e
zin
en ^o\^sSe
^'Qams Bn
DE WEEK
IN BEELD
mm
IN EIGEN LAND
TSJECHOSLOVAKIJE
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 17 augustus 1968
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
BBHBMBnnHHB
Onder de vele gebeurtenissen die de laatste
weken onze aandacht vergden, dient wel een bij
zondere plaats ingeruimd aan het konfiikt gerezen
tussen Moskou en Praag.
Bij gebrek aan juiste inlichtingen die ons alleen
bereiken via een pers die alleen maar afdrukt wat
door de hoogste sovjetleiding wordt goedgekeurd,
is het altijd zeer moeilijk zich een juist gedacht te
vormen over de werkelijke bedoelingen van het
kommunistisch blok.
Een staaltje van dergelijk, niets-zeggend proza
vonden we in de Moskouse Pravda van 5 augustus
waar o.m. geschreven stond
De konferenties van Cierna en Bratislava be-
vestigden opnieuw dat een redelijke, kalme, wel
overwogen en geduldige studie der ingewikkelde
kwesties, op basis van principes doordrongen van
de diepgaande zorg voor de hoogste interesten
van het wereldsocialisme en de internationale
kommunistische beweging, een gerechtvaardigde
norm is in de wederzijdse betrekkingen tussen
socialistische landen en hun kommunistische- en
werkliedenpartijen.
Met een tekeningsken erbij is er misschien iets
van te begrijpen, en dan nog... Willen we de zaken
enigszins positief beoordelen, dan dienen we ons
te houden aan de feiten zoals die ons voor het ogen
blik bekend zijn en dan kunnen we zonder voor
behoud zeggen dat het voor Moskou alles behalve
een overwinning is geweest. Samengevat komt het
hier op neer dat het door de Russen ekonomisch
uitgezogen Tsjechoslovakije, de ijzeren banden, die
het met Moskou verbond, wil vervangen door een
rekker die het mogelijk moet maken de betrekkin
gen met het Westen terug aan te knopen, iets dat
in Moskou met lede ogen wordt aanschouwd.
Wij begrijpen de Tsjechen en Slovenen heel
goed. Die mensen kenden vóór de oorlog een wel
stand die, althans volgens de kommunisten, met
het nieuwe regime alleen nog kon verbeteren. In
plaats ervan kwam alleen het dieper toehalen van
de broekriem, harder werken, onverbiddelijk op
treden tegen al wie er andere dan felrode prin
cipes op nahield, en een uitzichtloze toekomst.
Een ander verheugend feit is - zoals klaar be
wezen sinds de opnieuw toegekende vrijheid van
pers en gedachte - dat de massa bijna volledig ach
ter de nieuwe leider Dubcek staat, waaruit dan de
gevolgtrekking vloeit dat de afgezette stalinist
Novotnv en zijn aanhang een minderheid vormden
die slechts aan het bewind bleef dank zij de schrik
der bevolking voor dwang en politie.
Gesterkt door de wetenschap zich gesteund te
voelen door het ganse volk, stond Dubcek dus veel
eer als eisende partij tegenover de Russen die, niet
tegenstaande ekonomische druk, dreigementen met
represailles en wapengekletter binnen en buiten de
Tsjechische grenzen, uiteindelijk toch de duimen
hebben moeten leggen, alhoewel we toegeven dat
Praag wel enkele toegevingen heeft moeten aan
vaarden. Maar alles bij mekaar genomen is het
voor de Dubcek toch beter afgelopen dan indertijd
voor de Hongaren die hun verzuchting naar vrij
heid in bloed zagen gesmoord.
Er zijn nog een paar andere verheugende fei
ten. Het bezoek van de andere kommunistische
vrijschutter, de Yougoslaaf Tito, aan Praag en zijn
verklaring voor de T.V. wijzen op een openlijke
steun aan Dubcek van deze toch al met Moskou in
onmin levende Tito.
