k
Qtf
LOS VAN FRANKRIJK
Wolven
Drieënveertigste Jaargang
Zaterdag 1 maart 1969
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 110 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
J
~r swr'
Er kan, hier in West-Europa, waarachtig maar
korte tijd voorbij gaan zonder dat de Gaulle - la
France rest moi - zich door een of andere ondoor
dachte handeling in het nieuws moet werken.
Neem nu die onverkwikkelijke geschiedenis in
verband met een samenkomst van de West Euro
pese Unie, het organisme dat, buiten de landen van
de Europese Ekonomische Gemeenschap, ook nog
Engeland groepeert. Al de partners van deze W.E.U.
behalve Frankrijk, waren akkoord om samen in
Londen eens te praten over de gevolgen der span
ning die heden heerst in Midden-Azië. De reden
waarom Frankrijk weigerde deel te nemen ligt
voor de hand er zou daar gehandeld worden over
wapens en petroleum, twee voorwerpen waarover
Parijs liefst niet wil horen praten.
Mon Genéral, in zijn vleugel geschoten door
de blijk van onafhankelijkheid betoont door de
anderen, geraakte in zijn gewoon slecht humeur
en dreigde botweg er voor goed uit te trekken.
Als het nog nodig was, wijst deze houding er
nogmaals op met welke imperialistische doeleinden
Frankrijk zowel tot de E.E.G. als tot de W.E.U is
toegetreden. In elke democratie, zoals wij die ver
staan, legt de minderheid zich neer bij het besluit
der meerderheid. Als nu 5 van de 6 W.E.U.-partners
akkoord gaan en een vergadering beleggen, dan
kan nr 6 zich ofwel onthouden, ofwel zijn eigen
standpunt komen verdedigen. In elk geval NIET
doen zoals een bedorven kind, nl. zijn eigen wil
letje en nukken opdringen. De fransen deden dat
wel, maar zochten, zoals telkens weer als hun eigen
belang op het spel staat, een of andere flauwe uit
vlucht, om de schijn te redden.
De diepere reden is echter dat Parijs als de
dood vreest dat de invloed der engelsen in West-
Europa zou vergroten, zodat het germaans-anglo
saksisch blok nog aan macht zou winnen. Behept
met een eigendunk die aan verwaandheid grenst,
gelooft de Gaulle dat zijn land en zijn land alleen,
bekwaam is het toekomstig Verenigd Europa te
leiden. We weten niet of deze stelling mag juist
genoemd, maar alles wijst er op dat de Gaulle in
ziet dat een blok, waarbij 90 miljoen latijnen zou
den staan tegenover 130 miljoen germanen, aan
zijn machtsgreep zou ontsnappen.
De schrik voor een dergelijke mogelijkheid
legt ook ten dele uit waarom de Gaulle, na uit de
NATO te zijn getreden, ook de amerikanen uit zijn
land heeft weggejaagd. Om zelfde reden zal de
Gaulle ook wel al die mamoerkens maken tegen
over Italië, wiens getalsterkte het hem mogelijk
maakt zijn eigen minderheid enigszins te verdoeze
len. Jammer voor hem willen de italianen niet al
te veel van de franse liefde weten. Die weten,
We geven toe, de Gaulle heeft zijn land uit
een benarde toestand gered. De vraag blijft echter
of mon Général zijn land niet te lang en te goed
wil redden.
ook uit ondervinding zoals wij zelf, dat Frankrijk
nooit een volledig betrouwbaar partner is, zoals
onlangs nog eens werd bewezen.
Herinner U maar hoe slechts enkele maanden
geleden, toen de franse staatskas ledig was dank
zij een voor een land als Frankrijk onmogelijk vol
te houden politique de grandeur, de Gaulle niet
om hulp verzocht maar met een koud cynisme
eiste dat West-Europa hem zou helpen. Daarvoor
waren de engelsen goed genoeg, niet voor de rest.
Herinner U ook dat, toen op deze eis nega
tief werd gereageerd, de Generaal weer in nukkige
bui schoot en tegen beter weten in besloot niet
te devalueren. Hoelang deze monetaire poespasse-
rij kan volgehouden worden is nog niet te zeggen.
