d
VU
e
zin
Qms
WEGENFONDS 1966
LEGE HANDEN WACHTEN OP ZINVOLLE ARBEID...
n
Veertigste Jaargang
Zaterdag 26 februari 1966
BROEDERLIJK DELEN
Drukker-Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 95 fr.
Prijs per nummer 2,50 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Misschien zullen onze automobilisten wel wat
belang hechten aan het budget betreffende het
wegenfonds voor het jaar 1966.
Voor het gewoon onderhoud van de staatswegen
is er 579 miljoen voorzien voor gans het land. Hier
had men best een grotere inspanning mogen leveren.
Goed onderhouden wegen vermijden immers vele
ongelukken. Veel wegen blijven te lang in een
gevaarlijke toestand.
Het budget voorzien voor het bouwen van nieu
we wegen is wel veel belangrijker: 7850 miljoen.
Het is dit laatste cijfer dat we hier wat van nader
bij gaan onderzoeken.
Het budget van 7850 miljoen is onderdeeld in
5350 miljoen fr voor het bouwen van nieuwe auto
snelwegen en 2500 miljoen fr voor het aanleggen
van gewone wegen.
Onderverdeling der miljoenen voor autosnelwegen
Autosnelweg van Wallonië 3950
Autosnelweg Antwerpen-Luik-Aken 425
Autosnelweg Brussel-Oostende 250
Autosnelweg Brussel-Antwerpen 345
Onteigeningen voor snelwegen
later aan te leggen 3Ö0
Totaal miljoen frank 5350
Wat men natuurlijk dadelijk opmerkt is het
feit dat er op het totaal budget ongeveer een 3/4
uitgeschreven zijn voor het aanleggen van de auto
snelweg van Wallonië. En tot welk nut Het valt
zeker niet te ontkennen dat voor Wallonië zelf,
verbindingen zoals Brussel-Luik, Brussel-Bergen en
Brussel-Charleroi van veel groter belang zijn dan
een verbinding Luik-Namen-Doornik.
Had men niet veel beter een paar miljard be
steed om de bestaande wegen op de as Luik-Namen-
Doornik (die in slechte staat zijn, laten we dat
toegeven) en het vrijgekomen kapitaal nuttiger
aangewend. Misschien zult U denken, beste lezer,
dat wanneer men 4 miljard investeert in die auto
snelweg, hij daarmee wel zeer ver afgewerkt zal
zijn. Vier miljard vertegenwoordigt immers reeds
20 milj./km. Niets daarvan Laten we even nagaan
aan welke vakken men gaat werken (niet afwer
ken
Toegang tot Luik 300
Viesville-Gosselies 450
Ville-sur-Haine - Maisières 150
Maisières-Ghlin (grondwerken) 160
Ghlin-Jemappes (grondwerken) 220
Fleurus-Velaine (grondwerken) 130
Ringlaan Doornik 100
Enkele bruggen 690
Jemeppe-Bierset 115
Kompleks van Loncin 410
Onteigeningen 1125
3950
Totaal miljoen frank
Gaan we op de kaart even de ligging na van
al deze gemeenten, dan zien we dat de lengte van
deze vakken gelijk is aan deze tussen Pollare en
Ninove. Laat ons aannemen dat nog niet 1/10 van
de autosnelweg van Wallonië zal afgewerkt zijn
met deze 4 miljard. De totale kostprijs mag men
schatten op een kwart miljard per km. Het zal de
duurste autosnelweg van Europa worden.
Hoe is zo iets mogelijk?
Eerst heeft men de autosnelweg Brussel-Ant
werpen aangelegd, daarna Brussel-Oostende en dan
Antwerpen-Luik. Toen ging men natuurlijk verder
met de uitbouw van het nieuwe wegennet. Statis
tieken hadden aangewezen dat de assen Rijsel-
Gent-Antwerpen en Brussel-Antwerpen eerst aan
de beurt moesten komen.
Dat konden de Walen niet nemen. De sukke
laar^?), men had nog niets voor het zuiden van het
land... In Brussel was men natuurlijk met deze
zienswijze accoord en zo werd de aanleg gepland
van de «Autoroute de Wallonië». Een zeer mooie
naam, maar ook miljarden zinloos verspild.
Maar hoe komt het dan toch dat de aanleg van
die autosnelweg zo duur zal uitvallen
Zoals reeds hoger vermeld heeft men onze
zuiderburen willen tevreden stellen door de aanleg
van deze autosnelweg. Maar die mensen zijn maar
tevreden wanneer iedere gemeente zijn oprit heeft,
wanneer er voor ieder wegeltje een brug wordt
aangelegd. Dat er daardoor ettelijke miljarden ver
spild worden heeft minder belang dat is immers
de tol die we aan onze huidige democratie moeten
betalen.
