d
uu
e
e2.»n
'Qcims b ft
Officiële Diploma's
Zesendertigste Jaar gang
Zaterdag 18 oogst 1962
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.80
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement85 F
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
In het Zottegemse weekblad «De Beiaard» van
4 oogst 1962 verscheen onder deze hoofding een ar
tikel waarin aan het nut der Ijzerbedevaart en het
herbouwen van de toren wordt getwijfeld. Tot sta
ving zijner mening gebruikt «Tandem» argumenten
met dewelke wij ons onmogelijk akkoord kunnen
verklaren. Zo onder meer waar het de taal betreft
en waar we lezen
Maar of de taal zo belangrijk is dan al&emeen wordt
aanvaard, durven we betwijfelen, temeer dat de
intrinsieke waarde van een taal weinig terzake
komt. Of beleven we niet dat b. v. de Algerijnen
zelfs in het Frans hun vrijheid veroverend,
toch zi?h zelve blijven; idem voor Kongo Rwanda.
Boeroendi een groot gedeelte van het Afrikaans
kontinent zai fransprekend zijn, daar zullen dich
ters en prozaschrijvers uit opstaan, die Frans schrij
ven, en wellicht zullen zij deze taai verrijken. Zij
verliezen daarvoor hun eigen aard niet. Ook niet
de Vlaamse franstalige schrijvers Verhaeren, Ro-
denbach, Maeterlinck, Camiile Melloy Hoelang
duurt het nog eer India door en door ver-engclst
Er zijn voorbeelden bij de vieet.
Inderdaad, er zijn voorbeelden bij de vleet, maar
dan juist om het tegenovergestelde te bewijzen dan
wat door «De Beiaard» wordt bedoeld. In al de aan
gehaalde gevallen nl. is het klaar dat, mét de taal.
ook de eigen kuituur zal verdwijnen. Is het niet
algemeen bekend dat al de Afrikaanse landen een
minderheid, de beruchte èvoluès een voldoende
opleiding heeft genoten om het Frans als voertaal
te kunnen gebruiken. De gewone zwarte, de door
snee Afrikaan zal zijn eigen aard trouw blijven
zolang hij zijn eigen taal mag gebruiken. Met het
verlies van zijn taai zal ook zijn eigen aard ten
onder gaan; zoals het bij ons in Vlaanderen bijna
was gebeurd. Wat hier voorviel, zal zich in Afrika
herhalen er zal zich een Franssprekende minder
heid afzonderen, de Franssprekende bourgeoisie, die
buiten en boven het volk levende, door de massa
zal nageaapt worden. Misschien krijgen ze ginder
dan ook een of andere zwarte Conscience die in
extremis nog redding zal brengen.
Zijn niet juist namen als Verhaeren, Georges
Rodenbach, Maeterlinck en Melloy voorbeelden van
Franssprekende bourgeois die mét hun taal ook hun
eigen aard verloren en aan dewelke de Vlaamse
Kuituur niets, maar dan absoluut niets te danken
heeft Wat het ver-engelsen van India betreft zijn
we tamelijk gerust. Vooraleer de laatste der circa
240 miljoen Indiërs zal yoo-you-en zal het Engels
lang tot de dode talen behoren. Waarom De Bei
aard het echter zo ver van huis gaat zoeken weten
we niet, de voorbeelden vlak bij de deur liggen
anders voor het rapen. Waar is de eigen kuituur
van Normandiërs, Bretoenen, Basken, Navarrezen
en Elzassers gebleven Wat blijft er over van de
Vlaamse Kuituur in Noord-Frankrijk? Verdwenen,
overspoeld door het opdringen in scholen en open
bare besturen van een volksvreemde taal. Het
V iens brood men eet, diens woord men spreekt
was al waarheid van in de tijd der Romeinen en
het is waarheid gebleven. Is het niet typisch dat
elke veroveraar van nieuwe gebieden het eerste
en enige gebod toepast zijn eigen taal totaal op te
dringen om met de volkse taal ook de volkse aard
te doen verdwijnen. Wat gebeurt er nog op neden
met de Duits-sprekenden van Merano in Noord-
Italië 9 Het bindmiddel, het cement dat een volk
samenhoudt de taal moet eerst verdwijnen,
en de rest volgt dan wel van zelf.
