H
>ist
Bn
\J
d uwe
Q<?
HET
Vijfendertigste Jaargang
Zondag 19 februari 1961
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement: 85 F
PRINS JEROM DE EERSTE INVITEERT
O P
DE DANS- en SHOW-AVOND
op 18 fobru«ri '61
op 19 februari '61
IN DE KARNAVALHALLE - GERAARDSBERGSESTRAAT, TE NINOVE.
Drukker - Uitgever
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Verleden zaterdag werd in ons arrondissemen
teel CVP-bestuur de definitieve lijst vastgelegd van
de kandidaten voor de algemene poll, welke door
gaat toekomende zaterdag 26 dezer.
De bladen hebben de alfabetische lijsten der
kandidaturen voor Senaat, Kamer en Provincie
reeds gegeven en we laten ze eveneens ten ge
rieve van onze lezers op het einde van dit artikel
volgen.
Wij leven op dit ogenblik in een vóór-verkie
zingsatmosfeer hetgeen wil zeggen dat de toebereid
selen voor de poll in volle gang zijn in alle afde
lingen van het arrondissement. Ook de kandidaten
laten zich niet onbetuigd en gebruiken deze enkele
dagen vóór de poll om de CVP-leden te overtuigen
van hun persoonlijke eigenschappen en intrensieke
waarde, met het oog op een mogelijke gunstige
klassificatie. Bij gebrek aan persoonlijke activiteit
in dienst van de partij of in de onmogelijkheid ele
menten naar voor te brengen die afdoende kunnen
inwerken op de keuze van de leden, nemen som
mige kandidaten hun toevlucht tot de meest be
lachelijke en kinderachtige praktijken. Hoorden we
niet van een manifest uitgaand van een kandidaat
uit het Aalsterse, waarin zijn verdiensten als bloed
gever en processie-zeeman in het daglicht gesteld
werden, en waaruit de partijleden het logisch be
sluit moeten trekken dat hij een zeer goede ver
tegenwoordiger zou zijn op de definitieve lijst...
Dit maar beste lezer om er op te wijzen dat de
intrigues van kandidaten en kliekjes in volle gang
zijn en tevens om de aandacht te vestigen op het
grote belang van de poll. Het zijn inderdaad de
partijleden ieder in hun afdeling of kantonaal
die de gelegenheid krijgen hun mening te uiten
bij geheime stemming over de toe te kennen
rangorde aan iedere kandidaat. De resultaten der
okale stemmingen worden dan over het ganse ar
rondissement samengevoegd en leiden tot de defi
nitieve rangschikking der kandidaten op de lijst.
Op het eerste zicht kan deze aangewende me
thode zeer demokratisch blijken te zijn, vermits
de kandidaat welke arrondissementeel dus het hoog
ste aantal stemmen wegkaapt in de poll, automa
tisch eerste komt op de lijst, en dus door de leden
als de meest verdienstelijke of de meest geschikte
wordt geacht.
Doch deze zienswijze is wel een beetje sim
plistisch bij nader toezicht en het gebeurde reeds
bij vroegere verkiezingen dar het arrondissementeel
komitee het nodig achtte de door de poll uitge
brachte rangschikking van ambtswege te wijzi
gen of aan te passen, om al dan niet gegronde re
denen. Wij willen van nu af er op wijzen dat deze
handelwijze rechtstreeks ingaat tegen de demokra-
tische beginselen van de vrije poll en dat niemand
het recht heeft aan deze beginselen te tornen.
Geen enkel bestuur en geen enkele clan
heeft op grond van verworven rechten de
macht om de uitspraak van het CVP-ledenkorps op
een andere manier uit te leggen dan wel zoals deze
tot uiting kwam of komt. Deze autocratiS(Cthe in
menging kan niet meer geduld worden in 1961 en
wij kunnen onze vertegenwoordigers in het arron
dissementeel bestuur niet genoeg wijzen op hun
plicht, in deze aangelegenheid waakzaam te zijn en
onze demokratische instellingen met hand en tand
te verdedigen. De kliekjes- en slipdragers-politiek
heeft afgedaan en moet volledig verdwijnen omdat
ze reeds genoeg schade berokkende aan de partij
zelf.
(Lees verder op blz. 2)
Spaak is terug... terug in het land en terug in
de politiek... De tweede politieke loopbaan van
Spaak valt samen met de eerste opgang van Renard.
De wereld gaat altijd vooruit, maar het is won
der hoe alles altijd hetzelfde blijft.
Het is nu omtrent dertig jaar geleden dat Spaak
zijn loopbaan begon. Hij was toen nog piepjong,
vers afgestudeerd aan de universiteit, en liet zich
opmerken door zijn grote comboyhoed. Hij had veel
geld op zak... Van huis uit was hij geen proletariër,
maar hij ging naar het proletariaat om carrière te
maken. Hij was precies niet welkom bij de grote
bazen van de partij die niet wilden opschuiven om
hem een plaatske te maken aan de tafel der uitver
korenen. Hij speelde met de ellebogen hij gaf
een gazet je uit dat zich onderscheidde door zijn
hevigheid en klapte gelijk een spreekmachien. Hij
kreeg aanhang onder het publiek van uiterst links
en zette Brussel op stelten.
Een zekere dag het wilde juist lukken dat
het de dag was waarop koning Albert geheimzinnig
verongelukte te Mardhe-les-Dames, en daarmee
geraakt die dag niet vergeten stapte Spaak met
een ander socialist, die het ook ver bracht Brun-
faut door de straten van Brussel aan het hoofd
van een huilende bende. Ruiten werden ingeworpen
in de Libre Belgique en in katolieke gestichten,
en een politieagent werd, per malheur, getroffen
door een ijzeren bout die hem trof aan het hoofd,
en 'hij was dood...
Spaak had stukken gemaakt niet hij.
Hij had zijn fijne handen niet vuil gemaakt. Maar
hij was de leider, de voorman. De woeste, huilende
(Lees verder op blz. 2)
0\Ks9
ez-',n
eH/
Voop-Venkiezingsatmosfeep Onder
de Antenne
Leo Martin
PrinseoBal
