e
en/)/
Z\n
HEER, VERGEEF HET HUN..
talige JCoogdag
<lhr. Marcel De Paepe
I I. - 11. - 11. - AKTIE
A K T U E E L-
TJ ES...
Vijfenveertigste Jaargang
Vrijdag 29 oktober 1971
AAN AL ONZE LEZERS
EN LEZERESSEN
JAARGETIJDE VOOR WIJLEN
ZATERDAG 30, ZONDAG 31 OKTOBER
Wees mifd voor de mirt-bedeelden uit
de ontwikkelingslanden.
KOOP VIGNETTEN
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 140 Fr.
Prijs per nummer 3,50 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK
Want ze weten niet wat ze doen. (J! ze weten
het te goed. Wij zijn, met de jaren, aan heel wat
gewend geraakt betrekkelijk kiesbeJoften en zeilen-
naar-de-wind-zetterij, maar wat de liberalen de
laatste weken in dit verband ten tonele brachten
overtreft werkelijk alles.
De kiezer voor de gek houden met onmogelijk
te vervullen beloften zoals 'lr>'vermindering
op
de belastingen, dikke pensioenen en andere fraaig-
heden behoort tot de politieke folklore. Elk denkt
er het zijne van en er wordt alleen maar eens har
telijk om gelachen. Maar ook aan de belachelijk
heid zijn grenzen die deze laatste weken door de
liberalen met gerust gemoed overschreden werden.
Zo zien we dat deze partij, die niet zo lang ge
leden haar verkozene voor deze streek - D'Haese-
leer - verbood het voorzitterschap van het Liberaal
Vlaams Verbond te aanvaarden, op straf van uit
sluiting, haar laatste kiesstrijd leverde onder het
tricolore motto Mijn partij is mijn land en als
beloning een dikke buis kreeg, plotseling een ver
dachte bevlieging van flamingantisme kreeg en
zich nu als de enige redder van Vlaanderen op
werpt. Wij vragen ons af met weLk recht.
Want zo ver is de tijd van dc Zwarte Kat
in de Mayonnaise nog niet dat we de nefaste
invloed van de P.V.V. in Vlaanderen zouden ver
geten. Wie kan ten andere zijn vertrouwen schen
ken aan een partij als de P.V.V.. berucht om haar
inwendige verdeeldheid en die geen enkele, maar
dan ook geen enkele waarborg kan bieden dat
haar Vlaams programma ook maar een schijn
van kans tot uitvoering zou krijgen. Om wille van
de personaliteit der gekozenen zelf.
Ligt een Willy De Clereq, lijsttrekker der Gent
se liberalen en die zo graag de rol van Jacob van
Artevelde zou spelen, niet met handen en voeten
gebonden aan de Gentse franskiljons aan wie hij
zijn verkiezing moet danken
Wat te denken van de Ronsische Dr Cuvelier,
lijsttrekker voor de Senaat in ons arrondissement,
in Ron se en omstreken overbekend om zijn onver
draagzaamheid tegenover alles wat maar enigszins
Vlaams ruikt.
Om niet te spreken van een Bascourken uit
Lennik, Blauwe Leeuw bij uitstek, blauw ge
noeg maar te weinig leeuw om te weigeren samen
met fransdolle Brusselaars op een lijst te staan.
Nee, werkelijk, de kiezer voor een idioot houden
is een vorm van cynisme die we niet bijtreden.
Wat wij, als C.V.P.-ers, als programma de kie-
zer.s hadden voorgelegd, werd uitgevoerd, ook niet
altijd naar onze volledige zin, maar politiek is en
blijft de kunst der mogelijkheden. Aan Premier
Eyskens hebben we een staatsman die bewezen
heeft de politiek volledig te beheersen, die beseft
wat mogelijk en niet mogelijk is en nooit een duim
breed van het getrokken pad is afgeweken, al heeft
de man dan ook soms water in zijn wijn moeten
doen. Hoofdzaak was de geplande hervorming van
de grondwet er door te krijgen, grondwet die voor
de toekomst het lot der Vlamingen moest vast leg
gen. Wij verklaren hier openlijk dat, eens de toe
passing der nieuwe constitutie aangepast, snel zal
blijken welke enorme verdienste deze man te beurt
valt om, niettegenstaande allerlei tegenstand,
zowel van liberalen als van V.U.. het land gered
te hebben. Kritiek is altijd gemakkelijk, maar zelf
doen is heel wat anders. En Eyskens heeft het ge
daan.
