'Qams sn
e2-,n
d uue
EEN SLAG IN HET WATER
Na de slag...
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 6 april 1968
WAAR ZIJN DE WINNAARS?
EEN AUTO ZONDER P
6
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
wnrmiB
hebben hun effekt gemist, en hoe De Belgen,
vooral de Vlamingen hebben hun ogen opengezet.
En er was reden toe.
Het zijn hoogst eigenaardige verkiezingsuitsla
gen geworden. Als wellicht slechts weinigen ze zo
hadden durven voorspellen, dan is er op dit ogen
blik anderzijds niemand, die er klaar in ziet. Zelfs
onze hoogste politiekers weten niet wat ermee aan
te vangen en zij spreken allemaal van bezinnen.
Dat betekent dat iedereen in zijn schelp kruipt en
liefst door anderen het vuur uit de kastanjes laat
halen.
C.V.P., Socialisten en P.V.V... zij wachten al
lemaal af en zij spieden naai de zwakke plek. die
de tegenstrevers bloo' zouden kunnen geven, om
dan venijnig toe te stoten, over afzienbare, wel
licht zeer weinig tijd...
Het werd een uitslag zonder winnaars.
Aan de Volksuniemensen, die steigeren als
zij dit lezen, vragen wij onmiddellijk het volgende
Wat heelt zetelwinst, die niet kan omgezet worden
in rechtstreeks of onrechtstreeks medezeggenschap
in het 's lands bestuur, voor waarde en betekenis
En dan is er nog dit. De strijd van1 de V.U.
ging in hoofdzaak - aldus beweerden zij zelf - tegen
de P.V.V. Het valt echter niet te ontkennen dat
ook de C.V.P. - zelfs in hoofdzaak - aan de V.U.
stemmen heelt geschonken. Stel nu dat de Volks
unie de C.V.P. zodanig had verzwakt dat deze uit
de regering kon worden geweerd. Hoopt de V.U.
dan dat liberalen c-n socialisten om haar samen
werking zullen komen vragen Of verwacht zij
voor Vlaanderen alle heil van een P.V.V.-B.S.P-
regering
Er zijn zo van die Vlaamse overwinningen, die
Vlaanderen duur te staan kunnen komen...
De socialisten verloren weer wat veld. Vanzelfspre
kend niet zoveel als in '65, maar toch voldoende om
hem deze verkiezingen weer te doen zien als een
teken aan de wand. Zij hebben immers blijkbaar
geen voordeel kunnen halen uit hun oppositie-kuur,
en waar de C.V.P., de Volksunie en de P.V.V me
kaar onderling bestookten en zij alle drie de socia
listen wat veronachtzaamden, hebben dezen de rol
van de derde hond, die hen zo in de schoot gewor
pen werd, wel zeer slecht weten te spelen.
zeer de waarheid voor de C.V.P. Deze blijft immers
de sterkste partij. Zonder haar wordt België niet
geregeerd.
En rekening houdend met haar drie soorten
lijsten en met het alomgekende usure du pou-
voir mag en zal de C.V.P. deze verkiezingen niet
volledig ais rampspoedig aanzien, zoals wij in
de linkse pers deze week hebben gelezen. Te meer
daar de Vlaamse C.V.P. zich heeft kunnen zuiveren
van bepaalde factoren, die haar in het verleden
niet altijd hebben gediend.
Als de Vlaamse C.V.P. op de ingeslagen weg
voortgaat, zich niet laat ompraten door bv. Brus
selse argumenten van ce nest pas le moment
dan zal blijken dat dit verlies van enkele zetels
een investering zal zijn, die in de toekomst een
ruime interest zal afwerpen.
De C.V.P. is de grootste verliezer, zo blokleiier-
de het Laatste Nieuws vorige maandag. In per
centen uitgedrukt is dit de waarheid, ontkennen
ware belachelijk. Wat wij echter hierboven schre
ven over de Volksunie, is in omgekeerde zin even-
En de P.V.V. is in feite de zeer grote geslagene.
