d
oZ\n
^Idam s
DE SLAG OM BRUSSEL
DE WEEK
IN BEELD
I
u/niij
De Geest
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 26 oktober 1968
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
IN EIGEN LAND
IN MEMORIAM
APOTHEKER
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
In een vorig artikel vestigden wij de aandacht
van onze lezers op het feit dat de Brusselse worm
al diep in de C.V.P.-kaas zat en verwezen hierbij
naar de woorden van ex-premier Van Den Boey-
nants in verband met de Ekonomische Raad voor
Brabant die, aldus V.D.B., gans de provincie Bra
bant onder zijn gezag zou moeten krijgen. Was
deze verklaring de eerste stoot onder de gordel
van een zich in zijn macht bedreigd voelend Brus
sel, dan kwam de tweede stoot zeker van iemand
van dewelke we het nooit hebben verwacht, van
premier Eyskens zelf.
Inderdaad, op een banket, ingericht door de
Waalse P.S.C. van het arrondissement Ath, ver
klaarde de hr Eyskens
Het is ondenkbaar Brussel in een ekonomisch
dwangbuis te willen wringen. De ekonomische
expansie mag niet tot de 19 gemeenten worden
beperkt
En verder
Om dit alles te verwezenlijken (de uitbouw
der Waalse industrie, n.v.d.R) moet hand in rand
worden gewerkt. De voorspoed van Vlaanderen
hangt af van deze van Wallonië en omgekeerd.
Nochtans hebben beide een nóg moderner Brus-
sel nodig.
Kan zijn, Excellentie, en m principe gaan we
akkoord, al willen we eerst afwachten hoe de
Brusselaars zelf uw woorden zullen opvatten. Nie
mand in onze streken denkt er aan de Brusselse
expansie tegen te werken, noch de Walen m het
hoekje te duwen. Wij hebben er zelf te lang ge
staan om dit ongeluk anderen te wensen. Wij be
seffen integendeel zeer goed dat we beter zijn met
een rijke buur dan wel met een straatarme, alleen
valt te betreuren dat dit gevoel niet wederkerig
blijkt te zijn.
Wij gaan er ook mede akkoord dat Brussel
genoeg armslag moet krijgen om zich te ontwik
kelen tot hoofdstad van Europa, in afwachting dat
la capitale zich ook eens zal herinneren de hoofd
stad van België te zijn. Maar, en hier komt onze
wantrouwige duivel opnieuw zijn horens opsteken,
wie zegt ons dat het alleen maar gaat om ekono
mische expansie
Wij kennen de Brusselse pappenheimers en
Vlamingenvreters te goed om niet te vermoeden
dat via de ekonomische expansie zal getracht wor
den te bereiken wat langs wettelijke weg onbe
reikbaar is geworden, nl. de verfransing van gans
de provincie Brabant.
Is het niet opvallend dat juist op dit ogenblik
ook de Brusselse Liberalen een nieuw offensief
inzetten, na eerst in eigen rangen de Vlaams-
sprekende fractie tot zwijgen te hebben gebracht.
Spreekt 'het geen boekdelen dat voor hun steun
aan de regering de discipelen van Hougardy stee
vast houden aan faciliteiten - in afwachting van
totale verfransing - in elke gemeente die zulks
verlangt.
En wat te denken van het voorstel der Frans
talige P.S.C. tot uitbreiding van de Brusselse ring
zodanig dat zelfs gemeenten ais Dilbeek en Sint-
Pieters-Leeuw binnen deze ring dus binnen le
tout-grand-Bruxelles komen te liggen.
Wijst dat alles niet op een goed georkestreerd
offensief van Franstalige C.V.P.-ers en Liberalen
om de hun ontsnappende macht terug in handen
te krijgen
Uitbreiden mogen de Brusselaars zich gerust,
om het even naar welke kant, maar dan op voor
waarde dat ze zich neerleggen bij de bestaande
taalwetten en niet trachten, zoals in het verleden,
deze te omzeilen om hier bij ons Franstalige eilan
den te stichten. Als ze willen komen goed dan.
