h
rist
i.i
d uue
Niet versagen!
fe»
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 17 februari 1968
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Hef Davidsfondsgewest Ninove
e%
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
Hoei...jejoei...toch..., wat zijn WIJ toch slech
te Belgen. Tot deze gevolgtrekking komen we on
vermijdelijk als we horen wat er op het liberaal
kongres van Huy (Hoei) over ons werd verteld.
Aan palabers van dat soort hebben wij altijd
ontzettend veel plezier beleefd, omdat in dergelijke
onder-onsjes de intiemste gedachten vrij boven ko
men zotte en ernstige zodat de vijand er
wel één en ander kan uit leren.
Nu, iets bij geleerd hebben we niet, tenzij dat
het zotte het deze maal met veel lengten van het
ernstige heeft gehaald. En om U, lezer, ook te laten
mede genieten, hier dan een veel te korte bloem
lezing uit deze Ode aan de Blauwe Zotheid.
Naast de onvermijdelijke Demuyter jr., volks*
vertegenwoordiger en medeuitvinder van het oasis
francophone d'Ixelles, die herinnerde aan de ge
meenschappelijke strijd van alle Belgen in de oor
log en de weerstand (maar nu tegen les l'lamins,
N.VD.R.), was er ook een toespraak van de Brus
selse Senator Hougardy, nationaal (dus liberaal)
ondervoorzitter van de P.V.V. die zich ongerust
maakt omdat...
de methodes der Vlaamse extremisten te Leuven
en elders hem herinneren aan deze van Iiitier,
Goebels en de Hitlerjugend in 1933. Met een tus-
senpoos van enkele jaren (sic) worden kinderen
van 12 en 13 jaar de straat opgejaagd om er met
toestemming van sommige professoren hatelijke
betogingen in te richten. Afgaande op dergelijke
feiten, stellen we vast dat het incivisme een an-
dere vorm heeft aangenomen.
...het feit dat de eerste verklaring van een Bel-
giseh bisschop er een was om het Vlaams extre-
misme goed te keuren, dompelt de Kerk in Bel-
gié in een modderbad.
Hougardieken jongen, iiggen er voor U maar
enkele jaren tussen 1933 en nu, dan wordt het tijd
weer naar de papschool te gaan. Voor ons ligt er
een ganse generatie tussen, een generatie van jon
geren die niets van den Dolt en konsoorten weet,
maar waarvan velen zich herinneren en niet ver
geten hebben wat er tussen 1945 en 1948 is gebeurd.
En de rekening van deze wrede en zinloze repres
sie, waaraan een andere Dolf, nl. Van Glabbeke,
aktief deelnam, wordt nu aangeboden.
En wat dat modderbad betreft, WIJ zullen er
doortrekken om naar de Kerk te gaan, maar GIJ
zult uw schoenen niet vuilmaken, tenzij om U, met
madollekens beladen, eens te laten zien.
In het Hoei-se circus was ook geen gebrek aan
de klassieke zwanzer, P.V.V.-volksvertegenwoordi-
ger Boey, Antwerps sinjoor, die de Walen bedankte
omdat hij, Vlaminghet woord MOCHT nemen
en frangais wel te verstaan om in naam van
al de Vlamingen te vertellen dat hij tegen alle
hatelijkheid was.
Als Boeyken beweert dat hij spreekt in naam
van alle Vlamingen, dan liegt de vent dat hij stinkt.
Hoogstens is hij de spreekbuis van de fossiele frans-
taterende antwerpse bourgeoisie en vertegenwoor
digt hij dus niks.
Ook een straffe was Minister Maisse van de
Rappe Post en Telefoon, die koudweg verklaarde
dat de liberalen de enigen zijn die het prestige en
de eenheid van de Leuvense Universiteit hoog hou
den. Al zingende A bas la calotte... waarschijn
lijk.
