h
°'Qams
Bz.\nd week^
Q(/
Ninove
Nationale Opera
Kunstschilderes
LAURE FELS
Achtendertigste Jaargang
Zaterdag 15 februari 1964
NAAR DE
DONDERDAG 20 FEBRUARI
HOFFMANNS VERTELLINGEN
EVEN KENNIS MAKEN MET...
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 N1NOVE
Telef oon 327.?7 Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement90 F
Prijs per nummer: 2,25 F
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Nee, lieve lezer, over de bekende operette van
Kallmann gaat het niet, dat hebt ge wel zo gesnapt.
We willen een woordeken zeggen over de ope
rette die ter gelegenheid der karnavaldagen boven
de Moerdijk werd opgevoerd in verband met het
geplande huwelijk van Prinses Irene.
U in kleuren en geuren vertellen hoe alles
in mekaar zit, waar en hoe het koppel mekaar heeft
leren kennen, welke sokken Hugo van Bourbon
liefst draagt en wanneer de Prinses eindelijk een
gelukkige bruid zal worden, laten we aan meer
bevoegden over, dat gaat boven onze macht. Zoals
de Nieuwe Rotterdamse Courant het terecht schreef,
daar hebben de dames- en andere weekbladen een
kluif aan voor maanden.
Zeg nu ook niet dat wij met dit geval niets te
maken hebben en dat strikt genomen elk meester
blijft in eigen huishouden.
Het is nu eenmaal zo dat al wat bij onze taai
en stadsgenoten gebeurt ons meer interesseert dan
oorlog bij de Molukken, en omgekeerd hetzelfde.
Denk maar aan de tijd dat WIJ met ons Ko
ningsprobleem zaten, toen heeft de Nederlandse
pers toch ook geen blad voor de mond genomen
en haar gedacht gezegd, niet altijd onze Vlaamse
zienswijze steunend. Of dichterbij nog, toen Doctor
Paardekoper openlijk zijn stelling Er zijn geen
Belgen verdedigde en bij ons spreekverbod kreeg.
Nee..., we hebben het recht onze mening te
zeggen en doen dat ook. Voor de nuchtere, zakelij
ke Hollanders hebben we altijd veel simpatie gehad
en over het algemeen zijn het beste jongens.
Alleen worden ze onverdraaglijk, zelfs bela
chelijk, als het gaat om voetbal en hun koninklijk
huis. Biezonder in dit laatste geval doen ze soms
zo kinderachtig dat het onbehaaglijk wordt.
Kijk maar naar het aantal handelsmaatschap
pijen dat in zijn benaming het woord Koninklijk
meesleurt. Dat begint met gist en gaat over petro
leum naar steenkool, als het niet een hoogdravend
Oranje »-merk wordt. Het aantal Koningen Wil
lem en Stadhouders dat we rookten, is ook niet te
tellen en het lijkt of een handelsproduct een Ko
ninklijk Oranjehemd moet aantrekken om door
de massa gegeerd te worden. Dat alles wijst op
een gemoedstoestand die meer heeft van afgoderij
dan van werkelijke eerbied.
In deze omstandigheden was het dan ook niet te
verwonderen dat de bekering tot het katolicisme
van Prinses Irene, erfgename van het Nederlands
Protestantisme, bij de puriteinse Baptisten en an
dere Gereformeerden, insloeg ais een A-bom, en
dat na een korte verstomming heftig werd gerea
geerd. De verontwaardiging van de Dominee bij
het Koninklijk Hof was gemeend, en al moest de
Dominee later een deel van zijn woorden terug-
slikken, toch gaven ze een klare kijk op de dwaze
koppigheid van het reformistisch milieu.
Om de geschokte Calvinistische gemoederen
nog meer te roeren, kwaan dan het bericht van de
verloving der Prinses met niemand minder dan een
katoliek Spanjaard, afstammeling van de gehate
Konink van Hispaniën die de bloedhond AIva
op de Nederlanden afstuurde om Willem de Zwij
ger, god der Reformisten, te verdelgen.
Zo werd het hele geval de Nederlanders voor
geschoteld. die niet willen inzien dat heel het ge
valletje een handig opzet is der anti-roomsen die
vrezen dat, moest de kroonprinses ongehuwd blij
ven, ooit een katolieke koningin over Nederland
zou kunnen regeren. Na de afstand van haar rech
ten op de Nederlandse troon, kunnen de verloofden
in alle eer en deugd trouwen en is er verder geen
vuiltje meer aan de lucht. Te beter.
