k
Hst
6n
o o
\fcsQ
qZ^
d we
shb/
WORDEN ZE WAKKER 1..
A K T U E E L-
T J ES..
Vijfenveertigste Jaargang
Zaterdag 13 februari 1971
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 140 Fr.
Prijs per nummer 3,50 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK
De eis van de Regering tot het storten van een
garantie voor de B.T.W. verloopt niet zonder pro
test zoals de uitvinders van dit bedenkelijk procédé
hadden verwacht. Ge moet inderdaad maar durven
om de tegen de grote ondernemingen nu al hard
vechtende middenstanders en kleme bedrijven, co-
ven alle andere lasten en in-te-vullen-papieren, nog
een soort belasting cp het kapitaal af te persen.
Want het komt daar op neer en er zijn geen an
dere woorden voor.
Hebben ze misschien in het Ministerie gere
kend op het trucje van de Telefoon die op dergelij
ke manier, dus ook via een waarborg, ettelijke mil
jarden bedrijfskapitaal binnen krijgt zonder één
cent interest te betalen, dan zijn ze ditmaal mis.
Want kunnen de grote bazen rekenen, wij kun
nen het ook. Zo weten we dat een kapitaal, hoe
■klein oc»k, uitgezet aan 6'i samengestelde interest,
zichzelf na 13 jaar verdubbelt of. omgekeerd, na 13
jaar zichzelf aan niet betaalde rente heeft opge
vreten. En dan spreken we nog niet van de ver
kapte devaluatie die via prijsstijgingen de waarde
van «het geld langzaam maar zeker vermindert.
Als kort en klaar voorbeeld kan gelden dat,
wie een 20 tot 30 jaar geleden aan de Telefoon een
garantie stortte van, laat ons zeggen 500 fr. veel
voor een tijd met daguren van 5 fr. per uur nu
hetzelfde briefken terugkrijgt. Hetzelfde spelleken
wil de Regering nu weer spelen, ook en weeral
eens op de rug van de middenstand. Er wordt im
mers, voor het ganse land, een totaal garantie ver
wacht van circa 13 miljard waarvoor geen rente
wordt betaald. M.a.w. vader Staat krijgt 13 mil
jard klinkende munt binnen, onder vorm van een
verplichte lening, en steekt inmiddels de interesten
- hetzij het ronde sommeken van 780 miljoen per
jaar - in zijn zak.
Nu hebben de ministers goed te vertellen dat
het allemaal maar voorlopig is, we kennen dat.
Denk maar aan die voorlopige fr. op de ben
zine, de voorlopige krisistaks en andere voor
lopige plezierigheden méér, die later wel afgeschaft
maar onder een andere naam dan toch maar defi
nitief werden.
Gelukkig schijnt de middenstand niet meer zo
gemakkelijk bij de neus te nemen, wat trouwens
blijkt uit het algemeen protest dat is opgerezen.
Daarbij vallen ons toch enkele markante dingen
op.
Hoe is het mogelijk dat een wet. waarin de
wolveniijzers zo zichtbaar waren, zonder protest
zowel door de Minister van de Middenstand als
door de parlementariërs werd goedgekeurd. Is dat
werkelijk onopgemerkt voorbij gegaan En wat
moeten we denken van de middenstandsvertegen
woordigers in Kamer en Senaat wiens eerste plicht
het was deze wet nauwkeurig te onderzoeken. Als
de Minister van de idenstand niet toevallig de
Waal Hanin was g wc est maar een Vlaming, dan
had het er in de Walen al meer gestoven, zo erg
dat Premier Eyskens tot een hervorming van zijn
regering zou hebben besloten.
Het zijn trouwens de Walen die weer eens het
goede voorbeeld hebben gegeven. Als het er op
aankomt hun centen te verdedigen trekken ze sa
men aan één zeel, schuiven alle politieke en filo
sofische beschouwingen opzij en deinzen voor geen
middelen achteruit. Kijk maar naar de sluitingen
van alle magazijnen in Luik, Charleroi, Bergen.
Doornik enz...
Als direct gevolg daaraan is de regering dade
lijk bereid tot praten en wees gerust, de W alen
zullen daar cok 't hoge woord voeren en hun eisen
zullen wel de voorrang krijgen op alle andere. Op
dat punt hebben we van onze zuiderburen wel net
c-en en ander te leren. Ze zien het anders dan wij.
groter, niet zo kleinburgerlijk als onze handelaren
en kleine bedrijfslieden die nog altijd verward zit
ten in kleinburgerlijke vooroordelen en een be
krompen politieke dorpsgeest die elke werkelijke
verstandhouding onmogelijk maakt.
