k
'O.Q. ItïlS
ez'\nd (veekfi/
Veertigste Jaargang
Zaterdag 27 oogst 1966
EERWAARDE HEER MARC DEVENIJNS VERLAAT NINOVE
Drukker-Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 95 fr.
Prijs per nummer 2,50 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Wij vernemen dat Eerwaarde Heer MARC
DEVENIJNS, meer gekend als de Subregent
aan het Bisschoppelijk College alhier, door Mon
seigneur de Bisschop van Gent werd aangesteld
tot Onderpastoor van de Sint-Martensparochie te
Asper.
Voor onze lezers die Asper misschien niet te
best weten liggen, voegen wij er aan toe dat deze
gemeente geiegen is aan de Schelde in het zuid
westelijk deel der provincie Qost-Vlaanderen en
2.643 inwoners telt, volgens de jongste gedane tel
ling.
Eerwaarde Heer Devenijns kwam naar Ninove
begin juli 1945, als Subregent, een vaak zeer on
dankbare post dewelke hij met veel toewijding
en brio vervulde gedurende 21 jaren. De jongere
generatie die door zijn handen passeerde zal er
nog lang kunnen over spreken, de ene met gemeng
de, de andere met aangename herinneringen, maar
allen met dankbare gevoelens. Subregent spelen
is geen sinecure en voor iedereen weldoen besiaat
niet, vooral wanneer de jeugd hieromtrent een
oordeel te vellen heeft.
De Subregent was als het ware niet zijn Colle
ge en de Ninovieters vergroeid. Vele Professors
komen en gaan in het College en van enkele is
weinig of niets gekend omdat zij geen aktiviieit
hadden buiten de collegemuren. Andere drukten
hun stempel op het sociale en kulturele leven van
onze stad.
De Subregent drukte zijn stempel op de spori-
aktiviteiten in onze streek. Was hij niet de pro
motor van een bloeiende Sporta-afdeling, waar
hij stilaan de vriend en raadsman werd zo van
oude als van jonge sportbeoefenaars, vooral dan
in de wielerwereld. Het hier geleverde reuze-werk,
dat ten goede kwam aan velen, en die hem dan
ook zullen blijven gedenken, is niet te schatten.
Steeds op de bres en op de eerste plaats, bracht
hij het beste van zichzelf en ijverde onverdroten
voor een betere wereld in het rennersmilieu, zo
voor het stoffelijke als het zedelijke welzijn.
Als medestichter van de Ninoofse Atletiek Club
en van Ninove Sportief steunde hij de atletiek-
sport en de jonge atleten, en moedigde hen aan
door zijn dynamisch voorbeeld en bezieling. Zijn
aandenken zal er onuitwisbaar blijvend zijn-
Ook te Aspelare, waar hij gedurende 15 jaar
bedrijvig was als zondag-onderpastoor, en zeer vela
vrienden telde, zal zijn heengaan zeker betreurd
worden.
De Denderklok zelf, tenslotte, verliest in
hem een trouwe en jarenlange medewerker, een
hechte steun en een oprechte vriend.
Eerwaarde Heer Subregent, wij menen de tolk
te zijn van alle stadsgenoten en van al onze lezers,
wanneer wij U hartelijk en welgemeend dank zeg
gen voor wat gij hier gepresteerd hebt, ais priester,
als vriend en medewerker.
Wij wensen U goed heil in uw nieuwe werk
kring en moge de stuw te Asper voor U persoonlijk
een vernieuwde stuwkracht betekenen, in dienst
van Onze Lieve Heer, ons christelijke Vlaamse
volk ten goede
Beter, waardiger en vromer dan we hadden
verwacht is de laatste Ijzerbedevaart verlopen.
Beter om de massa deelnemers die deed herin
neren aan de vooroorlogse topjaren, beter ook om
de zelftucht bij de bedevaarders, om de kalme
waardigheid waarop deze plechtigheid verliep.
Vromer omdat van in het begin de nadruk
werd gelegd op de herdenking aan de gesneuvelden
van een oorlog die, na 50 jaar, stilaan tot de ge
schiedenis gaat behoren.
