgerzin, tegenover de laakbaarste
straat-politiek.
Een ander aspect van het gebeuren is de vast
stelling die zich opdringt hoe het Vlaamse Land,
weer eens en voor de zoveelste maal en in
tegenstelling met Wallonië - bewijs geeft steeds
en opnieuw het BESTE deel van ons landeken te
zijn. Onze Vlaamse arbeiders, onze Vlaamse mid
denstanders, bedienden en handelaars, hebben voor
de zoveelste maal bewezen, klaar en duidelijk, dat
de fatsoenlijkste burgerzin nog maar alleen te vin
den is in het Vlaams gedeelte van ons land. Ook
dut, vriend Lezer, moet ons in deze pijnlijke da
gen tot nadenken stemmen en wij willen er
vooralsnog althans niet de noodzakelijke be
schouwingen aan vastknopen, omdat wij beseffen
dat het gestelde vraagstuk reeds genoeg netelige
kanten vertoont, dan dat we er nog andere even
(Lees verder op blz. 2)
...En net gebeurde onder de oorlog van 1870
tussen Duitsland en Frankrijk.
De oorlog was in de zomer begonnen op de
giens in Elzas en de Fransen hadden slaag gekregen
meer dan ze verlangden, en nog voor de winter
lagen de Duitsers voor Parijs, dat volledig ingeslo
ten werd. Het was een loopgravenoorlog gelijk we
hem in 1914 ook nog gekend hebben de omsin
geling daargelaten.
Het werd Kerstdag en op klokslag middernacht
sprong een Frans soldaat op de borstwering van de
loopgraaf en zong een Kerstlied... het Kerstlied dat
hij op de vooravond van Kerstdag in de loopgraaf
had gedicht en getoondicht en dat later wereld
beroemd werd gelijk de Marseillaise Minuit,
dhrétiens, eest 1 heure solennelle... en zonder
bevel viel op hetzelfde ogenblik van beide zijden
het geschut stil. Het was een stilzwijgend wa
penbestand.
Ik heb dat gebeuren tientallen keren horen
vertellen door vader zaliger die 25 jaar was als de
oorlog begon en toevallig in Parijs zat als de stad
omsingeld werd.
Met Kerstdag, verleden week, kwam die histo
rie mij weer te binnen De televisie ik weet niet
meei waar of hoe had het oude beroemde lied
weer eens laten horen... en in België hadden boze
krachten Kerstdag gebruikt om een kleine burger
oorlog te ontketenen...
Tussen die twee Kerstdagen liggen 90 jaar.
Negentig jaar vooruitgang van de beschaving
Wie durft er neen zeggen Hij zou zich bloot stellen
aan een litanie scheldwoorden en beschuldigingen
die hem ver zouden kunnen brengen.
En toch was Kerstmis 1870 schoner dan Kerst
mis 1960, met zijn stakingen in Frankrijk, in België,
in Engeland en overal waar men nog staken mag.
En toch leven we in de eeuw van de vooruit
gang, al is het dikwijls de vooruitgang der zelen-
draaiers... die achteruit gaan al draaien.
De volksmassa is ihaar licht gaan opsteken bij
een volk dat in 1917, in volle oorlog, zijn bondgeno
ten heeft in de- steek gelaten al was het omwille
van dat volk dat zij in oorlog waren gegaan en
dat ze een tweede maal in steek liet in 1940.
En dat volk is een toekomst tegemoet gegaan
die zwart en duister was, zonder enige klaarziende
leiding en met één excuus op zak door de schuld
van hun vroegere leiders waren ze vijfhonderd jaar
achteruit op de echte beschaving. Vijfhonderd jaar
loopt ge niet in, in een tijdspanne van veertig jaar.
De volksmassa van de wereld staat grotendeels
onder de invloed van die omwentelaars trappelt
ter plaatse om op het wondervolk te wachten en
leert er alle soorten slechte manieren bij, die hoog
geprezen worden door mensen die er profijt uithalen
zonder zich er om te bekommeren dat er aan dat
profijt tranen en bloed hangt
vu
WJ
Onder
