ts
rist
De C.V.P. trouw aan haar programma Onder
de Antenne
grootheid enCdting 06 Üjd der Vlaamse
grootheid en die nu nog altijd der Vlamingen
Zesendertigste Jaargang
Zaterdag 17 maart 1962
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement; 85 F
WACHTDIENST APOTEKERS
DEZE WEEK
Mr. L. Bogaert
Brusselstraat
werkVrege" lt0dl he6ft Vlaa«ieren altijd de
werken van barmhartigheid beoefend.
Drukker - Uitgever
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.8b
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Zondag jl. ging te Brussel in de Magdalenazaal
de nationale kaderdag door van de CVP. Meer dan
2000 nationale, provinciale en plaatselijke militan
ten en mandatarissen namen er aan deel en hoorden
uiteenzettingen van de Heer De Saeger, voorzitter
van de Vlaamse vleugel, de Heer Derbaix, voorzit
ter van de Waalse vleugel en ten slotte van de
nationale voorzitter de Heer Paul Vanden Boeynants
Deze vergadering stond vooral in het teken van
ae trouw aan het programma en de besluiten van
het Kongres van Oostende en van de propaganda.
De Heer De Saeger wees op de onmogelijke hou
ding van de BSP als regeringspartner. Inderdaad,
zowel de BSP als de CVP had de volledige split
sing op taalgebied van het departement van open
baar onderwijs op haar programma genomen, en
dit tot het vlak van het sekretariaat-generaal. Nu
stuit de uitvoering van dit programmapunt op een
hardnekkige weerstand van socialistische zijde. Er
is geen alternatief mogelijk ofwel houden de so
cialisten aan het voortbestaan van de huidige rege-
rings-coalitie, en dan moeten ze konsekwent zijn
ofwel wensen zij de val van de regering. De voor
zitter van de Vlaamse vleugel beklemtoonde dat
het programma van Oostende voor de oplossing
van de W aals-Vlaamse problemen een geheel vormt,
en de partij hier niet zal van afwijken. De Heer De
Saeger eiste voor de CVP het monopolium op, de
politieke uitdrukking te zijn van de meerderheid
der Vlamingen en het leiderschap in de Vlaamse
strija tot ontvoogding. Hij verklaarde verder dat
de CVP zich niet meer zal laten manoeuvreren bij
massa-manifestaties waar de grote meerderheid
CVP-ers zijn en waarin tevens de partij en haar
mandatarissen bespot en beledigd worden.
Wij hebben hier in deze kolommen, ter gele
genheid van de Mars op Brussel, ongeveer hetzelfde
neergeschreven bij ons relaas nopens het verloop
dezer betoging. Wij konden ons niet vrij maken van
een gevoel van meegesleurd te worden in een strijd
die niet honderd procent strookte met onze opvat
tingen, alhoewel wij anderzijds als overtuigde Vla
mingen de plicht aanvoelden ons steentje bij te
brengen in deze uiting van Vlaamse levenswil.
De bedenkingen van de Heer Derbaix. voorzit
ter van de Vlaamse vleugel, bij de kritiek waaraan
de CV P-gekozenen bloot staan, kunnen wij minder
bijtreden. Hij bekloeg er zich over dat de CVP te
vlug haar lijders verslijt en wees de leden op hun
plicht hun leiders te verdedigen, evenals het pro
gramma en de standpunten van de partij. Als vrije
burgers in een vrij land eisen we het recht op ook
onze eigen leiders in het ongelijk te stellen wanneer
hun houding niet strookt met het programma en
de standpunten van de partij, of wanneer ze twee
maten en twee gewichten voorstaan. Wij kunnen
onze mandatarissen en ministers maar beoordelen
volgens hun daden, en dat recht kan niemand ons
ontzeggen. In het gareel lopen zegt ons niets en
wanneer onze leiders geen kritiek meer verdragen,
dan moeten ze er maar voor zorgen er zich niet aan
bloot te stellen Akkoord dat de socialisten en de
kommunisten het op dit punt gemakkelijker heb
ben, eerst en voorai omdat hun volgelingen minder
redeneren en opzien naar hun leiders, omdat ze
nu eenmaal niet anders kunnen of mogen.