Dichterbij zit West-Duitsland ook met een frans
probleem. Toen na de laatste oorlog het Saarge-
fcied naar Duitsland terugkeerde, gebeurde dit
slechts op voorwaarde dat Frankrijk een voorkeur
recht behield op de kolen uit het Saarbekken. Al
les aan een prijsken onder vrienden natuurlijk.
Nu de steenkolen uit andere landen beterkoop te
verkrijgen zijn, vergeten de fransen eenvoudig de
bewezen diensten en dreigen er mede Duitsland
in zijn kolen te laten stikken. En Bonn, om den
lieven vredes wille, heeft nog maar eens toegege
ven. We vragen ons af waarom, nu is uitgelekt hoe
mon général het Europa der toekomst ziet be
stuurd door de grote Europese vier Frankrijk,
Engeland, Duitsland, Italië,
Ziet ge het opzet Engeland-Duitsland 90
miljoen inwoners, angel-saksers en germanen, te
genover 90 miljoen latijnen Frankrijk en Italië.
Ekonomisch bijna even sterk. Normaal zou Benelux
hier de rol van scheidsrechter kunnen spelen, was
er niet dat Luxemburg ekonomisch aan Frankrijk
gebonden ligt, dat de financiële en ekonomische
macht van Frankrijk hier in België niet te onder
schatten valt en dat zelfs Nederland, alhoewel
openlijk de engelse kaart spelende, toch nog gro
telijks op Frankrijk aangewezen is.
In korte woorden, het door de Gaulle voorge
stelde West-Europa zou in meerderheid onder fran
se invloed en macht komen te staan, zodat de oude
franse imperialistische droom zou vervuld worden.
De vraag is nu of al de W.E.-partners dit nieu
we gevaar gaan inzien en of eindelijk de moed
zal opgebracht om Parijs eens en voorgoed op zijn
plaats te zetten.
Er op te wijzen dat een Verenigd Europa niet
kan opgebouwd door in hun ideeën verstarde ou
derlingen, die nog terug grijpen naar middeleeuwse
middetep om hun doel te bereiken.
TONEEL IN HET SINT-ALOYSIUSCOLLEGE
Volgende week vrijdag 7, zaterdag 8 en zondag
9 maart wordt in het college, "telkens te 19 uur,
een opvoering gebracht van Wolven het ster
ke toneelwerk van de Franse nobelprijswinnaar
Romain Rolland.
Dat het een episode verhaalt uit de woelige
tijd van de Franse Revolutie, en anderzijds ge-
inspireerd werd op de koortsige Dreyfus-affaire
hierover schreven we reeds in een vorig artikel.
Het stuk speelt ten jare 1793 te Mainz de stad
aan de samenvloeiing van Rijn en Main, waar een
afdeling van het Franse revolutieleger, door de
Pruisen ingesloten, met vernietiging wordt be
dreigd.
Aan het hoofd van deze afdeling staat een groep
officieren, die alle een jaar voordien nog in net
burgerleven stonden een academist, een kantoor
bediende, een spekslager, een stalknecht, avontu
riers en een paar jonge idealisten. Er is ook een
edelman bij, ridder d'Oyron, die eertijds in het
leger van de koning Lodewijk XVI had gediend
en nu om een of andere duistere reden in het leger
wordt geduld omwille van zijn grote ervaring op
krijgskundig gebied.
De argwaan en haat tegenover hem blijven
b.j ade andeie officieren steeds smeulend en ont
laden zich, mede uit oorzaaK van de penibele, jach
tige omstandigheden waarin allen verkeren, in de
gebeurtenissen, die zich voor de ogen van de toe
schouwers zullen afspelen.
Wekenlang reeds wordt elke avond druk ge
repeteerd. De 27 uitvoerders willen op de uitvoe-
ingeri geen woord, geen gebaar onvertogen im
proviseren.
Aan het decor werd met omzeggens beroeps
vaardigheid gewrocht (moet het gezegd dagen-,
wekenlang) en werden duizenden franken besteed!
Het wordt een decor, zoals Ninove er zelden, wel
licht nooit een te zien kreeg.
(lees verder op pagina 2)
olaams en
ez'\nd wee^/