Primus op dit blauw woorden-festival was na
tuurlijk de onbetaalbare Omer van Diest, volgens
wie we...
weer eens worden overspoeld door een ZWARTE
vloedgolf van taalkwesties waardoor de ekonomi-
sche en financiële heropleving wordt te niet ge-
daan.
Die ZWARTEN zijn gij en ik en wij allemaal,
al wie zich niet aan ersatz-führer Omaar onder
werpt. De Président National du P.P.L. deed ook
een plechtige verklaring
Als Vlaming (ja, ja, N.V.D.R.) spreek ik tot U,
een Vlaming die zijn taal lief heeft. Moest ooit,
en dat is niet te vrezen, een lid van onze partij
zijn lippen bevuilen met de roep «Walen buiten!»
dan zou de roeper er uitgegooid worden.
(Donderend applaus).
Voor een dergelijke lippenbevuiling is er bij
de liberalen inderdaad niet te vrezen. Wie daaraan
maar even zou durven denken, wordt op voorhand
gelikwideerd. Vraag dat maar eens aan Louis
D'Haeseleer, die om persoonlijke redenen zijn
ontslag als Voorzitter van het Liberaal Vlaams
Verbond MOEST nemen. Maar dat zijn natuurlijk
géén Führermethodes.
Om kort te gaan. als we alles moesten zien
zoals dat bekeken woidt door een bril met liberaal-
blauwe glazen, dan rest ons niets anders dan ons
eigen zelf op te hangen aan een tnkolore koord,
met een blauw striksken in ons haar, al zingende
de Brabangonne.
Slechte Belgen als we zijn, doen we dat na
tuurlijk niet. Wij blijven liever leven, alleen maar
om te bewijzen dat vaderlandsliefde iets anders is
dan praten en in stoeten paraderen.
omvattende de afdelingen Ninove, Appelterre,
Denderhoutem, Denderleeuw, Denderwindeke,
Iddergeni, Nederhasselt, Aspelare en Okegem,
roept zijn leden en alle stad- en streekgenoten op.
hun Vlaamse houding in deze beslissende dagen
zo radikaal mogelijk te stellen tegenover al wie
de achteruitstelling van het Vlaamse volk door
woord of daad wil bestendigen.
In een omzendbrief naar de afdelingen richt
het Nationaal Sekretariaat van het Davidsfonds
volgende oproep tot de Vlaamse parlementsleden,
partijleidingen en de 70.000 aangesloten gezinnen
Wij waarschuwen er U uitdrukkelijk voor dat
eerstdaags pogingen zullen in het werk gesteld
worden om ons te sussen door schijn-toegevin-
gen.
Wij herhalen onze eis Leuven-Frans noch ge
heel noch gedeeltelijk naar Brussel maar naar
het hart van Wallonië over te hevelen.
Er mag in de zaak Leuven GEEN UITSTEL
van beslissing meer gegeven worden. Regeringen
en Kerkelijke Overheden kregen reeds 130 jaar
uitstel. Steeds opnieuw hebben ze hun keuze tussen
het Vlaamse volk en een a-sociale bourgeoisiekaste
even duidelijk gedaan
Sinds 5 november hebben we de zoveelste
tergende legerbenoeming Vivario het driehoe
kig expansieplan Leuven-Frans, en alsof dit in en
kele weken tijd nug niet volstond, ditmaal het
streekplan Urbain waarbij ons eigen gewest - in
de verhouding Wallonië-Vlaanderen 3/1 - nog een
kans krijgt...
En steeds gaat het maar om ONS grondgebied
of om de aftakeling van rechtmatige Vlaamse be
langen Steeds wordt er een reden gevonden waar
om Vlaanderen nog maar eens moet wachten...
Het is ondenkbaar deze toestand, waar de meer
derheid van een bevolking steeds maar moet vech
ten om HAAR EIGEN GRONDGEBIED gaaf te
houden, in om het even welk land aan te treffen
Het V laamse Volk en vooral de jonge gene
ratie is het politiek gesjacher en de Brusselse koe
handel hartsgrondig beu
e^n
HOE!