Onder het motto Appel 62 wou deze kader
dag het vertrekpunt zijn voor een ledenwerving
op grote schaal. De werving van 250.000 leden, de
vorming van 6000 kaderleden en de organisatie vóór
einde juni van 2500 informatievergaderingen, waar
in 200 speciaal voor vrouwen en 300 voor jonge
ren. evenals de oprichting van 100 nieuwe jongeren-
ploegen, waren de voornaamste doelstellingen wel
ke door voorzitter Van den Boeynants aangekon
digd werden.
Wat we echter het meest van al beamen is het
voorgenomen wetsvoorstel inzake kontrole op de
Rijksuitgaven. Dit wetsvoorstel zou in de eerste
plaats een versterking voorzien van de eenheid van
toezicht, door engere binding van Rekenhof en
Inspectie van Financiën, en verder de bevoegdheid
van het Rekenhof uitbreiden tot een werkelijk in
strument van kontrole op de doelmatigheid en de
opportuniteit der uitgaven van de Staat.
Wanneer men bedenkt dat voor het jaar 1961
de Staat meer dan 10 miljard supplementaire be
lastingen inde op de voorziene inkomsten, en er
dan nog een te kort geboekt wordt, dan is het niet
meer te vroeg om orde te brengen in deze huishou
ding. Alle belastingbetalers zuilen het met ons eens
zijn wanneer we verklaren dat dergelijke hervor
mingen. ter besnoeiing van de uitgaven, veel sym
pathieker klinken dan de fiskale hervormingen die
slechts een verhoging van de belastingen bedoelen.
Wanneer de CVP zich daarvoor inspant, is haar
succes verzekerd bij haar leden.
Ik voel me een beetje ongemakkelijk, gelijk
iemand die een portie spruiten heeft binnen ge
speeld en ze niet kan verteren.
Die historie met onze zwarte broeders van het
Consulaat van Congo, die geen Vlaamse papieren
willen aanvaarden omdat Nederlands geen interna
tionale taal is, en vertaling met legalisatie verplich
tend maken, weegt nog een beetje zwaarder jmdat
er vanwege het Belgisch gezag geen reactie komt
op de snotneuzerij van die zwarte smoelen.
Gedurende tachtig jaar heeft België miljoenen
frank uitgegeven om de negers een broek te kopen.
Vlaanderen, heeft buiten zijn belastingen die
naar Congo gedaan werden in de plaats van hier
gebruikt te worden nog duizende jongens als
puteis en bloeders naar het Zwarte Land gestuurd,
en onze Vlaamse meisjes volgden weldra als mis
siezusters.
Na de onafhankelijkheid hebben de negers pa
ters vermoord, zusters mishandeld... en toch zijn
pu,éiS en zusters op post gebleven. Als dank krijgen
ze stamp v an de ezel, niet van wilde bosmensen,
maai van de bloem van de ontwikkelde negers.
België betaalt maar voort en zwijgt precies
of het. moet restitutie doen. En Vlaanderen stuurt
voort zijn geld, zijn zoons, en zijn dochters pre
cies als slaven.
En V laanderen werkt voort en zwijgt, juist of
het een gedresseerde hond is die te veel slagen
heeft gexregen en waar geen fut meer inzit
Feitelijk is Vlaanderen een gedresseerde hond
Honderddertig jaar ligt het aan de band op het
Walenhof het krijgt meer slagen dan eten en
mag blij zijn dat het zijn baas geen lekje moet
geven, omdat hij er vies van is.
De oude laamse wijsheid die vastgelegd werd
in talrijke spreekwoorden, leert ons onder andere
«Als ge aan een ezel zijn achterste wrijft sell t
hij op uw hand
Ge moogt geloven dat het waar is En wat ook
waar ,s dat er op onze tijden veel meer ezels zijn
nine hebh nS€nhe'd Van het huweli->k van onze ko-
n£in 'ben ze ons nog eens gezegd dat onze ko
ning,n naar de M,s gmg ,n gen Qude kerk
aangekend dagbladen het afsterven
nem Vaet H T f*"" °Ud Prelaat MonseiS-
was Ivan 'e 2^2 g en te Ronae de pastoor
FW.tS n°emde - S™ Jaba"0 de
Fiammg, - S,nt Juiiaan der Vlamingen. Hij was
ut h'e, vo<?r de °°rl°S 1914-18 en voor die oorlog
a 10 nog altijd der Vlamingen een stichting
Dees verder op pagina 2.
JJJjezind »ew4.
<V