Sprekende van de IJzortoren vindt «De Beiaard»
dat
al dat geld. al die stenen die nu in het nieuwe mo
nument zitten, beter besteed waren geweest aan
een modern, prestigieus Vlaams Kuis in volle Brus
sel. iets in de aard van het P.S.gebouw of de Mar
tini-building op het Rogier-plein. Het kon dienen
voor alle uitingen van Vlaams Leven, de Vlaming
zou er zich thuis kunnen voelen, de Fransspreken
den zouden inzien dat we meer zijn dan keuter
boertjes en respect krijgen voor onze taal en zeden.
Bovendien konden Vlaamse firma's er worden on
der gebracht, konden Vlaamse studenten er logies
vinden, konden vreemde bezoekers er worden ont
vangen kortom. Vlaanderen zou op het nieuwe
slagveld van de Vlaamse strijd een vesting hebben
gebouwd. Want te Diksmuide gebeurt het maar
één dag per jaar. te Brussel driehonderd vijfen
zestig.
Of een dergelijke wolkenkrabber financieel leef-
baai zou zijn is iets anders waar De Beiaard
niet aan denkt, evenmin als aan het feit dat in
Brussel voor de Vlamingen gelegenheid genoeg be
staat zich kultureel te uiten, ALS ZE MAAR WIL
LEN. Om een paar voorbeelden te noemen het
Paleis voor Schone Kunsten staat toch voor ieder
een open. en we bezitten toch een moderne, goede
Vlaamse Schouwburg. Maar hoeveel en door wie
wordt er regelmatig gebruik van gemaakt Daarbij
zijn we heel zeker dat de Brusselaars aan onze
lion-building prestigieus hun voeten zouden va
gen en er misschien evenveel respekt zouden
voor hebben als voor de Sjinuuze toren te La
ken, maar zeker minder dan voor Manneken-Pis of
voor la Patrie Want die laatste beide artikelen
brengen iets op, en als er iets is waar de Brusselaar
respekt voor heeft dan zijn dat juist de fluppen
geld En daar kunnen we ze vangen. Door in Brus
sel onze eigen taal te spreken. Als ze in de hoofd
stad gaan begrijpen dat ze aan ons alleen iets kun
nen verdienen als ze Vlaams kennen, dan zullen ze
even rap ABN spreken als ze in 1940 Bitte schön
zeiden of in 1944 Pease en Thank you
Maar dat ABN spreken door ons moet volgehou
den worden, niet één dag., maar driehonderd vijfen
zestig per jaar.
Soms wordt twijfel gezaaid in de hoofden van
onze katolieke ouders nopens de geldigheid of even
waardigheid der diploma's in onze katolieke scho
len. Men schermt dan met de benaming officiële
diploma s alsof deze alleen door de Staatsscholen
zouden afgeleverd worden en een hogere waarde
bezitten dan de diploma's afgeleverd door de Vrije
Katolieke Instellingen.
Als ei nu één punt is waarop de schoolwet alle
onderscheid heeft opgeheven, dan is het juist op
het stuk van de diploma's. Hoe wordt een diploma
immers wettelijk
In de Oude en Moderne Humaniora moeten alle
diploma s, zowel deze afgeleverd door de Staats
scholen als door de Colleges, ter wettiging worden
voorgelegd aan de zgn. Homologatiecommissie. De
ze Commissie heeft tot taak na te gaan voor beide
ondei wijssectoren of aan alle wettelijke vereisten
werd voldaan. Deze Commissie is totaal paritair
samengesteld telt evenveel leden uit het Katoliek
als uit het Staatsonderwijs en werkt totaal onpar
tijdig om die reden. Door de homologatie van die
Commissie wordt een diploma, afgeleverd door een
atheneum of college, wettelijk of officieel beiden
hebben daardoor dan ook dezelfde officiële en
wettelijke waarde. De diploma's van het Katoliek
Middelbaar Onderwijs zijn dus evenzeer «officieel»
als die van het Staatsonderwijs.
Vooi de diploma s van onze Vakscholen, Beroeps-
scholen en andere Technische Scholen geldt een
gelijkaardige regel. Hier kan elke technische school,
die eikend is, eigen diploma's afleveren. Deze wor
den wettelijk door de aanwezigheid van een afge-
aaidigde van het Ministerie in de eksamencom-
missie, die het diploma mede tekent. Ook hier is
zulk diploma even officieel als in een rijkstech-
nische school.
^ooi de Normaalscholen geldt dezelfde regeling.
Het ondei scheid dat men soms wil maken tussen
(Lees verder op blz. 2)
6/7 u/7~
Waarom de Ijzerbedevaart
