e
dn
HOOFDSTAD VAN EUROPA?
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 20 april 1968
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
In Het Volk van 10 april jl. verscheen een
interview van dit dagblad met prof. Albert Coppe.
voor de jongeren waarschijnlijk een onbekende,
terwijl ouderen zich herinneren dat dhr Coppé,
boven zijn goed Vlaming zijn, tevens een bevoegd
Minister van Economische Zaken was en nu sinds
jaren een leidende positie waarneemt bij de Euro
pese Kolen- en Staalgemeenschap. Iemand die dus
weet waarover hij praat als het over de toekomst
van het Europa van morgen gaat. In gezegd inter
view wordt de rol \an Brussel als hoofdstad van
Europa aangesneden, want, aldus dhr Coppé
Het is nog te vroeg om de kwestie van de
Europese hoofdstad formeel aan de orde te stellen.
Als het eenmaal zover is, dan zal een Europa, dat
zich federaal wenst, cr belang bij hebben het Duit
se voorbeeld na te volgen, d.w.z. de weg van de
deconcentratie en de decentralisatie op te gaan.
In Duitsland is het Hoogste Gerechtshof :e Karls
ruhe gevestigd, het Kartellamt te Berlijn, de
Statistische Dienst te Wiesbaden, het Vervoerambt
te Flensburg, enz.
Wil men de kwestie feitelijs benaderen, dan
ligt de zaak zo Brussel is tijdelijk eén der zetels
van de Europese Gemeenschappen, naast Luxem
burg" en Straatsburg, al is er veel kans dat dit
tijdelijk lang blijft duren.
Er is dus een risico verbonden aan alles wat
voor de uitbouw van Brussel als feitelijke zetel
wordt gedaan. Daar nu ligt mijn inziens precies
de taak van de Staat dit risico helpen opnemen,
want voor een stad is het te groot.
De vetjes zijn van ons. Uit deze inleiding blijkt
al dat de keuze van Brussel als Europese hoofdstad
nog ver van zeker is, al bestaat er een niet geringe
kans. Voor wat het risico betreft, helemaal akkoord.
We hebben hier trouwens nooit iets anders be
weerd - en er ons tegen verzet ook - .dat Brussel
feitelijk met onze centen de grote Jan uithangt,
maar de rest... is in 't Frans.
Op de vraag hoe Brussel zich KAN europeani
seren, luidde het antwoord van de professor
Er zijn nog teveel mensen die anti-dit of anli-
dat zijn. Stelt u voor dat hier nog mensen zijn
die van boche spreken of de naam Brussel op
wegbordjes van een umlaut voorzien. Zij zouden
moeten weten dat hun medeburgers zich schamen
over dit soort publieke grapjes.
Brussel moet zich zo snel mogelijk de hoofd
stad voelen, niet. alleen van een land met twee ta
len en twee culturen, maar van een gemeenschap
met vier of vijf talen en culturen. Wij die de ge
schiedenis kennen, weten dat het niet zo gemakke
lijk zal gaan. Er is een actie nodig die van alle lei
dende figuren uitgaat, ja, geheel de astablish-
ment zou het voor dit thema moeten opnemen.
Als ik in een Brusselse krant lees dat in de ge
meenteraad van Etterbeek gelachen wordt om een
voorstel van de vice-gouverneur van Brabant om
te Brussel beter de taaigelijkheid te doen uitko
men, dan houd ik mijn hart vast dat is cellist
de goede richting niet. Men moet hier bepaald meer
fijngevoeligheid aan de dag leggen, niet alleen voor
zijn eigen fijngevoeligheden - wat gemakkelijk is -
maar cok voor de fijngevoeligheid van anderen.
Er is een soort I am backing Britain »-beweging
nodig. Brussel moet naar een mentaliteit streven,
waarbij men zich spontaan excuseert a:s men niet
in de taal antwoordt, waarin men aangesproken
wordt. (Dit veronderstelt ook dat men het onder
scheid maakt tussen actieve en passieve kennis
van een andere taal en niet in alle omstandigheden
een actieve kennis eist).
Ten tweede moet ons verkeersnet aan de eisen
van de Europese functie aangepast worden. Op het
gebied van het spoor- en wegverkeer werden reeds
grote vorderingen gemaakt. Brussel - Luxemburg*
legt men tegenwoordig over de weg in 2 14 uur af.
vergeleken met de 3 uur toen ik 15 jaar geleden te
Luxemburg tot vice - voorzitter van de E.G K.S.
werd benoemd. De voornaamste handicap is echter
het luchtverkeer. Brussel bekleedt, wat het aantal
reizigers en landingen betreft, respectievelijk de
16e en de 19e plaats In Europa. Dit kan niet zo
blijven, al wil ik de voorbije inspanningen van de
Sabena geenszins onderschatten. Maar else nieuwe
inspanning betekent \oor de regering een extra in
vestering, zonder volstrekte zekerheid omtrent de
toekomst.
