°lQams en
IS ER
NOq QEZAQ1
Alternatieve
Informatie
Zevenenveertigste Jaargang
Vrijdag 23 februari 1973
GENADELOOS
Drukker Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 N1NOVE
Tel. 054/327 27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 170 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Iets nieuw zullen we zeker niet vertellen als
we zeggen dat elk weldenkend mens in dit land
zo stilaan genoeg krijgt van contestatie en inspraak,
op elk gebied, die de laatste jaren de jeugd van dit
land als een besmettelijke iziekte heeft aangetast.
Let wel, we begrijpen best dat de tijden ver
anderen, dat de jongeren hun eigentijdse proble
men hebben en er, op hun manier, een oplossing
voor zoeken. Of de gekozen weg de goede is. blijft
evenwel een open vraag.
Geen haar op ons hoofd denkt er trouwens aan
tot 'het voorvaderlijk paternalisme te willen terug
keren. Maar ons gezond verstand zegt ons toch dat
wie zich op het contesterend en inspraak eisend
pad begeeft, toch verstand genoeg moet bezitten
om te weten over wat en waarover hij het juist
heeft. En dat schijnt helemaal het geval niet te
zijn.
Het schouwspel dat we te zien kregen bij de
onlangs gehouden scholierenstaking is een bewijs
ten overvloede dat niet de scholieren zelf, wel een
kleine minderheid linkse jongens - AMADA en
Mao-isten - de leiding van de protestactie tegen het
wetsvoorstel Van Den Boeynants hebben genomen.
Niet om wat er inzit, maar alleen omdat het past
in het kader van hun extreem-links programma.
Herrie schoppen om de herrie zelf. Als Viet
nam uitgeput geraakt, dan maar de scholieren en
als dit vuurken uitsterft dan maar het lager onder
wijs, in afwachting dat peutertuinen aan de beurt
komen. Dat argeloze, onervaren er invliegen is
begrijpelijk, ze zijn jong en weten niet beter.
Dat de Minister van Landsverdediging in een
TV-toespraak de ouders inlicht over zijn juiste be
doelingen, kunnen we nog' nemen. Die voorlichting
mocht er wel zijn.
Maar dat een Minister .van Nationale Opvoe
ding een afvaardiging gebroekte maagdekens en
langgelokte jongelingen, met een ernstig gezicht
op zijn cabinet audiëntie verleent, vinden we toch
al te kras. Was dat niet het ogenblik om aan deze
vertegenwoordigers van het scholierenkorps te zeg
gen Hoor eens, kinderen, ik heb ernstiger zaken
aan de hand. Ge hebt uw stakerspleziertje gehad,
ge komt op de TV, maar daarmee uit. Leert verder
uw les en zoekt andere, aan uw ouderdom meer
aangepaste ontspanning. Salut
Met deze enkele kloeke woorden zou de grote
baas van het onderwijs zijn gezag tegenover leer
lingen én leerkrachten hebben getoond. Nu kregen
we alleen het zielige schouwspel te moeten zien
dat onze politiekers het risico, dat gepaard gaat
aan gezag, niet eens durven opnemen. Uit schrik
voor de stem der toekomstige 18-jarige kiezers
Uit schrik voor contestatie Wie weet... In elk
geval krijgen diegenen die wel hun gezag doen
gelden het niet onaardig voor de wind.
Zo speelde een lezer ons een strooibiljet in de
hand, uitgaande van de Aktiegroep Inspraak Bis
dom Gent. Hoe ernstig dit proza mag genomen,
weet de objectieve lezer al meteen in paragraaf 1
in Sint-Gillis-Dendermonde nl. worden tijdens de
wekelijkse elf-uren-mis de parochianen «bewaakt»
door 15 tot 20 gewapende agenten. Ja watte
We zien die 20 sjampetters al staan, met ge
trokken revolver en geheven matrak, loerend van
achter elke pilaster en gereed om bij elke verdach
te kuch een bloedbad aan te richten. Daarbij ver
geleken was de Feldgendarmerie maar een kinder
verpleegsters-korps.
En als ge, altijd volgens zelfde Aktiegroep.
wilt weten hoe ge verder evangelisch moet leven,
dan op naar de samenkomst in Gent. Koornmarkt 4.