Negentig miljoen Belgische franken hebben niet
kunnen verhinderen dat de liberale frank toch is
gezakt. Men is maar verliezer in de mate van wat
men heeft beoogd wie zeer hoog mikt en ver
volgens zeer laag jf helemaal niet treft, verliest
meer dan wie zich voorneemt met weinig tevreden
te zijn of te handhaven wat hij heeft.
Nu is het wel zo dat de liberalen het publiek
en zichzelf trachten te paaien met uitspraken als
deze wij zijn blij te hebben behouden wat wij
in 1965 hebben verworven - of nog het is niet
mogelijk opnieuw eenzelfde sprong te maken als
in 1965... Feit is dat zij inderdaad opnieuw een
dergelijke sprong met man en macht hebben na
gestreefd. Lazen wij niet in hun manifesten dat
zij de sterkste partij in het land zouden worden,
dat zij eerlang een gooi zouden doen naar de vol
strekte meerderheid.
V at moet de ontgoocheling bij deze mensen
enorm, fantastisch zijn Hun flonkerende, oogstre
lende, sjieke autovloo: die vorige zaterdag door de
Nmoofse contreien gleed, met het zegedriftige ad
miraalschip achteraan, waarop een admiraal op
hitleriaanse wijze hoog op de brug... voer zichzelf
verloren achter de horizon.
Hun grote Fiihrer Vanaudenhove leed in zijn
bloedeigen Diest een fletse nederlaag. Zijn rechter
arm De Weert en zijn jeune-premier-minister Van
Der Poorten konden zich slechts met moeite en
dank zij een keizersnede in Kamer en Senaat hand
haven.
Het liberale gezwaai met de driekleur heeft
geen zin gehad. Vlaanderen hééft hun zijn frans
kiljons reeds toegeworpen, drie jaar geleden. Aan
matiging, eigengereidheid, ogenverblinding, dema
gogie, ronselarij en ai dergelijke lieflijkheden meer
Het was in Ninove en omgeving een stille
maandagavond.
Aan de «Kring was geen muis te bespeuren.
In de Vooruit brandde volop licht daar had
den ze een nieuwe Volksvertegenwoordiger en een
nieuwe Senator te vieren, doch de vreugde werd
vijfvoudig getemperd door een treurig verlies.
Elders bereidde iemand zich voor om de pron
kende P van zijn autonummerplaat te vegen. En
aan de Roosevelt was de pretentieuze 8 gestikt
in haar eigen kronkels, geblust en gedoofd.
Er werd me zelfs verteld dat de vlag er half
stok hing. Maar ik ben niet gaan zien of ook dat
waarheid was.
Zoals algemeen door de ingewijden verwacht,
brachten de verkiezingen van verleden zondag de
C.V.P. haar derde achtereenvolgende nederlaag.
Denk niet dat we ons gaan uitsloven met het
zoeken naar uitvluchten voor deze achteruitgang.
Zo iets ligt niet in onze gewoonte. Maar wel hebben
wij de moed de zaken nuchter onder ogen te zien,
wat ons toelaat heel sportief de nieuwe toestand
te aanvaarden.
Echter met zonder hierbij enkele harde beden
kingen te hebben gemaakt in verband met het hoe
en waarom. Maar hierover zullen wij het speciaal
hebben in een volgend artikel.
Voor het ogenblik houden wij ons aan enkele
algemene beschouwingen on stellen daarbij vast
dat niet alleen de C.V.P. stemmen verloor. Ook de
liberalen kregen van 't leer, in veel grotere mate
zelfs, al zijn de cijfers voor deze partij ilts zachter
uitgevallen. Want de tientallen miljoenen soep-in-
pakje-reklame, die deze partij er heeft tegen aan
gegooid met de hoop 20 nieuwe zetels te bemach
tigen, hebben niet kunnen beletten dat zowel in
Brussel als in Vlaanderen t-en achteruitgang werd
geboekt. Eens te meer werd het bewezen dat de
kiezer zich niet langer laat vangen door gezwaai
met een trikolore vlag, noch door bakstenen of de
redding van de frank. Nog veel minder laat de
kiezer zich gelegen aan het vertelselken dat België
verscheurd België zou zijn.
(Lees verder op pagina *2).