In deze zin ook werd het nieuwe C.V.P.-pro-
gramma samengesteld. Alles bij alles, geen ijdele
beloften, alleen zaken die verwezenlijkbaar zijn
en die verwezenlijkt zullen worden als we - en dat
is bijna zeker - met Eyskens als nieuwe premier
opnieuw kunnen vertrekken. Voor ons part twijfe
len wij aan deze mogelijkheid niet. De C.V.P. is
immers de enige partij die, zowel in Vlaanderen,
in Wallonië als in Brussel EEN BLOK vormt dat
hetzelfde, voor allen aanvaardbare programma ver
dedigt. Tegen'deze eensgezindheid kunnen de an
dere partijen slechts hun verdeeldheid stellen, ver
deeldheid die bij de liberalen haar toppunt bereikt.
Kijk maar naar de blauwe hutsepot die de kiezer
in Brussel wordt voorgeschoteld vier of vijf groep
jes die mekaar dc nek afbijten maar het toch roe
rend eens zijn als het maar TEGEN de Vlamingen
gaat. En aangezien bij de PVV-PLP de Brusselaars
het altijd voor het zeggen hebben gehad, weten
wij meteen wat wc van dat zooitje mogen ver
wachten.
Daarom zal elk rechtgeaard en welmenend Vla
ming het ais zijn plicht aanzien C.V.P. te stemmen,
DE WAARBORG VOOR DE TOEKOMST.
Op Allerzielendag, dinsdag 2 november te 11.30
uur, in de O.-L.-Vrouwekerk te Ninove
Vrienden en kennissen worden vriendelijk uit
genodigd deze H. Mis bij te wonen die zal gecele
breerd worden door Zecrecrwaardc Heer Prof. D
Norbert Dc Paepe, zoon van onze duurbare over
ledene.
't Mag wel eens gezegd worden...
Langs pers, radio en televisie worden we haast
elke dag gekonl'ronteerd met het feit dat tweederde
van de wereldbevolking nog in de miserie zit, hon
ger lijclt, van de elementairste vrijheid verstoken
blijft.
Ontwikkelingshulp hulp aan de derde
wereld zijn nieuwe begrippen, uitgevonden om
de gewetens in de rijke landen op te porren om
toch maar een deeltje van nun weivaan (en zucht
naar steeds meer) af te staan.
Maar een ondeugend Vlaams spreekwoord zegt
dat een vet varken niet voelt wanneer een mager
honger neei't en 't resultaat blijft derhalve
niettegenstaande lofwaardige pogingen totnogtoe
verbazend poverkens.
Zoals de hulp thans is opgevat, betekent ze
een druppel water op een hete plaat beweren
sommige pessimisten en geven daarom de uit
zonderlijk gemakkelijke en door sommigen gretig'
aanvaarde raad de beurs gesloten te houden.
Als een moeder weet dat haar kind binnen
twee maand sterven zal, laat ze daarom dan na
haar kind te helpen lazen we ergens.
Voor ons blijft de enige humane houding ter
zake geen enkele goedbedoelde beweging of ge-
baai* in de steek te laten, laat staan te torpederen.
Bij dit alles mag wel eens herinnerd aan het
leit dat lang vóór de nieuwe woorden ont
wikkelingshulp en derde wereld werden uit
gevonden, onze missionarissen voor vreemde volke
ren hele gebieden vruchtbaar hebben gemaakt, dui-
zende kilometers banen hebben aangelegd, scholen
en dispensaria hebben opgericht.
Dat werd allemaal, zowel in Unesco-rapporten
als in Marxistische geschriften doodgezwegen.
Tegenwoordig praat men liever over hulp.
Doen is wat anders.
Ook dat mag wel eens gezegd worden.