En hoe heeft men dan de Vlamingen gesust
Met recht en reden had men immers in het
noorden van het land eerst met de aanleg van een
nieuwe autosnelweg moeten beginnen. Wel onze
brave mensen heeft men toegelaten om natuur
lijk met eigen kapitaal een intercommunale op
te richten met als doel de verbinding Rijsel-Gent-
Antwerpen-Turnhout te verwezenlijken
Om te besluiten zouden we wei willen wijzen
op volgende punten
1) In de toekomst zou men er dienen voor te
zorgen voorrang te verlenen aan het bouwen van
die nieuwe wegen welke van nationaal en interna
tionaal belang zijn.
2) Men moet er naar streven de bouwkosten te
verminderen door een meer rationele werkwijze
aan te wenden.
3) Er dient ook naar een oplossing gezocht om
goede wegen te bouwen die later weinig of zelfs
geen onderhoud meer vergen. Voor sommige delen
zou het voordeliger zijn autosnelwegen te funderen
op palen met een wegdek in gewapend beton of in
voorgespannen beton. De kostprijs natuurlijk
voor het leggen alleen zou dan 100 tot 120 miljoen
vertegenwoordigen.
Verscheidene voordelen zijn aan deze werkme
thode verbonden
men bekomt zonder bijkomende kosten een brug
over al de bestaande wegen,
onteigeningen zijn alleen maar nodig over de
breedte van de baan (geen hellingen ofte talus,
bijna geen grondwerken),
het onderhoud wordt tot een minimum herleid
en de autosnelweg zou gans afgewerkt zijn bij
de indienststelling (De autostrade Brussei-Oos-
tende kost jaarlijks nog zo wat een kwart mil
jard aan onderhoud en allerlei verbeteringen).
Lpten we wel opmerken dat deze oplossing eco
nomisch zou zijn voor vakken waar de ondergrond
onzeker is, of voor vakken waar grote grondwerken
nodig zijn.
Vele verbeteringen kunnen aan ons stelsel aan
gebracht worden, vele zaken lopen mank (dat heeft
men de laatste weken best ondervonden).
Het wordt hoog tijd dat er iets veranderd.
Werkloosheid, werkloosheid Hoe tegenstrijdig
op het eerste gezicht ook, 'toch hebben bijna alle
ontwikkelingslanden met deze plaag af te rekenen.
Er is voedsel tekort, vruchtbare landen liggen braak,
er ontbreken huizen en scholen, wegen moeten aan
gelegd... en toch is er werkloosheid. Om de ont
wikkeling op een hoger peil te brengen is het dan
ook van het hoogste belang al die ledige handen
zinvol aan het werk te zetten.
Dat beoogt het vormingscentrum voor land
bouw en veeteelt, dat in Cibitoke, Burundi, met de
hulp van Broederlijk Delen (220.000 fr in 1965)
opgericht wordt.
Talrijke jongeren, die de lagere school beëin
digen, kunnen niet meer verder studeren, ofwel
bij gebrek aan intelligentie, ofwel omwille van nun
te hoge leeftijd, ofwel omdat ze te arm zijn.
Gewoonlijk hebben ze weinig goesting om land
bouwer te worden, zoals hun ouders en vrienden
die nooit naar school gingen. De traditionele land
bouw vraagt inderdaad veel inspanning voor een
zeer mager resultaat. Dikwijls bezwijken ze aan
de bekoring het platteland te verlaten en naar de
stad te trekken. Dat is dubbel rampzalig. Op de
eerste plaats voor hen zelf, want ze zullen nooit
vinden wat ze gedroomd hebben en eindigen er
gewoonlijk in de sleur van ledigheid en werkloos
heid. En ook voor het platteland het zal bevolkt
blijven met ongeletterde lieden, die slechts de oude
landbouwmetodes kennen en niet weten hoe hun
gronden waardevol uit te baten. Om het levensni
veau op het platteland te verhogen moeten de jon
geren, die de lagere school bezocht hebben, over
tuigd worden op het platteland te blijven en daar
aan de ontwikkeling te werken.
Waarom een school voor veeteelt
Een oordeelkundig teelten van dieren als kip
pen, konijnen en varkens kan de belangstelling
wekken van de jongeren.
(Leec verder op pag. 2)
