h
'ist
£/7
\J
Winst en verlies...
Een lezer schreet ons over een...
Zesendertigste Jaargang
Zaterdag 3 november 1962
OPTIMISME
HERRIE
RESULTAAT
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.05
Prijs per Nummer 2 F
Prijs voor Jaarabonnement: 85 F
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Enkele jaartjes terug werd een man, op de
schouders van boeren en intellectuelen en werk
lieden, in triomf door de straten van Brussel gedra
gen. Een generaal met tweehonderdduizend soldaten
achter zich. Hij lachte breed, want hij wist beter
dan wie ook dat dit niet een overwinning van één
dag zou zijn, doch dat men met hem en zijn par
tij in de komende jaren rekening zou dienen te
houden.
En inderdaad, anderhalf jaar nu reeds staat die
zelfde leider aan het hoofd van de regering van
zijn land. Een regering, die een massa werk ver
wezenlijkte, hoogstdringend en enorm belangrijke
arbeid, doch die, zoals alles wat door mensenhanden
wordt beroerd, ook al eens een minder gelukkige
daad stelt of blijk geeft van een niet te dulden
aarzeling of onzekerheid. En die bijvoorbeeld af en
toe wel eens een slecht gemutst communiqué pu
bliceert...
Vorige zaterdag stond hij voor een stampvolle
zaal toehoorders zijn regeringsbeleid toe te lichten.
Kan het wel iemand vlotter dan hij En wie kan
zijn stem en zijn woord feller door de zaai laten
snijden dan Theo Lefèvre
Steeds dezelfde en toch telkens een andere. Zelfs
in zo'n ruime mate dat velen, die vorige zaterdag
in de Kring naar hem luisterden en die maan
denlang kleine en grote grieven tegen hem en tegen
Brussel hadden zitten fokken, nu wei weer naar
de oude schaapstal zullen zijn teruggekeerd
Karakterlozen of windmolens of oppervlakki-
gen Misschien Doch wij mogen niet vergeten
dat de Eerste-Minister bovendien nog een onbetaal
bare hulp heeft gekregen, vorige zaterdag. En dan
nog uit een hoek vanwaar hij die allerminst en
wie wel had verwacht...
Wij weten nu allen al lang dat de regering als
twee voornaamste punten op haar programma heeft
staan regelen van de Vlaams-Waalse verhoudingen
en het rechttrekken van de onrechtvaardigheden
op fiscaal gebied. Daarover sprak de Eerste-Minister
natuurlijk in eerste instantie, en zeer uitvoerig. Ook
de gezins- en expansiepolitiek van de regering kwa
men aan de beurt voor hij zijn optimisme in de
toekomst uitdrukte Wij gaan naar een schone
tijd. Denk erom dat al wie vooruit wil zich bloot
stelt aan kritiek en dat iedereen en alles ook
ministers en regeringen gebreken hebben. Samen
met U willen wij ervoor werken opdat het volk,
dat wij liefhebben, het steeds schoner en beter moge
hebben
Reeds van bij de aanvang van de voordracht
werden steeds uit dezelfde hoek van de zaal scham
pere opmerkingen en scherpe uitlatingen als een
soort voetzoekers of proefbaionnetjes uitgegooid of
opgelaten. Zetelaanpassing Stemmen voor een
Waal Nooit
Een paar vlijmende aanhalingen van Lefèvre
aan het adres van de Volksunie brengt de hele zaal
op kookpunt. Er vielen de klassieke harde klappen,
en dat. binnen de eerbiedwaardige muren van de zo
kalme Kring Enkele heethoofden werden door
bereidwillige handen buiten geholpen Waarom
moesten zij ook zo dicht bij de deur gaan zitten
En toen alles weer betrekkelijk kalm was ge
worden, verlieten plots als op een afgesproken te
ken drie rijen mensen, gebaarde en andere, osten
tatief de zaai
De spreker had niet Theo Lefèvre geheten als
hij zon prachtgelegenhejd onbenut had laten voor
bijgaan. Zinspelend op het precedent van voor en
kele weken in de Senaat sloeg hij het ais een
zweepslag naar de buitengaanden Ziedaar, Da
mes en Heren, dat is al wat de Volksunie kan
Nadien klonken nog verwarde geruchten tot de
zaal door, doch binnen verliep alles rustig, tot het
einde toe.
