WAT NU, O
DE WEEK
IN BEELD
Z,alige JCoogdag
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 18 mei 1968
AAN AL ONZE LEZERS
EN LEZERESSEN
NOG STEEDS
ONZE INTERNE MOEILIJKHEDEN
WAT IS DE OORZAAK
VAN DEZE MOEILIJKHEDEN?
m
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement
Prijs per nummer 3 fr.
105 tr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Het regeringsprogramma, door formateur Van
Den Boeynants uitgestippeld, is verrassend in deze
zin dat, voor de eerste maal sinds het ontstaan
van België, officieel wordt toegegeven dat deze
Staat uit twee taalgemeenschappen bestaat.
Wel wordt net woord federalisme nog altijd
geweerd, maar m feite echter betekent dit pro
gramma een eerste stap tot een totaie staatsher
vorming die sinds lange jaren al moest doorge
dreven zijn.
Maar kom, de politiek is de kunst der moge
lijkheden en wat nu normaal blijkt, was enkele
jaren terug eenvoudig nog ondenkbaar.
Vanzelfsprekend kan de C.V.P. dit programma
onderschrijven, voorbehoud gemaakt nochtans voor
de geplande terugkeer van de Voerstreek naar de
provincie Luik. Heeft de formateur gedacht met
een Vlaams visken de Waalse snoek te kunnen
vangen, dan zeggen we hem ronduit dat hij zich
vergist.
En wij zijn niet alleen om dat te zeggen. Of
de socialisten zich akkoord zullen verklaren, is nog
onzeker. De groep Simonet-Cudell zegt ja, Van Eyn-
de zal wel een eindje tegensputteren, maar uit
eindelijk luisteren naar wat de Waalse federatie
wil, en die is er radikaal tegen. Géén drie-partijen
regering en geen V.D.B.. met als programma de
moties die goedgekeurd werden te Klemskerke en
te Verviers. Voorwaarden die door geen enkele der
andere eventuele partners kan aanvaard worden.
Met de liberalen is het weer anders gesteld.
Wel liet voorzitter Vanaudenhove weten dat er
over het voorstel V.D.B. te praten valt, maar dat
zijn partij zich het recht voorbehoudt verande
ringen voor te stellen
De vraag is eohter m hoever de liberale partij
voorzitter nog zijn eigen partij vertegenwoordigd,
want er zit méér dan één vuiltje aan de blauwe
lucht. Kijk maar naar wat op het kongres van het
Liberaal Vlaams Verbond te Knokke werd verteld.
Zoals we verleden week zegden werd er een har
telijk anti-Brussels woordeken gezegd en al mag
het L.V.V. zich onafhankelijk van de partij ver
klaren, dan blijft toch het feit dat drie liberale
ministers en een twintigtal dito-parlementairen me
de de eisen van het L.V.V. hebben gesteund.
En die eisen liegen er niet om. Die staan zo
dichtbij al wat wij zelf en elke Vlaming mag ver
wachten, dat wij die eisen ook de onze mogen
noemen. Een verklaring als deze van de ex-vice-
premier De Clercq, dat de Vlaamse liberalen er
genoeg van hebben nog langer Lamme Goedzak
te spelen, kan tellen - vooral wanneer deze komt
van een vooraanstaand liberaal persoon.
Alles wijst er trouwens op dat het met de
eenheid in deze partij - Mon parti est mon pays -
zeer sober is gesteld en de Vlaamse groep einde
lijk zijn eigen gang wil gaan, al wordt dit met zo
uitdrukkelijk verklaard.
Toch is er moeilijk een andere uitleg te geven
aan de afstraffing, opgelopen door de drie leider*
der blauwe verkiezingscampagne, nl. de heren Van
audenhove, Deweert en Colin. Zoals er ook reen
twijfel bestaat omtrent de L.V.V.-eis niet langer
twee franstaligen als ondervoorzitters te zien fun
geren, maar ook daar de pariteit eist.
Al met al een verheugend verschijnsel, was er
niet dat de Brusselse liberalen, zo gauw de reso
luties van Knokke gekend waren, dadelijk een
vergadering belegden. Het wapengekletter horen
we al tot hier. Want dat de Napedsstraat zoiets zal
toelaten geloven wij met
Wordt er niet verteld dat, vermits de forma
teur twee taalgemeenschappen erkent, er evengoed
een derde kan bijkomen, nl. een Brusselse,
Voorzitter Vanaudenhove krijgt het dus zeer
moeilijk, niet in zijn onderhandelingen met de for
mateur, maar wel om de ruzie in eigen huis bij
te leggen. Tenzij, zoals vroeger altijd is gebeurd,
de Vlaamse liberaler, weer hun woord eten, in
ruil voor een kamerzetel of een ministerportefeuille
En afwachten nu maar, of Willy Goedzak geen
Lamme minister De Clercq zal worden.
Het programma, door formateur V.D.B. voor
gesteld, hield veel opbouwende elementen in. Dat
het in zijn geheel natuurlijk niet aanvaardbaar was
door de drie traditionele partijen is begrijpelijk,
en zelfs wenselijk. Maar dat de oppositie juist van
die mensen komt die bij de laatste verkiezingen
de grootste nederlaag kenden, nmi. de Brusselse
P.V.V. n B.S.P, is niet verstaanbaar Die mensen
beweren dat het voor ons. Vlamingen, is dat er
meer randgemeenten bij de Brusselse agglomeratie
moeten ingelijfd worden, anders, zo profetiseren zij
gaat onze hoofdstad lOO'i verfranst worden Dat
is een van de redenen, voor hen althans, om het
plan V.D.B. niet te aanvaarden.
Als het zo verder gaat, gaan wij regelrecht naai
nieuwe verkiezingen. Niemand durft er echter over
spreken, omdat de uitslag vooraf gekend is de
nederlaag voor de drie traditionele partijen
Best zou men wel spreken over oorzakEN. En
toch schijnt er een vaststaand feit te zijn dat alle
overige elementen overkoepelt. In alle partijen mist
men persoonlijkheden die een hergroepering kun
nen bewerkstelligen.
Bij de P.V.V. is voorzitter Vanaudenhove
slechts een mythe. Het is noodzakelijk een leider
te hebben en daarom heeft men er dan maar een
gekozen. De Brusselse P.V.V. verandert even ge
makkelijk van standpunt als van hemd. en het
Liberaal Vlaams Verbond is ook iets anders...
Bij de B.S.P. is het al niet veel beter en de
tribulaties me Simonet-Cudell tonen dit meer dan
voldoende aan. De Waalse B.S.P. is voor federalis
me, de Vlaamse vleugel eerder minder. Nog andere
feiten kunnen aangehaald worden, maar laat ons
alleen nog zeggen dat Voorzitter Collard ook niet
de leidende figuur is
Over de C.V.P. hoeven wij niet veel te zeggen
drie partij-fracties gingen naar de verkiezingen,
en kregen de afstraffing die voor de hand lag. Als
positief punt kunnen wij nochtans aanhalen dat het
(Lees verder op pagina 2).
