^/QQms
\J
Q(/
D5IKSMUIDE 6 8
DE WEEK
IN BEELD
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 24 augustus 1968
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Stedelijke
VAK- en NIJVERHEIDSSCHOOL
IN EIGEN LAND
ZESKAMP BELGIE-HOLLAND
VIETNAM
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
De Franstalige burgemeester van Anderlecht,
dhr. Simonet, liet zich eens, in een hoofdstedelijke
buit van overmoed, ontvallen dat de verfransing
van Brussel onafwendbaar was. Of zo iets ooit
waarheid wordt durven we met voorspellen, maar
we twijfelen sterk en geloven dat deze Brusselaar
zijn dromen voor werkelijkheid neemt. Maar dat
de vernederlandsing van Vlaanderen - alhoewel nog
altijd geen voldongen feit - absoluut onafwendbaar
is, dat geven we dhr Simonet gerust op een briefje,
even goed als we zeker weten dat het franskiljo
nisme in onze streken aan zijn allerlaatste stuip
trekkingen is.
Wie daar nu nog zou aan twijfelen, hoeft maar
te kijken naar de massale toeloop van volk op de
jongste Ijzerbedevaart. Noch de pletsende regen,
noch de tot de enkels reikende modder hebben kun
nen beletten dat een honderdduizend-tal bedevaar
ders. in grote meerderheid jongeren, de jaarlijkse
hulde aan de gesneuvelden uit de beide wereld
oorlogen heeft gebracht.
Niemand twijfelt er ook meer aan dat achter
deze 100.000 aanwezigen de miljoenen andere Vla
mingen staan die om een of andere reden - verlof,
het weder. enz. - niet in Diksmuide waren, maar
toch in hart en gedachte aan de IJzertoren stonden.
Ais we zeggen da: niemand eraan twijfelt dan
bedoelen we natuurlijk mensen met gezond ver
stand. iets waaraan "net sommige Waalse journalis
ten wel eens mangeit.
Zo de tateraar uit Le Rappel van Charleroi die
deze bedevaarten een zottekensspel vindt en de
raad geeft het geval Diksmuide eens aan een psy
chiatrisch onderzoek te onderwerpen. Als er iemand
door de handen van een psychiater - maar dan een
super specialist - zou moeten, dan is dit zeker he:
geval met deze Waalse journalist die de waarheid
niet wil, of liever niet durft onder de ogen te ne
men. Want we vragen het U, wie of waar ter we
reld kan jaarlijks een dergelijke massa bedevaar
ders te been brengen Misschien onze taalgenoten
de Zuid-Afrikaanders, die hun Dingaansaag hebben,
ook ter herinnering aan gesneuvelden.
Met de inhoud der redevoering van dhr Bor-
ginon kunnen wij ons ook volkomen akkoord ver
klaren. zelfs daar waar hij op de verantwoordelijk
heid der syndikaten wijst in verband met de ver
nederlandsing van het bedrijfsleven. Toegegeven
dat dit punt het moeilijkst zal te verwezenlijken
vallen, om wille van de vele buitenlandse firma's
die zich de laatste jaren bij ons hebben gevestigd.
Zelfs langs wettelijke weg om kunnen wij Ame
rikanen, Duitsers, Italianen en wat nog meer, niet
verplichten tot vernederlandsing van het hoger ka
der, en we vragen dat ook niet. Maar wat we eisen
is de vernederlandsing der in Vlaanderen geves
tigde Belgische firma's en beheerraden, bolwerken
van al wat franskiljons en anti-Vlaams is.
En dat de syndikaten, allemaal zonder uitzon
dering, hier schromelijk te kort schoten is een maar
al te bekende waarheid. Weer geven we toe dat
de allereerste zorg was en moet zijn de werkne
mers een zo hoog mogelijke levensstandaard te
bezorgen met toekomstkansen gelijk voor ieder,
maar werd de aandacht niet té veel op het materië
le gevestigd ten nadele van het geestelijke
Tot mensen met een ledige maag spreken over
kuituur had geen zin, gelukkig echter is die tijd
lang voorbij. En c>p het kulturele vlak schieten we
nog veel te kor:. De massa bij ons vereenzelvigt
auto's, TV en moderne keukens al te gemakkelijk
met kuituur. De mogelijkheid tot reizen in het
buitenland heeft onze mensen wel het één en an
der bijgebracht, maar het blijft toch altijd na-
aperij en wij nebben zo het gevoel dat wij op zoek
zijn naar een eigen, vernieuwde kuituur, die haar
plaats in het moderne Europa nog moet vinden.
