d
vu
e
üanis
't KAN VERKEREN
DE WEEK
IN BEELD
Tweeënveertigste Jaargang
Zaterdag 23 november 1968
IN EIGEN LAND
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 110 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
zei Brederode. Zo moet de Gaulle in t Frans
ook al gedacht hebben bij het aanschouwen van de
aftakeling der door hem zo fel verdedigde politique
de grandeur. Aftakeling die te voorzien was omdat
deze politiek gebouwd was op de herinnering aan
een vergane glorie, voorwendsel tot het grijpen
naar de suprematie in West-Eurapa.
De Gaulle la France, c'est moi wil niet
aanvaarden dat een Verenigd Europa zou bestaan
zonder dat hij, dus la France, er heer en meester
zou over spelen. Een vorm van hoogmoed alleen te
verwezenlijken door heel sterke naties, met onbe
perkte financiële en ekonomische middelen, zoals
er hier in het Westen geen enkele bestaat. Willens
nillens moeten we dus, om tot iets te geraken,
akkoorden en verdragen afsluiten waarbij elk wa
ter in zijn w7ijn moet doen.
En dat willen de Fransen nu precies niet. Van
daar dat eeuwig tegenwringen en stokken in de
wielen steken als er, op welk gebied ook, Europese
akkoorden ontworpen worden.
Het begon al met een ontslag uit de NATO,
met als gevolg het terugtrekken der Franse troepen
uit West-Duitsland, het pogen om voor eigen re
kening een force de frappe atoombommen op
te bouwen, zonder te beseffen dat een dergelijke
poging onmogelijk te verwezenlijken is om reden
der ontzaglijke financiële lasten die op Frankrijk
zouden drukken. Naar ons wreten werd door de
Gaulle nooit een poging gedaan om een dergelijk
atoomprogramma op Europees vlak uit te werken.
Daar zal zijn hoogmoed zich zeker tegen verzet
hebben.
Ook politiek gezien werden de laatste maanden
diepe bressen geslagen in de Gaulle's prestige.
Langs om meer begrijpen onze Europese partners
dat het toetreden van Groot-Britanje tot de E.E.G.
een hoofdvereiste is om werkelijk iets positiefs en
ernstigs op te bouwen. Het negeren van deze waar
heid door Frankrijk is even bedroevend als de pro-
Russische politiek die dit land de laatste jaren
voert.
Het moet na de bezetting door Russische
troepen van Tsjecho-Slovakije voor Parijs een
zure pil zijn vast te stellen dat Rusland zijn eigen
gang gaat zonder ook maar enige aandacht te schen
ken aan wat de Gaulle over deze handelwijze denkt,
de Gaulle die er zich zo graag over roemde de enige
te zijn met invloed op het Kremlin.
Ekonomisch gezien gaat het Frankrijk al even
slecht voor de wind. Wel wordt de bedreiging van
devaluatie van de frank op de rug geschoven dei-
revolutionaire studentenbeweging, maar deze be
wering houdt geen steek. Het kwaad zat er al lan
ger en dieper in. Het indertijd oppeuzelen van Sim-
ca door de Amerikaanse firme Chrysler was het
begin van een crisis in de Franse automobielindus
trie die de laatste weken werd voortgezet door de
opname van het wereldmerk Citroen bij de Ita
liaanse groep FIAT. Welisw7aar heeft de Franse re
gering getracht Citroën op een andere manier van
de ondergang te redden, maar het is bij een papie
ren akkoord gebleven. Voor ons part geloven we
dat Frankrijk aan één Nationale Regie Renault
even genoeg heeft als wij zelf aan één Maatschap-
pij van Spoorwegen.
Als klap op de vuurpijl komt nu de laatste
dagen het bericht dat de Franse frank zou zakken
en de mark zou stijgen. Slecht drieëntwintig jaar
geleden stond het door een lange oorlog uitgeputte
Duitsland voor niets dan puinen, schulden en werk
lozen. Frankrijk ook, maar dan toch in veel min
dere mate. Ze hadden iets om te beginnen, de
Duitsers niet. Ze kregen geen militaire bezetting,
Duitsland wel. Van de door de Amerikanen aan
geboden hulp hebben de laatsten gretig gebruik
gemaakt om op de wereldmarkt een benijdens
waardige positie te veroveren, terwijl Frankrijk
hooghartig alle hulp van de hand wees. Het moet
de Fransen nu w7el dubbel dwars zitten voor een
konsortium van w7esteuropese bankiers bloot te leg
gen, Zo dw7ars, dat de door Duitsland aangeboden
financiële hulp geweigerd wordt omdat de voor
waarden niet aannemelijk zijn. Parijs mag echter
niet vergeten dat, toen in vroeger tijden op Frank
rijk beroep v7erd gedaan, ook eisen werden gesteld,
en soms heel harde.
