e
zin
s
OOK ONVERBETERLIJK!
DE WEEK
IN BEELD
GRAAF D'ALCANTARA
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 27 april 1968
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
VIETNAM
MARTHIN LUTHER KING
FORMATEUR COLLARD
STAKING IN DE BOUWSEKTOR
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
Onlangs hebben we hier, en met genoegen, de
frak eens uitgevaagd van de francofonen in ver
band met hun dwaas vasthouden aan een verouderd
programma en hun terug grijpen naar de toestan
den van la Belgique a papa. Dit verschijnsel is niet
het eigendom van de francofonen alleen.
Onze oude politiekers zijn van hetzelfde sop
overgoten, ze hebben niets geleerd en doen zelfs
geen noemenswaardige poging om ook maar iets
te willen bijleren.
Neem nu maar als voorbeeld de komedie die
ons voor het ogenblik wordt opgevoerd. De C.V.P.
leed verlies, de B.S.P. wist zich een beetje te her
pakken al was het ook maar om zo te laten, de
P.V.V. kreeg een rammeling. Aan de winnende
hand bleven alleen de V.U. en het F.D.F. twee
partijen met een uitgesproken federalistisch pro
gramma.
Een normaal denkend mens trekt hieruit het
besluit dat er inderdaad in dit land een nieuwe,
jonge stroming is ontstaan die wijst op een streven
naar decentralisatie, een eis naar zelfbestuur die
zich met de tijd nog sterker zal uitspreken en met
deweke elke regering in de toekomst rekening zal
dienen te houden.
Het moet zijn dat onze oude, in hun gewoonten
en kleine vitterijen vastgeroeste politiekers niet
meer normaal kunnen denken, afgaande athans op
het kinderachtige en onvaderlandse spel dat in
deze dagen wordt gespeeld.
Het begon al met B.S.P.-er Van Eynde die wél
met de CVP maar niet met V.D.B. wou regeren.
Het B.S.P.-bestuur zelf verklaarde zich met deze
zienswijze niet akkoord, is bereid mede te regeren
indien..., op voorwaarde..., ai wanneer... Enfin, een
liedekijn dat we méér dan moe gehoord zijn.
Kwam dan informateur d'Alcantara, juist op
tijd, geen vooroordelen, knap Minister van de Mid
denstand, aanvaardbaar door alle politieke partijen,
zells door V.U. en F.D.F, wat al niet weinig is
gezegd. Iemand die zeker zou geslaagd zijn was
er niet het gekonkel van de B.S.P. die niets wou
weten van de heer d'Alcantara, omdat hij toevallig
van adel is. Zijn verdiensten en opvattingen als
goed demokraat tellen niet mee, zijn juiste opvat
tingen in de zaak Leuven werden als verdacht be
stempeld en niet alleen door francofonen en B.S.P.-
ers. Ook onze Vlaamse pers heeft de heer d'Alcan
tara veel te weinig gesteund. Hij was, naar onze
mening, DE man die de beste kansen had het land
uit de huidige moeilijkheden te helpen. Al zijn we
zelf niet zo zeer op de adel gesteld, dan kost het
ons toch geen de minste moeite de werkelijke ver
diensten van iemand te herkennen.
De ernstige inspanning van deze informateur
is, jammer genoeg, gestrand op de achterbakse kom-
bientjes der oude politiekers die wel de mond vol
hebben over het heil van het land, maar dit heil
slechts zien in verband tot hun eigen persoontje.
Het grafelijk schip getorpedeerd zijnde, komt
nu in de plaats het schoolschip Collard. Wie dat
in de koninklijke oren van Boudewijn geblazen
heeft weten we niet, maar we weten wél dat het
moeilijker slechter kan. De heer Collard heeft zich,
enkele jaren terug, onsterfelijk belachelijk gemaakt
in de schoolstrijd, bezit niet de invloed die van
een eerste-minister moet uitgaan, en is bovendien
totaal nederlands-onkundig.