En in dit verband moet er ons iets van het
hart. Met reden en in alle oprechtheid heeft dhr
Borginon kunnen verklaren dat de Vlamingen niet
het einde van België betrachten, dat het niet onze
cede eling is de franssprekenden onze zienswijze
op te dringen, en dat wij slechts wensen met onze
landgenoten in vrede te leven.
In regeringskringen is men zich van de waar
heid van deze stelling goed bewust. Daarom ver
wondert het ons te meer dat geen enkel vooraan
staand politieker de moed heeft gehad zich als ge
wone man bij de bedevaarders aan te sluiten.
Nog met meer bitterheid kan de vraag gesteld
waarom - nu we voor het eerst in de geschiedenis
een Minister van Nederlandse Kuituur hebben,
deze niet was waar zijn plicht hem gebood te
zijn aan de IJzertoren
Geraardsbergseslraat - NINOVE
TENTOONSTELLING VAN DE WERKEN
DER LEERLINGEN
en Plechtige Proclamatie, op zondag 25 oogst 1968
De leerlingen, hun ouders en alle belangstel
lenden worden vriendelijk uitgenodigd deze plech
tigheden bij te wonen. Zij gaan door in de lokalen
van de school, Geraardsbergseslraat.
De tentoonstelling van 10 tot 11.30 uur, en de
proclamatie te 11.30 uur in aanwezigheid van het
stadsbestuur.
Op het politiek vlak is er natuurlijk maar zeer
weinig nieuws, maar op een ander vlak heeft een
merkwaardig feit onze aandacht weerhouden.
Industrie heeft een rapport gepubliceerd
waarin aangetoond wordt dat de lonen in België
(lasten inbegrepen) de hoogste zijn voor de landen
van Euromarkt. Wanneer men in België 100 fr.
betaalt aan lonen, dan geeft men m Duitsland 94,4.
in Nederland 85,7, in Frankrijk 85,2 en in Italië
76,8 fr. (in Engeland 67,6 fr.).
Wat het ergste is voor ons land is het feit dat
het uitbetaalde loon aan de werknemer niet het
hoogste is, maar dat het vooral de lasten zijn die
ons op dit peil brengen en dit zonder dat de sociale
voordelen lager zijn dan in Duitsland en niet veel
hoger dan in de andere landen.
Ekonomisch gezien komt net dan hierop neer
dat hoge lonen een kleinere winstmarge voor ge
volg hebben, vandaar dat er in ons land te weinig
overblijft om nieuwe investeringen te verwezen
lijken, die dan meer en meer door buitenlandse
vennootschappen moeten geschieden.
De bedoeling van deze wedstrijd was een kamp.
ais spel opgevat, die de Hollanders en Vlamingen
wat dichter bij elkaar moesten brengen.
In Aalten heeft men de zaken echter anders
opgevat en de stemming was eerder deze van een
bende fanatieke onsportieve supporters. Zelfs de
leiding liet zich min of meer beinvloeden.
De ploeg van Halle was vrijdagavond reeds ter
plaatse en toen bleek dat de deelnemers in tenten
dienden te overnachten.
Ook weer iets écht Hollands
Hierover ontvangen wij de meest tegenstrij
dige berichten. De Amerikanen verwachten zich
aan een nieuw algemeen offensief vanwege de
Vietcong, offensief dat niet losbreekt misschien om
dat Hanoi bevreesd is dat de Amerikaanse bom
bardementen dan terug op gans Noord-Vietnam
zouden uitgevoerd worden.
In Parijs vorderen de besprekingen in geen
geval. De kans bestaat niet dat deze zaak in het
reine wordt getrokken onder het bewind van de
huidige President van de U.S.A.
En zal zijn opvolger het tij weten te keren
Afwachten...
d we
ekb/