Zoals hoger gezegd, het kan verkeren. En dat
zou de Gaulle zelf moeten begrijpen. De generaal
heeft, dat betwist niemand, zijn land ontzaglijke
diensten bew7ezen op het ogenblik dat het dreigde
ten onder te gaan. Het door hem opgerichte parle
mentaire regime, ondanks zijn onvolmaaktheden,
lijkt ons het enige leefbare in het tegenwoordige
Frankrijk en alles bij alles verdient de Gaulle ten
volle de naam van redder des vaderlands.
Maar dat belet niet dat ie man zichzelf over
leeft. Iemand als de Franse president moet begrij
pen dat er een tijd is van komen en een tijd van
gaan. Dat geldt evengoed voor hem zelf ais voor
zijn land.
In het Europa van morgen is geen plaats voor
een eerste viool, er zal alleen in koor gezongen
worden. Requiem Laudamus Dit zal van ons
aller goede wil afhangen.
OPENBARE WERKEN
Enkele dagen geleden heeft de Minister van
Openbare Werken, de heer De Saeger, een delega
tie ontvangen van Brusselse parlementsleden van
de drie traditionele partijen met aan het hoofd de
heer Van Den Boeynants.
Waarover het ging
Reeds bijna tien jaar geleden, namelijk in 1959,
werd het tracé van de Grote Ring rond Brussel
min of meer bepaald. Nu ging het er om het vast
gelegde trajekt meer naar het zuiden door te trek
ken, bij zover dat men Waterlo, St.-Genesius-Rode,
Beersel, Ruisbroek zou aandoen. Verlenging 15 km.
Welke redenen worden officeel opgegeven om
de grote ring zo ineens met 15 km. te verlengen
- De kostprijs zou met ongeveer 500 miljoen fr.
verminderen omdat de onteigeningen veel goedko
per zouden zijn.
Hier maken wij reeds een voorbehoud omdat
wij menen dat de parlementairen in kwestie niet
over de nodige studieburelen beschikken om een
degelijke raming op te maken.
- De grote ring moet dienen om het doorlo
pend verkeer om de stad heen te leiden. Dus hoe
verder men de ring van het centrum verwijderd
houdt hoe minder van deze mensen zullen geneigd
zijn naar het centrum te komen.
Hier antwoorden wij op dat het wel juist is
dat de grote ring moet gebouwd worden om het
doorgaand verkeer te slikken, maar zo een auto
baan kan de inwoners van de agglomeratie zelf een
grote dienst bewijzen, voor zover hij betrekkelijk
dicht het centrum nadert. Laat ons veronderstellen
dat men van Berchem naar Ukkel moet. Best zal
men de grote ring gebruiken, tenzij hiervoor een
omweg aiover Waterlo dient gedaan.
- Indien het oude trajekt van de grote ring'
behouden blijft zal het over enkele jaren eerder
een stadsautosnelweg worden met alle mogelijke
opstoppingen, en als voorbeeld geeft men de huidige
toestand van de Reyerslaan op.
Zodus, wanneer een verkeersader overbelast is
schaft men die af en de zaak is opgelost. Absurder
kan het niet.
- Een laatste argument het nieuwe tracé zou
door gans onbewoonde streken gaan wat het aan
leggen van nieuwe industriewijken of residentiële
wijken zou mogelijk maken.
Dit is natuurlijk juist, maar het nieuwe trace
zou ook de laatste Vlaamse gemeenten van Zuid-
Brabant aandoen. Het aanleggen van nieuwe resi
dentiële wijken zou de verfransing van deze ge
meenten in de hand werken. Dit is het enige wer
kelijke argument, al de andere literatuur dient al
leen om de zaak wat mooier voor te stellen. Trou
wens wie staat er achter deze hele affaire
De Brusselse franstalige liberalen die het natuur
lijk klaar gespeeld hebben dat een paar medewer
kers van de andere partijen werden gevonden.
Hoe lang gaan de Vlamingen nog verder deze
praktijken dulden
