k
^Oüms
e2-\n
e^/
V/V
IEDER JAAR KOMT KERSTMIS WEER...
Zalige JCoogdag
IN MEMORIAM...
ABONNENTEN,
AANDACHT!
Veertigste Jaargang
Zaterdag 24 december 1966
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
AAN AL ONZE LEZERS
EN LEZERESSEN
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.8n
Prijs voor Jaarabonnement: 100 fr.
Prijs per nummer: 2,50 fr.
K9I
Ook dit jaar zal het Kerstdag worden
in deze krakende wereld vol onzekerheid
in deze gedachtenmaalstroom
in deze na-conciliekerk waar vele dingen, ogen
schijnlijk op losse schroeven draaien
in deze samenleving die koud en onverschillig
staat tegenover ellende en need
in deze wereld waar oorlog heerst, rassenhaat
en hongersnood
Een we bidden dat het vlug KerstDAG zou
worden... Dat het licht van de Kristus zou door
breken, zou uitstralen, zou gaan dagenWij
bidden dat hetbij U en bij mij, bij alle kristenen
ZICHTBAAR zou worden dat de Kristus ooit een
BLIJDE BOODSCHAP gebracht heeft die beleef-
baar is
We voelen het zeer goed aan dat het in de
eerste plaats niet om de viering van dat feest van
25 december gaatfeest dat maar al te dikwijls
en veelal in hoofdzaak op romantiek, laat het dan
nog vrome romantiek zijn, is afgestemd.
kristen zouden worden. Hij verwacht dat wij
KRISTELIJK d.w.z. dat wij lijk de Kristus zou
den leven.
Oh, ja, we weten het zeker en we voelen het
dagelijks aan van dat ideaal zijn we nog ver af.
Maar iedere advent en iedere Kerstmis vraagt ons
dat we het terug zouden aanpakken, verder uit
bouwen. Dit besef en deze overtuiging weze onze
leidraad dat HIJ er IS en dat we op weg zijn,
onderweg zijn naar de voleinding toe het ogen
blik waarop Hij (Gods liefde) alles in allen zal
zijn
Gij weet waar gij staat. Ik weet het van mij
Laten we daardoor wat nederiger worden en met
deze Kerstmis in alle eenvoud knielen We voelen
het, onze knieën zijn stram en stijf geworden door
altijd maar boven de anderen te willen uitsteken.
Daarom knielen we zo moeilijk nog...
Maak het in orde met God zingt Mahalia Jack
son haar gospel. Maak het in orde met de mensen...
Maak U ontvankelijk voor de Liefde die met deze
Kerstmis, zoals met iedere Kerstmis, in U wil mens
worden. Mocht deze Kerstmis dan een keerpunt
zijn in ons leven, zoals het een keerpunt betekend
heeft in de geschiedenis. Een keerpunt om geluk
kig te worden en gelukkiger te maken samen met
elkaar, samen met de hele wereld, samen met de
Heer.
EEN VREUGDEVOL KERSTFEEST dat lang
nawerkt wensen we elkaar.
25 december is de aanleiding, de gedachtenis
viering, de historische herdenking, de kerkelijke
viering van dat eenmalig feit dat God mens werd.
Ja, zo is hetGod kwam tussen de men en leven
om het menselijk verlangen naar vrede, schoon
heid, zekerheid, evenwicht, verdraagzaamheid, in
één woord om het hunkeren naar LIEFDE te be
vredigen.
Maar dat eist meteen van de mens een open
staan, een verwachtend uitzien, een adventshou-
ding dus! God perst immers geen genade in een
hand die gesloten blijft. Kristus is niet geboren
opdat we na 1966 jaar zijn geboortedag zouden
vieren, opdat we ZIJN leven zouden leven. Zijn
bedoeling en enige bekommernis is dat de Gods
liefde die in Hem is mensgeworden, ook in ons
vlees en bloed zou worden, gestalte zou krijgen,
MENS zou worden. Hij verwacht dat wij meer
Dinsdag 20 december 1966...
Een stoompluim verdwijnend in de verre klaar
te van een winternamiddag...
De laatsne groet van de laatste stoomlokomotief
Het definitieve afscheid met het laatste dat
ons nog bond aan La Belle Epoque!...
Want die lokomotief, 't masjien uit onze
jeugd, dat zijn moeizaam bestaan rekte zoals ouden
die hun tijd overleefden, viel op zijn beurt als
slachtoffer van de nieuwe tijd en de efficiency.
Voor de jongeren sinds lang een voorwerp van
spot en misprijzen, voor de ouderen een herinne
ring aan hun beste tijd de jeugd.
Het hernieuwen van de abonnementen op
ens weekblad, voor 1967, liep ten einde en
kende een groots succes. Wij danken van har
te allen die trouw bleven aan onze grote
lezersschaar.
Nog enkele abonnee's konden niet bereikt
worden wegens afwezigheid bij het aanbie
den van de kwittantie.
Aan hen vragen we, ten spoedigste, hun
abonnement (100 frank) te hernieuwen, door
storting of overschrijving op postchecknum-
mer 4786.85 van Paul Luysterman, Ninove of
docr voornoemd bedrag te komen voldoen
op het kantoor van ons weekblad.
Wij danken U vooraf
Een herinnering... te begraven op dat kleine
kerkhof dat elk van ons in een verborgen hoekje
van zijn hart draagt. Waar al zó veel begraven
ligt de gendarmen te paard, de lindekens en de
doornboom, de windmolens met hun kappende wie
ken in de bewolkte najaarsavond, de smokende
stoomtram die gillend en stampend door onze stra
ten reed. Naast Roenimis met zijn mosselen, de
dampende paarden gespannen voor ooggewielde,
zware hoesjtendokkerena over de harde kas
seien en och... zo veel andere dingen die met onze
jeugd zijn vergroeid verdwenen, en blijven alleen
nog vól weemoed in onze herinneringen leven...
Maar dat 't masjienvoor goed verdween
stemt niet alleen weemoedig, het doet een beetje
pijn omdat daarmede iets kapot gaat dat tot onze
vroegste herinneringen behoort. Wie van de oude
ren heeft niet staande voor de bareel met
angstige ogen en bang hart in moeders hand ge
knepen als het sissende, rookspuwende monster met
een oorverdovend lawaai voorbij denderde En
wat een spektakel als 't masjien, toevallig gestopt
op de goede plaats, na fluitgegil terug op gang
kwam. De stalen klop der malende stangen, het
gepuf en gesis van ontsnappende stoom, de eerste
zware ajoeffen, de mini-atoomwolken die mekaar
in versneld tempo opvolgden... allemaal dingen
waaraan ge, als knaap, genoeg had om dagen lang
van te dromen.
Als in de donkere avond de stoker met brede
zwaai heelder schoppen kolengruis in de open
vuurmuil schoot, besefte men als knaap heel goed
wat «hellevuur» betekende. Is het dan te verwon-
(Lees verder op pagina 2)
/T\ /y\t
d uwe
