hst
'Qams b ft
e^/
V//
Vijfendertigste Jaargang
Zondag 8 october 1961
WACHTDIENST APOTEKERS
DEZE WEEK
dhr. W. De Geest
Burchtstraat
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement: 85 F
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
In ons vorig nummer brachten wij onder de
hoofding «Federalisme een Waalse aangelegenheid
enkele beschouwingen over het boosaardige optre
den van sommige Waalse Ministers en andere op
roerstokers.
Dat we vandaag nogmaals op hetzelfde thema
van het federalisme terugkomen zullen onze lezers
ons niet ten kwade duiden, als ze maar even de
draagwijdte willen overwegen van de problemen
die in de eerstvolgende maanden dienen opgelost
te worden, met als hoofdschotel de Waals-Vlaamse
verhoudingen met het federalisme als kapitale inzet.
Men heeft slechts de grote koppen in de dag
bladen te overschouwen om vast te stellen dat niet
alleen de regering het zwaar zal te verduren krij
gen, maar dat ook de partijen en de arbeidersor
ganisaties een verbeten strijd zullen moeten voeren,
willen ze in eigen rangen de nationale eendracht
behouden.
Ware de zaak niet zo ernstig voor alle Belgen,
dan zou men met enorm veel leedvermaak volgen
hoe de regering het versleten wapen van de com
promisoplossingen zal hanteren, hoe partijbonzen
en de vakbondleiders op beide knieën hun leden
zullen smeken het unitair stelsel van vereniging te
behouden. Maar de zaak is te ernstig voor dit
leedvermaak en het is de hoogste tijd dat elk bur
ger, hetzij Waal of Vlaming, zijn volle verantwoor
delijkheid opneemt.
HOE IS DE TOESTAND VANDAAG
Er kan geen beter ogenblik gekozen worden om
het inventaris van de binnenlandse toestand op te
maken, dan bij het begin van het parlementair
schooljaar.
DE REGERING Deze, wiens thermometer de
drie maanden lange vacantie onder de thermome
terhut heeft gehangen en diensvolgens wel op
de hoogte is van het dreigend onweder geeft
duidelijke tekens van ongerustheid, te meer daar
onder haar kudde wolven schuil gaan die alleen
op de gepaste gelegenheid wachten om het Belgi
sche schip te kelderen.
Op enkele maanden tijd zal men nu trachten
recht te zetten wat de opeenvolgende regeringen
sedert meer dan honderd jaar schaamteloos hebben
verwaarloosd. De parlementairen, zowel als de re
gering, zullen in de haast vergeten te overwegen
en te erkennen dat zij zelf de grote schuldigen zijn
van deze toestand door, op systematische wijze,
degenen die gestreden hebben voor het elementair
ste Vlaamse recht, te aanzien en te behandelen als
gevaarlijke extremisten. Van dezen zullen er van
daag wel veel zijn die aan het wijze Vlaamse
spreekwoord denken 't is te laat de put gevuld
als t kalf verdronken is.
DE PARTIJEN Wij kennen de loffelijke ge
woonte tussen october en nieuwjaar te congresseren
en wij weten nu reeds bij voorbaat dat op deze
congressen de Waals-Vlaamse verhoudingen als eer
ste punt op de agenda zal staan. Wij kunnen ook
vermoeden dat in de meesten onder hen de beide
taalgroepen afzonderlijke voorafgaandelijke verga
deringen zullen houden, waar het vuile linnen een
gr3te spoeling zal ondergaan alvorens in de grote
Congreszalen te worden tentoongesteld. Sommigen
ervan zijn reeds aangekondigd. Wat wij van deze
congressen vrezen is, dat de Vlaamse afgevaardig
den omwille van het gejammer om eenheid van
enkele groten voor de zoveelste maal hun Vlaam
se kiezers in de rug zullen schieten en hun eer en
geld ten grabbel gooien aan de nooit afhoudende
vraatzucht van de MPW.
DE VAKBONDEN Zowel in het ACW als in
het ABVV begint de toestand, althans van het be
ginstadium, zich af te tekenen. De inzichten van
de V aalse vleugel komen niet overeen met deze
van de Vlaamse vooral dan op het sociaal econo
misch plan. Hierbij komt het zeer kenmerkende feit
dat de Vlaamse vleugels zich niet a priori uitspre
ken voor of tegen het federalisme, in tegenstrijd
met de regering die er resoluut tegent gekant is.