De nagel op de kop, zullen we zeg zen. Fijn
gevoelig is hij die over een brede, algemene kuituur
beschikt, d.i. zich interesseert aan kulturele stro
mingen, ook bij andere volkeren. Dit sluit meteen
de kennis in van andere talen. Wie stug vasthoudt
aan zijn eigen taal en zijn horizon beperkt tot
eigen stad of dorp, is een kultureel egoïst. En
egoïsten zijn nooit fijngevoelig.
Die passus over onze luchtvaart is ook interes
sant. Daarmede weten we dan waar de Sabena
juist staat, en dat is nu niet precies om fier over
te zijn, na al de miljarden die reeds in dat organis
me gepompt werden. Op wereldvlak staat de Sa
bena achteraan de rij, samen met Turken. Iranezen
of andere onderontwikkelden. Maar of dit feit enige
indruk maakt op de met onze centen in leven ge
houden franskiljonse directie van onze Aéroport
National, betwijfelen we sierk. Hier dient de grove
borstel gebruikt, maar wie durft dat
Over de kulturele ontwikkeling van Brussel
zegt dhr Coppé
Allereerst bepaalde plaatsen moeten het ka
rakter van het oude Brussel behouden. Vreemde
lingen zoeken altijd het eigen karakter van een
stad op. Ik heb dit te Montreal nog kunnen waar
nemen en dat is een stad van meer dan twee mil
joen inwoners. Alle Expo-bezoekers hebben zeker
een avond in de oude buurt doorgebracht. Dit be
houd van het historisch reservaat kan tot ge
volg hebben dat de prijs van de vierkante meter
wat laag uitvalt. Daaraan zal wel niets te doen zijn.
Men heeft nu eenmaal niets voor niets.
Verder moeten de inspanningen op het Euro
pese terrein door het gehele land geschraagd wor
den, dat wil zeggen dat zij een actie moeten vormen
die niet tegen de provincie ingaat, maar de
zogenaamde <c provincialen erin betrekt. (De pro
vincie is toch geen wingewest). Zoniet, is de Euro-
peïsering onbegonnen werk. Maar als men het wil,
kan Brussel een cultureel centrum worden, waar
men de mens van het jaar 2000 helpt voorbereiden.
Europa en Navo hebben hier 50.000 vreemdelingen
gebracht, onder wie een publiek te vinden is voor
schouwburgvoorstellingen in het Duits en in het
Engels. Vergeten wij daarbij vooral niet de opvoe
ringsformule Béjart welke in het geheel niet
aan een taal gebonden is. Ze is even typisch voor
ons als onze schilderkunst. Brussel kan dit vanzelf
sprekend niet alleen opbrengen. Het moet van over
heidswege gesteund worden en dus de sympathie
zowel van Vlaanderen als van Wallonië wegdragen.
Dit is niet onmogelijk. De Europese school geniet
een groot succes. Er zijn meer leerlingen die om
toelating verzoeken dan er aangenomen kunnen
worden. Er is nu reeds behoefte aan een tweede
Europese school in een ander gedeelte van de ag
glomeratie. Nogmaals staatshulp. Waar het om
wetenschappelijke voordrachten en congressen gaat
mag zeker met enige trots gesteld worden, dat
Brussel over de beste vertalingsfaciliteiten van de
wereld beschikt, waar de grootste apparatuur
aan tolken, zalen, enz. besiaat.
Zeer juist gezien. He: wordt de hoogste tijd
dat Brussel ophoudt de provincie als onderont
wikkeld gebied te beschouwen, een soort kolonie
waar alleen geld uit de kloppen valt. Voor wat
de vertalingsfaciliteiten betreft moeten we toch
een opmerking maken. Prof. Coppé vergeet te
zeggen uit hoeveel procent Vlamingen, Brusselaars
of Walen de grootste apparatuur aan tolken
bestaat. Die cijfers zouden bewijzen dat alleen de
Vlamingen een ernstige inspanning doen om zich
Europees aan te passen. De franstaiigen houden
zich, uit pure gemakzucht, aan hun eigen taal.
Om te eindigen lezen we
En dan nog dit als U iemand ziet met een
nummerplaat EUR of NAVO op zijn auto, bekijk
hem dan niet als een profiteur, als een Eurocraat,
die buiten de normale gang van zaken staat, doch
biedt hem uw gastvrijheid aan. Hij voelt zich
misschien meer alleen en verlaten dan U denkt.
Wij allemaal moeten leren rustig ons zelf te
blijven in een heterogene en snel veranderende
wereld. Als iemand de mens van het jaar 2000 kan
helpen voorbereiden, dan zijn wij dat, die nu al
zo lang op een cultuurgrens wonen, met de zeld
zame aangename en ae% talrijke onaangename as
pecten welke daaraan verbonden zijn. Het is mijn
(Lees verder op pagina 2).
e^n
