5/7 O! n
'QQiri 5
d we
VMaar gaan naartoe?
A K T U E E L-
TJ ES...
HOTEL PRISON
Vijfenveertigste Jaargang
Vrijdag 16 april 1971
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 140 Fr.
Prijs per nummer 3,50 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK
De nuchtere kopers, die de geruststellende ver
klaringen der regering betrekkelijk de invloed van
de 'B.T.W. op de prijzen met hebben geloofd, en
zich 'vóór 1.1.71 hebben bevoorraad, hebben weer
eens gelijk gekregen. Nauwelijks drie maanden na
het invoeren van het nieuwe stelsel kan een alge
mene achteruitgang, geschat op 30%, in elke tran
che van de nationale bedrijvigheid worden vastge
steld. Daarbij komt nog het feit dat op het Minis
terie van Ekonomische Zaken ongeveer 1200 aan
vragen om prijsverhoging liggen te wachten, ter
wijl anderzijds de eisen tot loonsverhoging aan de
dagorde staan.
Gekneld in het bekende kringetje loons-verho-
ging/opslag heeft de vice-premier Cools er niets
beter op gevonden dan een wetsvoorstel in te die
nen dat hem, in zake repressie van prijsverhogin
gen, met werkelijke dictatoriale macht zou bekle
den. Wel zouden, pro forma, syndikaten en werk
gevers hun zegje hebben, maar de definitieve be
slissing zou in handen van de Minister van Econo
mische Zaken liggen. Als we weten dat gezegde
minister een zuiver syndikaal product is en gelet
op het feit dat straffen als tijdelijke of gehele slui
ting voor prijsovertreders worden voorzien, mogen
we ons verwachten aan de heropening van het
kamp van Breendonk, onzaliger gedachtenis, waar
binst de oorlog sluikslachters één jaar moesten
brommen. Hopen we maar dat de Minister van de
Middenstand haar genoeg op zijn waalse tanden
zal hebben om stop te roepen, anders zijn de ge
volgen voor de zelfstandigen niet te overzien.
Er is echter iets anders dat ons meer veront
rust, nl. de lichtzinnigheid waarmede dergelijke
toestanden door onze politiekers worden aanvaard.
Want dat de B.T.W. de hoofdoorzaak is in de hui
dige stagnatie in alle bedrijven was voor iedereen
vanzelfsprekend. De miljarden - wordt er niet ge
sproken van 10/12 miljard per jaar? - die de Staat
'boven zijn gewone inkomsten zal binnenrijven,
komen van ergens. Elk op zichzelf kan uitmaken
wat nu méér dient betaald aan allerlei soorten ge
bruiksartikelen hetzij kolen, mazoet, potten, pan
nen, zakdoeken en noem zelf maar op. Om niet
te spreken van de nieuwe tarieven in de bouwnij
verheid, het auto en auto-herstellings bedrijf waar
de vroegere taks vervangen werd door een B.T.W.
die er niet om liegt. Een taks van 25% bij aankoop
van een auto en 14% op reperatiekosten, bevorde
ren geenszins de bedrijvigheid in deze tak van onze
nationale nijverheid. De bouw van nieuwe wonin
gen lijkt ons evenwel het meest bedreigd omdat de
prijsverhoging hier het. hoogst komt te liggen. Hoe
kan het ook anders In dit bedrijf komen voor een
groot deel transportartikelen, honoraria, daguren
en materialen in aanmerking, allemaal dingen die
uiterst zwaar belast zijn zodat het voor de gewone
man quasi onmogelijk wordt nog aan een eigen
huis te deniken.
Niemand maakt ons wijs dat experten van ons
Ministerie van Financiën niet hebben berekend
hoeveel de B.T.W. aan méér-ontvangsten de Staat
zou opbrengen, dat cijfer zal op voorhand gekend
geweest zijn. Aan de hand van deze gegevens was
het tevens mogelijk, op 1% na, te berekenen welk
het impact zou zijn op de kostprijzen in handel en
nijverheid, bijzonder de export, zodat op voorhand
maatregelen konden getroffen om via verminderin
gen op andere belastingen de nadelige invloed op
het bedrijfsleven te niet konden worden gedaan.