Toch willen we er onze Nederlandse vrienden
op wijzen dat Prinsen en Prinsessen doodgewone
mensen zijn. zoals wij allemaal, met menselijke
verzuchtingen en gevoelens en met evenveel recht
op geluk als elke sterveling.
En nog iets... Laat dit voorval een les wezen
voor de toekomst, weest niet meer zo halsstarrig
en dwaaskoppig uw Koningshuis alleen door een
gereformeerde bril te willen zien en blijft zoals
ge werkelijk zijtwerkzame, eenvoudige mensen.
Niet Koninklijk. Neemt een voorbeeld aan ons
hier worden alleen duivenbonden, vogelpikmaat-
schappijen en dergelijke koninklijk, Als-ze meer
derjarig zijn geworden...-
De muziek- en kunstliefhebbers onzer
stad, krijgen een enige gelegenheid om.
in onze NATIONALE OPERA op
de uitvoering bij te wonen van
Muziek Jacques Offenbach
Regie Maurice Béjart
In de gewone prijzen van de Ko
ninklijke Muntschouwburg te Brussel is
de heen- en terugreis met autobussen
inbegrepen.
Alle verdere inlichtingen, alsmede
inschrijvingen voor dit kunstgebeuren,
op het Stadhuis, en bij de Bestuursleden
van de Stedelijke Kulturele Kommissie.
Inschrijving uiterlijk tot
maandag 17 februari a.s
Ter gelegenheid van het le Festival der Schil
derkunst was ons de naam opgevallen van de kunst
schilderes Laure Fels. Deze naam stamde zeker en
vast ni£t uit onze streek. Vaag meenden wij er een
Nederduitse klank in te bespeuren. Bleven echter
een aantal landschappen van deze kunstschilderes
welke naar het verre Limburg verwezen. Het doek
Bloeiende Heidein zijn harmonie van purper
rood, okergeel en olijfgroen, de Vijver van Genk
met zijn zilverberken in een ijl en teer gamma
van zilverblauwe tinten, de Wellenshoeve en het
«Interieur-Wellenshoeve» getuigden dat hier iemand
aan het werk was geweest, die onze wondermooie
typische Kempen op een andere manier had gezien
en had aangevoeld dan wij, haastige ééndagstoe-
risten.
Het raadsel bleef ons intrigeren en ten lange
laatste besloten wij de knoop door te hakken en
ten gerieve van onze lezers even te gaan kennis
maken met... kunstschüderes Laure Fels.
Mevrouw Laure Fels, de charmante echtgenote
van .Ie Heer Victor Van Eesbeeck, bleek inderdaad
afkomstig te zijn uit het verre Limburg, meer be
paald uit de hoofdstad van'deze provincie, Hasselt,
waar zij lessen volgde aan de Akademie om ver
volgens te gaan werken op het atelier van kunst
schilderes J. Peeters. V
In de woonkamer krijgen wij de gelegenheid
opnieuw het prachtig stilleven Pan met Eite
zien, naar onze bescheiden mening een van de beste,
doeken yan de kunstenares. De vormen zijn haast
tot-de gróte lijnen vereenvoudigd, de compositie is
sober en stevig gehouden,-terwijl alle overbodige
detai-ls zorgvuldig werden geweerd.
Wanneer wij eveneens een zelfde streven tot
vereenvoudiging vaststellen in de bloemstukken
van Mevrouw Laure Fels ontspint zich vlug een
geanimeerd gesprek over de essentiële vereiste in
de schilderkunst van een vereenvoudigde en gebal
de vormgeving. Het doek Chrysanten met koperen
potvan de kunstenares wordt erbij gehaald. Hier
had het ons getroffen dat de chrysanten waren
weergegeven met een grote eenvoud van stylisti-
sche vaardigheid zonder dat ook maar iets van de
essentie en de eigen geaardheid van de bloemen
was verloren gegaan. Technisch gezien mag dit
doek een knap werkstuk heten.
Typisch vrouwelijk, blijft in het werk van
kunstschilderes Laure Fels het gebruik van lichte,
oogstrelende kleuren, geplaatst tegen een heldere
achtergrond. Hierdoor verkrijgen haar doeken een
dromerige, ietwat sentimentele, blijheid.
Wij mogen verwachten dat kunstschilderes
Laure Fels eenmaal volledig ingeburgerd in onze
streek, ons zal komen verrassen met een reeks land
schappen uit onze eigen omgeving. Wij zien met
belangstelling uit naar haar eerstvolgende tentoon
stelling en wensen haar intussen heel veel succes
toe.
Het Hollands Wijfje
r