Want met de jaren was er min of meer sleet
gekomen op de primitieve gedachte van piëteitsvol
herdenken, onder invloed van sommige omstandig
heden, en was de bedevaart de laatste tijd zoniet
ontaard tot een week-eind camping voor de jeugd.
En de geest ervan, het mediteren over alles
wat op deze plaats door de ouderen werd geleden,
dreigde te versmachten onder jazz.-muz.iek en jé-jé-
gezang.
Het is de grote verdienste van het Bedevaart-
komitee deze toestand klaar ingezien te hebben
en er in gelukt te zijn met moderne middelen, toch
het gemoed der meestal nog jongere aanwe
zigen in ontroering te hebben gebracht.
Het machtig applaus van tienduizenden, ge
bracht aan de oudstrijder van 14/18, die zijn ge
vallen kameraden kwam herdenken, is een bewijs
dat de Vlaamse jeugd niet vergeet wat ze de oude
ren verschuldigd blijft en ook dat als het ooit
moest deze jeugd even moedig haar plicht zou
doen.
Het was ook goed dat de vele redevoeringen
tot één enkele werden herleid en het was nog beter
dat een ouwe, trouwe, maar een zo hatelijk ver
volgde Rik Borginon er het woord kwam voeren.
Wie zich van zijnentwege aan een uiting van
opgepropte wraakgevoelens verwachte, kwam be
drogen uit.
Scherp, klaar en kordaat toonde redenaar aan
waar en hoe door de Staat wordt gefaald, noemde
een kat een kat en Brussel een anti-Vlaams broei
nest. Maar tevens gaf hij de middelen om de
Vlaamse problemen binnen het Belgisch staatsbe
stel daar drukken we op eens en voorgoed
op te lossen.
De aanwezigheid van circa 100.000 bedevaar
ders, vertegenwoordigers der 5 miljoen hun volle
recht eisende Vlamingen, kan noch mag in rege
ringskringen langer met een schouder-ophalen of
enkele vage beloften afgewimpeld worden.
Klaar en duidelijk staat het teken aan de wand:
of we leven samen verder als volwaardige burgers
in een langs wettelijke weg omvormde federalis
tische staat, of België loopt zijn ondergang tege
moet.
Of deze klare taal in Brussel begrepen zal wor
den is iets waaraan we, jammer genoeg, ten zeerste
twijfelen. Gegronde twijfel! Want wie nog gelooft
in de goede trouw der Franstalige Brusselse pers,
is wel erg naïef. Het schijt die mensen eenvoudig
onmogelijk enig verslag over een Vlaamse mani
festatie uit te brengen zonder een of andere voor
ons kwetsende vuiligheid te spuien.
De door velen oh zo ernstig genomen Libre
gaf daar weer eens een voorbeeld van.
In haar artikel over de Bedevaart wordt niet
gesproken over jeugdformaties, wel over groepen
bruin- en grijshemden, verdachtmakingen die
herinneringen aan andere hemdenformaties wak
ker roepen.
Het toppunt van journalistieke oneerlijkheid
wordt evenwel bereikt waar, middenin het Diks-
muideverslag en in vetjes, wordt gesproken over
de aanwezigheid van twee jonge Duitsers in néo-
nazi uniform, die door de aanwezige Prokureur
des Konings werden ontdekt op papieren wer
den onderzocht en vastgehouden omdat in hun wa
gen wapens werden gevonden. Die wapens be
stonden althans volgens de Vlaamse BRT-be-
richtgeving van zondag te 19 uur uit een dolk,
een knuppel en koord. Aan al wie wil kunnen we
een tip geven al de scouts-voortrekkers bezitten
een soort kort mes voor brood-snijden, een duim
stok en sjorkoord.
Werd hier soms naar een stok gezocht om de
zo bekende hond te slaan
Een feitje van niemendalle, zult ge zeggen.
Accoord. Maar waarom moest dat dan juist
vermeld binnen het kader van een verslag over
een alleszins pacifistische manifestatie
Daarom, zoals reeds gezegd, twijfelen we aan
de goede wil der Brusselse kliek als het om onze
rechtmatige eisen gaat. Begrip voor onze zaak kun
nen we, helaas, van dat soort hoera-patriotten
nooit verwachten.
L IJfJJ'
BIJ EEN BENOEMING
WAT NU. BRUSSEL
9