Niet in een kerk of kapel, maar in een café ge
naamd De maeght van Gent alias De Nieuwen
Boer, de zondag tussen 12 en 13.30 u.
Vroeger gingen de mensen gewoon de zondag
naar de kerk, dronken nadien een gezapige pint
en waren tevreden. Na het concilie is alles moder
ner geworden, nog niet genoeg echter naar de zin
van sommige losgeslagen onderpastoors die, na hun
pastoor ziek gepest te hebben, ons nu het evangelie
willen laten beleven in het café van de nieuwen
boer, liefst met een Maeght van Gent op de schoot.
Zo ver zijn we dan.
Als we U daarbij nog vertellen dat deze alles
zins merkwaardige zottepraat in het kerkportaal
gratis werd uitgereikt en zonder protest door de
gelovigen aangenomen, snapt de lezer meteen dat
ook het Bisdom zijn gezag ondermijnd moet voelen,
maar machteloos staat als niet de kerkgangers zelf
reageren door b.v. ostentatief te weigeren deze
drukwerken te aanvaarden of deze ongelezen en
netjes ergens in de kerk op een hoopje te leggen.
Een paar ondervindingen in deze zin zouden vlug
alle linkse aktiegroepen tot totale ontmoediging
brengen.
Het is anderzijds verheugend te mogen vast
stellen dat sommige studentenverenigingen zich te
gen die inspraakepidemie verzetten. Zo bereikte
ons een bericht uit Leuven waar het K.V.M.V. (ka-
toliek hoogstudentenverbond) op eigen hand en met
eigen middelen een groepje kontestanten, dat de
Aula bezet hield, naar buiten borstelde en er zijn
leden toe aanzet de cursussen regelmatig bij te
wonen. Hopen we nu maar dat de totnogtoe zwij
gende massa het initiatief van het K.V.H.V. met
woord en daad zal steunen.
De bekende joernalist J. G. Heitinck publi
ceerde in de Nederlandse Telegraaf volgende
bedenkingen, welke wij graag aan onze lezers voor
houden.
Aktueel en nuttig om weten
Een deel van Nederland marcheert, ageert en
demonstreert en loopt met de Scandinavische geest
verwanten voorop in de westerse wereld om de
diepgewortelde afkeer van het Amerikaanse op
treden in Vietnam te uiten. Tegenover deze luid
ruchtige anti-Amerikaanse activiteiten in onze om
geving valt het op dat men in de Aziatische landen,
India uitgezonderd, merkbaar gematigder heeft
gereageerd. Wel waren er protesten van studenten,
intellectuelen en christelijke kerken, maar daar
buiten bleef het veel stiller dan bij ons.
Maar het gaat dan ook om landen als Thailand,
Maleisië, Singapore, Indonesië, die volgens de z.g.
dominostenentheorie direct bedreigd zouden wor
den, wanneer de communisten in heel Vietnam
aan de macht zouden komen.
In progressieve kringen wordt aan deze
landen niet gedacht. Men denkt alleen aan de be
langen van het communistische Noord-Vietnam en
van de even communistische Vietkong. Communis
me vindt men in deze kringen niet meer erg, men
is bereid het te accepteren voor heel Vietnam, voor
Taiwan (nationalistisch China), enzovoort, waarbij
enzovoort in dit geval wil zeggen ook elk volgend
land, dat onder het communisme zal vallen.
Men toont zich in deze progressieve krin
gen geïrriteerd, wanneer men gewezen wordt op
de onverdraagzaamheid van het communisme, op
het feit dat het zijn tegenstanders genadeloos uit
de weg ruimt of met miljoenen tegelijk levenslang
opbergt (dat wil zeggen laat wegkwijnen in con
centratiekampen
Deze onlogische eenzijdigheid, die wordt be
dreven in naam van mededogen met de verdruk
ten (d.w.iz. met degenen die door ons Westen zou
den worden verdrukt gaat voorbij aan het
lijden van miljoenen anderen in de communis
tische landen.
Ik kan dan ook met de beste wil van de we
reld het menslievende mededogen van de pro
gressieven niet begrijpen, juist omdat het zo een
zijdig is.
(Lees verder op pagina 2)
"w *>s«eri