Daarom herhalen wij onze vraag worden on
ze Vlaamse middenstanders eindelijk wakker
Gaan ze eindelijk inzien dat alleen samenwerking
hen van een langzame ekonomische do-od kan red
den
Sinds een paar jaren heeft onze goede stede
(de oudste de stoutste oc<k een jeugdraad.
Dat is nu eenmaal IN zó tenminste zal
bij velen de eerste bedenking zijn.
Nou ja, inderdaad.
Maar kom, eerlijk gezegd, er zit ook wat meer
in.
De jeugd is immers de toekomst van onze
maatschappij En kan dit gezegde misschien wat
bomibast klinken, niettemin blijft het zo klaar ais
onbezoedeld pompwater de jongeren van nu zijn
de volwassenen van morgen.
Bijgevolg is het niet meer dan normaal dat
de openbare instanties - en zeker ook de gemeente -
de nodige aandacht over hebben voor de jeugd.
Meer zelfs, dat zij een bewust jeugdbeleid voeren
(zich niet beperken tot een accidenteel helöen bij
bepaalde initiatieven), en dat zij daartoe het no
dige budget reserveren en in de mate van het mo
gelijke en op verantwoorde wijze de nodige sub
sidies verstrekken om jeugdbeleid en jeugdwer
king te stimuleren.
Maar ja, een oud spreekwoord zegt dat Liefde
(en bezorgdheid) die van eén kant komt, meestal
faliekant uitloopt.
Het zou dus spijtig zijn, moesten de jeugdige
mensen zich slechts in zoverre aan het gevai gaan
interesseren als er voor eigen groep enig finan
cieel of materieel voordeel uit te halen is.
Wanneer daarentegen bij de jeugd de wil aan
wezig is om zich vertrouwd te maken met de struc
turen waarmee ze zelf, bewust of onbewust, wat
te maken 'heeft; wanneer zij zich spontaan gaat
interesseren voor de ruimere leefwereld: wanneer
zij begrijpt dat zij een medeverantwoordelijkheid
draagt om op gemeentelijk vlak een bewust jeugd
beleid te helpen realiseren...
dan krijgt een jeugdraad inderdaad zijn volle zin
en betekenis
En graag willen we aannemen dat dit in onze
oudste en stoutste stede wel degelijk het ge
val is.
Daarom verheugt ons het initiatief van de ver
antwoordelijken, om de bestaande stedelijke jeugd
raad nieuw leven in te blazen (zoals tijdens de
gemeenteraadszitting van 2 februari jl. werd ver
klaard).
Een paar bedenkingen moeten ons toch van
net hart... (en van de lever...).
Het is onbetwistbaar een goed ding de verte
genwoordiging in de jeugdraad zo ruim mogelijk
te zien zodat het geheel der Ninoofse jeugd
aan bod kan komen.
Wanneer men echter de lijst der vertegenwoor
digde jeugdbewegingen even van naderbij
gaat bekijken, dan komt wel spontaan de vraag op
wat eigenlijk de norm is om als jeugdbeweging
(en jeugd vertegenwoordiger) te worden beschouwd
Of volstaat het soms dat twee man en een
paardekop ergens een of andere benaming gaan
bedenken en hun kandidatuur indienen, kwestie
van erbij te zijn wanneer de koek verdeeld
wordt
Nee, we kunnen ons spijtig genoeg met van
de indruk ontdoen dat over 't algemeen en mede
door het toekennen van een gelijk aantal (twee)
mandaten aan elk der zichzelf aanbiedenden
(wie of wat of hoeveel ze ook vertegenwoordigen),
de echte jeugdbewegingen die een indrukwek
kende lijst van echt-georganiseerde leden kunnen
voorleggen, buitengewoon poverkes bedeeld zijn
wat het aantal mandaten betreft. We vragen ons
zelfs af - tot bewijs van het tegendeel - of op die
manier de vertegenwoordiging in de jeugdraad wel
een democratische weerspiegeling is van de
ware samenstelling onzer Ninoofse jeugd, wat toch
zou moeten betracht worden, of niet
Maar kom, met een beetje goede wil, gezond
verstand en zegkracht van de echte jeugdvertegen-
woordigers kan hieraan nog gedokterd worden.
Dus nog geen reden om de alarmklok te luiden.
(Lees verder op pagina 2).
°lüams