Of om het duidelijk te zeggen, de 12 a 13 mil
jard die de Staat méér gaat ontvangen dienden via
andere wegen de belastingbetalers teruggeschonken
Het gewone staatsbudget kwam hiermede niet in
het gedrang vermits, wat aan de ene zijde binnen
kwam, aan de andere zijde buiten ging. Dat was
gezonde staatshuishoudkunde geweest, of doodge
woon huishoudkunde zoals elke vrouw aan de
haard die zou hebben toegepast. Onze vroede poli
tiekers denken er anders over. Wel wetende dat er
uit een citroen toch altijd nog iets te halen is en
desnoods nog andere taksen kunnen gelegd, vagen
ze hun broek aan alle wetten van goed geleide
ekonomie. Hun enige zorg bestaat erin de nieuwe
miljarden zo rap mogelijk te besteden aan werken
en subsidies die hen bij hun kiezers op een goed
blaadje moeten brengen. We gaan zelfs verder en
zeggen, zonder tegenspraak te vrezen, dat de mil
jarden op voorhand al verdeeld waren en het bud
get van 1971 er reeds rekening mee hield.
Tot waar deze lichtzinnigheid in de uitgaven
ons zal brengen is voorlopig nog niet vast te stel
len. Een politiek van met 't trommelke gewonnen
en met 't fluitje verteerd heeft geen enkel land ooit
verder gebracht dan tot een katastroof. En geloof
ons vrij, voor zo ver de huidige ekonomische ver
slapping nog langer duurt, komen er harde tijden.
En hier zit dan weer het kwaad. Niemand in de
regering of de ministeries durft in te grijpen, uit
schrik voor de kiezer. De zorgen worden altijd maar
uitgesteld, met de gedachte dat de volgende rege
ring maar moet opknappen wat de vorige verkor
ven heeft.
Moedig is het niet, maar het is zo.
Hoe een dubbeltje toch rollen kan
We weten niet of dit typisch Nederlands ge
zegde zijns gelijken heeft in andere talen of we
relddelen.
In alle geval zijn toepassing heeft het all
round the World
Want kijk, men moet nu precies geen specia
list zijn in buitenlandse aangelegenheden, om de
enorme komedie te doorzien die soms gespeeld
wordt op internationaal vlak.
"t Kommunistisch China van kameraad Mao
blijft hierin allerminst ten achter, ja is zelfs bezig
het toppunt van hypocrisie en machiavellisme op
zijn naam te schrijven.
Zelfbeschikkingsrecht voor alle kleine vol
ken is zowat dé leuze, dé dooddoener waarmee
Mao - en zijn trouwe volgelingen - hun interventies
en hun achterbakse steun aan alle revolutionaire
bewegingen (waar ook ter wereld) goedpraten.
Hoe dikwijls werd - in verband met Vietnam -
de leuze niet geskandeerd Zelfbeschikkings
recht voor het Vietnamese volk
En kijk, wat zien wij nu gebeuren in Pakis
tan
De verdrukte armoedige bevolking van Oost-
Pakistan, uitgebuit door ihet rijke en machtige
West-Pakistan, komt in opstand en vecht voor zijn
zelfbeschikkingsrecht
En kameraad Mao, hoe reageert hij
Hij steekt de vermanende wijsvinger op tegen
al wie Oost-Pakistan zou durven ter hulp snellen...
En intussen worden duizenden en duizenden
van de door de natuurramp reeds uitgedunde be
volking, die snakten naar zelfbeschikkingsrecht,
uitgemoord met de hulp van de grote Mao.
Hoe een dubbeltje toch rollen kan
Nu herinneren wij ons plots (ge zult gaan ho
ren ter welke gelegenheid) een briefke na-
(Lees verder op pagina 2)
Toneel in het Sint-Aloysiuscollege, Ninove
zondag 18 april
vrijdag 23 april
zaterdag 24 april
zondag 25 april
1971
telkens te 19.30 u.
Leraars voeren op
Blijspel in drie bedrijven
door J. Tanguy en G. Villaine.
erin
ehb/