Maar we eisen onvoorwaardelijk dat ook het hoger
kader Nederlandstalig zou zijn, met open kansen
voor onze eigen mensen, en niet zoals altijd de
minderwaardige posten voor de VLaamse boerkens.
Er wordt al zo lang gesproken van de ver
nederlandsing van het bedrijfsleven in Vlaanderen,
maar waar zitten de enkele C.V.P.-mandatarissen
die een dergelijk voorstel durven indienen en er
doordrijven
Wij wachten... Maar niet tot in der eeuwig
heid
DRIEPARTIJENOVERLEG
Uiteindelijk zullen er misschien toch wel ern
stige besprekingen vran komen die tot een grond
wetsherziening zouden moeten leiden. Als positief
element kunnen we aannemen dat de P.V.V. ak
koord gaat de besprekingen aan te vangen op basis
van het regeringsakkoord, alhoewel de amende
menten toch wei al te talrijk zijn.
Tot een akkoord zal het wel niet spoedig ko
men en misschien zullen er nog een paar regerin
gen struikelen over deze ontwerpen.
Het ogenblik is nochtans aangebroken om aan
de verscheidene vraagstukken een definitieve op
lossing te geven, en dan wel een oplossing die de
goedkeuring kan wegdragen van de overgrote meer
derheid der bevolking. Wil men het voortbestaan
van de Belgische Staat verzekeren, dan zal het no
dig zijn dat zekere persoonlijke belangen opzij
worden geschoven om de ganse gemeenschap de
zelfde voordelen te bieden.
BANKEN
Vanaf 1 januari 1969 zal het voor iedere han
delaar verplichtend worden een rekening aan te
vragen bij een erkende instelling. Bedragen van
(Lees verder op pagina 2)
Eerst stonden wij er ongelovig tegenover,
nadien moesten we mei stom verdriet toege
ven wat, helaas, maar al te waar bleek Apo
theker Willy De Geest was plotseling over
leden.
Wij zien hem nog op de straat, mei zijn
lange veerkrachtige stap, de intelligente ogen
achter de brilglazen, met een groetend gebaar,
op weg naar een of andere vergadering van
een der vele maatschappijen of sportclubs
waaraan hij onbaatzuchtig zijn medewerking
verleende.
Een echt Ninoofse figuur, hier geboren
en getogen, die zich, na zijn universitaire stu
dies te Leuven en een verblijf te Kruishou-
tem, voorgoed in de stad was komen vestigen
en er in enkele jaren de bekende joviale man
werd die wij allen zo goed hebben gekend.
Nooit onverdraagzaam, begrijpend voor
welke mening ook, méér de man van de daad
dan wel van het woord, wist Willy op het
gepaste ogenblik het juiste woord te zeggen
en had de gave de langste redetwisten in en
kele doorslaggevende volzinnen samen le vat
ten. Als het overeenstemde met zijn overtui
ging of om zijn evenmens te heipen werd
nooit te vergeefs beroep gedaan op zijn goed
hart, en als hij zich voor iets inspande deed
hij het ook totaal en spaarde tijd noch moeite
om het beoogde doel te bereiken.
Dat is nu allemaal voorbij Ons blijft
alleen de herinnering aan een eenvoudig, goed
en edel mens, een overtuigd Vlaming en een
goed kristen, die jammer genoeg véél te vroeg
van ons is weggegaan. Maar was zijn leven al
té kort, toch zullen wij diep in ons hart steeds
met genegenheid en grote waardering aan
hem terugdenken.
Zijn zwaar-beproefde echtgenote, kinde
ren en familieleden, zijn ontelbare vrienden,
mogen overtuigd zijn van ons oprecht, kris-
telijk medevoelen.
DE REDACTIE.