Wij zien niet goed in hoe de C.V.P., indachtig
de juist ontvangen les, met zo iemand scheep 'kan
gaan zonder er haar laatste beetje prestige bij in
te schieten. Doet ze het toch, dan is het bewijs
geleverd dat ons politiek regiem zodanig rot is
dat het eenvoudig mag weggegooid worden.
Misschien beseffen de grote bazen dan dat de
enige mogelijke oplossing in een goed begrepen
federaisme ligt.
De onderhandelingen die tot een staakt het
vuren moeten leiden geraken maar niet op gang.
De militaire acties in Zuid-Vietnam nemen met de
dag in omvang toe, en lang zal het waarschijnlijk
niet meer uitblijven of gans Noord-Vietnam wordt
weer bedolven onder een bommenregen. De grote
oorzaak van dit slop moet men terugzoeken in de
politiek van China, dat er de mening op nahoudt
dat er alleen maar een definitieve oplossing kan
komen na een verdict met de wapens beslecht. Een
falen in Vietnam zou een harde klop zijn voor
China daar het eerder al militaire mislukkingen
moest toegeven in Korea, op de Philippijnen, in
Indonesië en tegen Formosa.
Laat ons hopen dat men in de toekomst op
andere richtlijnen kan bogen.
Deze treurige gebeurtenis wordt vergeleken
met de moordaanslag op wijlen President Kennedy.
Nooit heeft men deze laatste zaak in het reine
kunnen trekken en nu schijnt het evenmin voor
de Amerikaanse politie mogelijk te zijn de daders
te vinden van de aanslag op de negerleider.
Wij geven er ons wel rekenschap van dat het
eerder gemakkelijk moet zijn onder te duiken in
een Staat met tweehonderd miljoen zielen en met
afmetingen als deze van een kontinent. Maar het
niet vinden van de daders zal nog méér dergelijke
moordpartijen in de hand werken.
De dood van deze twee grote mannen beteken
de een groot verlies, niet alleen voor hun eigen
land, maar tevens voor gans de wereld.
Onder de druk van de Socialisten was het voor
de informateur onmogelijk nog verder zijn op
dracht naar behoren te vervullen.
Wij kunnen ons niet van de indruk ontdoen
dat in ons land heel wat goede wil zal nodig zijn
om aan de politieke crisis een oplossing te kunnen
geven. De traditionele partijen hebben nog steeds
het roer in handen, doch wat meer politieke moed
is er beslist nodig om in een goede verstandhouding
tot resultaten te komen. Die moed vooral wordt
van onze staatslieden verwacht. Een andere hou
ding" zal leiden tot een marasma waar men nog
moeilijk een uitkomst zal voor vinden.
Het is natuurlijk de logika zelf dat men een
socialist als formateur zou aanduiden, gezien het
de B.S.P. was die de missie van Graaf d'Alcantara
geboycot heeft.
Hierover enkele van onze bezwaren. Is het nog
mogelijk dat men in de huidige omstandigheden
een Eerste-Minister zou aanstellen die geen woord
je Nederlands verstaat Heeft men nu nog niets
begrepen van de werkelijke toestand waarin ons
land verkeerd Of gaat het hier alleen maar om
een poging een regering samen te stellen, die mis
schien geen meerderheid in het parlement kan ha
len, maar die als hoofddoel zou hebben de gewone
zaken in handen te krijgen.
Dergelijke praktijken kunnen wij niet goed
keuren, zeker dan niet in de huidige omstandig
heden. Het is trouwens ook niet met dergelijke
handelwijze dat men in de toekomst electoraal
succes mag verhopen.
Deze staking kent een vrij groot succes in alle
takken van de bouwnijverheid, maar dan vooral
op de grote werven.
De desiderata van de syndicaten inwilligen zou
hierop neerkomen dat de loonlasten met 15' zou-
(Lees verder op pagina 2).
d
vu
