d
w
e
zin
ams
0\KsSe
Betaald Verlof
Onder
de Antenne
Vijfendertigste Jaargang
Zondag 23 juli 1961
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement i 85 F
WACHTDIENST APOTEKERS
Apoteek open op 23 juli
Mr. L. Bogaert
Brusselstraat
Apoteek open op 2*4 juli
dhr. W. De Geest
Burchtstraat
Apoteek open op 30 juli
Mr J. Lievens
Oudstrijdersplaats
Naar aanleiding van het jaar
lijks BETAALD VERLOF, zal ons
blad NIET VERSCHIJNEN op
ZONDAG 30 JULI, en
ZONDAG 6 OOGST 1961
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
I
Nu ons blad voor veertien dagen tut de circu
latie verdwijnen gaat met vacantie, moet het U
viecmd toeschijnen, Lezer, een titel als deze erin
te zien voorkomen. Doch inderdaad, ik heb mijn
jaarlijks verlof reeds achter de rug.
En vermits ik nu drie weken lang geen krant
gezien, slechts af en toe en van tamelijk ver wat
radioklanken opgevangen en natuurlijk de TV heb
geschuwd als een moderne, erge kwaal (die ze in
feite gedeeltelijk cok is), en dus van geen actuali
teit meer op de hoogte ben om er U mijn kijk
in het gunstigste geval dan toch nog maar zeer
bedenkelijk en betrekkelijk mager over te geven,
dacht ik zo maar wat over vacantie tc schrijven.
Nu niet bepaald over mijn vacantie, want
eerst v il ik het hebben over die van mijn gebuur.
Hij is namelijk met zijn gezin veertien dagen aan
zee geweest. Kwestie van de gezondheid, zegt hij.
Alles bij mekaar kreeg hij vier dagen zon en tien
regen. Vier dagen scharrelde hij wat rond op een
oveivol strand tussen ligstoelen, emmertjes en on
gewoon gekdoende schepselen Gods. Hij wist wel
dat op amper een kilometertje afstand een eenzaam
strandje met een heerlijk duin als op hem lag te
wachten, doch dat vond hij ook maar zo-zo De
overige tien regendagen had hij de handen vol met
zich te vervelen op zijn karig toegemeten kamel
en te hunkeren naar thuis. Nog een geluk dat het
verzorgen van blaren op dijen en rug wat afwisse-
1 mg bracht. Gisteren zwoer hij mij nooit meer
doch het staat als een paal boven watei dat hij
volgend jaar opnieuw erheen zal trekken. Want
dit is ook een kwestie van standing, dat begrijpt
iedereen wel.
Mijn vriend heeft op zijn manier een Ronde
van Frankrijk gereden. Met zijn wagen heeft hij
getracht drie weken lang la douce France
onderste boven te keren. Hij heeft inderdaad een
massa dingen gezien, doch zeer weinig bekeken
Hij is een bom duiten kwijt en enkele kilo's ge
wicht. Hij was moe als een dokwerker en zijn
mooie nieuwe wagen vertoonde een lelijke deuk.
Maar kom, met vrienden en op zijn bureau zal
hij nu toch kunnen meespreken over de chateaux
de la Loire.
Dadelijk zal iedereen begrijpen waarom ik
mijn vacantie voor het laatst hield. Want wie gaat
e: nu in godsnaam zich veertien dagen opsluiten
in de Kempen 9 En toch, ik deed het en het werden
veertien heerlijke dagen Rust was er. Een wan
deling over zandwegeltjes langs oude hoevetjes en
suizelende bossen, met de kalme zekerheid dat na
de uitstap een keurig etentje wachtte, waarvoor
mijn vrouw niet vooraf zelf uren in de bres had
moeten staan. Zeker, het heeft er ook geregend.