Tja, bedacht een toehoorder, die nu plots ook
voorzichtige toeschouwer geworden was. ze maak
ten woel... Een spuiter vervolledigde ...en
kregen op hun sm1
Als wij met veel wat de Volksunie eist, volledig
accoord kunnen gaan, met de manier waarop zij
vorige zaterdag te werk togen, zijn wij dit in geen
geval.
Waarom hebben zij niet hun tijd afgewacht
die zou gekomen zijn om de Eerste-Minister
een paar pertinente vraagjes te stellen
Mensen, die op dergelijke dwaze manier hande
len, kunnen wij niet mondig heten. Hun partij
evenmin. Als ze absoluut van zoh soort dingen
houden, dan raden wij hun aan bij de eerstvolgen
de gelegenheid in de streek een rode of blauwe
meeting te gaan storen. Daar vinden zij een prac
tised onontgonnen arbeidsterrein. Echter nog een
raad werkpak aan dan...
Van de driehonderd vijf tig aanwezigen vorige
zaterdag, waren er hele dozijnen, die al een flinke
tijd kleine of grote, openlijke of (meestal) verbor
gene sympathie koesterden voor de Volksunie. In
tien minuten tijds ging die op in rook... Daar zorg
den premier Lefèvre en dertig Volksunisten voor
Dat is hét resultaat van vorige zaterdag Konden
de CVP-leiders er zich een klinkender wensen
Een lezer stuurde ons een sohrijven waarin hij
ons verzocht onderstaand artikel integraal te willen
overnemen, te meer daar deze bijdrage handelt
over een zeer actueel probleem waaraan ((De Den-
derklok» volledig haar steunt verleent, om er een
degelijke oplossing voor te vinden.
Wij danken onze gelegenheidsmedewerker van
harte en laten hierna zijn pennevruchten volgen
GEACHTE REDAKTIE,
Een paar weken geleden was ik er zelf oogge
tuige van hoe de drukker-uitgever van uw weekblad
in de Dreefstraat te Ninove, met zijn auto bijna het
Ministerie van Financiën binnen vloog om een zeer
zwaar ongeluk te vermijden met een jonge school-
ganger die roekeloos de Hogeweg kwam afgeraasd,
zonder naar links of rechts te kijken. De chauffeur
trof geen enkel verwijt, alleen de knaap droeg alle
schuld bij een, gelukkig, vermeden ongeval.
Erger was het wat voor enkele dagen te Aalst
voorviel een jonge leerling die NEVEN een me
deleerling al pratend over de straat reed, haakte
met een trapper aan de andere fiets, stuikte op
de weg en werd door een autobus letterlijk het
hoofd vermorzeld. De busvoerder trof hier geen
schuld.
s Anderendaags werd te Denderwindeke een 8jarige
jongen laatste spruit uit een gezin van veertien
kinderen bij t oversteken van de grote weg met
de fiets morsdood gereden. Hier weer treft de
voerder geen schuld.
Het lot der jonge slachtoffertjes is droevig, de
smart der ouders zeker ontroostbaar, niemand denkt
nochtans aan de voerders zelf, ook vaders van fa
milie, die weten wat kinderliefde is. hun leven lang
met dat kinderlijkje op hun geweten blijven zitten.
Bij deze drie gevallen vroeg ik mezelf af wie er
dan cigemijk wél schuld kan hebben, en voor mijn
deel gelool ik dat het ligt aan een tekort aan voor-
Lees verder op pagina 2.
0\v>ss
ez'ind week/,
Theo Lefèvre te Ninove
prangend probleem