Van nog meer betekenis is het bezoek van de
Oostduitser Walter Ulbricht die na zijn stugge
houding in Bratislava nu met het hoedje in de
hand naar Praag komt getogen, waarschijnlijk om
de Tsjechen te vragen niet al te hard van stapel te
lopen met hun liberalisatie om hem, Ulbricht, in
eigen land niet te veel verwikkelingen te bezorgen.
Wat er dan meteen ook op wijst dat in de Deutsche
Demokratische Republik ook eén en ander aan het
roeren is.
Dat deze nieuwe barst in het kommunistische
blok met zonder gevolg zal blijven voor Rusland
zelf is begrijpelijk. Naar alle waarschijnlijkheid
zal, nog vóór net jaareinde, de eerste secretaris
der K.P.. Brejnev, de plaats moeten ruimen voor
een ander. En aangezien de eerste secretaris der
K.P. in Rusland de machtigste man is - absoluut
alles is aan de partij onderworpen - spreekt het
van zelf dat in de toekomst een nieuwe koers zal
worden gevaren. Wie het in deze strijd zal halen
kunnen we slechts gissen, al mogen we veronder
stellen dat een terugkeer tot het harde stalinisme
in de huidige omstandigheden niet meer mogelijk
is. In elk geval verwachten wij iemand die, het nu
al 50 jaar in zijn administratieve rompslomp ver
starde kommunisme op nieuwe banen zal sturen.
Een weg die wij hier in het westen al lang zijn
opgegaan, nl. het vredelievend samenwerken van
kapitaal en arbeid, waarbij de Staat ook zijn woord
komt meepraten.
Alles komt op zijn tijd, zo was het met de
Russische revolutie die een einde maakte aan het
Tsaristisch absolutisme en zo is het nu weer met
het kommunisme dat de plaats dient vrij te laten
voor een regime waarin de mens zich vrij en on
gedwongen kan ontwikkelen. Hopenlijk gebeurt dit
wel zonder harde stoten. In de toekomst zal Europa,
zowel het Oosten als het Westen, sterk op zijn
poten moeten staan om het gevaar, uitgaande van
andere kontinenten, te kunnen afweren.
Eén zaak mogen wij echter nooit vergeten
de oude Russische droom van een uitweg op de
vrije zee en een overmeestering van Europa blijft
voortbestaan, om het even wie in Moskou het roer
in handen heeft.
Wij zijn nog altijd min of meer in vakantie
stemming en veel nieuws valt er niet te zeggen.
Over het budget voor toekomend jaar kunnen
we wel een paar opmerkingen maken, nl. dat cnze
regeringsleiders op financieel gebied nog steeds njet
geleerd hebben, want het gewoon budget wordt
gekenmerkt door een stijging met 10' t, zonder te
spreken van het buitengewoon budget dat zeer
zwaar zal doorwegen.
Iedereen weet dat van jaar tot jaar de belas
tingen geen meer-opbrengst van 10' kunnen op
brengen en nieuwe inkomsten dus vereist zijn.
Reeds komen wij gevaarlijk dicht bij een toe
stand waar de Staat 50' van het nationaal inko
men voor zich gaat opeisen. Met andere woorden
indien iedere Belg jaarlijks gemiddeld een bijko
mende verdienste heeft van 5*dan zal hij deze
bijverdienste integraal moeten afstaan aan de Staat
die zijn budget jaarlijks met 10'de hoogte in
drijft.
De laatste weken staan onze dagbladen vol van
berichten met betrekking tot de evolutie in Praag.
Spijtig genoeg krijgen wij veel kommentaar die in
feite toch maar weinig inhoud heeft en waarin
men alleen maar de personen aanhaalt die delega
ties leiden. Elet is misschien wel mogelijk hieruit
het een en ander af te leiden.
Wij achten deze evolutie in de kommunistische
wereld dermate van belang dat wij dit onderwerp
door onze collega uitvoerig laten behandelen in
nevenstaand hoofdartikel.
(Lees verder op pagina 2).
d
Een ander Kommunisme?