Doch het gebeurde dat we druipend van het nat
in ons hotelletje arriveerden, vlug andere kleren
aanschoten en beneden onze fris-kille handen gin
gen uitsteken naar het knetterend open haardvuur-
tje en een pittig patersbiertje erbij dronken. Ik
mocht er mijn eigen taal spreken zonder door dwa
ze ogen als een primair te worden bekeken. Ik had
er de vriendschap van thuis en de gemoedelijkheid.
Ik vergat er dat ik op vacantie was...
Denk nu maar niet dat ik mijn vacantie als
de allerbeste beschouw of de Kempen als het nee
plus ultra. Want bruingebrand is geen van ons en
over de chateaux de la Loire weet ik nog steeds
niets. Doch, gij allen, die nog op vacantie moogt
(bijna stond er moet), weet dat ik reserve heb
opgedaan tegen het moment dat ik weer mijn dag
blad opensla en er huiverend het naakte relaas
vind over moorden, plastiekbommen, tak-ntellingen
en vredescofnerenties...
Ik ben geen hond en knaag de beenderen niet
af van de doden. Ons kristen zijn heeft ons geleerd
de doden de eeuwige rust te wensen en ze verder
met rust te laten.
Willens nillens moet ik vandaag een historie
vertellen waar bijna geen ander namen inkomen
dan namen van doden.
Iedereen weet dat Kardinaal Mercier een zeer
geleerde en zeer geëerde figuur is geweest. Dat hij
bij de genade Gods aartsbisschop van Mechelen
was en Waal van geboorte. Walen zijn overgevoe
lige mensen en Mercier was een kind van Wallonië.
Zijn gevoelen was zo geweldig dat het zijn verstand
benevelde gelijk de Oude Klare het verstand be
nevelt van een oude dronkaard.
Kardinaal Mercier was de vaandeldrager van
een machtige groep die in de bres sprong voor de
liberteit van de peerdefamilies gelijk la liberté
du pc re de familie in die tijd vertaald werd. De
grote kardinaal was de vaandeldrager, de vaandel-
zwaaier, de spreekbuis van de groep.
Hij heeft nooit aan de bond van de kroostrijke
gezinnen gevraagd wat zij over het probleem dach
ten. Het. middelbaar en hoger onderwijs was te
dien tijde volledig en uitsluitend Frans. Daar
mocht niets aan veranderd, in naam van de liber
teit van de peerdefamilies.
Frans Van Cauwelaert onze Lieve Heer wil
le zijn ziel hebben had tegenover de onwil van
ecnelen, in zake Vlaams onderwijs, het plan op
gevat een vrij Vlaams onderwijs in te richten te
Antwerpen, in samenwerking met zekere witte Pa
ters volgelingen van de Heilige Dominions.
Kardinaal schuimbekte en stelde zijn veto.
a+ i re schreef haar fameus gebleven
artikel Gros Jean en remontre a son èvêque
frans zijn instituut was gekelderd.
Te Aalst stond Sinte Marten onder leiding
van een v iaamse boerenjongen. Het gesticht droe°
de naam van klein Collegie al telde het toen
ïeeds twaalfhonderd studenten.
Hij kwam op het gedacht dat het goed zou zijn
indien de ouders eens mochten ze gen wat ze ver
langden en dat het simpel was het hun te vragen.
De ouders werden geraadpleegd en voor acht
leerlingen vroegen ouders het Frans als voertaal.
el 1 honderd tweeënnegentig werd Nederlands
gevraagd.
Ninove lag dichtbij... en professor Duerinckx
zaliger, met een kollega die nu nog leeft en de
historie vertelt, deden wat te Aalst was gedaan.
move had 600 leerlingen voor vier werd
Fians als voertaal gevraagd.
De zaak werd ruchtbaar. De Kardinaal „•»-
''aZeMaear Werd ^er verboden
Maai de Kardinaal ziir viae
den gevallen en hij had de moed niet omTlerue
P e lapen. Er kwam Vlaams onderwijs voor
Vlaamse studenten. J,
(Lees verder op blz. 2)
Uit Vacantie