Wij hebben trouwens niets anders verwacht. Wij
hebben steeds meegemaakt dat de vakbonden zich
niet in de kaart laten kijken van bij de aanvang
van de kamp.
De resoluties aangenomen door de congresseren-
de Vlaamse vleugel van het ACV, zijn tamelijk
bemoedigend voor Vlaanderen, terwijl wij met ge
noegen vaststellen dat desnoods omwille van de
vervlaamsing van het bedrijfsleven, zal gestaakt
worden. Waarop we dan toch moeten aanmerken:
Evengoed als de regeringen schuld dragen in de
algemene achteruitstelling van Vlaanderen, dragen
de vakbonden schuld in de achteruitstelling van de
Vlaamse werknemers in het bedrijfsleven.
In het ABVV is een bitsige strijd ontbrand tus
sen Renard en de Vlaamse vleugel. Zullen de
vlaamse socialisten zich de wet laten dikteren door
hun Waalse kameraad Renard, of zullen ze de enige
geboden gelegenheid te baat nemen om eerlijk de
hand te reiken aan hun Vlaamse broeders
Het belooft dus werkelijk interessant te worden
de toestand op de voet te volgen en er voor te zor
gen dat op de tweesprong waar we ons bevinden
de voor Vlaanderen voordeligste weg te kiezen.
En aan de Waalse hereboer Renard kunnen we
vooraf wel zeggen dat de Vlaams koe haar melk
opgetrokken heeft. Gedaan met van ons vet te .-me
ren
Daar zijn geen harder doven dan wie niet ho
ren wil. In :!e oude Vlaamse spreukenfilosofie heet
dat En wat baten kaars en bril als de uil niet
zien(en) wil
Het V aalse separatisme heeft heel de vader
landslievende pers in alarmtoestand gebracht.
Het Vlaamse separatisme is dood en begraven,
eerst eens na 1918 en dan bijzonderlijk na 1945. De
geweren hebben geknald en schone ideale mensen
gedood. Moeten wij de naam uitspreken van Dom
Modestus Van Assche De gendarm met zijn
geweer staat nog altijd tegenover de Vlaming ge-
lijx de dierentemmer tegenover zijn leeuwen.
Nu komt Renard voor de pinnen. Renard is een
Waal en een Waal schiet ge niet neer. Een Waal
is geen Vlaamse hond. Renard is geen idealist ge
lijk de Vlaamse vermoorden. Renard is een man
met een Spartacusziel. Hij is als een vulkaan in
volle werking. Hij schiet in volle vlam tegen de
uitbuiters van de werkman.
Het is geen wonder dat hij separatist is, maai
bij staat in het verkeerde kamp.
Hij staat niet in het kamp der Vlamingen die
gedurende honderddertig jaar onrechtvaardig wer-
c.en behandeld. Hij staat in het andere kamp dat
normaal vindt dat het onrecht voort duurt. De Vla
mingen zijn er aan gewoon en hun recht is verder-
tigd. Zij zitten in België gelijk tijdens het Oud
Testament Israël in het land der Pharao's. En als
ze de slavernij willen ontlopen, zit de openbare
macht er achter.
De Libre Belgique en andere gebreveteerde vader
landers praten en schrijven tegen Renard. Maar ze
zitten in het zeilde kamp. De ene in de rechtervleu
gel, de andere in de linker.
'V ooi mij is Renard de beste van de twee.
Renard wil ons in de ban slaan, ons buiten
wippen, omdat wij niet langer onze heren, de Walen
v illen dienen voor een droge korst brood.
De Libre en andere diergelijken willen ons ge
vangen houden.
De periode van het edelmoedig begrijpen is
voorbij gestreefd. Wij moeten niet denken dat met
geduld en verdraagzaamheid alles zal in orde
komen. Voor hen is alles in orde wij klagen
^onder reden wij hebben een minderwaardig
heidscomplex.
Maar tot vervelens toe moeten wij het zeggen
en nog zeggen
1) De omwenteling van 1830 was het werk van
de Walen en de verfranste hogere standen in Vlaan
deren. De Gentse katoenbarons waren de uitzonde
ling zij waren en bleven orangist omwille van
net afzetgebied voor onze weverijen in Hollands
Indië.
-De laamse volkslagen hadden niets in de
pap te brokken. Het stemrecht van de werkman
dagtekent uit de jaren 1890.
(Lees verder op blz. 2)
ex'm
d we
Het hand op een Tcueesprong ®n^®r
de Antenne
